Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όπως λέει ένα παλιό ψυχιατρικό ανέκδοτο, ο νευρωσικός χτίζει παλάτια στον αέρα, ο ψυχωσικός ζει μέσα σε αυτά και ο ψυχίατρος εισπράττει το νοίκι. Θα προσέθετα ότι ο ψυχίατρος κατασκευάζει ένα επάγγελμα και, μεταφορικώς, φυλακές, ο νευρωσικός αποζητά παρηγοριά σε αυτές και ο ψυχωσικός είναι καταδικασμένος να ζει μέσα σε αυτές. Thomas Szasz Ο θεός έκανε τον άνθρωπο από τη λάσπη. Ο ψυχαναλυτής τον ξαναγυρίζει στη λάσπη. Karl Kraus

"Οι γυναίκες διαθέτουν τουλάχιστον τουαλέτες. Αλλά με τι καλύπτουν οι άνδρες την κενότητά τους;" [...] "Οι Έλληνες στοχαστές αρκούνταν στις πόρνες. Οι Γερμανοί στρατιωτικοί δεν μπορούν να ζήσουν δίχως κυρίες." [...] Η επίδραση του Karl Kraus στον πολιτισμό της Ευρώπης κατά τον 20ο αιώνα υπήρξε βαθειά και πολύπλευρη. Ο Arnold Schoenberg του έγραψε κάποτε ότι έμαθε απ' αυτόν περισσότερα από όσα θα έπρεπε να μάθει κάποιος που επιθυμεί να παραμείνει ανεξάρτητος. Ο Bertolt Brecht τον θεωρούσε ως τον πρώτο συγγραφέα της σύγχρονης εποχής, και ο Ludwing Wittgenstein α...

Η επιλογή αυτή από τα "Ημερολόγια" και άλλα κείμενα του μεγάλου Τσέχου συγγραφέα συνοψίζει τους κύριους άξονες που διαπερνούν το λογοτεχνικό του έργο: την υπαρξιακή αγωνία, τη μοναξιά απέναντι στις τυφλές δυνάμεις του Κράτους και της κοινωνίας, τις στρεβλές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων - μ' άλλα λόγια, όλα όσα καθιστούν τον Κάφκα (1883-1924) ένα συγγραφέα δραματικά επίκαιρο.

Οι "Αφορισμοί", που η Μαρί φον Έμπνερ-Έσενμπαχ συνέθεσε στην ώριμη ηλικία της, έχουν μια σπάνια διεισδυτικότητα. Στην ηθική της συνδέονται άρρηκτα, σχεδόν με σωκρατικό τρόπο, η γνώση και η αρετή. Απορρίπτει τις εντολές της αστικής ηθικής, που δεν πηγάζουν από λεπτομερή γνώση του κοινωνικού περίγυρου, και απαιτούν θυσίες, αγνοώντας τις πιεστικές ανάγκες επιβίωσης των αγροτών και εργατών Η επίδρασή της σε συγγραφείς όπως, π.χ. ο Κάφκα, ο Καρλ Κράους και ο Στάνισλαβ Γέρζι Λετς είναι εντυπωσιακή και το ενδιαφέρον για το έργο της παραμένει μέχρι σήμερα απαραμείωτο.

Τον Σεπτέμβριο του 1917, ένα μήνα μετά τη διάγνωση ότι πάσχει από φυματίωση, ο Κάφκα επισκέπτεται το σπίτι της αδελφής του στο Zurau της βόρειας Βοημίας. Απαλλαγμένος από όλες τις κοινωνικές υποχρεώσεις, θα αφιερώσει τους επόμενους οκτώ μήνες στη συγγραφή μιας σειράς μικρών κειμένων (αφορισμών) που περιέχουν αινιγματικές εικόνες και στοχασμούς με ανατροπές, λεπτολογίες και αντιφάσεις. Κατά τον Μαξ Μπροντ, το κείμενο αποτελεί την ιδιωτική θεολογία του Κάφκα. Μια δεύτερη συλλογή αφορισμών, με τον τίτλο "Αυτός", περιέχει ημερολογιακές καταγραφές του Κάφκα σε τρίτο πρόσωπο....

Οι "Αφορισμοί" εκδόθηκαν το 1904, τέσσερα χρόνια μετά το θάνατο του συγγραφέα, και αποτυπώνουν ανάγλυφα τη σκέψη, το πνεύμα και την αντίληψη ζωής του Όσκαρ Ουάιλντ (1854-1900). Λεκτικά πυροτεχνήματα για τη ζωή και την τέχνη, τις γυναίκες και τον έρωτα, την ηθική και την αμαρτία, την ηδονή και τον πόνο, ανατρεπτικές παραδοξολογίες που αποδομούν όλα τα κατά συνθήκη ψεύδη, οι αφορισμοί του "καταραμένου" από την κοινωνία της εποχής του Ιρλανδού δεν έχουν χάσει τίποτε από τον προκλητικό και ενίοτε σκανδαλώδη χαρακτήρα τους.

Τα τελευταία λόγια ενός ετοιμοθάνατου έχουν κάτι το αφάνταστα υπερβατικό και οραματικό. Ιδιαίτερα για τους μεγάλους λογοτέχνες και στοχαστές, αυτά τα λόγια είναι σχεδόν... υποχρέωσή τους! Στο απολαυστικό αυτό λεξικό θα διαβάσετε τα τελευταία λόγια διάσημων ανδρών και γυναικών, από τον Πέτρο Αβελάρδο μέχρι την Τζέην Ώστεν. "Καλά ήμουνα με το ουίσκι. Τι τό 'θελα το μαρτίνι;" Χάμφρεϋ Μπόγκαρντ "Πυροβολείστε δειλοί, Θα σκοτώσετε απλώς έναν άντρα." Τσε Γκεβάρα "Κι όμως κινείται!" Γαλιλαίος

Όλοι έχουμε διαβάσει και ακούσει για τη μεγάλη σημασία που έχει το αλάτι στην ανθρώπινη ζωή· με τα συστατικά του στοιχεία νοστιμίζει τα φαγητά και τα συντηρεί. Κατά τον ίδιο τρόπο και τα αρχαία ευφυολογήματα και τα ευτράπελα που περιλαμβάνονται σε αυτό το βιβλίο, σαν αλάτι και αυτά, νοστιμίζουν τα Θέματα με τα οποία καταπιάνονται και τα συντηρούν ευχάριστα στη μνήμη μας. Λόγια αφανών και επιφανών αρχαίων ανθρώπων στην καθημερινότητα τους, στο σπίτι, στην αγορά και στο χωράφι, δίπλα στο πιθάρι του Διογένη, έξω από το χαμαιτυπείο της εταίρας, σε ξακουστά ανάκτορα και σπίτια φ...

Λίγα λόγια πριν... Μετρώ τα χρόνια που πέρασαν, γυρνώντας προς τα πίσω. Η απόσταση μού μικραίνει πρόσωπα και πράγματα, όπως άλλωστε είναι φυσικό. Τα μικραίνει, αλλά και τα κάνει πιο καθαρά, πιο ευδιάκριτα. Είναι άραγε η νεαρή τους τότε όψη που συμβάλλει σ' αυτό; Είναι το νεττάρισμα που γίνεται με τη διορθωτική κίνηση του φακού της μνήμης; Ποιος ξέρει... Ένα είναι γεγονός, πως ο δρόμος που ενώνει το τότε με το τώρα, ή και αντίστροφα, είναι φωτεινός. Μπορεί η μνήμη να κινηθεί άνετα απάνω του, χωρίς να σκοντάψει πουθενά. Μπορεί ακόμα σε κάθε σημείο του να ξαναφέρει γεγονό...

Στάθηκα για ώρες μπροστά σε μηνύματα γραμμένα σε τοίχους... Και αισθανόμουν μια παράλογη ανάγκη να επιστρέφω εκεί ξανά και ξανά, μέχρι που οι τοίχοι έγιναν οι μάνες της έμπνευσής μου. Μηνύματα βελουδένια, μαύρα, κόκκινα ή μαβιά, με μια εύθραυστη αθωότητα, που το καθένα είχε την αποστολή να συντρίψει τα όρια και τους περιορισμούς μέσα στους οποίους περνάμε τη ζωή μας. Με τα άρθρα μου δημιούργησα ένα τόξο θετικής ενέργειας, γιατί βαθιά μέσα μου, πιστεύω ότι, παρόλο που διανύουμε μια δύσκολη εποχή, κάτι υπέροχο βρίσκεται στο δρόμο. Κι αν μπορέσουμε να βρούμε αίσθηση σιγο...

Σε κάθε απόφθεγμα ή αφορισμό του βιβλίου εδρεύει το πνεύμα ενός από τους πλέον ιδιοφυείς καλλιτέχνες της εποχής του, και όχι μόνο, παγκοσμίως: παιγνιώδες, σαρκαστικό, πικρό και πικραμένο μέσα από προκλητικές παραδοξολογίες, οξυδερκές χιούμορ και ανατρεπτική ειρωνεία, και αποκαλύπτεται η σκέψη του κυριότερου εκπροσώπου του κινήματος του Αισθητισμού που εμφανίστηκε στη Βρετανία στα τέλη του 19ου αιώνα.[...]