Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στην πρώτη περίοδο της κινηματογραφικής του καριέρας, ο Άλφρεντ Χίτσκοκ συναντούσε μια μικρή παρέα φίλων με τους οποίους μοιραζόταν τα παράπονά του για τους ανθρώπους και τα τεκταινόμενα μέσα στην κινηματογραφική βιομηχανία. Αυτοαποκαλούνταν "Η Λέσχη του Μίσους". Αυτός ήταν ένας ανεπίσημος τρόπος να εξωτερικεύουν τις απογοητεύσεις τους, αλλά κι ένας χρήσιμος τρόπος να μάθουν ο ένας από τον άλλον. [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)

Σκηνοθέτης, σεναριογράφος, ηθοποιός, το όνομα τού Ταραντίνο είναι συνώνυμο του καλτ. Είναι επίσης εκείνος που έφερε την επανάσταση σε ένα κινηματογραφικό είδος το οποίο θεωρούσαμε νεκρό: τις ταινίες με γκάνγκστερ. Φυσικός κληρονόμος των Μάρτιν Σκορτσέζε και Φράνσις Φορντ Κόπολα, αποτελεί ωστόσο τον δημιουργό μιας νέας κινηματογραφίας που απέχει έτη φωτός από τη δική τους. Με σενάρια που θυμίζουν ψηφιδωτά με κυκλική δομή, ο Ταραντίνο παρουσιάζει τη βία ώς άγρια διασκέδαση, ως συνθήκη της ζωής και όχι ως ανωμαλία, και έτσι καταφέρνει να κάνει ταινίες (Pulp Fiction, Reservoir...

Αν μένουν κάποιες αξεπέραστες αξίες από τον Νέο Ελληνικό Κινηματογράφο είναι η προσοχή, ο σεβασμός, η προστασία, η ανάδειξη, η σκέψη, στοιχεία με τα οποία κατοχύρωσε την πολυμορφία και τη διαφορετικότητα των δημιουργών του. Ο Κώστας Σφήκας είναι ένας σκηνοθέτης που δοκίμασε, θα έλεγε κανείς στα άκρα, τις ανοχές και τις αντοχές της κινηματογραφικής δημιουργικότητας, στοχάστηκε και μόχθησε για μια άλλη, εντελώς ριζοσπαστική και αποκλίνουσα από το συνήθη αφηγηματικό σινεμά, προσέγγιση του κινηματογραφικού πολιτισμού. Σε άλλες εποχές και σε άλλες συνθήκες θα ήταν ένας απόκληρος...

Ο Αλέξης Δαμιανός, με τρεις μόνο ταινίες, παραμένει η πιο εμβληματική μορφή του σύγχρονου ελληνικού κινημτογράφου. Η αντοχή και η μοναδικότητα του έργου του επιβεβαιώνονται με τρόπο θαυμαστό και πηγαίο, κάθε φορά που η εγχώρια κινηματογραφία αναζητά αγωνιωδώς το πρόσωπό της. Το έργο του Δαμιανού αγνοεί επιδεικτικά και προκλητικά τα τετριμμένα μονοπάτια της ντόπιας μυθοπλαστικής παράδοσης. Βρίσκεται στις απαρχές της δημιουργικής αγωνίας της τέχνης, στον ερασιτεχνισμό του ποιητή. Και από εκεί πλησίασε με τρόπο βίαιο, σκληρό, χωρίς καλλιγραφίες και ψιμύθια, την πραγματικότητα...

Το έργο της Heddy Honigmann σκιαγραφεί έναν κόσμο απλό και ταυτόχρονα πολύπλοκο. Με άνεση και σιγουριά προσεγγίζει χαρακτήρες και καταστάσεις ξεκινώντας από φαινομενικά απλές στιγμές της καθημερινής ζωής και συνεχίζει εκτυλίσσοντας τα θέματα της σε εκ του σύνεγγυς εκμυστηρεύσεις. Η Honigmann πλησιάζει τους ανθρώπους με σεβασμό στην ιδιαιτερότητά τους και απόλυτη διακριτικότητα. Δεν δείχνει καμία διάθεση να παραβιάσει την εμπιστοσύνη τους. Αντίθετα, με την ευκολία και την πειστικότητα ενός φίλου, συνομιλεί μαζί τους και αυτοί αβίαστα ανταποκρίνονται και της εκμυστηρεύονται...

Οι ταινίες: "Λα Στράντα", "Οι νύχτες της Καμπίρια", "Πικρό ρύζι", "Πόλεμος και Ειρήνη", "Η Βίβλος", "Σέρπικο", "Τρεις μέρες του Κόνδορα", "Κινγκ Κονγκ", "Χάνιμπαλ" και δεκάδες άλλες. Τα πρόσωπα: Η Σιλβάνα Μάνγκανο, ο Φεντερίκο Φελίνι, ο Λουκίνο Βισκόντι, ο Αλμπέρτο Σόρντι, ο Τζον Χιούστον, η Σοράγια, ο Κάρλο Πόντι, η Τζέσικα Λανγκ, ο Σβαρτσενέγκερ, ο Ντέιβιντ Λιντς, ο Άντονι Χόπκινς και εκατοντάδες άλλα γνωστά και λιγότερο γνωστά ονόματα, από αυτά που έγραψαν ή γράφουν ιστορία. Και ο πρωταγωνιστής: Γιος ενός κατασκευαστή μακαρονιών, ταλαντούχος πλασιέ αλλά και ηθοποιός χω...

Ένα βιβλίο στο οποίο να μιλάνε οι άνθρωποι που κάνουν τον κινηματογράφο είναι πάντα αναγκαίο [...]. Αν μάλιστα διαβάσει κανείς με προσοχή τις συνεντεύξεις με τους έλληνες σκηνοθέτες στο βιβλίο αυτό, θα καταλάβει τη συνέχεια που υπάρχει ανάμεσα στον ελληνικό κινηματογράφο των δεκαετιών του '50 και '60 και εκείνον που άρχισε να αναπτύσσεται στις αρχές της δεκαετίας του '70 κι ύστερα. (Ν. Φ. Μικελίδης). Οι δέκα σκηνοθέτες που παρουσιάζουμε προέρχονται από το όλο σώμα του κινηματογράφου μας, παλιού και Νέου. Αντίθετα σε όλες τις αντιξοότητες που πάντα παρουσιάζονται κατά τη...

[...] Έφθασε πια ο καιρός και χωρίς καθόλου να το καταλάβω κλείνω φέτος τα εβδομήντα ένα χρόνια μου. Κοιτάζοντας πίσω όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν τι άλλο μπορώ να πω, πέρα από το να αναφέρω όλα όσα συνέβησαν; Πολλοί μου έχουν προτείνει να γράψω την αυτοβιογραφία μου, ποτέ μου όμως δε με τράβηξε ιδιαίτερα η ιδέα αυτή. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι πιστεύω πως αυτά που με αφορούν δεν παρουσιάζουν αρκετό ενδιαφέρον, ώστε να καταγραφούν και να τα αφήσω πίσω μου. Επιπλέον, πιστεύω απόλυτα πως αν τελικά αποφασίσω να γράψω κάτι, η κουβέντα μου θα περιστρέφεται συνεχώς...

"Εκτός από εμβληματική ενσάρκωση της κλασικής σκηνοθεσίας, ο Fritz Lang παραμένει, για τους κινηματογραφόφιλους όλου του κόσμου [κυρίως από την εμφάνισή του στην "Περιφρόνηση" (1963), όπου υποδύεται τον εαυτό του], ίσως η ύστατη και κορυφαία έκφραση του δημιουργού-καλλιτέχνη που, με την ολύμπια επιβλητικότητά του, προσφέρει την τέχνη του στο κοινό· μια τέχνη της ισορροπίας και της πληρότητας, που μοιάζει παράταιρη, στο κατακερματισμένο και ανολοκλήρωτο σύμπαν του Godard. Η ταινία αυτή, γυρισμένη από το τρομερό παιδί της Νουβέλ Βαγκ, ενώ επικυρώνει απόλυτα το μύθο του Lang,...

Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ είναι ο διασημότερος σκηνοθέτης που έβγαλε ο κλασικός κινηματογράφος, και γιατί όχι ο καλύτερος. Το έργο που μας άφησε (συνολικά 53 ταινίες μεγάλου μήκους), μας επιτρέπει ως ένας μαγικός καθρέφτης να διεισδύσουμε μέσα στους μηχανισμούς του κλασικού κινηματογράφου και να δούμε την ενδότερη λειτουργία και λογική του. Πίσω από την σχετικά ανάλαφρη και ψυχαγωγική ίντριγκα των ταινιών του, κρύβεται ένα περίπλοκο δομικό πλέγμα, μια σειρά από σχέσεις και σημάνσεις που διατρέχουν το χιτσκοκικό κείμενο και το κάνουν ένα από τα πιο ηδονικά και πλούσια σ΄ερμηνείες κε...

Η συλλογή κειμένων αυτή αποτελεί το δεύτερο τόμο της σειράς "Η μαρτυρία της κινηματογραφικής εικόνας", η οποία συγκρατεί τη μνήμη γύρω από όσα αναφέρονται και συζητούνται στις καθιερωμένες ετήσιες επιστημονικές συναντήσεις που οργανώνει το Κινηματογραφικό Αρχείο της Υπηρεσίας Διπλωματικού και Ιστορικού Αρχείου του Υπουργείου Εξωτερικών. Ο σκηνοθέτης Λευτέρης Ξανθόπουλος είναι ένας από τους βασικούς εκπροσώπους του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου, με μια αναγνωρισμένη ποιότητα του κινηματογραφικού του έργου που υπερβαίνει τα ελληνικά δεδομένα. Ποιητής, πεζογράφος και δοκιμι...

Ο Μάρκος Ζέρβας, διευθυντής της Φίνος Φίλμ, καταθέτει στο βιβλίο αυτό την προσωπική του μαρτυρία για τη δημιουργία, την εξέλιξη και την ακμή της μυθικής, για τα ελληνικά δεδομένα, εταιρείας, από την ημέρα της ίδρυσής της έως τη διάλυσή της. Ιδιαίτερα η περιγραφή των πρώτων κινηματογραφικών προσπαθειών του Φιλοποίμενα Φίνου και των συνεργατών του, στα προπολεμικά και στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, αποτελεί μοναδικό ντοκουμέντο, δεδομένου ότι κανένα από τα λίγα βασικά στελέχη, που τα έζησαν εκείνη την περίοδο, δεν τα έχει αφηγηθεί ποτέ ως τώρα. Πρόκειται για μια διαδρομή μέσα...