Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Ελληνομουσεία" ονόμαζαν οι λόγιοι του νεοελληνικού διαφωτισμού τα σχολεία των υποδούλων. "Ελληνομουσείον" ονόμαζε ο Ρήγας Φεραίος το σχολείο που ίδρυσε ο ίδιος στη Ζαγορά του Πηλίου. Το Ελληνομουσείο είναι ο χώρος της πραγματικότητας αλλά και της ουτοπίας όπου καλλιεργούνται τα γράμματα - ο ελληνικός λόγος - και θεραπεύονται οι τέχνες, η μυθολογία της εικόνας. Η ελληνική ζωγραφική διαμορφώνεται σ' ένα μεταίχμιο ανάμεσα σε αντιφάσεις αλλά και εξάρσεις, καταγράφοντας μέσα από εικόνες και οπτικές αφηγήσεις την πορεία του νεότερου ελληνισμού, από την υπόδουλη δυναμική εθνότητ...

"Ελληνομουσεία" ονόμαζαν οι λόγιοι του νεοελληνικού διαφωτισμού τα σχολεία των υποδούλων. "Ελληνομουσείον" ονόμαζε ο Ρήγας Φεραίος το σχολείο που ίδρυσε ο ίδιος στη Ζαγορά του Πηλίου. Το Ελληνομουσείο είναι ο χώρος της πραγματικότητας αλλά και της ουτοπίας όπου καλλιεργούνται τα γράμματα - ο ελληνικός λόγος - και θεραπεύονται οι τέχνες, η μυθολογία της εικόνας. Η ελληνική ζωγραφική διαμορφώνεται σ' ένα μεταίχμιο ανάμεσα σε αντιφάσεις αλλά και εξάρσεις, καταγράφοντας μέσα από εικόνες και οπτικές αφηγήσεις την πορεία του νεότερου ελληνισμού, από την υπόδουλη δυναμική εθνότητ...

Ποτέ η ποιότητα της ελληνικής αγγειογραφίας και το ουσιαστικό ενδιαφέρον για την επιλογή των μορφών που απεικονίζονται στα αγγεία δεν ήταν τόσο σημαντικά όσο στην περίοδο των πενήντα χρόνων που ακολουθούν μετά τη δημιουργία της ερυθρόμορφης τεχνικής στην Αθήνα γύρω στα 530 π.Χ. Το βιβλίο καλύπτει αυτή την περίοδο και είναι η συνέχεια ενός άλλου από τον ίδιο συγγραφέα με τίτλο "Αθηναϊκά Μελανόμορφα Αγγεία" που εκδόθηκε το 1974. Όπως και κείνο έτσι και αυτό γράφτηκε για να βοηθήσει και τους φοιτητές αλλά και τους ειδικούς σε θέματα Αρχαίας Ελληνικής Τέχνης και Μύθου. [....]

Η πορεία της ελληνικής τέχνης στον 20ο αιώνα παρουσιάζει όλα τα γνωρίσματα μιας τέχνης, που αναπτύσσεται στην περιφέρεια, μακριά από αναγνωρισμένα, ευρωπαϊκά καλλιτεχνικά κέντρα, από κει δηλαδή όπου παράγεται και προωθείται η σύγχρονη αντίληψη καλλιτεχνικής δημιουργίας.

[...] Το πλοίο, εμπορικό ή πολεμικό, παριστάνεται στην αρχαία αγγειογραφία, στην κοροπλαστική, στη μεταλλοτεχνία, στη σφραγιδογλυφία. Δε λείπει από τις βυζαντινές τοιχογραφίες και τη λαϊκή τέχνη, ούτε από τις σύγχρονες καλλιτεχνικές δημιουργίες των Ελλήνων. [...] Το βιβλίο "Αρμενίζοντας στο χρόνο: Το πλοίο στην ελληνική τέχνη" με συγγραφέα την αρχαιολόγο κ. Έλση Σπαθάρη, απευθύνεται σ' ένα ευρύτερο κοινό, χωρίς να υστερεί στην επιστημονικότητα των πληροφοριών που παρέχει. Το κείμενο συνδέεται αρμονικά με την εικόνα και τα δύο μαζί αναδεικνύουν το πλοίο τόσο ως μέσο επικοιν...

Το παρόν βιβλίο φιλοδοξεί να είναι ο πληρέστερος δυνατός κατάλογος των εικαστικών γεγονότων στην Αθήνα τον περασμένο αιώνα, κυρίως των εκθέσεων. Συμπεριλάβαμε όμως τους κυριότερους διαγωνισμούς, τους διαλόγους και τις διαμάχες, που απασχόλησαν τον τύπο και την κοινή γνώμη, καθώς και ορισμένα άλλα χαρακτηριστικά γεγονότα και δημοσιεύματα σχετικά με την τέχνη και την καλλιτεχνική επικαιρότητα, ώστε να ολοκληρωθεί η εικόνα για την εικαστική ζωή στην Αθήνα κατά τη σημαντικότερη ίσως περίοδο της ιστορίας της, όταν δηλαδή διαμορφώνεται σε πρωτεύουσα και ευρωπαϊκή πόλη. [...] (...