Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το έργο ξεκινάει ως απλό αστικό δράμα για να εξελιχθεί σε τραγωδία. Το αδιέξοδο που βιώνουν η κυρία Άβδινγκ και ο γιος της Όσβαλντ κάνει να ξυπνήσουν μέσα τους τύψεις για το παρελθόν που ζουν ανάμεσα τους σαν "βρικόλακες". Ο Ίψεν καταγγέλλει την υποκρισία του κλήρου, τη χαλάρωση του οικογενειακού ιστού και την οικοδόμηση μιας κοινωνίας θεμελιωμένης στο ψεύδος και τη συμβατικότητα.

Οι "Βρικόλακες" δεν είναι μονάχα έργο βαθύτατα ανθρώπινο αλλά και το αριστούργημα ασφαλώς του παγκόσμιου κοινωνικού θεάτρου. Για τούτο δεν επιτρέπεται να μην το συγκαταριθμήσει από τα πρώτα στο δραματολόγιό του ένα θέατρο εθνικό που αποβλέπει στην αισθητική διαπαιδαγώγηση του κοινού του. Έπειτα, η τραγωδία αυτή «της μητέρας», η τραγωδία της μητρικής στοργής, έχει κακοπάθει πολύ από κακές ερμηνείες ή σωστότερα άκριτη μετατόπιση του κέντρου του βάρους της. Διάφοροι ονομαστοί ηθοποιοί, ανακαλύπτοντας μέσα στο πρόσωπο του Όσβαλτ τη δυνατότητα ωμού νατουραλιστικού παιξίματος, θέ...

Σε κάποιο μουντό φιόρδ της νορβηγικής υπαίθρου, στα τέλη του 19ου αιώνα, η κυρία Άλβινγκ ετοιμάζεται με τη συνδρομή του οικογενειακού φίλου, πάστορα Μάντερς, να εγκαινιάσει ένα ορφανοτροφείο στη μνήμη του νεκρού συζύγου της. Ταυτόχρονα, υποδέχεται τον γιο της, Όσβαλντ, που επιστρέφει μετά από καιρό στην οικογενειακή εστία. Το πρόσωπο που δεν εμφανίζεται στο έργο, όμως ρίχνει βαριά τη σκιά του στο παρόν και το μέλλον όλων, είναι ο νεκρός Άλβινγκ. Οι αποκαλύψεις, τόσο του διεφθαρμένου οικογενειακού παρελθόντος όσο και της κοινωνικής υποκρισίας, θα είναι για όλους καταστροφικέ...

"Ο Εχθρός Του Λαού" θα μπορούσε να θεωρηθεί κάτι περισσότερο κι από σύγχρονος ή επίκαιρος. Εδώ το άτομο συγκρούεται με το κατεστημένο και τα διαπλεκόμενα συμφέροντα, με το παραπλανημένο και παραπληροφορημένο πλήθος. Γι' αυτό και μοιάζει σαν να γράφτηκε κυριολεκτικά χθες... Σε μέρες, όπως οι δικές μας, που οργιάζουν η διαπλοκή, η παραπληροφόρηση, η ψευδής πληροφορία και η χαλκευμένη "είδηση"... Σε τέτοιες εποχές οι συγκρουσιακές καταστάσεις, ιδιαίτερα αυτές που έχουν σχέση με ζητήματα συνείδησης, είναι αυτές που δείχνουν ή που σηματοδοτούν το επιθυμητό άλμα - ελπίζουμε όχι π...

Το έργο πραγματεύεται την πάλη του δυνατού, τίμιου αστού εναντίον του καπιταλισμού. Ο καπιταλισμός προβάλλει με ένα καθορισμένο ψέμα. Ένα δημοτικό ίδρυμα λουτρών όχι μόνο δεν προσφέρει καμία θεραπεία αλλά είναι και τέλεια βλαβερό. Κι όμως το ίδρυμα προσπορίζει πολλά κέρδη στην πόλη. Αν αποκαλύψει κανένας την πραγματική του κατάσταση, την ανθυγιεινή, θα ρίξει πλήθος κόσμου στην ανέχεια. Η αλήθεια όμως πρέπει να ειπωθεί και εδώ βρίσκεται η σύγκρουση. Μπορεί ο γιατρός Στόκμαν να σωπάσει; Όχι, πρέπει να μιλήσει. Μπορεί όμως να περιμένει και νίκη; Όχι, είναι αδύνατον. Έτσι, η ε...

ΣΤΟΚΜΑΝΝ: Η πλειοψηφία δεν μπορεί ναχει ποτέ το δίκιο με το μέρος της. Ποτέ, τ'ακούτε;! Είν' ένα απ' τα κοινωνικά ψεύδη που κάθε ελεύθερα σκεπτόμενος άνθρωπος πρέπει να τινάξει από πάνω του. Από τι αποτελείται σε μια χώρα η πλειονότητα των κατοίκων; Απ' τους έξυπνους ή τους βλάκες; Νομίζω, συμφωνούμε πως βλάκες είν' η μεγάλη μάζα στη γη. Όμως, διάολε, ποτέ και πουθενά δε γίνεται να κυβερνάν οι βλάκες τους έξυπνους! ΣΤΟΚΜΑΝΝ: Στοίχημα πως απόψε θαρθουν από δω όλοι οι μαντατοφόροι της Κόλασης! Θ' ακονίσω όμως την πέννα μου, θα την κάνω φονικό εργαλείο. Θα τηνε βουτήξω σε φ...

Θερµός υποστηρικτής του γυναικείου ζητήµατος και ιδιαίτερα διεισδυτικός στην παρατήρηση της γυναικείας προσωπικότητας, ο Ίψεν δηµιούργησε µια πινακοθήκη αρχετυπικών ηρωίδων, των οποίων η ερµηνεία αποτελεί συνεχές αντικείµενο σκηνικής έρευνας µέχρι σήµερα. Η Μαντάµ Μποβαρύ του αστικού δράµατος, όπως έχει χαρακτηριστεί η µοιραία, εκδικητική, δέσµια ενός άκαµπτου ιδεαλισµού Έντα Γκάµπλερ είναι ίσως η καταστροφικότερη όλων. Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε το 1891. Η παρούσα µετάφραση πραγµατοποιήθηκε για την παράσταση που ανέβηκε στο Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Νικαίτης Κοντούρη τον...

Η πιο προφανής εκδοχή του "ιψενικού τριγώνου". Σε μια κοινωνία που ζει μέσα στο συμβατικό ψεύδος, ο θεσμός της οικογένειας κλονίζεται κυρίως, χάρη στην ασυνεννοησία των ανθρώπων. Η Έντα, κόρη στρατηγού, που διάγει έναν ασφυκτικό έγγαμο βίο, συναντάει και πάλι τον παλιό και μόνο γνήσιο έρωτά της. Η αναμέτρησή της με τις αναμνήσεις αλλά και τις προοπτικές για το μέλλον, οδηγούν την Έντα σε πλήρες αδιέξοδο, από το οποίο βγαίνει με τον οδυνηρό τρόπο που επιλέγουν οι απελπισμένοι.

Η Έντα Γκάμπλερ είναι ένα κλασικό έργο του δεκάτου ένατου αιώνα, του Νορβηγού Θεατρικού συγγραφέα Ερρίκου Ίψεν. Το έργο ανέβηκε στο θέατρο για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 1891 στο Residenztheater του Μονάχου. Η Έντα Γκάμπλερ είναι ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα πρόσωπα της εποχής της. Κόρη του στρατηγού Γκάμπλερ, παντρεμένη με τον αφοσιωμένο ερευνητή Γιόργκεν Τέσμαν, νιώθει να πνίγεται μέσα σ’ αυτόν τον άχρωμο γάμο της. Λίγες μόνο ώρες μετά την επιστροφή τους από το πολύμηνο και μονότονο γαμήλιο ταξίδι τους, η Έντα έχει την ευκαιρία να διασκεδάσει την πλήξη της παίζο...

Ευρύχωρο και νόστιμο σαλόνι, με γούστο βαλμένο και ταπετσαρισμένο με σκούρα χρώματα. Ένα γύρω μέσα στο σαλόνι πλήθος μπουκέτα σε βάζα και γυάλες. Πρωινός φωτισμός. Ο ήλιος φαίνεται μεσ' από την μπαλκονόπορτα. Η Γιουλιάνε Τέσμαν, με καπέλο και ομπρέλα του ήλιου, μπαίνει από το χολ και πίσω της η Μπέρτα. Η δεσποινίς Τέσμαν είναι γυναίκα εξήντα πέντε χρονών πάνω κάτω μ' ευχάριστη και καλόκαρδη όψη. Η Μπέρτα είναι μια μεσόκοπη υπηρέτρια με παρουσιαστικό απλοΐκό και κάπως χωριάτικο. [...] Ο Τέσμαν μπαίνει σιγοτραγουδώντας. Είναι ένας άντρας τριάντα τριών χρονών μετρίου αναστή...