Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο βιβλίο αυτό θα βρείτε τις συνταγές μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής , που συγκέντρωσα από πολύ μικρή ηλικία από τη μητέρα μου, τη γιαγιά μου, τις θείες μου, τον ξάδελφό μου, επαγγελματία αρχιμάγειρα, την πεθερά μου αργότερα, τη σύζυγο του κουνιάδου μου και από άλλα δικά μου πρόσωπα. Η συγκέντρωση και το νοικοκύρεμα του υλικού ήταν για μένα ένα ευχάριστο ταξίδι στον κόσμο της γεύσης και της παράδοσης. Δεν ήθελα να χαθεί τίποτε, γι' αυτό αποφάσισα να το κλείσω μέσα σ' αυτό το μικρό βιβλίο, πιστεύοντας πως το προφυλάσσω από το χρόνο. Μπορεί όμως και οι νέες γυναίκες να βρου...

Περισσότερες από 60 συνταγές συγκεντρωμένες σε μια πολυτελή έκδοση: -με έγχρωμες φωτογραφίες, -με σαφείς και πλήρεις οδηγίες για την προετοιμασία, εκτέλεση και παρουσίαση φαγητών και γλυκών, -με λεπτομερή περιγραφή των υλικών και φυσικά, -με τις πρωτότυπες ιδέες και συμβουλές που υπογράφει η μοναδική Ρέα Αντωνιάδου. Με τις παραδοσιακές συνταγές της Ρέας οι απανταχού μερακλήδες έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν γεύσεις του τόπου μας, ενώ, ως οικοδεσπότες, σίγουρα θα εντυπωσιάσουν με τις μαγειρικές τους ικανότητες.

Μέσα σ' αυτό το βιβλίο διασώζονται οι συνταγές που με μεγάλη προσοχή και αγάπη οι γιαγιάδες παρέδωσαν στις μητέρες μας και εκείνες σε μας. Είναι μια αναδρομή με επιτυχημένες γνώσεις και γεύσεις για το τι χρησιμοποιούσαν οι νοικοκυρές και με τι κέφι έφτιαχναν τα ξακουστά Χιώτικα γλυκά και φαγητά οι Χιώτισσες καλονοικοκυράδες. Κάτι που αξίζει να σημειωθεί, είναι ότι χρησιμοποιούνταν όλα τα φρούτα που υπήρχαν στα περιβόλια και στους κήπους για να γίνουν λικέρ, μαρμελάδες, γλυκά και τίποτα δεν πήγαινε χαμένο.

Το χριστουγεννιάτικο εδεσματολόγιο της Μυρσίνης Λαμπράκη. Πενήντα παραδοσιακές συνταγές από όλη την Ελλάδα, εδέσματα υψηλής γαστριμαργικής απόλαυσης. Ένα εορταστικό γευστικό ταξίδι από τον Έβρο και την Ξάνθη έως την Πελοπόννησο, και από την Κρήτη, τα Επτάνησα και τις Κυκλάδες έως τα Δωδεκάνησα, το οποίο μας δείχνει ότι η κουζίνα κάθε περιοχής βασίζεται στα τοπικά προϊόντα τα οποία, ειδικά για το γιορτινό τραπέζι, αξιοποιούνται με έμπνευση και φαντασία.

Ένα βιβλίο με μαγειρικές, με ιστορία, με ζωγραφιές που σε ταξιδεύουν σε άλλες εποχές γραμμένο με κέφι και μεράκι. Το κάθε νησί μας προβάλλεται επάξια όχι μόνο από τις οπτικές ομορφιές που όλοι λίγο πολύ ξέρουμε αλλά και από τις γευστικές.

Ένα από τα κοπιαστικά διακονήματα στο Άγιον Όρος είναι και του μαγείρου. Από νωρίς ο μάγειρος θα πρέπει να ετοιμάσει το φαγητό, ώστε, όταν τελειώσει η Ιερά ακολουθία, να βρουν οι πατέρες έτοιμο το γεύμα. Ανάλογο με την ημέρα είναι και το φαγητό. Στο Άγιον Όρος οι νηστείες τηρούνται απαράβατα. Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή, όλο τον χρόνο, το γεύμα είναι ένα και αλάδωτο, εκτός εορτών. Το διακόνημα είναι κοπιαστικό αλλά και ευχάριστο. Χαίρεται ο διακονητής μοναχός ν' αναπαύει τους αδελφούς του όσο καλύτερα μπορεί, με το να τους προσφέρει ένα καλό έδεσμα, προσεκτικό και περιπο...

Το βιβλίο αυτό δεν είναι ένας οδηγός μαγειρικής, με τη στενή έννοια του όρου. Η συγγραφέας προσπάθησε με ευαισθησία και αγάπη να προσεγγίσει και να τιμήσει τους ηλικιωμένους, κυρίως, ανθρώπους, που μέσα από αντίξοες συνθήκες δεν προσπάθησαν απλώς να επιβιώσουν, αλλά διατήρησαν στην ψυχή τους την αγάπη για τη ζωή και τον τόπο τους, τη δύναμη για δημιουργία. Το ψυχικό αυτό σθένος, μέσα από τις καθημερινές τους ασχολίες, τις διατροφικές τους συνήθειες, συνδυασμένες με τα ήθη και τα έθιμα, ακόμη και με τα παραμύθια, τους ωθούσε να μεταλαμπαδεύουν στα παιδιά και τα εγγόνια τους...

Το βιβλίο περιέχει ενυπόγραφες συνταγές, από γυναίκες ή Συλλόγους Γυναικών του Ν. Έβρου, που ανήκουν στις ενότητες: "Ψωμιά-τσουρέκια-κουλούρια", "Πίτες-πιτάκια", "Φαγητά" και "Γλυκά". Η φωτογράφιση των εδεσμάτων έγινε από τις επιμελήτριες της έκδοσης, εκτός από τα εδέσματα του συλλόγου "Ελληνομουσείον Αίνου" και του Συλλόγου Καππαδοκών "Οι Τρεις Ιεράρχες", που οι φωτογραφίες τους προέρχονται από αρχειακό υλικό των συλλόγων.

Ένας εξαιρετικός, καλαίσθητος οδηγός μαγειρικής και συγχρόνως ένα πρωτότυπο πορτραίτο του θρυλικού ελληνικού νησιού μέσα από 140 παραδοσιακές κρητικές συνταγές. Απλά καθημερινά πιάτα, γιορτινά εδέσματα, νηστίσιμα γλυκά που μετατρέπουν τη νηστεία σε γιορτή, ή αγαπημένα πιάτα που προτείνουν μερικά από τα πιο καλά εστιατόρια της Κρήτης - η καλύτερη απόδειξη του υγιεινού και ευχάριστου μεσογειακού τρόπου ζωής. Η Νταϊάνα Φαρ Λούη με μεράκι και αγάπη παρουσιάζει συνταγές που παντρεύουν το παρελθόν και το παρόν της Κρήτης. Μια γευστική πανδαισία, που θα ενθουσιάσει τόσο τους παλι...

[...] Στην εποχή της γευστικής ομοιομορφίας και του διεθνούς γούστου, η Θράκη ανοίγει την κασέλα που φύλαγε τις γεύσεις του παρελθόντος κι αντάμα με τις νεοφερμένες γεύσεις των νέων κατοίκων της που χτίζουν στο έδαφός της τις ζωές τους, στρώνει το μεγάλο θρακιώτικο τραπέζι, περιμένοντας του νέους Οδυσσείς-ταξιδιώτες-επισκέπτες για ένα πολύγευστο φίλεμα. Μιχάλης Ζευγουλάς.

Το σήμερα είναι η συνέχιση του χθες κι από αναμνήσεις όπως όλοι, έτσι κι εγώ άλλο τίποτα. Όμως, οι δημιουργικές αναμνήσεις έχουν να πουν τις δικές του ιστορίες κι οτιδήποτε προσφέρεται να τις ζωντανέψει είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτο. Αναμνήσεις που αφήνουν την ελπίδα ελεύθερη να πετάξει, κελαϊδώντας πως ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο και πως το μυστικό της ζωής δεν είναι να κάνουμε πάντα αυτό που μας αρέσει, αλλά να μας αρέσει αυτό που κάνουμε. Η ανακάλυψή τους είναι μια γοητευτική περιπέτεια για να νικούμε το κακό με το καλό και βαθειά μέσα μας να έχουμε το συναίσθ...

[...] Οι συνταγές αυτές είναι προϊόν πείρας τριάντα και πλέον χρόνων. "Εν λοπάσι και χύτραις πέπνιγμαι", για να θυμηθώ τον Αριστοφάνη. Είναι συνταγές δοκιμασμένες στην πράξι, στο τηγάνι και στην κατσαρόλα. Δεν είναι του γραφείου. Απουσιάζουν όμως οι κρεατοσυνταγές γιατί τα μοναστήρια δεν κρεωφαγούν, οπότε αγνοούμε και τους τρόπους μαγειρεύματος. Και μια γενική συνταγή: Ο οδηγός μαγειρικής δεν κάνει τον μάγειρο, ως ουδέ μία γραμμή τον γεωμέτρην ή εις πλους τον θαλάττιον (τον θαλασσόλυκο) για να θυμηθούμε τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο. Η μαγειρική είναι παράδοσις και ταπείνωσ...

Χρόνια πριν, ήταν νομίζω το '95, έπεσε στα χέρια μου ένα βιβλίο με τον περίεργο τίτλο "Οψοποιών μαγγανείαι". Έκανα τότε διακοπές στο Πήλιο και τα μεσημέρια, μετά τη θάλασσα, έπινα τον καφέ μου σε σκεπαστή βεράντα με θέα στο Αιγαίο. Αφημένο καθώς ήταν μισάνοιχτο στο τραπέζι, πίστεψα πως η οικοδέσποινα φίλη είχε αποφασίσει να ασχοληθεί με μαγιωτικά, μαντζούνια και ελιξίρια φτιαγμένα στην κουζίνα της, αφού ορθώς μετέφρασα τη λέξη μαγγανείαι ως μάγια. [...] Με σκοπό να το απορρίψω χωρίς αναστολές και ενοχές, αποφάσισα να διαβάσω τον πρόλογο, όπου, ήμουν απολύτως σίγουρη γι'α...