Το παρελθόν στο παρόν
Συλλογικό έργο
Εκδόσεις Καστανιώτη (2017)
Τι είναι μνήμη και τι μνημείο; Πώς το παρελθόν γίνεται ιστορία; Γιατί η κλασική αρχαιότητα θεωρείται σημαντικότερη από τον Μεσαίωνα; Πώς επιλέγουμε τι θα ανασκάψουμε και τι θα εκθέσουμε σε ένα μουσείο; Ποιος είναι ο ρόλος των πολιτών στη διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που θίγονται σε αυτό τον συλλογικό τόμο. Ειδικοί από διάφορα επιστημονικά πεδία επιχειρούν να προσεγγίσουν την πολυδιάστατη σχέση της ελληνικής κοινωνίας με το ιστορικό παρελθόν, διερευνώντας θέματα όπως οι μηχανισμοί διαμόρφωσης συλλογικής μνήμης, η προνομιακή...
Δήλος 1873-1913: Εικόνες μιας αρχαίας πόλης που έφερε στο φως η ανασκαφή
Moretti Jean - Charles
Μέλισσα (2017)
Αρχαία Θουρία
Αραπογιάννη Ξένη
Εκδόσεις Αρχείο (2017)
Κάτω από έναν ελαιώνα που απαλλοτριώθηκε με τις ευλογίες του ιδιοκτήτη του, κρυβόταν το Ασκληπιείο της Αρχαίας Θουρίας, ένα εκπληκτικό μνημείο της ΝΔ Πελοποννήσου με πολλούς κρυμμένους θησαυρούς. Η Ξένη Αραπογιάννη, που πραγματοποίησε τις εξαιρετικές αυτές ανασκαφές, αφηγείται την ιστορία της απαλλοτρίωσης και της ανακάλυψης, επίσης περιγράφει τον χώρο, το μνημείο και τα ευρήματα σε ένα κείμενο με πλούσιο φωτογραφικό υλικό, κατανοητό για τους μη ειδικούς, όσο και χρήσιμο στους αρχαιολόγους.
Τα Ελγίνεια και τα πορτοκάλια
Θεοδωρόπουλος Τάκης 1954-
Μεταίχμιο (2020)
Το ζήτημα της επιστροφής των μαρμάρων του Παρθενώνα έχει απασχολήσει την ελληνική κοινωνία από την πρώτη στιγμή της κλοπής τους από τον λόρδο Έλγιν. Ένα εθνικό ζήτημα που έχει οδηγήσει σε ατέρμονες διαμάχες με το Βρετανικό Μουσείο. Μήπως θα ήταν όμως πιο παραγωγικό αν οι Έλληνες ασχολούμασταν με το πώς να εκσυγχρονίσουμε τα μουσεία μας και να αναδείξουμε τους αρχαιολογικούς μας θησαυρούς καθώς και με τη βελτίωση των αγροτικών προϊόντων μας αντί να στηριζόμαστε στις ευρωπαϊκές αποζημιώσεις; Είναι ασύνδετα αυτά τα δύο ζητήματα ή μήπως κρύβουν μια βαθύτερη νοοτροπία επανάπαυση...
Τα Ελγίνεια και τα πορτοκάλια
Θεοδωρόπουλος Τάκης 1954-
Μεταίχμιο (2020)
Το ζήτημα της επιστροφής των μαρμάρων του Παρθενώνα έχει απασχολήσει την ελληνική κοινωνία από την πρώτη στιγμή της κλοπής τους από τον λόρδο Έλγιν. Ένα εθνικό ζήτημα που έχει οδηγήσει σε ατέρμονες διαμάχες με το Βρετανικό Μουσείο. Μήπως θα ήταν όμως πιο παραγωγικό αν οι Έλληνες ασχολούμασταν με το πώς να εκσυγχρονίσουμε τα μουσεία μας και να αναδείξουμε τους αρχαιολογικούς μας θησαυρούς καθώς και με τη βελτίωση των αγροτικών προϊόντων μας αντί να στηριζόμαστε στις ευρωπαϊκές αποζημιώσεις; Είναι ασύνδετα αυτά τα δύο ζητήματα ή μήπως κρύβουν μια βαθύτερη νοοτροπία επανάπαυση...