Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια σειρά βιβλίων που δίνει στα μικρά παιδιά την ευκαιρία να χρωματίσουν τις όμορφες και απλές εικόνες -με χοντρά περιγράμματα, για να μην τα υπερβαίνουν- με οδηγό τους αριθμούς.

Ένας παραμυθένιος κόσμος που ταξιδεύει τα παιδιά και τα διδάσκει αξίες, όπως η καλοσύνη, η φιλία, η αξία της συγχώρεσης, η ανταπόδοση.

Όνειρο και πραγματικότητα μπερδεύονται στο ατελιέ ενός ζωγράφου, που προσπαθεί να ζωγραφίσει το πορτρέτο ενός παραμυθιού. Ενός παραμυθιού που αναζητά τι είναι και γι' αυτό περιπλανιέται στον κόσμο γύρω του και μέσα του, σε μια πορεία αυτογνωσίας.

Στο σχολείο "Το Εκλεκτόν", απέναντι από τη μεγάλη πλατεία του Δημαρχείου της Ξεχωριστούπολης, χτύπησε το κουδούνι για διάλειμμα - που κάποιοι μαθητές το 'λεγαν μεταξύ τους "το Σωτήριον". Οι πόρτες άνοιξαν διάπλατα κι ένα τσούρμο μαθητές ξεχύθηκαν από κάθε αίθουσα. Το τσιμεντένιο προαύλιο γέμισε νιάτα και όνειρα! Εκεί που ξεκινάνε οι πρώτες συγκρίσεις. Εκεί που οι απαιτήσεις και οι προσδοκίες μας μπορεί να ψαλιδίσουν τα φτερά της μοναδικότητας του ανθρώπου... ή να υποδείξουν με αγάπη τον δρόμο για την αληθινή ευτυχία. Η αληθινή ευτυχία δεν αποκλείει τη σκληρή προσπάθεια,...

Τι θα συμβεί άραγε όταν ο νεαρός Γκόντφρεϊ, μεγαλωμένος μέσα σε αμύθητα πλούτη, μαθημένος να τα έχει όλα, βρεθεί χωρίς στέγη, χωρίς τροφή, χωρίς ούτε τα στοιχειώδη για την επιβίωσή του, ναυαγός σε ένα έρημο νησί; Το νησί θα μεταμορφωθεί σε σχολή κι εκείνος σε μαθητή! Και στη σχολή αυτή, μαζί με τον δάσκαλό του Οράτιο Μελέτα -που όλοι τον φωνάζουν Ομελέτα-, ο Γκόντφρεϊ θα πάρει τα πιο χρήσιμα αλλά και τα πιο σπουδαία μαθήματα του κόσμου.

Η Εριφύλη φεύγει από την "Κιβωτό" όπου ζει τα τελευταία χρόνια για να πάει να μείνει στο δικό της σπίτι μαζί με τη μαμά της. Μόνο που η δική της μαμά δεν είναι σαν όλες τις άλλες... Την Εριφύλη την επέλεξε για παιδάκι της επειδή τη γέννησε η αγάπη της καρδιάς της... Και η Εριφύλη την ονόμασε "Μαμά Καρδιά"... Ξέρετε, για όλους υπάρχει μια "Μαμά Καρδιά", αρκεί να το πιστέψουμε και να μη χάνουμε ποτέ την ελπίδα μας και την πίστη ότι τα καλύτερα έρχονται... Το παραμύθι έχει ως παιδαγωγική κατεύθυνση τη συναισθηματική νοημοσύνη-ενσυναίσθηση.

Τι κοινό μπορεί να έχει ένα παιδί με έναν αετό; Ο αετός χαίρεται να πετά όλο και πιο ψηλά, να διασχίζει με τα πελώρια φτερά του τους απέραντους ουρανούς... Το παιδί είναι τόσο ευχαριστημένο στην αυλή με τους φίλους του, τα παιχνίδια, τις δραστηριότητές του... Κι όμως, μια μέρα ο αετός αποφασίζει να κατεβεί χαμηλά και να συνομιλήσει μαζί του. Τι να είπαν, άραγε, οι δυο τους και τι να συμφωνήσαν; Ελάτε, παιδιά, να ακολουθήσουμε το παιδί και τον αετό στο συναρπαστικό ταξίδι τους! Είστε έτοιμοι; Ξεκινάμε! Μια ιστορία για την αξία της ανθρώπινης ύπαρξης και τις δ...

Σουσάμι, άνοιξε! Παστέλι, κόλλησε! Τζουμταρατάτζουμ; Σκουληκομυρμηγκότρυπα; Μακαρόνια-με-κιμά; Η πόρτα δεν άνοιγε με τίποτε. Θα περνούσα λοιπόν όλη μου τη ζωή εδώ μέσα; Σαν λιοντάρι στο κλουβί; Μα πώς τα κατάφερα έτσι; Πόσο θα ’θελα να βρω ένα μαγικό κλειδί, να ανοίξω την πόρτα και να πετάξω! Ελάτε να βρούμε μαζί το μαγικό κλειδί και να πετάξουμε με ένα μαγικό χαλί! Μια ιστορία για τα συναισθήματα που μας δίνουν φτερά και πετάμε.

Πέρα μακριά, εκεί που ο ουρανός λυγίζει κι ακουμπά στη γη, ανάμεσα στην πολιτεία των παραμυθιών και στην πολιτεία των ανθρώπων, ο Ασίμ συνεχίζει τη δουλειά των προγόνων του: το πρωί φροντίζει τα παραμύθια και το βραδάκι, καθισμένος στο σκαμνάκι του, τα αφηγείται στους ανθρώπους. Τι γίνεται όμως όταν ο νεοφερμένος βασιλιάς τού απαγορεύει να συνεχίσει αυτή τη δουλειά; Τι γίνεται με τον δράκο τον αληθινό που έχει θρονιαστεί έξω απ’ το παλάτι; Μπορούν ο βασιλιάς κι ο δράκος που τον απειλεί να ημερέψουν; Ένα παραμύθι για τα παραμύθια, για τη λειτουργία τους και για τη διάδοσ...

Ο παππούς της Κατερίνας μένει στον τελευταίο όροφο μιας ΜΕΓΑΛΗΣ πολυκατοικίας με κλειδωμένες πόρτες, κλειστά παράθυρα και φαρδιά μπαλκόνια, πάντα έρημα και βουβά. Μια μέρα όμως, η μπάλα της Kατερίνας πέφτει στο κάτω μπαλκόνι... "Ποιος να μένει άραγε εκεί;" αναρωτήθηκε ο κύριος Αντρέας. "Θα μάθουμε αμέσως!" είπε αποφασιστικά η Κατερίνα και, τραβώντας απ’ το χέρι τον παππού της, κατέβηκαν γρήγορα στον κάτω όροφο. Το κουδούνι έγραφε...

Γιατί η Λίλα δεν μπορεί να κοιμηθεί; Τι είναι αυτές οι σκιές που ο παππούς με τα δάχτυλα σχηματίζει "στον τοίχο"; Τι ψάχνει κάτω από το κρεβάτι κρυφά τη νύχτα η Λίλα ενώ οι άλλοι κοιμούνται; Πώς καταφέρνει η Λίλα να βγει από τη σκηνή ενώ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΑΙ; Πώς η Λίλα ...πετάει; Μια μικρή ιστορία που μιλά για τις αλήθειες της ζωής και για αυτούς που στα "σκοτάδια" ανακαλύπτουν το φως και τα χρώματα. Μια ιστορία που αναδεικνύει την αξία της πίστης, της ελπίδας και της επιμονής στο δικαίωμα και στο όνειρο.

Ο φεγγαροαστρούλης Φεγγούλης και ο φίλος του, Ουρανούλης, γνωρίζουν τον θεό του Ήλιου, Απόλλωνα, τον δίδυμο αδελφό της θεάς του Φεγγαριού, Άρτεμης. Ο Απόλλωνας συγκινείται από την ευγένεια που έχουν τα δύο πλασματάκια και αποφασίζει να τα πάρει μαζί του για μια βόλτα με το άρμα του. Ο Φεγγούλης κι ο Ουρανούλης περνούν χρόνο κοντά στον Ήλιο. Χαίρονται, μαθαίνουν, διδάσκονται. Ο Απόλλωνας τους μιλάει για τον Ουρανό, τη Γη, την Ελλάδα και τους διηγείται τις ιστορίες του Φαέθοντα και του Ίκαρου. Στο τέλος της ημέρας οι δύο αδελφικοί φίλοι επιστρέφουν στη φεγγαρογειτονιά του...

Ο Δόκτωρ Τσουρεκάκης είναι ένας μοναχικός επιστήμονας που ζει σ' έναν πύργο γεμάτο βιβλία. Δεν έχει όμως ούτε έναν φίλο, γιατί φοβάται πως όλοι θα τον κοροϊδέψουν μόλις ακούσουν το αστείο όνομά του. Έτσι, δεν βγαίνει σχεδόν καθόλου από τον πύργο του παρά μόνο τις Δευτέρες! Τι θα γίνει όμως τη Μεγάλη Δευτέρα; Και ποιο μυστικό κρύβει το πασχαλινό αβγό που θα κατασκευάσει; Διαβάστε την ιστορία του Δόκτορα Τσουρεκάκη για να το ανακαλύψετε!

-Η ομορφότερη μέρα του χρόνου είναι τα "γενέθλια"! δηλώνει ο Δημήτρης, έτοιμος να σβήσει τα κεράκια στην τούρτα του. -Υπάρχει μέρα πιο σημαντική από τη γιορτή μου; αναρωτιέται ο Νίκος, φορτωμένος και πάλι με δώρα πολλά. -Όλοι περιμένουν να ξημερώσουν Χριστούγεννα! επιμένει η Ελένη, θαυμάζοντας βιτρίνες και έλατα με αμέτρητα στολίδια... Μέσα από την καθημερινότητα μερικών παιδιών τονίζεται η μοναδικότητα και η ασύγκριτη ωραιότητα της "ομορφότερης μέρας του χρόνου": του Μεγάλου Σαββάτου!

Ένας γίγαντας ξυπνάει έπειτα από εκατό χρόνια ύπνο. Με το τεράστιο τηλεσκόπιo του τα βλέπει όλα αλλαγμένα τριγύρω. Δυο πολιτείες στολισμένες με... όμορφα μάτια. Παιδιά που αναζητούν αληθινή αγάπη. Γονείς που "πεθαίνουν" μέσα στην καθημερινότητά τους και χάνουν την ουσία της ζωής: την επαφή με τα παιδιά τους. Η μουσική σαν βάλσαμο γεμίζει τις καρδιές των μικρών παιδιών και τα όνειρά τους ζωντανεύουν στο κάστρο του καλού γίγαντα. Ένα τρυφερό παραμύθι από τον Στέφανο Γανωτή, γεμάτο νόημα, αγάπη και… πολλή, πολλή μουσική! Ένα διαδραστικό "πολυβιβλίο" με ιδιαίτ...

Σε μία πόλη που βασιλεύει η ευτυχία, την Φελισίτα, ζει ένα κοριτσάκι με καρδιά χρυσή, που την λένε Καλοσύνη! Έχει όμως ένα μεγάλο ελάττωμα, φοβάται πολύ. Στην ίδια πολιτεία μένει και ένας κακός μάγος, ο Φόβος. Όταν μια μέρα μαθαίνει την αδυναμία του κοριτσιού ετοιμάζει ένα μαγικό ξόρκι και καλεί όλες τις φοβίες της. Θα καταφέρει η καλή της φίλη, μια πασχαλίτσα που την λένε Τόλμη, να τη βοηθήσει και τα μάγια να τα λύσει; Με ποιον τρόπο θα μάθει η μικρούλα να νικάει τους φόβους της; Ένα παραμύθι, που μέσα από την ποίηση και το τραγούδι, μαθαίνει στους μικρούς μας αναγνώστες ν...

Η Εξυπνούπολη είναι μία χώρα ολάνθιστη και φωτεινή. Οι άνθρωποί της, δουλεύουν όλοι μαζί και έχουν ευτυχία και προκοπή. Αρχηγό τους έχουν τον Μέγα Εξυπνούλη, που χίλια χρόνια πριν, στη μέση μιας τεράστιας αυλής, φύτεψε το δέντρο της ζωής. Αυτό, που τους χαρίζει την χιλιόχρονη ζωή και οι ρίζες του περνούν τον ουρανό της κάτω χώρας. Η Χαζούπολη, η κάτω χώρα, είναι άχρωμη και σκοτεινή. Οι κάτοικοί της, που έχουν αρχηγό τον Μέγα Ανοησία, ζούνε μέσα στο σκοτάδι και την υγρασία. Χαρά βρίσκουν μόνο στων όμορφων πραγμάτων την καταστροφή. Τη ζωή τους την περνούν στο χώμα, και μισ...

Μια φορά κι έναν καιρό στην Κινητοχώρα, ζούσαν αρμονικά άνθρωποι και κινητά. Όλα κυλούσαν ήρεμα μέχρι τη στιγμή που εμφανίστηκε ο Φαταουλάν κι όλα τα παιδιά στη χώρα αυτή άλλαξαν χρώμα. Ο Άλκης μόνο μπορούσε να τα σώσει, επειδή μόνο αυτός πίστεψε πολύ στο όνειρό του.

Φτάνει μόνο ν’ ανοίξεις το κουτί και θα ξεπηδήσουν από μέσα η μυρωδιά του γιασεμιού, τα κύματα της θάλασσας, η ζεστή άμμος, τα κοχύλια και οι αστερίες, οι φωτογραφίες, οι μουσικές και οι φίλοι.

Η Εμμέλεια αγαπούσε πολύ τα παιχνίδια της. Για να μην της τα πάρει κανείς, τα έδενε όλα γύρω από τη μέση της με έναν σπάγγο. Αν και ήταν κουραστικό να περπατάει σέρνοντας τόσο βάρος, τα έπαιρνε μαζί της όπου κι αν πήγαινε. Ώσπου μια μέρα στο πάρκο, κάτι άλλαξε. Οι κόμποι λύθηκαν και τα παιχνίδια ελευθερώθηκαν. Ή μήπως ελευθερώθηκε η Εμμέλεια;