Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το να επιχειρήσει κανείς σε μια μονογραφία-μελέτη ν' ασχοληθεί με τις πολλαπλές όψεις της δημιουργικής μεγαλοφυΐας του Σεργκέι Αϊζενστάιν, είναι τόλμημα μάλλον πολύ δύσκολο και προπαντός ριψοκίνδυνο. Βασικός λόγος: ο ίδιος ο Αϊζενστάιν έχει αναλύσει διεξοδικά και με τόση οξύνοια και διαύγεια το έργο του, ώστε ο μελετητής είναι αναπόφευκτα "υποχρεωμένος" ν' αναφερθεί πρωτίστως και βασικά στα δικά του κείμενα. Οι μελετητές είναι πλήθος και δεν έχει μείνει ανεξερεύνητη, ή έστω στο ημίφως, η παραμικρή γωνιά που να αναφέρεται στη μορφολογία, τη θεματική, την τεχνική, την αισθητι...

[...] Ο Φελίνι δημιούργησε ένα απολύτως προσωπικό ύφος κι αποτέλεσε ένα άστρο που έλαμψε σε όλους τους ουρανούς κι όλους τους χρόνους. Ήταν δημοφιλής εξίσου στην Ιαπωνία, στην Αμερική και την Ευρώπη. Κι αυτό ήταν το σπουδαίο στο έργο του. Κατάφερε να ταξιδεύει σε όλα τα κινηματογραφικά τοπία και να είναι πάντα πρωτότυπος κι αξιοθέατος. Ακόμα και οι φειδωλοί στις εκτιμήσεις τους για ευρωπαίους σκηνοθέτες αμερικανοί, τον τίμησαν με ένα ασυνήθιστα μεγάλο αριθμό βραβείων Όσκαρ. [...]

[...] Ο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν ήταν γιος λουθηρανού πάστορα. Το θρησκευτικό αυτό περιβάλλον επέδρασε βαθιά μέσα του. Οι άνθρωποι της εκκλησίας είναι συχνά παρόντες στις ταινίες του: καθαρά αντιπαθής ("Βρέχει στον έρωτά μας"), νεοφώτιστος που κινδυνεύει ("Χαμόγελο καλοκαιρινής νυχτας"), αχρείος ιεροσπουδαστής ή ιεροκήρυκας του φόβου ("Η έβδομη σφραγίδα"), υπερφίαλος κερατάς ("Το μάτι του διαβόλου"), άχρηστος πάστορας που ζει το θάνατο του Θεού του ("Οι κοινωνούντες"), ασταθής κληρικός ("Φθινοπωρινή σονάτα") και κυρίως εκπρόσωπος του κακού με τον τρομερό επίσκοπο Βέργκερους ("Φάνι...

Προς τα μέσα της δεκαετίας του '70, ο ελληνικός κινηματογράφος ευτύχησε να έχει τρεις σκηνοθέτες, όχι μόνο διεθνούς βεληνεκούς, αλλά και με αυτόνομη, νεωτερική και ξεχωριστή γραφή. Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ο Παντελής Βούλγαρης και ο Νίκος Παναγιωτόπουλος δεν συνδέονται ως προς την ομοιογένεια και την επικοινωνία των αισθητικών επιλογών, ενώ ξεχωρίζουν από την διαφορετικότητα των δημιουργικών κινηματογραφικών τους προτάσεων. Το μόνο κοινό, ενοποιητικό στοιχείο τους είναι η γενναία, ρηξικέλευθη και αποτελεσματική αναθεώρηση των θεματικών και αισθητικών επιλογών του παλιού εμπο...

Το μικρό αφιέρωμα του 5ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης - Εικόνες του 21ου Αιώνα σε Έλληνες ντοκιμενταρίστες έρχεται να καλύψει ένα σημαντικό κενό, καθώς το έργο τους αν και έχει παρουσιαστεί στην τηλεόραση, δεν έχει προβληθεί σχεδόν καθόλου στις κινηματογραφικές αίθουσες. Ο Απόστολος Κρυωνάς είναι ένας γνήσιος ντοκιμαντερίστας. Υπηρετεί το ελληνικό ντοκιμαντέρ τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια και παραμένει πάντα ενεργός και ανήσυχος. Το εθνογραφικό ενδιαφέρον των θεμάτων του και της κινηματογραφικής του ματιάς μας έχει προσφέρει πολύτιμες εικόνες όχι μόνο από την Μ...

Το μικρό αφιέρωμα του 5ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης - Εικόνες του 21ου Αιώνα σε Έλληνες ντοκιμενταρίστες έρχεται να καλύψει ένα σημαντικό κενό, καθώς το έργο τους αν και έχει παρουσιαστεί στην τηλεόραση, δεν έχει προβληθεί σχεδόν καθόλου στις κινηματογραφικές αίθουσες. Η Μαρία Χατζημιχάλη-Παπαλιού έκανε την δυναμική της εμφάνιση στο ντοκιμαντέρ το 1977 με τον "Αγώνα των τυφλών", μια ταινία κοινωνικής καταγγελίας και προβληματισμού με την οποία στρατεύθηκε στο πλευρό των τυφλών και του αγώνα τους. Με το ίδιο πνεύμα έκανε την σειρά των "Γυναικείων Πορτραίτων", όπο...

Το μικρό αφιέρωμα του 5ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης - Εικόνες του 21ου αιώνα σε Έλληνες ντοκιμαντερίστες έρχεται να καλύψει ένα σημαντικό κενό, καθώς το έργο τους αν και έχει παρουσιαστεί στην τηλεόραση, δεν έχει προβληθεί σχεδόν καθόλου στις κινηματογραφικές αίθουσες. Στον Γιάννη Σμαραγδή οφείλουμε τα κινηματογραφικά δοκίμια, μια ιδιότυπη μορφή ντοκιμαντέρ γύρω από τους Έλληνες ποιητές και τους τόπους που τους ενέπνευσαν, στα οποία διαπλέκεται ο λόγος με την εικόνα. Επίσης, χρωστούμε όχι μόνο τις εικόνες μια άλλης Ελλάδας από τη τηλεοπτική σειρά "Η ΕΡΤ στη Βόρει...

Το βιβλίο αυτό εκδόθηκε με την ευκαιρία της πλήρους αναδρομής στο έργο του Bela Tarr που παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια του 43ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (8-17 Νοεμβρίου 2002), με την προβολή έντεκα ταινιών του σκηνοθέτη, οκτώ μεγάλου μήκους και τριών μικρού μήκους. Την καλλιτεχνική διεύθυνση του αφιερώματος είχε ο Μιχάλης Δημόπουλος και τον συντονισμό ο Αλέξης Γρίβας, με τη συνεργασία του Ilse Acevedo.

Τα έργα που διάλεξα να περιλάβω σ' αυτό το Ανθολόγιο έχουν δύο βασικά χαρακτηριστικά: Δίνουν λαβές για φιλοσοφική συζήτηση και παρέχουν ένα μοντέλο αντίληψης του κόσμου, έναν τρόπο να βλέπουμε τον κόσμο διαφορετικά από ό,τι συνηθίζαμε. Δεν είναι τα μόνα που θα μπορούσαν να αναλυθούν ως προς τις φιλοσοφικές τους προεκτάσεις ούτε τα καλύτερα της κινηματογραφικής παραγωγής, αν και, κατά τη γνώμη μου, είναι όλα τους αριστουργήματα. Είναι όμως σίγουρα από εκείνα που κατ' εξοχήν σε κάνουν να φιλοσοφείς. Και, τουλάχιστον για μένα, η τέχνη που σε κάνει να φιλοσοφείς είναι πηγή διπλ...

Το βιβλίο αυτό εκδόθηκε με την ευκαιρία της αναδρομής στο έργο του Σοχέι Ιμαμούρα που οργανώθηκε από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, από 20 έως 26 Σεπτεμβρίου 2002, στον κινηματογράφο "Απόλλων" Renault Filmcenter, και στη Θεσσαλονίκη, από 27 Σεπτεμβρίου έως 3 Οκτωβρίου 2002, στον κινηματογράφο "Ολύμπιον" Renault-Παύλος Ζάννας. Το αφιέρωμα περιλαμβάνει την προβολή 19 ταινιών του σκηνοθέτη. Περιέχονται τα κείμενα: - Μιχάλης Δημόπουλος, "Σοχέι Ιμαμούρα, ο πραγματικός Ιάπωνας" - Hubert Niogret, "Ίδε ο άνθρωπος" - Donald Richie, "Ση...

Η προσεκτική ανάγνωση αυτού άρθρου θα σας πάρει περίπου μία ώρα. Μέσα στο ίδιο διάστημα, στο Αφγανιστάν, τουλάχιστον δεκατέσσερις άνθρωποι θα έχουν πεθάνει λόγω του πολέμου ή της πείνας και εξήντα άλλοι θα φεύγουν πρόσφυγες σε άλλες χώρες. Το άρθρο αυτό έχει σκοπό να περιγράψει τις αιτίες καταστροφής, της μεγάλης θνησιμότητας και της πείνας στο Αφγανιστάν

Το αφιέρωμα των Νέων Οριζόντων στον Jaime Humberto Hermosillo έρχεται να καλύψει ένα μεγάλο κενό, καθώς το έργο του διακεκριμένου μεξικανού σκηνοθέτη ήταν μέχρι και πρόσφατα ελάχιστα γνωστό οτον ευρωπαϊκό χώρο. Η σταδιοδρομία του Hermosillo ξεκίνησε εντυπωσιακά το 1971 με την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, "Η αληθινή κλίση της Μαγκνταβένα", και έκτοτε κάλυψε μια σημαντική διαδρομή που απέδωσε μέχρι τώρα 22 ταινίες μεγάλου μήκους, καθώς και έναν αριθμό βιβλίων, σεναρίων και θεατρικών έργων, καθιστώντας τον έναν από τους πιο αξιόλογους και παραγωγικούς σκηνοθέτες του Μεξικο...

Ο Guy Debord (1931-1994) υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα ανατρεπτικά πνεύματα του περασμένου αιώνα. Υπήρξε μια προσωπικότητα γοητευτική, ένας άνθρωπος της περιπέτειας, ένας λαμπρός θεωρητικός, ένας απόλυτα πρωτότυπος δημιουργός. Ήταν ποιητής, αλλά ποιητής του αρνητικού. Όλες του οι δραστηριότητες ήσαν οργανωμένες αυστηρά από τον ίδιο, και δημοσιοποιημένες αυστηρά από τον ίδιο. Εξέδωσε πειραματικά βιβλία σε ελάχιστα αντίτυπα, που άσκησαν σχεδόν αμέσως μετά την κυκλοφορία τους τεράστια επίδραση στην τέχνη της τυπογραφίας. Δημιούργησε εφτά κινηματογραφικές ταινίες που άλλαξαν άρδ...

Η μονογραφία αυτή εκδόθηκε με την ευκαιρία της αναδρομής στο έργο του Jacques Demy, με τίτλο "Ο παραμυθένιος κόσμος του Jacques Demy", που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη από 7 έως 13 Δεκεμβρίου 2001, στον κινηματογράφο Παύλος Ζάννας, και στην Αθήνα, από 14 έως 20 Δεκεμβρίου 2001, στον κινηματογράφο Απόλλων Renault-Filmcenter. Η εκδήλωση έγινε στο πλαίσιο του εορτασμού των 50 χρόνων του γαλλικού κινηματογραφικού περιοδικού "Cahiers du Cinema". Το αφιέρωμα περιλάμβανε 15 ταινίες του Jacques Demy (11 μεγάλου μήκους και 4 μικρού μήκους) και 3 ταινίες της Agnes Varda. Την οργά...