Συγγραφείς - Ερμηνεία και κριτική

Νίκος Καχτίτσης

Οδός Πανός (2019)

Μυθιστόρημα γυναίκας

Εκδόσεις Παπαζήση (2007)

Μέσα στους αιώνες η γυναίκα συγγραφέας, και ιδιαίτερα η ποιήτρια, φαίνεται να καταδυναστεύεται από ένα "διπλό δεσμό", μια αφόρητη ένταση ανάμεσα στην κοινωνικά προσδιορισμένη "θηλυκότητα" και στις ανάγκες του (θηλυκού) δημιουργικού νου να αρθρώσει τη δική του ερμηνεία του εγώ και του κόσμου. Η θεωρία που θέλει τη Γυναίκα ως το Άλλο (αρνητικό αντίθετο του άντρα) έχει κυριαρχήσει στη δυτική κουλτούρα, κρατώντας τη γυναίκα παγιδευμένη σε μύθους που την έχουν αποστερήσει από μια ανεξάρτητη ύπαρξη και αξία. Οι ποιήτριες του εικοστού αιώνα ξεκίνησαν μια διαδικασία αναθεωρητικ...

Μπέρτολτ Μπρεχτ, κριτικές προσεγγίσεις

Πολύτροπον (2004)

Τι σηματοδοτεί ο Μπρεχτ σήμερα, στη χαραυγή του 21ου αιώνα, σ' έναν κόσμο βαθύτατων αλλαγών (αν και όχι προς την κατεύθυνση που ο ίδιος επεδίωξε); Τι έχει χαθεί και τι ενσωματώθηκε στην παγκόσμια θεατρική παράδοση από τη θεωρία και την πρακτική του για το θέατρο; Πώς διαγράφεται η συνέχεια και πού εκδηλώνονται οι ρήξεις στη σημερινή του πρόσληψη, αν υποβάλλουμε στη δοκιμασία της "ιστορικοποίησης" την εξέλιξη της συνάντησης μαζί του ανθρώπων και κινημάτων, που συντάραξαν τον προηγούμενο αιώνα; Με τι όρους θα μπορούσαν να αποτιμηθούν οι πλευρές του έργου του που συνδέονται με...

Μιχάλης Λιαρούτσος

ΚΨΜ (2017)

Ο αγωνιστής και λογοτέχνης Μιχάλης Λιαρούτσος. Η ζωή και το έργο του Υπήρξαν αγωνιστές που, αν και πέρασαν από φωτιά και σίδερο, ποτέ δεν μίσησαν, δεν εκδικήθηκαν. Ήπιαν το πικρό ποτήρι της ήττας, το κώνειο του κατατρεγμού, αλλά έδειξαν κατανόηση ακόμα και συμπόνια για τον αντίπαλο. Είχαν καρδιά σα θάλασσα μεγάλη και μπόρεσαν να ξεπλύνουν μέσα της τα ανομήματα των διωκτών τους. Γι’ αυτό κέρδισαν την καταξίωση και την εκτίμηση από φίλους και "εχθρούς". Ένας τέτοιος αγωνιστής υπήρξε και ο Μιχάλης Λιαρούτσος. Άνθρωπος που με τη στάση της ζωής του ενσάρκωσε το ήθος και τις α...

Μια "πατρίδα" για τον Σκαρίμπα

Κοράλλι - Γκέλμπεσης Γιώργος (2019)

Λόγος εις Νίκον Γαβριήλ Πεντζίκη

Μυγδονία (2007)

Όταν ο εκδότης Αθανάσιος Καγιάς μου πρότεινε να εκδώσει εκ νέου το βιβλίο μου "Λόγος εις Νίκον Γαβριήλ Πεντζίκη", αισθάνθηκα μια ευφροσύνη. Αναζητώντας κατόπιν την πηγή της ευφροσύνης μου, αναλογίστηκα πως δεν έχει τόση σημασία η σχέση μου με τον Πεντζίκη, όσο η αναζήτηση του νοήματος της σχέσης αυτής μέσα στο χρόνο. Γιατί τι είναι μια συνάντηση αν δεν ξεπερνά τα χρονικά όρια της διάρκειάς της; Όταν δεν συνιστά ένα τοπίο, αλλά υπαγορεύεται από την ανάγκη της στιγμής, ή την ιδιοτέλεια; Τι μπορεί να συνδέει δύο ανθρώπους με εντελώς διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες, έστω και αν εμφ...

Καμύ

Εκδόσεις Καστανιώτη (2014)

Ο Αλμπέρ Καμύ, το ξέρουμε όλοι, είναι από τους δημοφιλέστερους στην Ελλάδα ξένους συγγραφείς. Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας είναι κατά κάποιον τρόπο η καταγραφή μιας βραδιάς που οργανώθηκε από κοινού από τις Εκδόσεις Καστανιώτη και το Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών. Μια βραδιά που ήθελε απλώς να υπενθυμίσει τρεις σημαντικές παραμέτρους του έργου του Καμύ -τη λογοτεχνική, τη δημοσιογραφική και τη φιλοσοφική/ψυχολογική-, και να τις σχολιάσει. Οι τρεις ομιλητές της εκδήλωσης καταπιάστηκαν με τις τρεις αυτές παραμέτρους, με κείμενα βατά, καθόλου επηρμένα και πομπώδη, τα οποία...

Η χαμένη παράδοση

Έρασμος (1979)

Η υπόθεση σηκώνει τσιγάρο

Γκιούρδας Β. (2009)

Ο Ίταλο Σβέβο κατά κόσμο - Έκτωρ Σμίτς (1861-1928), ένας από τους πλέον μανιώδεις καπνιστές λογοτέχνες, είναι άξιος αναφοράς και μελέτης για τον παράξενο και εκκεντρικό τρόπο προσέγγισης του καπνίσματος και της γοητείας του τελευταίου τσιγάρου. Αλήθεια, πόσο όμορφο είναι να καπνίζεις ένα τσιγάρο και να λες ότι είναι το τελευταίο και να γεύεσαι εκτός από τον καπνό και "την αίσθηση της νίκης πάνω του και την ελπίδα ενός κοντινού μέλλοντος γεμάτου με δύναμη και υγεία"; Η εικόνα της υπόσχεσης του τελευταίου τσιγάρου και το οριστικό "κόψιμο" της κακής "συνήθειας" είναι μοναδι...

Η υπόθεση σηκώνει τσιγάρο

Πεδίο (2012)

Ο Ίταλο Σβέβο (κατά κόσμον Έτορε Σμιτς, 1861-1928), ένας από τους πλέον μαιώδεις καπνιστές λογοτέχνες, είναι άξιος αναφοράς και μελέτης για τον παράξενο και εκκεντρικό τρόπο προσέγγισης του καπνίσματος και της γοητείας του τελευταίου τσιγάρου. Η εικόνα της υπόσχεσης του τελευταίου τσιγάρου και το «οριστικό» κόψιμο της κακής "συνήθειας" είναι μοναδικά, αφού ο καπνιστής, έχοντας κάνει όλων των ειδών τους όρκους, καταφεύγει ίσως στον πλέον πρωτότυπο: Σήμερα Κυριακή 21 Μαρτίου 1897, ώρα 12.00 ακριβώς Ο Έτορε Σμιτς, αφού εξάντλησε όλα τα είδη όρκων, ορκίστηκε με ευλάβει...

Η τραγωδία της μοντέρνας τέχνης

Έρασμος (2008)

Το κείμενο αυτό του Λούκατς για τον Τόμας Μαν γράφτηκε το 1948. Η μετάφραση στηρίχτηκε στην αγγλική έκδοση "Essays on Thomas Mann" (Merlin Press, 1964) η οποία περιλαμβάνει διάφορες εργασίες που έγραψε ο Λούκατς για τον Τόμας Μαν σε διάφορες εποχές και με διάφορες ευκαιρίες. Το κύριο σώμα του βιβλίου αποτελείται από τα τρία ακόλουθα μεγάλα δοκίμια: Το πρώτο, "Σε αναζήτηση του αστού" γράφτηκε το 1945 και αναφέρεται στην ιδέα του αστικού ανθρώπου όπως διαμορφώνεται και κριτικάρεται στα μυθιστορήματά του "Τόνιο Κρέγκερ", "Οι Μπούντενμπροκς" και "Το Μαγικό Βουνό"· το δεύτερο εί...

Η πορεία της ποιήτριας Ζωής Καρέλλη

Ευθύνη (1997)

Καθώς ο γνήσιος ποιητής παλεύει να φανερώσει την αρετή της γλώσσας του, υψώνει με τις λέξεις του ένα φως να γνωριστεί ο άνθρωπος και ο κόσμος - το μυστήριο μέσα στο μυστήριο. Και όσο ψηλότερα ανεβαίνει ο ποιητής, τόσο μεγαλώνει μέσα στους θύλακες του έργου του αυτό το παρήγορο, εξανθρωπιστικό φως. Φως τέτοιας έντασης, τελετουργικής ποιότητας της ελληνικής μας γλώσσας, φως μέγα αντικρύζουμε να υψώνεται στην αγιασμένη πόλη της Θεσσαλονίκης, καθώς θεωρούμε την σεμνότατη μορφή της κορυφαίας μας ποιήτριας Ζωής Καρέλλη να ανέρχεται προς την περιωπή της αθανασίας. Την αθανασ...

Η λογοτεχνία στο τετράγωνο

Πόλις (2020)

Υπάρχουν δύο κατηγορίες αναγνωστών των μεγάλων συγγραφέων: εκείνοι που διαβάζουν τους μεγάλους συγγραφείς και εκείνοι που διαβάζουν τον Μπόρχες. Η διάκριση αυτή δεν είναι, βέβαια, αξιολογική. Δεν πιστεύω ότι οι αναγνώστες του Μπόρχες αποτελούν μια κατηγορία εκλεκτότερη απ’ ό,τι, λ.χ., οι αναγνώστες του Ντοστογιέφσκι, του Κάφκα ή του Παπαδιαμάντη. Εννοώ απλώς ότι είναι μια κατηγορία διαφορετική. Και τούτο γιατί ο Μπόρχες είναι συγγραφέας που διαφέρει κατά πολύ από τους συγγραφείς που ανέφερα, πολύ περισσότερο απ’ όσο οι συγγραφείς αυτοί διαφέρουν ο ένας από τον άλλο. Είνα...

Η Ιταλία του Βασίλη Βασιλικού

Μπαρτζουλιάνος Ι. Ηλίας (2009)

Στην παρούσα μελέτη εξετάζεται η σχέση του Βασίλη Βασιλικού με την Ιταλία, όπως αυτή σφυρηλατήθηκε από τη δεκαπενταετή διαμονή του στη Ρώμη (1972-1987), ενώ παράλληλα ανιχνεύονται ιταλικοί αντικατοπτρισμοί μέσα στα έργα του. Ο Βασιλικός γνωρίζει σε βάθος και αποδίδει επακριβώς τον καθημερινό σφυγμό της Αιώνιας Πόλης και αναπλάθει πιστά τις άγνωστες στους πολλούς εικόνες της. Μήπως όμως, και πριν από την εκεί εγκατάστασή του, η Ρώμη αποτελούσε γι' αυτόν ένα ιδεώδες, ένα συμβολικό στόχο, μία καβαφική Ιθάκη; Δεν είναι τυχαίο ότι το 1951, ο δεκαπεντάχρονος τότε Βασιλικός έγραψε...

Η διπλή ζωή του Σταντάλ

Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης (2014)

Ο Σταντάλ θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους γάλλους λογοτέχνες του 19ου αιώνα, και ορισμένα μυθιστορήματά του, όπως το "Κόκκινο και το μαύρο" ή "Το Μοναστήρι της Πάρμας", συγκαταλέγονται ανάμεσα στα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Ο Henri Beyle, όπως ήταν το πραγματικό όνομα του συγγραφέα, γεννήθηκε τις παραμονές της μεγάλης Γαλλικής Επανάστασης, έζησε την Επανάσταση στα παιδικά και νεανικά του χρόνια και πέρασε την ωριμότητά του στον απόηχο της επανάστασης αλλά και της άρνησής της, στα χρόνια που ο ιστορικός Χομπσμπάουμ αποκάλεσε "Εποχή των Επαναστάσεων"....

Η διάπλαση των Ελλήνων: Αριστοτέλης Π. Κουρτίδης (1858-1928)

Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (Ε.Ι.Ε.). Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών (2011)

[...] Ο Αριστοτέλης Κουρτίδης που αναδύεται από το έργο είναι μια πνευματική φυσιογνωμία πολύ πιο σύνθετη από τον Αιμίλιο Ειμαρμένο της "Διάπλασης των Παίδων". Βλέπουμε έναν φορέα των παιδαγωγικών αντιλήψεων της γερμανικής ανθρωπιστικής επιστήμης των χρόνων της μεγάλης ακμής και επιβολής της γερμανικής παιδείας σε ολόκληρη την Ευρώπη, έναν κληρονόμο των ιδεών του Διαφωτισμού που αναζητά τη μέθοδο διάπλασης της πνευματικής προσωπικότητας των νέων σε μια εποχή ρομαντισμού και εθνικιστικών εξάρσεων με βάση τις ανθρωπιστικές αξίες και την καλλιέργεια της κοινωνικής συνείδησης....

Η ανάποδη των ανθρώπων

Ίνδικτος (2003)

"Από την πλευρά εκείνων που κατέχουν τη μαεστρία του λόγου, ίσως μοιάζουμε με μουγγούς που εκφράζονται με παράξενα νεύματα -μια σχεδόν ιδιωτική γλώσσα εικόνων. Από την πλευρά των μουγγών, είμαστε μουγγοί που κατάφεραν να μιλήσουν". Αυτή η απόφανση του Εουτζένιο Μπάρμπα για τον ίδιο και τη θεατρική του ομάδα "Όντιν Τεάτρετ", όσο δούλευαν απομονωμένοι στην επαρχιακή πόλη Χολστεμπρό της Δανίας, ισχύει και στην περίπτωση του Κωστή Παπαγιώργη: Κατάφερε να μιλήσει γράφοντας. Αλλά οι κατέχοντες, δύσπιστοι, βυσσοδομούν: "Πατέρα, έγινα συγγραφέας", είπε στον δημοδιδάσκαλο πατέρα του...

Ευκαρπίας έπαινος

Πορεία (2007)

Ο ομότιμος καθηγητής της Νεοελληνικής Φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών Παναγιώτης Δ. Μαστροδημήτρης, τιμάται με το αφιέρωμα αυτό για τη μακροχρόνια, πολύκαρπη και πολύτιμη προσφορά του στην έρευνα και στη διδασκαλία. Η Επιτροπή του Αφιερώματος εκφράζει τις θερμές ευχαριστίες της προς τον ευρύτατο κύκλο των συνεργατών -στους οποίους συγκαταλέγονται και πολλοί παλαιότεροι μαθητές του τιμωμένου- για την πρόθυμη ανταπόκρισή τους με μια συρροή υψηλής ποιότητας συμβολών. [...] Περιέχονται τα κείμενα: - Βαγγέλης Αθανασόπουλος, "Η αστρική σκόνη της...

Ερμηνεύοντας το θεατρικό λόγο του O'Neill

Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη (2006)

Στη θεατρική λογοτεχνία ένα δραματικό κείμενο καθίσταται θέαμα μέσα από την ερμηνεία των ηθοποιών. Στην απειρότητα που συνοδεύει τη θεατρική επικοινωνία και με την αυλαία να χωρίζει τη φαντασία από την πραγματικότητα επικεντρωνόμαστε στο κείμενο και στην αισθητική τάξη που δημιούργησε ο δραματουργός, στις οπτικές και ακουστικές αναπαραστάσεις που κατασκεύασε, για να καθορίσει τις εικόνες, τις έννοιες, τα αισθήματα και τις εμπειρίες που αποτελούν τα στοιχεία ενός συγκεκριμένου προσωπικού βιώματος. Στην παγκόσμια θεατρική λογοτεχνία η περίπτωση του O' Nιλ είναι μοναδική: στ...

Εποχές της κριτικής

Μανδραγόρας (2010)

Οι "Εποχές της Κριτικής" περιέχουν κεφάλαια από την ιστορία της κριτικής και προβάλλουν τα στάδια που ακολούθησε ο ελληνικός στοχασμός για να ορίσει τη λογοτεχνία. Εστιάζουν σε κριτικούς διαλόγους και πραγματεύσεις θεμάτων που βρέθηκαν στο κέντρο του ενδιαφέροντος της εποχής τους, στο χρονικό διάστημα μιας εκατονταετίας περίπου, από το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα μέχρι την περίοδο του μεσοπολέμου. [...] Μια πρώτη περίοδος "συζήτησης" που απασχολεί την παρούσα έκδοση, στο πρώτο μέρος, τοποθετείται στην εποχή που αρχίζει να αρθρώνει τον κριτικό της λόγο η νέα γενιά λογοτε...

Συνολικά Βιβλία 53
243.186 Βιβλία
122.585 Συντελεστές
4.631 Εκδότες
Με την υποστήριξη του ΒιβλιοNet και του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου