Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια ηλικιωμένη γυναίκα ετοιμάζεται να "φύγει" μαζί με το μυστικό της. Ένας προπονητής διαλέγει το δρόμο της φυγής τη στιγμή του θριάμβου του. Ένας χήρος θάβει μεθοδικά τα πλούτη του. Ένα έγκλημα ζηλοτυπίας που θα μπορούσε να αποφευχθεί. Ένας ερημίτης μέσα σ' ένα ναυαγισμένο φορτηγό πλοίο, συντροφιά με μια μύγα... Σε κάθε διήγημα θραύσματα του παρελθόντος βγαίνουν στην επιφάνεια, ενώ κάποια ερωτήματα επανέρχονται σαν λάιτ μοτίφ: τι σημαίνει μέλλον και τι αξίζει να του μεταβιβάσεις; Τι κρατάς από τη ζωή σου; Τι θα μείνει από αυτήν; Τι χνάρια να αφήσεις; Πως να υποτάξεις...

"Ζω σημαίνει φεύγω" έλεγε συχνά η Ιζαμπέλ Έμπερχαρντ, και αυτό έκανε σ' όλη της τη ζωή. Καβάλα στο αγαπημένο της άλογο, τον Σουφ, περιπλανιόταν στην απεραντοσύνη της ερήμου, και αυτή η ανεμπόδιστη ελευθερία, αυτή η απόλυτη σιωπή την έκαναν ευτυχισμένη. Η Έμπερχαρντ δεν έγραφε επειδή ήταν συγγραφέας. Έγραφε μόνο όταν ένιωθε τη συγκίνηση να την πλημμυρίζει και αισθανόταν την ανάγκη να εκφραστεί. Αντλούσε το υλικό της από τα μαυριτανικά καφενεία στις καθημερινές ατέλειωτες συζητήσεις της με τους ντόπιους, τις αέναες μετακινήσεις της στην έρημο και το συγχρωτισμό της με τους ν...