Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μετά από σαράντα χρόνια ζωής στην τέχνη, ο Εντγκάρ Ντεγκά μας άφησε το λιγότερο χίλια σχέδια, παστέλ, γκραβούρες και λάδια με θέμα το χορό. Από πολύ νωρίς προτίμησε τα παρασκήνια του θεάματος από το μεγαλείο των παραστάσεων. Η ρουτίνα της καθημερινής άσκησης, οι θλιβεροί διάδρομοι, η αναμονή, οι ύποπτες ερωτικές σχέσεις που εκτυλίσσονται όπισθεν της σκηνής... είναι εικόνες που μας αφηγούνται το δύσκολο μα συνάμα εύθραυστο κόσμο του χορού του 19ου αιώνα. Ο Richard Kendall, παγκοσμίως αναγνωρισμένος ως ένας από τους πλέον έγκυρους γνώστες της τέχνης του Ντεγκά, μας εισάγει σ...

Ο Σεζάν έχει θέση "κλειδί" στη εξέλιξη της τέχνης τον 20ο αιώνα. Tο έργο του καθόρισε σε μεγάλο βαθμό ό,τι επρόκειτο να συμβεί και η απήχησή του φτάνει ως τις μέρες μας. H σύνδεσή του με τους ιμπρεσιονιστές είναι τόσο στενή που δύσκολα θα τον ξεχωρίζαμε απ’ αυτούς, όμως προχώρησε πιο πέρα, για να υπερασπιστεί με πείσμα -συχνά και με δύστροπη εμμονή- και, τελικά, να επικυρώσει τον δικό του τρόπο να "βλέπει" και να αποδίδει ζωγραφικά τον κόσμο. Ό,τι υπάρχει, ό,τι βλέπουμε, δεν είναι ανεξάρτητο, όλα δομούνται οργανικά: αυτή η ιδέα δεσπόζει στο έργο του. "O Σεζάν", γράφει ο...

Απ' όλους τους πρωταγωνιστές της μεγάλης περιπέτειας του ιμπρεσιονισμού, ο Πιέρ Ωγκύστ Ρενουάρ (1841-1919) είναι ίσως ο ζωγράφος που ύμνησε όσο κανένας άλλος την ομορφιά. Η τόσο ιδιαίτερη ματιά του στη ζωή χαρακτηριζόταν από χαρά και αθωότητα. Η χάρη των προσωπογραφιών του, η λαμπρότητα των ρωπογραφικών σκηνών ή η λεπτότητα των γυναικείων γυμνών του είναι καρπός μιας φιλοσοφίας που βασιζόταν στην αδιατάρακτη αρμονία. Ο ιμπρεσιονισμός χαρακτηρίστηκε από μια ζωγραφική λεπταίσθητη, γεμάτη χρώματα, στην οποία, για πρώτη φορά στην ιστορία της τέχνης, το φως εκρήγνυται με όλη του...

"Ο Πωλ διαθέτει την ιδιοφυΐα μεγάλου ζωγράφου. Δε θα γίνει, όμως, ποτέ μεγάλος ζωγράφος. γιατί απογοητεύεται με το παραμικρό". Το καυστικό αυτό σχόλιο του Εμίλ Ζολά, παιδικού φίλου του Σεζάν, χαρακτηρίζει ολόκληρη τη ζωή και την καλλιτεχνική πορεία του ζωγράφου. Ωστόσο, βαθιά μέσα του, ο Σεζάν πίστευε στην ιδιοφυΐα του και ήταν αποφασισμένος να πετύχει τους καλλιτεχνικούς του στόχους. Αυτή η πίστη παρέμεινε ακλόνητη ακόμα και εκείνα τα σύντομα διαστήματα που ο ζωγράφος, απογοητευμένος, αμφέβαλλε για τις ικανότητες του. Ο Σεζάν αρνούνταν οποιοδήποτε είδος καλλιτεχνικού συμβ...

Ο Κλοντ Μονέ (1840-1926), πρωτοπόρος της ομάδας των ιμπρεσιονιστών ζωγράφων, υπηρέτησε τα ιδανικά του ιμπρεσιονισμού καθ' όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του. Μόλις σε ηλικία 50 ετών καταξιώθηκε στο χώρο της τέχνης. Ως ζωγράφος αφοσιώθηκε σε σειρές έργων, αποδίδοντας το ίδιο θέμα με ποικίλους φωτισμούς και αποχρώσεις. Το Μουσείο Μαρμοτάν Μονέ του Παρισιού υπογράφει την επιστημονική επιμέλεια αυτού του συλλεκτικού λευκώματος, το οποίο περιλαμβάνει τους σημαντικότερους σταθμούς στη ζωή του Μονέ, πλήρη εργογραφία του καλλιτέχνη, καθώς και αποσπώμενα ένθετα ντοκουμέντα: -...

"Για μένα το θέμα έχει δευτερεύουσα σημασία: μ' ενιδαφέρει ν' αποδώσω αυτό που ζει ανάμεσα σε μένα και στο θέμα". ΚΛΩΝΤ ΜΟΝΕ

Ματαιοπονεί όποιος μάχεται ενάντια στα στερεότυπα, τις κοινοτοπίες, ενάντια σε ό,τι ο Γκυστάβ Φλωμπέρ αποκαλούσε "κοινώς αποδεκτές απόψεις". Πόσο μάλλον, όταν έχουμε να κάνουμε με βαρύγδουπα ονόματα της καλλιτεχνικής μας παράδοσης. Στην περίπτωση του Κλωντ Μονέ (1840-1926), συνιστά πλέον κοινοτοπία η παρουσίασή του ως καλλιτέχνη με ροπή προς τον αυτοσχεδιασμό, πρωτοπόρου της ζωγραφικής στο ύπαιθρο (υπαιθρισμού) και μορφής που έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στο κίνημα του ιμπρεσιονισμού. Εντούτοις, όλα αυτά τα στοιχεία, τα οποία διαμόρφωσαν την εικόνα του Μονέ στα μάτια των συγχ...

[...] Η ελαιογραφία στη φύση ήταν ακόμη καινούργια τεχνική· αυτή η δυνατότητα είχε δοθεί για πρώτη φορά στους ζωγράφους στη δεκαετία του '40, όταν εφευρέθηκαν τα σωληνάρια για τη μεταφορά των χρωμάτων. Σύμφωνα με τον Μπουντέν, ήταν ο μόνος τρόπος να αιχμαλωτίσεις την πρώτη εντύπωση, γιατί "ό,τι ζωγραφίζεις επιτόπου, έχει δύναμη, ένταση, μια ζωντάνια που δεν μπορεί να δημιουργηθεί στο ατελιέ". Η εξερεύνηση αυτών των ιδεών και του τοπίου γενικότερα θα αποτελούσαν το επίκεντρο της δουλειάς του Μονέ από τότε και στο εξής. Το καλοκαίρι του 1858 ζωγράφισε δύο τοπία δίπλα στον Μπο...

Η σειρά αυτή παρουσιάζει τη ζωή και το έργο του καλλιτέχνη μέσα από το πολιτισμικό, κοινωνικό και πολιτικό πρίσμα της εποχής του. Για να συμβουλευτείτε εύκολα το βιβλίο, το έχουμε χωρίσει σε τρεις ενότητες, οι οποίες διακρίνονται με ένα έγχρωμο διαχωριστικό στο πλάι της σελίδας: Κίτρινο για τις σελίδες που αναφέρονται στη ζωή και το έργο του καλλιτέχνη, γαλάζιο για το ιστορικό και πολιτισμικό φόντο και ροζ για την ανάλυση των κυριότερων έργων του. Το ευρετήριο, στο τέλος του βιβλίου, έχει επίσης φωτογραφίες και περιέχει ένα σύντομο ιστορικό σημαντικών προσώπων και λίγα λόγι...

Όψεις αστικών δρόμων, γαλήνια παραθαλάσσια τοπία, εικόνες από σπίτια της εύπορης αστικής τάξης ή από πολυσύχναστα παριζιάνικα καφέ - τα ζωγραφικά έργα των ιμπρεσιονιστών εξακολουθούν να συγκινούν τους λάτρεις της τέχνης σε όλο τον κόσμο. Ενώ όμως ο ιμπρεσιονισμός φαντάζει σήμερα φυσικός και αβίαστος, αιφνιδίασε την εποχή του με την ελεύθερη χρήση του χρώματος και τη συστηματική πρακτική της υπαίθριας ζωγραφικής. Σε ανοιχτή αντιπαράθεση με τον ακαδημαϊσμό των επίσημων Σαλόν, οι ιμπρεσιονιστές δημιούργησαν μια τεχνοτροπία που απεικόνιζε τη μοντέρνα ζωή και αιχμαλώτιζε τη φευγ...

Λίγο πριν από το θάνατό του, ο Claude Monet έγραψε: "Ακόμα στεναχωριέμαι που εξαιτίας μου μας έδωσαν αυτόν τον τίτλο· οι περισσότεροι από την ομάδα μας δεν ήταν καν Ιμπρεσιονιστές". Η συγγραφέας του βιβλίου... η Nathalia Brodskaya, ξεκινά από αυτό το παράδοξο -από το γεγονός ότι μερικοί ζωγράφοι αντιμετωπίζονταν ως ένα ομοιογενές σύνολο, ενώ ταυτόχρονα αυτό που επιδίωκαν να εκφράσουν μέσα από την τέχνη τους ήταν η καλλιτεχνική τους ατομικότητα- και διερευνά τις αντιθέσεις που χαρακτηρίζουν τη ζωγραφική στα τέλη του 19ου αι. Και ο Μanet είχε πει ότι "ζωγραφίζει αυτό που β...

Στη Γαλλία του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα, εν μέσω ενός κλίματος ανανέωσης, άρχισε να εξαπλώνεται μια νέα ζωγραφική τεχνοτροπία, η οποία από το 1874 θα γινόταν γνωστή ως Ιμπρεσιονισμός. Οι πρωταγωνιστές του κινήματος αυτού, οι Claude Monet, Edgar Degas, Auguste Renoir, Edouard Manet, Camille Pissarro, Alfred Sisley, Mary Cassatt και Berthe Morisot, η φήμη των οποίων έμελλε να διαδοθεί πέρα από την Ευρώπη και τις Η Π Α, ήθελαν να δώσουν στην τέχνη μια σύγχρονη διάσταση, μακριά από τις συμβάσεις και τις επιταγές της ακαδημαϊκής παράδοσης. Αυτές οι ιδέες οδήγησαν στην ε...

Αντικείμενο του παρόντος βιβλίου όπως το δηλώνει και ο τίτλος του είναι για την επίδραση που επέφερε ο ιμπρεσιονισμός στη σύγχρονη τέχνη. Το βιβλίο αποτελείται από τρία μέρη, όπου: Το πρώτο μέρος ασχολείται με την κυριαρχία της οπτικής εντύπωσης στον ιμπρεσιονισμό και περικλείει την οπτική αναπαράσταση, τη λειτουργία της φόρμας στο μοντερνισμό, την απεικόνιση της σύγχρονης κοινωνίας μέσα από την εικόνα, τον όγκο και την πρωτοτυπία στο έργο του Cezanne. Το δεύτερο μέρος ασχολείται με τις ιδεολογικές και κοινωνικές ζυμώσεις που επέφερε ο ιμπρεσιονισμός συμβάλλοντας μ...