Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο "Διαβάζοντας τα χρυσά έπη του Πυθαγόρα, είναι το πρώτο της σειράς "Περιηγήσεις στην Αρχαία Ελλάδα". Η μορφή και το έργο του μεγάλου μαθηματικού και φιλόσοφου, αλλά και η τεράστια επίδραση που έχει ως τις μέρες μας, στάθηκαν η αφορμή για τη μετάφραση αυτή. Η αναζήτηση της αιώνιας αλήθειας, αλλά και η προσπάθεια ολοκλήρωσης του πνεύματος και της συνείδησης του ατόμου, καλλιεργήθηκε με την πυθαγόρεια φιλοσοφία. Η μεταφραστική προσέγγιση μου στα Χρυσά Έπη, με οδήγηση σε μία βαθύτερη εξερεύνησή τους, φωτίζοντας εκείνα τα ξεχωριστά σημεία που τα απαρτίζουν σε μετα...

Ποιος ήταν ο Ποσειδώνιος ο καταγόμενος από την Απάμεια της Συρίας και πολίτης της Ρόδου στη συνέχεια; Ήταν ο σημαντικότερος τελευταίος φιλόσοφος της Μέσης περιόδου της Ελληνιστικής Στοάς ή ο επιστήμονας, μαθηματικός, αστρονόμος, γεωγράφος και ιστορικός του 1ου αι. π.Χ. Με την πλατωνική στροφή που έκανε στην ψυχολογία του ο Ποσειδώνιος θεωρείται ως ο αποφασιστικός συνδετικός κρίκος μεταξύ της αρχαίας Ακαδημίας και του Μέσου Πλατωνισμού. Στα σωζόμενα μέσα στις διάφορες πηγές, ελληνικές και λατινικές, αποσπάσματα του έργου του διακρίνεται η διφυής διάσταση της σκέψης του...

Tον ευρηματικό και καινοτόμο λόγο του κατ' εξοχήν αιρετικού σοφιστή, του Γοργία, ο οποίος επάξια θεωρείται ο πατέρας της Pητορικής Tέχνης, έχουν τη δυνατότητα να απολαύσουν οι αναγνώστες, και όχι μόνον οι φιλόλογοι και νομικοί. Στον πρώτο λόγο, στο «Eλένης Eγκώμιον», ο Γοργίας ανατρέπει την κρατούσα ηθική αντίληψη, τη γνωστή μυθολογική παράδοση περί της Ωραίας Eλένης την οποία, με την εξόχως σοφιστική τακτική του, απαλλάσσει την Eλένη από την κατηγορία που την βάραινε για την πράξη της. Στον δεύτερο λόγο, «Yπέρ Παλαμήδους Aπολογία», που έχει χαρακτηριστεί ως παρωδία του δικ...

Η "Ιστορία της αρχαίας φιλοσοφίας" του Βασιλείου Αντωνιάδου, καθηγητή της Φιλοσοφίας και της Θεολογίας στην Θεολογική Σχολή της Χάλκης (+ 1932), την οποία παραδίδουμε στον αναγνώστη μεταγλωττισμένη στην κοινή νεοελληνική γλώσσα, διαιρεί την αρχαία Φιλοσοφία σε τρεις περιόδους: 1) Πρώτη Περίοδος: από τον Θαλή μέχρι τους Σοφιστές. 2) Δεύτερη Περίοδος: από τον Σωκράτη μέχρι τους Επικουρείους. 3) Τρίτη Περίοδος: από τους Σκεπτικούς μέχρι τους Νεοπλατωνικούς.

Αποσπάσματα έργων του Ιάμβλιχου που δεν σώζονται ακέραια. Περί ψυχής (φύση και ενέργειες της ψυχής, κρίση, τιμωρία και κάθαρση μετά τον χωρισμό της από το σώμα), Υπομνήματα εις Πλάτωνα (σχολιασμός πλατωνικών διαλόγων και ιδίως του Τίμαιου), Επιστολαί (γράμματα του Ιάμβλιχου προς φίλους και μαθητές του. Εξετάζει ζητήματα όπως η μοίρα, η διαλεκτική, οι αρετές, η αγωγή των παιδιών, ο γάμος κ.λπ.).

Ο Επίκουρος επιστρέφει στον κατεξοχήν τόπο της φιλοσοφίας, στην Αθήνα, όταν αρχίζουν οι ελληνιστικοί χρόνοι. Αγνοεί επιδεικτικά τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη και ξαναπιάνει το νήμα της Ιωνικής και της Δημοκρίτειας παράδοσης. Ανοίγει τη δική του σχολή, τον Κήπο, όπου δεν διδάσκει τη φιλοσοφία ως ένα σύνολο γνώσεων αλλά την ασκεί ως έναν θεραπευτικό τρόπο ζωής μέσα στην κοινότητα των φίλων. Με γλώσσα σκοπίμως απλή και χωρίς να ηθικολογεί, ο Επίκουρος ξαναθέτει και απαντά σε βασικά ερωτήματα: τι είμαι; πως αντιμετωπίζω τους θεούς και τον θάνατο; πως μπορώ να ευτυχήσω; είμα...

"Όπως ακριβώς οι ερωτικοί άνθρωποι, ακολουθώντας τον δρόμο που οδηγεί από τις ομορφιές των αισθητών, καταλήγουν σε αυτή τούτη τη μία αρχή όλων των ωραίων και νοητών, έτσι και οι ιερατικοί, ξεκινώντας από τη συμπάθεια που ενυπάρχει σε όλα τα φαινόμενα, τόσο μεταξύ τους όσο και προς τις αφανείς δυνάμεις, και κατανοώντας έτσι ότι τα πάντα ενυπάρχουν στα πάντα, συνέστησαν την ιερατική επιστήμη, επειδή παρατήρησαν με θαυμασμό ότι τα έσχατα ενυπάρχουν στα πρώτα και τα πρώτα στα έσχατα: ότι τα γήινα ενυπάρχουν κατά την αιτία τους στον ουρανό και κατά τρόπο ουράνιο, αλλά και τα ουρ...

Η ιστορία μας και ο πολιτισμός μας είναι η εθνική μας ταυτότητα. Εξέχουσα θέση κατέχει η αρχαία ελληνική γραμματεία. Το σύνολο των κειμένων για το οποίο οι Ευρωπαίοι διανοητές έχουν πει ότι "τελικά οι αρχαίοι Έλληνες τα είπαν όλα". Οι "Επτά σοφοί" της αρχαίας Ελλάδας είπαν και έγραψαν με καθαρότητα σκέψεις και απλά νοήματα, την πεμπτουσία της αρχαιοελληνικής σοφίας. Τα κείμενά τους είναι κανόνες ζωής για κάθε άνθρωπο, κάθε εποχής. Την επιτομή αυτών των κειμένων περιέχει αυτό το βιβλίο. Την ιδέα για την έκδοση αυτή την έδωσε η περγαμηνή με τα δελφικά παραγγέλματα που ε...

Η ελληνική ελευθερία, περισσότερο από νοητική σύλληψη ή θεμέλιο ατομικών πεποιθήσεων, είναι το βίωμα ενός λαού και ενός πολιτισμού που στον τόπο τους φανερώθηκε και διατυπώθηκε για πρώτη φορά με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ως αξιακό αίτημα. Η ιστορία της αρχαίας Ελλάδας είναι, πρώτα και πάνω απ' όλα, η ιστορία ενός ανυποχώρητου αγώνα για την ελευθερία. Για την εθνική ελευθερία, για την πολιτική και κοινωνική ελευθερία, για την ελευθερία του πνεύματος και της συνείδησης, για την ελευθερία της βούλησης. Παράλληλα και αυτονόητα, είναι ένας διαρκής αγώνας ενάντια στην ξένη...

Τι πίστευαν οι αρχαίοι Έλληνες για τον Θεό; Πώς συνελάμβαναν την ύπαρξή του - ή πώς την αρνούνταν; Ποιος ήταν ο χαρακτήρας και οι ιδιότητες των θεών της λαϊκής θρησκείας και ποια αντίληψη διαμόρφωσε ο φιλοσοφικός και θεολογικός στοχασμός για το ανώτατον; Το βιβλίο αυτό περιέχει μια εκτενή ανθολόγηση των ιδεών της ελληνικής αρχαιότητας σχετικά με μιαν έννοια από τις λεπτότερες και υψηλότερες που συνέλαβε η ανθρώπινη σκέψη, όπως αυτές καταγράφονται στα έργα της αρχαίας γραμματείας και αποδίδουν το θρησκευτικό βίωμα του ελληνικού λαού σε μια μακρά εξελικτική πορεία δεκατρι...

Ο σχολιασμός από τον Πρόκλο του έργου «Αριθμητική εισαγωγή» του Νικομάχου, μέσω της διασκευής του Ιωάννη Φιλόπονου (η οποία συντέθηκε με πρότυπο το χαμένο σήμερα έργο του Πρόκλου).

Τα έργα του Φίλωνα, από τα οποία μερικά έχουν χαθεί, διαιρούνται συνήθως σε έργα καθαρά φιλοσοφικού περιεχομένου, υπομνήματα στην Πεντάτευχο, συγγράμματα που αναφέρονται στην ιουδαϊκή θρησκεία και έργα απολογητικά. Η σημασία του Φίλωνα είναι μεγάλη για την ιστορία του χριστιανισμού. Από το έργο του αντλούμε πολύτιμες πληροφορίες για τον θρησκευτικό βίο των εξελληνισμένων Ιουδαίων της διασποράς κατά τους χρόνους του Χριστού και των αποστόλων. Τα χωρία από έργα Ελλήνων συγγραφέων που χάθηκαν, τα οποία παρατίθενται στο έργο του, καθώς και τα δάνεια από την ελληνική φιλοσοφία...

Η Παιδεία -ζήτημα ελευθερίας του πνεύματος και ιδρυτική πράξη της έννοιας του Ανθρώπου- είναι θεμελιακή έννοια για τους αρχαίους Έλληνες, οι οποίοι βάσισαν πάνω ο' αυτή τόσο την ατομική προκοπή όσο και, κυρίως, την ανάπτυξη και ευημερία του συνόλου, της πόλης. Δικαίωμα της ελεύθερης συνείδησης και προϋπόθεση για τη διαμόρφωση της, η παιδεία και τα ιδεώδη της κατέχουν κεντρική θέση στα έργα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, όπου τονίζεται η σημασία της για τη σύμμετρη σωματική και πνευματική ανάπτυξη του ανθρώπου, υπογραμμίζεται ο ρόλος της για την πολιτική και πολιτιστι...

Η Δημοκρατία, το πολίτευμα που και σήμερα αποτελεί παγκόσμιο πολιτικό αίτημα, γεννήθηκε στην Ελλάδα πριν από τριάντα περίπου αιώνες, ως προϊόν της ελευθερίας και της ανάπτυξης του ελεύθερου ανθρώπου - των οποίων έγινε αμέσως καταφύγιο και προϋπόθεση. Τα αποσπάσματα που περιέχουν το σύνολο των αντιλήψεων τις οποίες εξέφρασε η ελληνική αρχαιότητα για το δημοκρατικό πολίτευμα -αντιλήψεων πολυφωνικών και κάποτε αλληλοσυγκρουόμενων- σκιαγραφούν την ιστορική πορεία ενός λαού που, συλλογικά και ελεύθερα, αποφασίζει για την τύχη τη δική του και της πατρίδας του, και ακόμα περισσ...

[...] Στο έργο του αυτό ο Πρόκλος έδωσε τον τίτλο "Στοιχείωδις Φυσική". Ορισμένοι όμως κώδικες παρουσιάζουν και τον τίτλο "Περί κινήσεως". Ο Πρόκλος έκανε μια επιλογή προτάσεων από τα "Φυσικά" του Αριστοτέλους. Επέλεξε προτάσεις των οποίων οι αποδείξεις είχαν μια αυστηρή μαθηματική δομή. Δυο - τρεις προτάσεις από τις 52 που περιέχει συνολικά το έργο είναι επινοήσεις του Πρόκλου. Το παρόν έργο του Πρόκλου δεν είναι ευρύτερα γνωστό στη νεότερη Ελλάδα, αν και παρουσιάζει μια σημαντική ιδιαιτερότητα. Αποτελεί το δεύτερο βιβλίο στον κόσμο μαθηματικοποιημένων κεφαλαίων Φυσικ...

Στον παρόντα τόμο παρουσιάζονται τα νεανικά έργα του Πλάτωνα: "Λάχης - Λύσις". Τα συγκεκριμένα έργα ανήκουν στους λεγόμενους Σωκρατικούς Διαλόγους του φιλοσόφου και έχουν ιδιαίτερη σημασία, γιατί μας γνωρίζουν με ενδιαφέρουσες συζητήσεις του Σωκράτη σχετικά με το πώς και με το γιατί. Πώς να σκεφτόμαστε την αρετή και γιατί να την σκεφτόμαστε εν αναφορά προς τη γνώση. Πώς να συλλαμβάνουμε τη γνώση και γιατί να τη συλλαμβάνουμε έτσι; Πώς να διερευνούμε ένα θέμα και γιατί να το διερευνούμε έτσι; Κάθε Διάλογος πραγματεύεται μια από τις πιο καθοριστικές αρετές στη ζωή κ...

Ο "Σοφιστής" ανήκει στα έργα της τρίτης περιόδου της πλατωνικής δημιουργίας. Επανεξετάζει τη θεωρία των ιδεών αναιρώντας τον ελεατικό μονισμό. Οι ιδέες εμπλουτίζονται με στοιχεία που είναι απότοκα του συνδυασμού τους. Επιχειρεί μια νέα διαπραγμάτευση της τέχνης και υπερασπίζεται την ύπαρξη του ψεύδους αντιτιθέμενος στους ελεάτες. Βρίσκει έτσι το δρόμο να εκθέσει το "πραγματικό", κατ' αυτόν, περιεχόμενο της σοφιστικής. Διατυπώνει μια συσχετική αντίληψη του "μη όντος", με την έννοια του "θατέρου", αυτού δηλαδή που είναι διαφορετικό του όντος κι όχι ανύπαρκτο. Η έννοι...

Ο εσχατολογικός μύθος της Πολιτείας. Ο αγγελιαφόρος του Άδη. Η έννοια της αναβίωσης. Οι πορείες των ψυχών. Είδη ζωής. Οι πλατωνικοί συμβολισμοί.