Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αν από την αρχαιότητα διατυπώθηκαν απόψεις που συνέδεσαν τη φυσική με την ηθική πλευρά του ανθρώπου, στη βάση της αδιάσπαστης αλληλουχίας σώματος/ψυχής, και αν, με την πάροδο των αιώνων, με τις απόψεις αυτές συμπορεύτηκαν από δεισιδαιμονικές αντιλήψεις μέχρι επιστημονικές θεωρίες, η εγκληματολογική ανθρωπολογία των νεότερων χρόνων, θεμελιωμένη στα πορίσματα της μακράς αυτής πορείας, έδωσε τον εγκληματία άνθρωπο, του οποίου η μορφή απασχόλησε εξίσου την επιστήμη και τις τέχνες. Στα τέλη του 19ου αιώνα, ο Ιταλός γιατρός και ανθρωπολόγος Τσέζαρε Λομπρόζο έγινε ο κύριος εκφρασ...

Συλλογή των εισηγήσεων από το συνέδριο προς τιμή του Ομότ. Καθηγητή κ. Στέργιου Αλεξιάδη με τίτλο: Ο δρόμος προς τη Δικαιοσύνη (Οκτώβριος 2009).

Κι ενώ, λοιπόν, συνεχιζόταν η προανάκριση, το αστυνομικό παρακράτος, θέλοντας να καλύψει την αδυναμία του να συλλάβει τον πραγματικό δράκο, βρήκε την εύκολη λύση. Τη λύση με το νεαρό περιθωριακό, που πήδηξε ένα βράδι το φράχτη του Δημοτικού Ορφανοτροφείου. Αποφάσισε λοιπόν να φορτώσει στις πλάτες του τα εγκλήματα του επικηρυγμένου δολοφόνου: τα εγκλήματα του δράκου! Μέσα στη φορτισμένη ατμόσφαιρα της συμπρωτεύουσας απ' το "ξεσκέπασμα" της σκοτεινής δράσης του παρακράτους, με τη δολοφονία του βουλευτή της Αριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη, δεν ήταν καθόλου δύσκολο να γίνει αυτό πι...

Σκοπός της μελέτης, πέραν της όποιας κοινωνιολογικής συμβολής σε μια συζήτηση που διεξάγεται στην Ελλάδα κυρίως μεταξύ εγκληματολόγων με νομική παιδεία, είναι να χρησιμεύσει ως ρεαλιστική εισαγωγή στην εμπειρία του εγκλεισμού. Ρεαλιστική γιατί επιχειρεί να αποφύγει τόσο τη "δημαγωγία του σπαρταριστού γεγονότος" και τη δαιμονοποίηση που χαρακτηρίζει πολλές δημοσιογραφικές αναφορές, όσο και τη ρομαντική εξιδανίκευση στην οποία ενίοτε ενδίδουν όσοι επιχειρούν να μιλήσουν εξ ονόματος των κρατουμένων. Καλύτερη εγγύηση και στις δύο παραπάνω υπερβολές, όπως έχει υποδείξει ο Howard...

Το "Λεξικό Νομικής Ορολογίας - Ποινικό Δίκαιο & Εγκληματολογία", προϊόν συμβολής 82 ικανών αρμόδιων ειδικών, περιλαμβάνει όρους και σχετικά λήμματα από όλο το φάσμα του Ποινικού Δικαίου και της Εγκληματολογίας. Τα 715 λήμματα αναφέρονται στους βασικούς όρους του Ποινικού Κώδικα (Γενικό - Ειδικό Μέρος), της Ποινικής Δικονομίας, των Ειδικών Ποινικών Νόμων, του Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Ποινικού Δικαίου και της Εγκληματολογίας. Πρόκειται για μία επίτομη έκδοση η οποία χαρακτηρίζεται από ευδιάκριτα και πρωτότυπα σύμβολα που παραπέμπουν στις σχετικές νομολογιακές, νομοθετικές...

- Τι είναι έγκληµα; - Ποιες οι µορφές και οι κατηγορίες του; - Γιατί οδηγείται κανείς στη διάπραξη ενός εγκλήµατος σύµφωνα µε τις διάφορες θεωρίες που έχουν διατυπωθεί; - Ποιοι επιστηµονικοί κλάδοι και µε τι µεθοδολογία µελετούν το εγκληµατικό φαινόµενο; - Πώς µπορεί να αντιµετωπισθεί το έγκληµα αποτελεσµατικά µέσα στο πλαίσιο µιας δικαιοκρατικής κοινωνίας; Αυτά είναι µερικά από τα ερωτήµατα στα οποία επιχειρείται να δοθούν απαντήσεις στο "Λεξικό εγκληµατολογίας". Έννοιες, όπως αναλογιστική δικαιοσύνη, ακούσια νοσηλεία, ποινική καταστολή, ακρωτηριασµός γυναικείων ορ...

Η διαδιακασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης αναδεικνύει ολοένα και περισσότερο την ανάπτυξη της κατασταλτικής της συνιστώσας, ιδίως όσον αφορά τον έλεγχο της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων και την καταπολέμηση των απατών σε βάρος του κοινοτικού προϋπολογισμού. Απ' αυτή την άποψη, η ενοποίηση των ευρωπαϊκών κρατών οδηγεί στη συγκρότηση μιας νέας υπερκρατικής βαθμίδας καταστολής, που λειτουργεί σε διαντίδραση με την αντίστοιχη εθνική. Εντούτοις, η έλλειψη σαφούς ποινικής αρμοδιότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιβεβαιώνει την απουσία εκείνων των κοινωνικών και πολιτικών προϋποθέ...

Ενώ η Εγκληματολογία θα έπρεπε να μελετά τις διαδικασίες που μετασχηματίζουν πράξεις, συμβάντα και κοινωνικές συγκρούσεις σε "εγκληματικά" γεγονότα, όπως εξάλλου τις ηθικές, δικαιικές και καθημερινές απόψεις για το καλό και το κακό, την τάξη και την αναταραχή, τη συμβατική συμπεριφορά και την παρέκκλιση, περιορίστηκε στο να αναζητεί διαρκώς αιτίες για το κακό, την αναταραχή, την παρέκκλιση και το έγκλημα. Η ένταξη του Ποινικού Δικαίου στα ερευνητικά της αντικείμενα τη βοήθησε να αποδεσμευθεί από τη μελέτη του "προσωπικού και κοινωνικού ελλείμματος" και της έδωσε μια σύγχρο...

Η κοινωνική αντίδραση στο έγκλημα και την αποκλίνουσα συμπεριφορά εκδηλώνεται ως τιμωρία, εκφοβισμός, μεταχείριση, πρόληψη, απομόνωση, κοινωνική άμυνα και συνοδεύεται από ιδέες όπως εκδίκηση, ανταπόδοση, συμπόνια ή ανθρωπισμός. Οι άνθρωποι για τους οποίους εκδηλώνεται η αντίδραση χαρακτηρίζονται ως εγκληματίες, αποκλίνουσες περιπτώσεις, θύματα της κοινωνίας, φαύλοι, ανήθικοι ή αναρχικοί, ενώ αυτοί που αντιδρούν εμφανίζονται ως κοινή γνώμη, δικαστές, αστυνομικοί και σωφρονιστικό σύστημα.

Οι εξελίξεις των τελευταίων δεκαετιών στο παγκοσμιοποιημένο πλέον καπιταλιστικό σύστημα συνοδεύονται από μια σοβαρή αλλαγή στη στάση του κράτους. Έχοντας χάσει τις οικονομικές του λειτουργίες, αυτό που κυρίως απομένει είναι η τήρηση της τάξης και η φροντίδα να τηρούνται οι όροι του παιχνιδιού, ενός παιχνιδιού που οι κανόνες του ορίζονται έξω από το εθνικό πλαίσιο και δημιουργούν συνθήκες κοινωνικής σύγκρουσης με τη δραματική υποβάθμιση των συνθηκών ζωής μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού. Το σύγχρονο κράτος μετατρέπεται όλο και περισσότερο από κράτος επιείκειας και δικαιοσύνης...

Στην παρούσα έκδοση περιλαμβάνεται μία πλούσια συλλογή κειμένων από διακεκριμένους εκπροσώπους της εγκληματολογικής επιστήμης, νομικούς, ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς, καθώς και κείμενα συμμετεχόντων σε σημαντικούς κοινωνικούς φορείς και σε προγράμματα αξιόλογων εθελοντικών δράσεων. Αξίζει να σημειωθεί ο θεματικός πλουραλισμός των κειμένων αλλά ταυτοχρόνως και ένας κοινός θεματικός παρανομαστής: Η διαλεκτική σχέση κοινωνίας και εγκληματικής πράξης, ως ενέργειας που τραυματίζει τον κοινωνικό ιστό, και οι επουλωτικές επιδράσεις αντεγκληματικών, ιδίως μετασωφρονιστικώ...

Στην Γ΄ έκδοση του βιβλίου συμπληρώνονται τα περιεχόμενά του με τις συναφείς Συστάσεις της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης μέχρι και τον περασμένο χρόνο. Περιλαμβάνονται σ’ αυτό, κατά τη χρονολογική σειρά της δημοσίευσής τους, κείμενα με υποδείξεις για μια ενιαία ευρωπαϊκή αντεγκληματική πολιτική, που καλύπτουν περίπου τις τελευταίες τέσσερεις δεκαετίες (1962-2000). Στις σελίδες του ο αναγνώστης παρακολουθεί όχι μόνον τα νέα και διαφορετικά προβλήματα που παρουσιάζει το έγκλημα και η αντιμετώπισή του, η μεταχείριση του εγκληματία, καθώς και η προστασία το θύμ...