Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Νίκος Κούνδουρος καταθέτει τις μνήμες του από την Κατοχή, τα Δεκεμβριανά, την τρίχρονη περιπέτεια στη Μακρόνησο, τη φιλία του με τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Ελύτη, τον Μίκη Θεοδωράκη κι άλλες προσωπικότητες με τις οποίες συνδέθηκε στη ζωή του, για καθεμιά από τις ταινίες που γύρισε -τον "Δράκο", τη "Μαγική πόλη", τους "Παράνομους", τις "Μικρές Αφροδίτες", το "Μπορντέλο", τον "Μπάυρον" και τις άλλες. Επίσης, γράφει σε μια ζωηρή αφήγηση για τα χρόνια της εξορίας στο Παρίσι και τις περιπλανήσεις του στην Ευρώπη στα χρόνια της δικτατορίας, για τα αγαπημένα πρόσωπα της οικογένειάς...

Δάσκαλος και προφήτης, ποιητής και δεινός λύτης του ανθρώπινου αινίγματος, πιστός και σύγχρονος, ο Ταρκόφσκι και το έργο του θα βρίσκονται για πολύ ακόμα στο κέντρο του ενδιαφέροντος πολλών. Μα πάνω από όλα, ο Ταρκόφσκι παρέμεινε ένας επίμονος αναζητητής της αλήθειας και της ιερότητας του ανθρώπου και του κόσμου, μέσα από την πεισματική υπεράσπιση της αλήθειας και της ιερότητας της τέχνης του, του κινηματογράφου. Η συνέντευξη δόθηκε στους Πολωνούς Γιέρζι Ιλγκ, που είναι σήμερα επικεφαλής του εκδοτικού οίκου "Znak" και Λέοναρντ Νόιγκερ, καθηγητή στο Ινστιτούτο Σλαβικών Σπ...

Η έκδοση κυκλοφορεί με αφορμή την πλήρη ρετροσπεκτίβα του έργου του Αντρέι Ταρκόφσκι για τη συμπλήρωση 30 χρόνων από τον θάνατό του, που διοργανώνεται από την Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου στο 29ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου στην Αθήνα (16-27 Νοεμβρίου 2016). Εικόνες και κομμάτια εικόνων, θραύσματα αστρικών ονείρων που εκρήγνυνται αενάως σ’ ένα μακρυνό στερέωμα, χρωματιστές υπόνοιες και μαυρόασπρες βεβαιότητες οι επτά ταινίες του Αντρέι Ταρκόφσκι, απόμειναν στον κόσμο μας υπομνήματα δια του κινηματογράφου ενός άλλου κόσμου. Και σαν ο ποιητής τους έφυγε...

"Το να φτιάξεις μια ταινία ντοκιμαντέρ είναι μια υιοθεσία. Είναι σαν να ξυπνάς ένα πρωί και να βρίσκεις ένα μωρό έξω από την πόρτα σου. Εναπόκειται σε σένα τι θα κάνεις: θα το αγνοήσεις ή θα το υιοθετήσεις και θα του δώσεις ζωή; Μια τέτοια "υιοθεσία" συμβαίνει με τους ανθρώπους και τις ιστορίες που τυχαία, συχνά, συναντάμε στη ζωή και δημιουργούν τις ταινίες μας. Έπειτα αρχίζει η περιπέτεια. Μοιράζεστε ιστορίες εμπιστοσύνης που σιγά, σιγά οικοδομούν την ταινία. Μια α-λήθεια, δική τους και δική σου. Ξέροντας καλά όμως πως κάθε φορά λέμε την αλήθεια που μπορούμε να πούμε." Σ...

Γλυκιά και καλή και ατίθαση και μακρινή καλή μου, καλημέρα. Το χωριό Σαμπρούντογιε βρίσκεται στη Γιάλτα και η Γιάλτα είναι στην Κριμαία και η Κριμαία είναι μέρος της Ουκρανίας. [...] Η ιδέα της αναπαράστασης μιας γειτονιάς του Μεσολογγίου χει ξεπεραστεί από καιρό, καθώς όλη η ταινία χει πια ξεπεράσει την εξάρτηση της από τόπους και χρόνο και ονόματα και αναζητά και κερδίζει τον δικό της τόπο και τον δικό της χρόνο και τα δικά της ονόματα. Ο ξένος απέραντος τόπος που μας κυκλώνει, η ξένη γλώσσα, τα ξένα πρόσωπα, με βοήθησαν να μπω οριστικά σ' αυτό το υπερβατικό κλίμα που...

Ένα φωτογραφικό αφιέρωμα στον Θόδωρο Αγγελόπουλο από τον Ηλία Μπουργιώτη. Ο καταξιωμένος φωτογράφος, με πολλές εκθέσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό, έκανε την backstage φωτογράφιση των τριών τελευταίων ταινιών του Θόδωρου Αγγελόπουλου, μεταξύ των οποίων και της τελευταίας, ημιτελούς ταινίας "Η άλλη θάλασσα". Με υλικό, κυρίως από την τελευταία αυτή ταινία, ο φωτογράφος προσπαθεί να αιχμαλωτίσει τη διαχρονικότητα της σκέψης και του έργου του μεγάλου σκηνοθέτη που ξαναέφερε τον σύγχρονο Ελληνικό πολιτισμό στο προσκήνιο παγκόσμια.

Αυτό που με συναρπάζει στο βιβλίο του Λουίς είναι ο πλούτος και η ποικιλία αυτού του πολύχρονου βίου που μοιράστηκε ανάμεσα σε τόσες χώρες και πολιτισμούς. Ξεκινάει από τον Μεσαίωνα και φτάνει στη σύγχρονη εποχή. Περνά από τον σουρεαλισμό, τον Ισπανικό Εμφύλιο, το Χόλιγουντ, το Μεξικό. Μια ζωή γεμάτη χιούμορ, μοναξιά, φιλία, φαντασία, ιδωμένη από ένα από τα πιο διεισδυτικά βλέμματα του καιρού μας, το βλέμμα ενός γελαστού ή κάποτε μελαγχολικού ερημίτη. Αυτό που επίσης συναρπάζει, όπως στα ισπανικά περιπετειώδη μυθιστορήματα, είναι η αγάπη για την ανάπαυλα, το ανέκδοτο, το...

And only for his film "Stella", his defining film, he rightly deserves a place in the history of the Greek cinema. And likewise, he deserves a place in the timeless international cinema for "Zorba the Greek", and of course there is "Electra", which begun his study of the ancient Greek tragedy and its adaptation to the silver screen, that earned him the prestige of the inspirational auteur and the intellectual who has a deep knowledge and opinion concerning his art. Although Michael Cacoyannis was not only involved in filmmaking, it was his filmic work that distinguished and...

Δεν ήταν εύκολος άνθρωπος ο Γιάννης Δαλιανίδης. Αλλά είχε μια βαθιά καλοσύνη στην ψυχή του, δεν μιλούσε άσχημα για τους άλλους, ήταν πολύ μορφωμένος αλλά δεν το επεδείκνυε, ήταν καλός φίλος, αξιοπρεπής, είχε πολύ χιούμορ και ήταν γεμάτος ζωή μέχρι την τελευταία στιγμή, σε βαθμό που σε έκανε δίπλα του να αισθάνεσαι εσύ ηλικιωμένος. Συνήθιζε να λέει μέχρι το φινάλε του πως όταν η ώρα πάει 6μμ και δεν έχει κανονίσει ακόμη με ποιους θα βγει το βράδυ, πάθαινε πανικό στη σκεψη ότι θα μείνει στο σπίτι και δεν θα βγει.

Η Μπεάτα Ασημακοπούλου ήταν ένας πολύ γλυκός άνθρωπος. Ήταν ευγενής, αξιοπρεπής, ήταν κυρία και είχε πολύ χιούμορ. Ήταν απολαυστική στη συζήτηση και θυμόταν ακομπλεξάριστα όλα αυτά τα χρόνια. Μόνο όταν επρόκειτο για τον Λάσκο έχανε το χιούμορ της. Εκεί γινόταν η παθιασμένη και ερωτευμένη γυναίκα που αγαπούσε και θαύμαζε τον σύντροφό της, ο οποίος ήταν σαν να μην είχε φύγει ποτέ από δίπλα της. Παθιαζόταν όταν μιλούσε γι' αυτόν. Αλλά έβγαζε και μια γλύκα, τη γλύκα της γυναίκας που αγάπησε και αγαπάει ακόμα. Κι ας είχε φύγει ο Λάσκος.

...και μόνο για τη "Στέλλα" κατέχει δικαιωματικά μια θέση στην ιστορία του ελληνικού σινεμά. Και μόνο για τον "Ζορμπά" κατέχει μία θέση στον διαχρονικό παγκόσμιο κινηματογράφο και υπάρχει βέβαια και η "Ηλέκτρα" η οποία ξεκινά την εργασία του πάνω στην αρχαία ελληνική τραγωδία και τη μεταφορά της στον σινεμά που του χαρίζει το φωτοστέφανο του εμπνευσμένου δημιουργού, του διανοούμενου, με θέση και άποψη ολοκληρωμένη πάνω στην τέχνη του. Ο Μιχάλης Κακογιάννης βέβαια δεν έκανε μόνο σινεμά, αλλά το σινεμά ήταν αυτό που τον χαρακτήριζε ακόμη και όταν ασχολούνταν με επιτυχία στην...

Από πολλές απόψεις ο Γιώργος Τζαβέλλας υπήρξε ένας πραγματικός πρωτοπόρος, ένας από τους θεμελιωτές του ελληνικού κινηματογράφου. Ο Γιώργος Τζαβέλλας ήταν ένας ολοκληρωμένος δημιουργός με σφαιρική αντίληψη πάνω στο θέμα κινηματογράφος γενικά και πάνω στο θέμα ελληνικός κινηματογράφος πιο ειδικά. Κι αυτό όχι μόνο γιατί γύρισε κάποιες ταινίες, οι περισσότερες εκ των οποίων υπήρξαν σταθμοί στην ιστορία του ελληνικού σινεμά και είναι ακόμη σταθμοί στην ιστορία του ελληνικού σινεμά, γιατί ο δημιουργός τους είχε μια ολοκληρωμένη θέση και άποψη πάνω στο θέμα ελληνικός κινηματογράφ...

"Στους πρόσφυγες τον έστειλε ένας ποιητής" Όταν ο Νίκος Κούνδουρος επισκέφτηκε την παραγκούπολη των προσφύγων στο Δουργούτι, επιτελούσε ένα συναδελφικό καθήκον. Πήγε να μεταφέρει το μήνυμα του συγκρατούμενού του στο Μακρονήσι ποιητή Άρη Αλεξάνδρου προς τη μητέρα του, που κατοικούσε στο όριο του συνοικισμού, πίσω από το εργοστάσιο Φιξ στη Συγγρού. Ο Κούνδουρος γνώριζε την ύπαρξη των προσφυγικών καταυλισμών, που στέγαζαν πρόχειρα ένα εκατομμύριο Ελλήνων της Μικράς Ασίας, αλλά δεν τους είχε περπατήσει ποτέ. Το σκληρό βίωμα της εξορίας, το παρελθόν του, αλλά και οι μισοτελειω...

Το "αγγελοπουλικό" πλάνο είναι ίσως το πλέον πολυσυζητημένο χαρακτηριστικό του έλληνα σκηνοθέτη. Αναλύσεις επί αναλύσεων, από τις πιο αδύναμες μέχρι τις πιο αριστουργηματικές, αδυνατούν να προσεγγίσουν το κινηματογραφικό έργο του Θόδωρου Αγγελόπουλου, δίχως να περάσουν -αναγκαστικά- από το κεφάλαιο κάδρο-εικόνα-πλάνο. Χωρίς να ξεφεύγει από τον κανόνα αυτόν, ο Θανάσης Βασιλείου επιχειρεί μία ανάγνωση του έργου του έλληνα σκηνοθέτη μέσα από μια ξεκάθαρα εικαστική ματιά. Λαμβάνοντας υπόψη τις ομολογημένες επιρροές τόσο του ίδιου του σκηνοθέτη αλλά όσο και του διευθυντή φωτο...

Το "αγγελοπουλικό" πλάνο είναι ίσως το πλέον πολυσυζητημένο χαρακτηριστικό του έλληνα σκηνοθέτη. Αναλύσεις επί αναλύσεων, από τις πιο αδύναμες μέχρι τις πιο αριστουργηματικές, αδυνατούν να προσεγγίσουν το κινηματογραφικό έργο του Θόδωρου Αγγελόπουλου, δίχως να περάσουν -αναγκαστικά- από το κεφάλαιο κάδρο-εικόνα-πλάνο. Χωρίς να ξεφεύγει από τον κανόνα αυτόν, ο Θανάσης Βασιλείου επιχειρεί μία ανάγνωση του έργου του έλληνα σκηνοθέτη μέσα από μια ξεκάθαρα εικαστική ματιά. Λαμβάνοντας υπόψη τις ομολογημένες επιρροές τόσο του ίδιου του σκηνοθέτη αλλά όσο και του διευθυντή φωτ...

Ο Μιχάλης Κακογιάννης είναι ο πρώτος, ανάμεσα στους μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού συναδέλφους του σκηνοθέτες, που μπόρεσε να βγάλει την Ελλάδα έξω από τα σύνορά της. Και το έκανε αυτό μεταφέροντας στον κινηματογράφο τον Ευριπίδη και τον Καζαντζάκη, κάνοντάς τους αγαθό του διεθνούς κοινού, προβάλλοντας την ιδέα του ελληνισμού, όταν στην κοιτίδα του επί της ουσίας δεν υπήρχε καν σοβαρή κινηματογραφία. Στη βιογραφία του διηγείται ακριβώς αυτό τον άθλο αλλά και την περιπέτειά του στον κόσμο του σινεμά και του θεάτρου. Αφηγείται ακόμα τα συμβάντα του πολυκύμαντου β...

Ο Μιχάλης Κακογιάννης είναι ο πρώτος, ανάμεσα στους μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού συναδέλφους του σκηνοθέτες, που μπόρεσε να βγάλει την Ελλάδα έξω από τα σύνορά της. Και το έκανε αυτό μεταφέροντας στον κινηματογράφο τον Ευριπίδη και τον Καζαντζάκη, κάνοντάς τους αγαθό του διεθνούς κοινού, προβάλλοντας την ιδέα του ελληνισμού, όταν στην κοιτίδα του επί της ουσίας δεν υπήρχε καν σοβαρή κινηματογραφία. Στη βιογραφία του διηγείται ακριβώς αυτό τον άθλο αλλά και την περιπέτειά του στον κόσμο του σινεμά και του θεάτρου. Αφηγείται ακόμα τα συμβάντα του πολυκύμαντου β...