Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Γιατί η Ιαπωνία; Γιατί είναι η χώρα της γραφής: από όλες τις χώρες που έχει γνωρίσει ο συγγραφέας, η Ιαπωνία είναι η Χώρα όπου ο συγγραφέας συνάντησε τη διεργασία του σημείου την πιο κοντινή στις δικές του πεποιθήσεις και στους οραματισμούς του, ή, αν θέλετε, την πιο απομακρυσμένη από την απέχθεια, τον εκνευρισμό και την άπωση που του προξενεί η δυτική σημειοκρατία. Το ιαπωνικό σημείο είναι δυνατό: θαυμάσια κανονισμένο, ταχτοποιημένο, εκτεθειμένο· χωρίς ιθαγένεια ή ορθολογισμό. Το ιαπωνικό σημείο είναι κενό: το σημαινόμενό του χάνεται, δεν υπάρχει θεός, αλήθεια, ηθική στο β...

Σύμφωνα με τον κλασικό ορισμό του Saussure η σημειωτική "είναι η επιστήμη του πολιτισμού". Η παρούσα δίτομη έκδοση, η οποία συγκεντρώνει τις ανακοινώσεις που παρουσιάστηκαν στο 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ελληνικής Σημειωτικής Εταιρίας (Θεσσαλονίκη, Οκτώβριος 1997) από ένα μοναδικό σε μέγεθος και σε ποικιλία ενδιαφερόντων αριθμό Ελλήνων και επιφανών ξένων σημειολόγων, αποτελεί μια απτή απόδειξη του παραπάνω ορισμού. Διερευνώντας φαινόμενα και εξελίξεις σε κάθε σχεδόν τομέα του σύγχρονου πολιτισμού, από τη λογοτεχνία, τη μουσική, τον κινηματογράφο, τη φωτογραφία και την αρχιτ...

Σύμφωνα με τον κλασικό ορισμό του Saussure η σημειωτική "είναι η επιστήμη του πολιτισμού". Η παρούσα δίτομη έκδοση, η οποία συγκεντρώνει τις ανακοινώσεις που παρουσιάστηκαν στο 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ελληνικής Σημειωτικής Εταιρίας (Θεσσαλονίκη, Οκτώβριος 1997) από ένα μοναδικό σε μέγεθος και σε ποικιλία ενδιαφερόντων αριθμό Ελλήνων και επιφανών ξένων σημειολόγων, αποτελεί μια απτή απόδειξη του παραπάνω ορισμού. Διερευνώντας φαινόμενα και εξελίξεις σε κάθε σχεδόν τομέα του σύγχρονου πολιτισμού, από τη λογοτεχνία, τη μουσική, τον κινηματογράφο, τη φωτογραφία και την αρχιτ...

Στη σύγχρονη πόλη οθόνη η εμπειρία του χώρου εγκλωβίζεται στην πρόσληψη της εικόνας του. Η κοινωνική ζωή προβάλλεται σαν μια σειρά στιγμιότυπα χωρίς ειρμό και συνοχή, σαν μια σειρά πλάνα εκτός τόπου και χρόνου. Έτσι οι σύγχρονες εικόνες χωροποιούν την ανθρώπινη δράση, ανάγοντας τη ζωή στο σκηνικό της. Ακινητοποιούν το χρόνο, κάνοντας το παρόν να επικρατήσει πάνω στο παρελθόν, προεξοφλώντας ουσιαστικά το μέλλον με την τυποποιητική τους επίδραση. [...]

«Συνθήματα», συνθηματικές λέξεις ονομάζει ο γάλλος διανοητής Ζαν Μπωντριγιάρ τις λέξεις/έννοιες που χρησιμοποίησε για να εισχωρήσει στις διαδοχικές στοιβάδες της πραγματικότητας και να τις κατανοήσει.

Η Σημειολογία επιχειρεί να δαμάσει αιτιοκρατικά το ατίθασο υλικό της πληροφορίας και της συγκινήσεως, όπως δηλώνονται μέσα από διαύλους της αισθητικότητας πραγμάτων τε και καταστάσεων. Η φιλοσοφία του θεατρικού σημείου διερευνά τις πολυσχιδείς σχέσεις του επιστητού με τον άνθρωπο, θεατή/θεωρό, επισημαίνοντας τις σαφείς και διακριτές παραλλαγές των φαινομένων, που παράγει η γνωσιακή ύλη τόσο στην κειμενική σημείωση όσο και στην σκηνοθετική/παραστασιακή διευθέτησή της. Η χαοτική διάσταση του θεατρικού προϊόντος το καθιστά χώρο διαπλοκών της τυχαιότητας με την εκλογίκευση τω...

Η σημειωτική μία από τις πιο σημαντικές σχολές του εικοστού αιώνα, δεν είναι ένα στενά οροθετημένο επιστημονικό πεδίο, αλλά επεκτείνεται σε έναν εξαιρετικά ευρύ επιστημονικό χώρο: διαχύθηκε και, σε ένα μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, αφομοιώθηκε από όλες τις κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες, και είχε αντίκτυπο ακόμα και σε μερικές φυσικές επιστήμες. Η σημειωτική δεν εμφανίστηκε εκ του μηδενός στις αρχές του δεύτερου μισού του εικοστού αιώνα, αλλά υπήρξε το αποτέλεσμα μίας μακράς εκκόλαψης, με αφετηρία το τέλος του δέκατου ένατου και τις αρχές του εικοστού αιώνα. [...]...

(...) Στην πραγματικότητα [ο Barthes], επειδή δεν ήθελε να αποδώσει στην καθημερινή χειρονομία ένα οριστικό νόημα, την επεξεργαζόταν μέσω ερμηνειών, σαν να επρόκειτο για μία μεταφορά. Εργαζόταν με βάση την καθημερινή σημασιοδότηση, προσπαθώντας να μην την ακινητοποιήσει, και γι' αυτό την πραγματευόταν με λεπτότητα, όπως θα έκανε κάποιος που, από σεβασμό προς όλες τις μορφές της ζωής, θα χάιδευε μια περιπλανώμενη γάτα με την χάρη και την αγάπη (και τον σεβασμό) που θα έδειχνε αν χάιδευε μια γάτα Αγκύρας. "Τα πάντα εμποτίζονται από νόημα", έλεγε, "σας αποκαλύπτω αρκετό, αλλά...

Το βιβλίο είναι, πρώτα απ' όλα, ένας συνολικός και εφ' όλης της ύλης απολογισμός των περιπετειών και της μέχρι τώρα πορείας της Σημειωτικής, ένας απολογισμός που, υποχρεωτικά και κατ' ανάγκην, έρχεται να συναντήσει όλα τα επίκαιρα ζητήματα που αφορούν το σύνολο των επιστημών της γλώσσας και του ανθρώπου. Ζητήματα όπως οι σχέσεις κειμένου, ιστορίας και κοινωνίας, η θεωρητική υπόσταση της σημασίας (ρεαλισμός ή νομιναλισμός), ο τρόπος ύπαρξης της (εμμένεια ή μετάθεση), οι σχέσεις εξουσίας και γλώσσας, το πρόβλημα του τρόπου ύπαρξης και δράσης της ιδεολογίας, οι ποικίλες μορφές...

Ο Ρολάν Μπαρτ (1915-1980) ήταν ένας "ασύγκριτος εμψυχωτής της λογοτεχνικής σκέψης". Ενδιαφέρον της ζωής του ήταν "ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι κάνουν τον κόσμο κατανοητό". Είναι διάσημος για πολλούς λόγους: για μερικούς, είναι ο στρουκτουραλιστής που σκιαγράφησε μια "επιστήμη της λογοτεχνίας" και ο πιο σημαντικός υποστηρικτής της σημειολογίας. Για άλλους, δεν αντιπροσωπεύει την επιστήμη αλλά την "απόλαυση", αγκαλιάζοντας μια λογοτεχνία που δίνει στον αναγνώστη ένα δημιουργικό ρόλο. Ο Jonathan Culler ρίχνει φως στις ποικίλες θεωρητικές συνεισφορές αυτού του "δημόσιου πε...

Ζούμε σ' έναν κόσμο μεταφράσεων. Κείμενα μεταφράζονται από τη μια γλώσσα στην άλλη και όπως έχει ειπωθεί, χαρακτηριστικά, σ' ένα ορισμένο επίπεδο διαρκώς τα πάντα μεταφράζονται. Όμως, είναι δυνατή η μετάφραση ενός μηνύματος, όχι απλώς από μια φυσική γλώσσα σε άλλη (δηλαδή, όχι μόνον εντός του ίδιου σημειωτικού συστήματος, του συστήματος των φυσικών γλωσσών), αλλά από ένα σύστημα σημείων σε άλλο; Μπορούμε να μεταφράσουμε ένα λογοτεχνικό κείμενο σε κινηματογραφική ταινία, ένα ποίημα σε γλυπτό, έναν πίνακα από τη ζωγραφική τέχνη στην τέχνη του χορού, ή αντίστροφα; Με άλλα λόγι...