Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"[...] Στριμωγμένος ανάμεσα σε βουνό και σε θάλασσα ο Βόλος -η πρωτεύουσα ενός νομού, που άλλοι τον παρομοιάζουν με δαγκάνα και άλλοι με μισάνοιχτη αγκαλιά- φαίνεται να βρίσκεται στο σημείο τομής ενός νοερού ελλαδικού σταυρού. Τύχη και συνάμα ατυχία για τους κατοίκους του: Να ξέρουν ότι ισορροπούν ανάμεσα στη μητρόπολη του Νότου (Αθήνα) και στην πρωτεύουσα των Βαλκάνιων (Θεσσαλονίκη), να αισθάνονται το κέντρο μιας ευθείας που ενώνει το Ιόνιο με τα παράλια της Μικρασίας [...]" (Κώστας Ακρίβος) Νέα έκδοση του βιβλίου "Βόλος, μια πόλη στη λογοτεχνία", εμπλουτισμένη με νέα...

[...] Προσπαθεί, λοιπόν, το "Αθηναϊκό Ημερολόγιο" κάθε χρόνο να παρουσιάσει από τις σελίδες του όχι μόνο το Χτες, αλλά επιδιώκει να προβάλλει και το Σήμερα, δημοσιεύοντας κείμενα και φωτογραφίες για την Αθήνα, που έφυγε, αλλά και για την Αθήνα που ζούμε τώρα, την Αθήνα, που, δυστυχώς, για τους παλιούς κατοίκους της είναι πια μια πόλη αγνώριστη, μια πόλη απάνθρωπη, χωρίς ούτε ίχνος από την παλιά της ομορφιά Κανείς βέβαια δεν πίστευε, ότι μπορούσε με το πέρασμα του χρόνου να μη συμβούν ανατροπές σε όλους τους τομείς και κυρίως στο σκηνικό, που χαρακτηρίζει μια πόλη-πρωτεύουσα...

Στις αρχές του 20ού αιώνα η ευρωπαϊκή παραλογοτεχνία ή λογοτεχνία είναι αυτόχθων. Μιλάει για εντόπιους ήρωες. Η Αμερική η οποία έχει γίνει πλέον ένα συνονθύλευμα φυλών, παραδόσεων και μυθολογιών, αναγκάζεται να προσφύγει στο εξωτικό, τμήμα του οποίου είναι και η επιστημονική φαντασία. Θα δείτε έτσι ότι ο Ταρζάν, ένας από τους ήρωές της, είναι ένας Άγγλος λόρδος στην Αφρική. Ο Κόναν ο βάρβαρος είναι ένας Άγγλος ο οποίος ζει σε μια προϊστορική και προμυθολογική εποχή. Ο Σούπερμαν είναι ένας εξωγήινος ο οποίος προσγειώνεται. Ο κανόνας δηλαδή της εντοπιότητας, ο οποίος ίσχυε κα...

Το "Αθηναϊκό Ημερολόγιο", που συμπληρώνει με τον παρόντα τόμο είκοσι ολόκληρα χρόνια ζωής, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1990 με σκοπό να αναβιώσει ένα παλαιό εκδοτικό, θα λέγαμε, έθιμο, που έγινε θεσμός και στην Ελλάδα από το 1837, όταν εκδόθηκε το πρώτο "Ημερολόγιο" από τον Α. Ι. Κλάδο, ενώ στην Ευρώπη η εμφάνιση του συμπίπτει με την εμφάνιση της τυπογραφίας. Αισθανόμαστε ιδιαίτερη χαρά, γιατί η προσπάθειά μας τα είκοσι αυτά χρόνια βρήκε θερμή ανταπόκριση από πάρα πολλούς αναγνώστες. Η έκδοση του "Αθηναϊκού Ημερολογίου" υιοθετήθηκε από έναν ολόκληρο κόσμο, που περιμένε...

Συλλογική έκδοση με πρωτότυπα κείμενα, σκίτσα, φωτογραφίες και ζωγραφικά έργα επιλεγμένων προσωπικοτήτων από διαφορετικούς χώρους, οι οποίοι με αφορμή το έργο της Γέφυρας Ρίου - Αντιρρίου "Χαρίλαος Τρικούπης", στοχάζονται πάνω στην έννοια της "γέφυρας", σύμφωνα με την ξεχωριστή οπτική του καθενός. Η έκδοση συνδέει για πρώτη φορά στην Ελλάδα ένα μεγάλο τεχνικό έργο με την παραγωγή ενός έργου τέχνης, ενώ παράλληλα η συνύπαρξη δεκάδων προσωπικοτήτων σε μια έκδοση, δίνει στο λεύκωμα ιδιαίτερη συλλεκτική αξία. Στις σελίδες των Τετραδίων Ζεύξης "χτίζουν γέφυρες" οι: Σ. Ν. Αλαχιώ...

Στο βιβλίο αυτό ανθολογούνται και εξετάζονται πεζά και ποιητικά κείμενα 16 πεζογράφων και 13 ποιητών -ιδιαίτερα από το συμβατικό όριο 1960 και εξής-, στα οποία η πόλη της Καβάλας μαζί με την ευρύτερη περιφέρειά της διαθλάται, μετασχηματίζεται σε λογοτεχνική πόλη, δημιουργεί την ιδιαίτερη μυθοποιητική της παράδοση και επωμίζεται αισθητικούς και ιδεολογικούς ρόλους. Στην εισαγωγή τους οι ανθολόγοι και επιμελητές του βιβλίου, φιλόλογοι-νεοελληνιστές Ευριπίδης Γαραντούδης και Μαίρη Μικέ, μετά τη διευκρίνιση ότι στόχος του παρόντος τόμου δεν είναι η συγκρότηση ενός καβαλιώτι...

Έχουν γραφεί αρκετά βιβλία και έχουν δημοσιευτεί πολλά μελετήματα για την εξέγερση του Πολυτεχνείου, άλλοτε αυτοτελώς και άλλοτε μέσα στο πλαίσιο της εξιστόρησης του αντιδικτατορικού φοιτητικού ή γενικότερα του λαϊκού κινήματος. Και όλα αυτά συνιστούν χρήσιμο υλικό για το μελετητή εκείνης της εποχής. Το βιβλίο που εδώ παρουσιάζουμε έρχεται να εμπλουτίσει τη σχετική με το Πολυτεχνείο βιβλιογραφία, αλλά και να ανοίξει έναν άλλο δρόμο: Καιρός να μιλήσει και η επαρχία. Και μιλά μέσα από τα δρώντα πρόσωπα εκείνης της εξέγερσης. Γι' αυτό άλλωστε πρόκειται για ένα συλλογικό ουσιασ...

Η θεµατική αυτή ανθολογία συγκεντρώνει µια πλειάδα λογοτεχνικών στη µεγάλη πλειονότητά τους κειµένων µε θέµα την Αθήνα και µε ιστορικό, πολιτισµικό και κοινωνιολογικό ενδιαφέρον για την πόλη, από το 1834 έως τη σηµερινή εποχή. Μέσα από αυτές τις αντιπροσωπευτικές, αυτοτελείς και εµβόλιµες λογοτεχνικές εικόνες της πόλης, αντιδιαστέλλονται η διαχρονική τοπιογραφία και αισθητική της µε τις κυρίαρχες αντιθέσεις της ανάµεσα στην παλιά και τη νέα εποχή. Ξεκινώντας µε την εικόνα του κεντρικού ήρωα στο µυθιστόρηµα "Ο Ζωγράφος" (1842) του Γρηγόριου Παλαιολόγου, του Φιλάρετου, ο οποί...

Ένα ανθολόγιο είναι πρώτ' απ' όλα μια επιλογή. Από το πλήθος των κειμένων πρέπει, με κάποια κριτήρια, αλλά να επιλέξεις και άλλα να αφήσεις στην άκρη. Ένα κριτήριό μας ήταν τα καλά κείμενα, αλλά δεν ήταν το κυριότερο. Γι' αυτό και ορισμένα τα παραλείψαμε, όχι χωρίς δυσκολία. Ο πρώτος στόχος μας ήταν να περιδιαβούμε τον Πειραιά μέσα από αφηγήσεις για τους τόπους του και τους ανθρώπους του. Και, επίσης, να παρακάμψουμε, αν μπορούμε, την στερεότυπη εικόνα για την πόλη που έχει μετασχηματιστεί και κυριαρχήσει μεταπολεμικά και μέχρι σήμερα. Στραφήκαμε σε όλων των ειδών τις αφηγή...

Σ'αυτό το ανθολόγιο της "Μη-βίας" καταγράφονται οι σκέψεις και οι απόψεις ανθρώπων που έχουν προβληματιστεί δηλώνοντας αντίσταση με το λόγο τους στη βία. Είναι μία ηχηρή κραυγή, μια φωνή ενάντια στη βία της μοναξίας, ενάντια στον καθημερινό φόβο που διέπει την ανθρωπότητα.

"Το μάθημα που λαβαίνεις από τις υποχρεώσεις σου ως ανθολόγου είναι αυτό: η Λευκωσία, μαζί με όλες τις διακλαδώσεις των γενετικών της στοιχείων, δεν αρκεί να ιδωθεί μονάχα οπτικά· επιβάλλεται να νοηθεί και απτικά. Να τη νιώσεις δηλαδή με την αφή, να την αγγίσεις και να την ανασάνεις σαν ρεύμα της ζωής και σαν «γνώση που δεκαπλασιάζει τη θλίψη». Αυτό σημαίνει ότι επωμίζεσαι τη συνείδηση του μεγάλου πόνου, όπως εκείνος εκτυπώνεται στις σελίδες της περιπετειώδους ιστορίας της." (Κυριάκος Χαραλαμπίδης) Ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης συνθέτει το ψυχογράφημα της τελευταίας μοιρασμέν...

[...] Προσπαθεί, λοιπόν, το "Αθηναϊκό Ημερολόγιο" κάθε χρόνο να παρουσιάσει από τις σελίδες του όχι μόνο το χτες, αλλά επιδιώκει να προβάλλει και το σήμερα, δημοσιεύοντας κείμενα και φωτογραφίες για την Αθήνα, που έφυγε, αλλά και για την Αθήνα που ζούμε τώρα, την Αθήνα, που, δυστυχώς, για τους παλιούς κατοίκους της είναι πια μια πόλη αγνώριστη, μια πόλη απάνθρωπη, χωρίς ούτε ίχνος από την παλιά της ομορφιά. Κανείς βέβαια δεν πίστευε, ότι μπορούσε με το πέρασμα του χρόνου να μη συμβούν ανατροπές σε όλους τους τομείς και κυρίως στο σκηνικό, που χαρακτηρίζει μια πόλη-πρωτεύουσ...