Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο ελληνικός κινηματογράφος είναι από τις ζωντανότερες εκφράσεις της πνευματικής ζωής της Ελλάδας. Είναι κοινός τόπος ότι ο πλούτος και η ποικιλία των ταινιών της κάθε χρονιάς είναι μοναδική στον κόσμο, όμως ο πόλεμος είναι άνισος. Ο κινηματογραφικός "ιμπεριαλισμός" μερικών ανεπτυγμένων χωρών και το περίφημο "κοινό" είναι αντίπαλοι πάνοπλοι όσο και απρόβλεπτοι. Μια ελληνική ταινία πολλές φορές στοιχίζει όσο ένα καρέ της ταινίας του Hollywood, το δε πλατύ κοινό, από της εμφανίσεως της έννοιας τέχνη στον κόσμο, πότε αδιαφορεί και πότε περιφρονεί κατά κανόνα κάθε προσπάθεια γι...

Ένα φωτογραφικό αφιέρωμα στον Θόδωρο Αγγελόπουλο από τον Ηλία Μπουργιώτη. Ο καταξιωμένος φωτογράφος, με πολλές εκθέσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό, έκανε την backstage φωτογράφιση των τριών τελευταίων ταινιών του Θόδωρου Αγγελόπουλου, μεταξύ των οποίων και της τελευταίας, ημιτελούς ταινίας "Η άλλη θάλασσα". Με υλικό, κυρίως από την τελευταία αυτή ταινία, ο φωτογράφος προσπαθεί να αιχμαλωτίσει τη διαχρονικότητα της σκέψης και του έργου του μεγάλου σκηνοθέτη που ξαναέφερε τον σύγχρονο Ελληνικό πολιτισμό στο προσκήνιο παγκόσμια.

Το ημερολόγιο του "Μια αιωνιότητα και μια μέρα", βραβευμένο έργο του Θόδωρου Αγγελόπουλου, παρουσιάζεται στο βιβλίο αυτό. Μέσα από ένα, περίπου, μυθιστορηματικό τρόπο, βλέπουμε μέρα-μέρα όλοι την πορεία των γυρισμάτων, τόσο του έργου όσο και των ανθρώπων που συντέλεσαν στη δημιουργία του έργου αυτού. Το βραβευμένο αυτό έργο, πραγματικά αποτελεί ένα οδοιπορικό στα Βαλκάνια και στα μαγευτικά τοπίο του.

Στις αρχές της δεκαετίας του '80 συμπίπτει χρονικά με τη δυναμική εμφάνιση του ίδιου του Τζάρμους στο κινηματογραφικό προσκήνιο, αλλά γιατί είναι ένας από τους ελάχισους κινηματογραφιστές του συγκεκριμένου "είδους" και της ίδιας χρονικής περιόδου (ο Τζον Σέιλς είναι ακόμα όνομα που μας έρχεται αυτόματα στο μυαλό) που έμειναν πιστοί στην καλλιτεχνική ελευθερία, την οποία αυτός ο τρόπος κινηματογραφικής παραγωγής τους προσέφερε. Παράλληλα, ανήκει στην κατηγορία των σκηνοθετών που κατάφεραν να εξελίσσονται και να διατηρούν ένα υψηλό επίπεδο καλλιτεχνικής δημιουργίας σε ολόκληρ...

[...] Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος ξεκίνησε από τη χώρα του, την Ελλάδα, ένα σταυροδρόμι πολιτισμών: μαρτυρία μιας αρχαίας αίγλης· μια γη-θύμα, όπως όλες οι άλλες. Η συγκεκριμένη εργασία αναλαμβάνει ουσιαστικά να συνεισφέρει σε μια βαθύτερη κατανόηση του Αγγελόπουλου, ενός σκηνοθέτη με τον οποίο ασχολούνται οι διανοούμενοι, οι καθηγητές πανεπιστημίου, οι πολιτικοποιημένοι φοιτητές, οι οποίοι απ' ό,τι φαίνεται όμως δεν καταφέρνουν να δουν την πραγματική του εμβέλεια, που, πέρα από υπαρξιακή και φιλοσοφική, είναι πρωτίστως καλλιτεχνική. Ο Αγγελόπουλος σηματοδοτεί μια θεμελιώδη στιγ...

Το βιβλίο αυτό εκδόθηκε με την ευκαιρία του αφιερώματος στην Τώνια Μαρκετάκη στο πλαίσιο του 35ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, με τη συνεργασία της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών (Νοέμβριος 1994). "Η Τώνια Μαρκετάκη άφησε ένα κινηματογραφικό έργο που μπορεί μεν να είναι μικρό από πλευράς ποσότητας -τρεις μόνο ταινίες μεγάλου μήκους και μία μικρού-, αποτελεί όμως μια πλούσια κατάθεση αισθημάτων, συγκινήσεων και εικόνων. Κατά κάποιο τρόπο, η Μαρκετάκη εκπροσωπεί την τραγωδία και την ανάταση του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου, τη δύσκολη και ανιδιοτελή πορεία του....

[...] Ο Φελίνι δημιούργησε ένα απολύτως προσωπικό ύφος κι αποτέλεσε ένα άστρο που έλαμψε σε όλους τους ουρανούς κι όλους τους χρόνους. Ήταν δημοφιλής εξίσου στην Ιαπωνία, στην Αμερική και την Ευρώπη. Κι αυτό ήταν το σπουδαίο στο έργο του. Κατάφερε να ταξιδεύει σε όλα τα κινηματογραφικά τοπία και να είναι πάντα πρωτότυπος κι αξιοθέατος. Ακόμα και οι φειδωλοί στις εκτιμήσεις τους για ευρωπαίους σκηνοθέτες αμερικανοί, τον τίμησαν με ένα ασυνήθιστα μεγάλο αριθμό βραβείων Όσκαρ. [...]

[...] Οι βιογράφοι του Φελίνι βρίσκονται συχνά σε θολά νερά. Ιστορίες επανεμφανίζονται από συνέντευξη σε συνέντευξη, αλλά οι χρονολογίες αλλάζουν, οι χαρακτήρες εξατμίζονται και οι λεπτομέρειες θολώνουν. Για τον Φελίνι, πραγματικές αναμνήσεις και φαντασίες του σελιλόιντ ήταν απόλυτα εναλλάξιμες. Όταν σκέφτεται κανείς το σκηνοθέτη, ξαναθυμάται τους στίχους του Κρις Κριστόφερσον που ακούγονται στον "Ταξιτζή" (1976), την ταινία ενός ένθερμου οπαδού του Φελίνι, του Μάρτιν Σκορσέζε: "Είναι μια ζωντανή αντίφαση / λίγο αλήθεια και λίγο φαντασία". Το βιβλίο αυτό εξετάζει τη "ζωνταν...