Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αναρίθμητα βιβλία εκδίδονται κάθε χρόνο, διαβάζονται από ένα ευρύ ή στενό κοινό, μια φορά, και μετά ξεχνιούνται. Αλλά από καιρού εις καιρόν εκδίδεται και ένα βιβλίο που αντέχει στο χρόνο και πραγματικά γράφει ιστορία. Η "Ελένη" είναι ένα από αυτά τα σπάνια βιβλία. Δύσκολα μπορώ να σκεφτώ άλλο βιβλίο που να είχε τέτοια επίδραση στην Ελλάδα, όπως το "Ελένη", γιατί μέσα στα 20 χρόνια από την έκδοσή του μας ανάγκασε να αντιμετωπίσουμε αλήθειες που θα προτιμούσαμε να έμεναν ξεχασμένες. Αλλά η επίδρασή του δεν περιορίζεται μόνο στην Ελλάδα. Έχει μεταφραστεί σε 20 γλώσσες, έχει γυ...

Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό βιβλίο-κατάθεση ψυχής του συγγραφέα, στο οποίο όλα τα πρόσωπα, οι ημερομηνίες και οι τόποι που αναφέρονται είναι πραγματικοί. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας, προλογίζοντας την 2η επανέκδοση της Ελένης, επισημαίνει: "Ο εμφύλιος ήταν για πολλά χρόνια ένα σημείο σκοτεινό και κλειστό. Το μεγάλο εθνικό ταμπού. Το μυστικό της ιστορίας. Για τις γενιές που μεγάλωσαν σ' αυτήν την περίοδο, τα πέτρινα χρόνια του εμφυλίου υπήρξαν ο απαγορευμένος καρπός της ιστορικής γνώσης, η κρυφή ντροπή της ελληνικής κοινωνίας. Η σύγχρονη Ελλάδα ε...

Ο Αλέξανδρος Κοτζιάς μεταφράζοντας το βιβλίο, το 1983, οδήγησε τον Έλληνα αναγνώστη μέσα από τις πιο λυρικές και εκφραστικές γλωσσικές διαδρομές στην κραυγή της Ελένης: Ο πιο άγριος πόλεμος είναι πάντοτε ο εμφύλιος. Για το λόγο αυτό, καμία γλωσσική παρέμβαση δεν έγινε στο πρωτότυπο κείμενο. Περιέχονται παρουσιάσεις των: Θανάση Βαλτινού, Αλέξανδρου Λυκουρέζου, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, Θεόδωρου Πάγκαλου, Κώστα Μπλιάτκα, Περικλή Σφυρίδη, Φωτεινής Τομαή, Λευτέρη Γείτονα, Νικόλαου Γκόντα, Χρήστου Μασσαλά. Η "Ελένη" μεταφράστηκε σε είκοσι έξι γλώσσες, έλαβε το βραβείο Heinemann ω...

Έχουν περάσει 63 χρόνια από τη στρατιωτική λήξη του εμφυλίου πολέμου, της πιο τραγικής και πολυαίμακτης πολεμικής αναμέτρησης της Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας. Στην πολιτική επιστήμη Εμφύλιος χαρακτηρίζεται ο πόλεμος κατά τον οποίο μέρη εντός της ίδιας κοινωνίας ή εθνικότητας μάχονται το ένα το άλλο διεκδικώντας τον έλεγχο της πολιτικής εξουσίας ασκώντας παρατεταμένη βία με συμβατικά ή όχι μέσα. Στην ελληνική περίπτωση οι εμπόλεμοι ήταν αφενός ο Εθνικός Στρατός στον οποίο επιστρατεύτηκαν Έλληνες πολίτες με τακτική στρατολογία με την υποστήριξη της κυβέρνησης υπό τον Θ...

Η στάση μου στην περίοδο της επταετίας και στη μεταπολίτευση δεν προέκυψε τυχαία. Γνώριζα τι έκανα. Ήταν συνειδητή επιλογή. Όλα τα αναλογίζομαι, τα δέχομαι, ανταμώνουν με σκληρά γεγονότα του Εμφυλίου και τα κρατώ. Οι γκρίζες εικόνες, στις οποίες αναφέρομαι, είναι γεγονότα που συνέβησαν στα δύσκολα χρόνια του Εμφυλίου πολέμου.

"...Θυμάμαι την πρώτη βραδιά που πήγαμε στη φυλακή. Νυχτερινά φώτα, δηλαδή ούτε ημίφως, ακριβώς όπως είναι στο μούχρωμα πριν ξημερώσει. Γυναίκες-κρατούμενες στα παράθυρα, κρεμασμένες στις σιδεριές και με τα δυο τους χέρια, να φωνάζουν όλες μαζί: "Λαέ της Αθήνας, αυτήν τη στιγμή παίρνουν για εκτέλεση δυο γυναίκες, τη Βαΐτσα και την Αννούλα". Συγκλονισμένες, μαρμαρωμένες, δε γινότανε να κάνουμε την παραμικρή κίνηση. Μόλις είχαμε φτάσει απ' το Τμήμα Μεταγωγών της Πλάκας, στην οδό Υπερείδου θαρρώ, όπου μας είχανε μεταφέρει μετά τη θητεία μας στην Ασφάλεια. Είναι πέρα από κάθε...

Ο Δημήτρης Ζυγούρας (Παλαιολόγος) μέσα από τη βιωματική αφήγηση γεγονότων της ταραγμένης δεκαετίας 1940-1950, που συγκλόνισαν τον ελληνικό λαό, δε μας δίνει μία ακόμα εξιστόρηση γεγονότων για τη γερμανική κατοχή και τον εμφύλιο πόλεμο που ακολούθησε, αλλά μια αφήγηση γεγονότων γραμμένη με απλό τρόπο, για να φανερώσει μεγάλες αλήθειες, χρήσιμες για τον ανήσυχο αναγνώστη και τον ιστορικό ερευνητή. Ο συγγραφέας προσπάθησε να πετύχει δύο πράγματα: (α) να αναδείξει με ανάγλυφο και ρεαλιστικό τρόπο την ένοπλη και καθημερινή ζωή των ανταρτών του ΕΛΑΣ και μετέπειτα του ΔΣΕ όπως ο ί...

Ο Ατρόμητος, όπως αποκαλούσαν οι σύντροφοί του τον έφηβο τότε Κώστα Γκέκα, περιγράφει με τον δικό του λιτό τρόπο τα γεγονότα του Εμφυλίου. Βρέθηκε στο συγκρότημα του Άρη Βελουχιώτη, πήρε μέρος στην ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου, την οποία και εξιστορεί. Παθιασμένος μαχητής για την ελευθερία και την ανεξαρτησία της πατρίδας του, θα παλέψει μέχρι τη στιγμή που θα του ζητήσουν να παραδώσει τα όπλα με τη Συμφωνία της Βάρκιζας. Στο επίκεντρο ενός παράλογου αδελφικού ξεκληρίσματος, ο Χρήστος Ι. Βασιλείου βρέθηκε να πολεμάει μια μάχη που δεν θεώρησε ποτέ δική του. Τον...

"Συγγραφέας δεν είναι. Ούτε και πολλά γράμματα κατέχει. Έκτης δημοτικού. Δεν θέλει να παρουσιάσει μόρφωση, πνεύμα, ούτε γραφική ικανότητα. Δεν έχει τέτοιο σκοπό. Σκοπός του είναι να γράψει όλα αυτά που έχει ζήσει και θυμάται, να τα δώσει στη δημοσιότητα, να γνωρίσει ο κόσμος την πραγματικότητα. Που για ατομικά συμφέροντα πολλοί έχουν διαστεβλώσει...." γράφει ο Μιχάλης Μητσός στον επίλογο του βιβλίου του, μιλώντας σε τρίτο πρόσωπο για τον εαυτό του. Το " Ένας αντάρτης θυμάται..." είναι το μόνο απομνημόνευμα για τον εμφύλιο στη Σάμο που γράφτηκε πριν το 1967, στο διάστημα...

Κυκλοφορεί σε δεύτερη έκδοση το από χρόνια εξαντλημένο βιβλίο του Βασίλη Γκανάτσιου - Χείμαρρου "Ένας Δάσκαλος Καπετάνιος". Ο Βασίλης Γκανάτσιος είναι ο τελευταίος επιζών Στρατηγός του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, ηλικίας 96 ετών σήμερα, και σε αυτό το αυτοβιογραφικό βιβλίο έχει περιλάβει όλες τις αναμνήσεις του. Ο Ελληνο-ιταλικός Πόλεμος, η Κατοχή, η Εθνική Αντίσταση, ο Εμφύλιος, τα χρόνια της εξορίας και τα δραματικά γεγονότα της Τασκένδης, οι δραματικές συνθήκες επιβίωσης για τους "διαφωνούντες", όπως ο Βασίλης Γκανάτσιος, παρατίθενται από τον συγγραφέα με μια εντ...

[...] Το βιβλίο αυτό δεν έχει σαν σκοπό να αναμοχλεύσει τα πάθη, να καλλιεργήσει το διχασμό και να χωρίσει τους Έλληνες σε "δικούς" μας και όχι "δικούς" μας. Οι λίγοι το επιδιώκουν, για να επιπλέουν και να επαναλαμβάνουν. Οι πολλοί μάχονται για να μην επαναληφθεί. Όλοι οι Έλληνες καλής θέλησης - ανεξάρτητα ιδεολογικής τοποθέτησης - είναι αδελφοί μας και άξιοι πατριωτικής συνείδησης. Έχουμε όμως υποχρέωση να μη κουκουλώνουμε το παρελθόν, γιατί λαοί που το ξέχασαν το ξανάζησαν. Όταν άρχισα να γράφω αυτά ξεπηδούσαν από μέσα μου θύμισες, εφιαλτικές, τραγικές και μου καταμάτω...

Το βιβλίο αυτό δεν αποτελεί παρά μια εξιστόρηση πραγματικών γεγονότων μιας ταραγμένης και οδυνηρής για τη χώρα μας εποχής, όπως τα έχουν διαφυλάξει τα σχετικά ντοκουμέντα και η μνήμη. Τέλη του 1944. Ο προγραμματισμένος από τους ξένους μονόπλευρος Εμφύλιος έχει αρχίσει. Ένας αγώνας άνισος και σκληρός, ζωής και θανάτου, ανάμεσα στους "έχοντες και κατέχοντες" και έναν προδομένο λαό. Στο κείμενο περιγράφονται οι συνθήκες της κράτησης και της ανάκρισής μου, καθώς και η διεξαγωγή της δίκης που ακολούθησε μετά από τρία χρόνια παραμονής σε στρατόπεδα. Οι "ένδεκα ημέρες", στον τί...

Ο χώρος, αλλιώς το δύσβατο βουνό, δαμασμένο ωστόσο οικιστικά και συγκοινωνιακά από παλιούς χρόνους, με τους κινδύνους του και τις σαγήνες αλλά και με τα καταφύγιά του και το οργανωμένο τοπικό σύστημα πληροφοριοδότησης πέτρα και δάσος, βράχοι και πλάκες, σάρες, αλλά και διάσελα, σπίτια πέτρινα και καλύβια, κήποι πεζούλες και λογγές. Οι άνθρωποι, ντόπιοι, άντρες και γυναίκες, οπλισμένοι και άοπλοι, κουρασμένοι και συνήθως πεινασμένοι, βαλλόμενοι και βάλλοντες, άνθρωποι της ορεινής οικονομίας, διαστρωματωμένοι πνευματικά και κοινωνικά, ο αφηγητής δάσκαλος, δηλαδή διανοούμενος....

"[...] η πρώτη ημέρα εργασίας στην Αθήνα επιβεβαιώνει τις εντυπώσεις που αποκομίζει κανείς διαβάζοντας τις αναφορές και τα έγγραφα στην Ουάσινγκτον. Έχουμε ένα φτωχό λαό με μια ανίκανη κυβέρνηση και ένα πολιτικό σύστημα το οποίο απαιτεί από τους υπουργούς να έχουν ως κύριο μέλημά τους την παραμονή στο αξίωμα, παραμελώντας τα προβλήματα της ανοικοδόμησης και την επαναδραστηριοποίηση του εμπορίου και των συναλλαγών". "Δεν υφίσταται εδώ κράτος σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα. Αντ' αυτού υπάρχει μια χαλαρή ιεραρχία ατομιστών πολιτικών, μερικών χειρότερων από άλλους, που είναι τόσ...