Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τι είναι λοιπόν η Εκκλησία; Τι σημαίνει εκκλησιαστικό χάρισμα και ποιος το έχει; Υπάρχει αντικειμενική εκκλησιολογική δομή; Ποια είναι η σχέση μεταξύ χαρίσματος και εξουσίας στην Εκκλησία; Πώς συνδέεται η ανθρώπινη εσωτερικότητα με την εκκλησιαστική ιεραρχία; Γιατί η Εκκλησία είναι γεγονός αποφατικό; Τι είναι ένας επίσκοπος; Τι συμβαίνει στις δυτικές εκκλησιολογικές και τι στις ορθόδοξες; Τι είναι η εκκλησιολογία του ομοουσίου και τι η εκκλησιολογία της γλώσσας; Το βιβλίο αυτό είναι ένας μακρύς προεισαγωγικός διάλογος για θέματα σαν τα παραπάνω, αναζητώντας την τύχη της αρχ...

Η Εκκλησία που είναι η πεμπτουσία της προσφοράς του Χριστού και η βασιλεία του Θεού στον κόσμο, είναι ένας τρόπος ζωής, ένας χώρος ελευθερίας και απλότητος, μια οικογένεια, που συγκροτείται με την αγάπη και την ενότητα των ανθρώπων, που την αποτελούν ως αδελφοί, με τον Θεό κοινό τους πατέρα, και που προσπαθούν να έχουν την ψυχή και την καρδία μία, να είναι αλλήλων μέλη, να μοιράζονται ότι έχουν και ότι είναι, και έτσι σώζει τον άνθρωπο εδώ και τώρα, γιατί ικανοποιεί μία καίρια και βασική ανάγκη του. Η Εκκλησία ως τρόπος ζωής δεν είναι μία υπόσχεση πληρότητος χωρίς ημερομηνί...

Η Ιεραποστολή δεν είναι απλώς μία από τις πολλές πρωτοβουλίες στις οποίες μπορεί να προβαίνει ή να μην προβαίνει μια εκκλησιαστική κοινότητα. Είναι κάτι που σχετίζεται με την ίδια τη φύση της Εκκλησίας, δηλαδή με το τι είναι Εκκλησία. Με το μικρό αυτό βιβλίο -το οποίο θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε ως εισαγωγή σε μια γνωριμία με τη βρετανική Ορθοδοξία- ψηλαφούμε δυο πτυχές της ιεραποστολικής οδοιπορίας και δημιουργικότητας στην πολιτιστική συνάφεια των βρετανικών νησιών. Οι πτυχές αυτές σημαίνονται και στον τίτλο του βιβλίου: είναι αφ' ενός η κέλτικη και αφ' ετέρου η (α...

Όταν ο Διονύσιος Σολωμός γράφει στον "Ϋμνο εις την Ελευθερίαν" ότι το 1821 αγωνισθήκαμε "για πατρίδα, για θρησκεία" και όταν ο Φώτης Κόντογλου στο βιβλίο του "Πονεμένη Ρωμηοσύνη" μιλά για την ακατάλυτη ελληνική φύτρα που εκφράζεται σήμερα από την "Χριστιανική Ελλάδα", έχουν μπροστά τους τις ιερές σκιές αναριθμήτων Αγίων, Μαρτύρων, Πατέρων, συγγραφέων, διδασκάλων, ηρώων και αγωνιστών. Όλοι αυτοί αποτελούν την χορεία των δημιουργών και των προμάχων της Ελληνικής Διάρκειας. Όλοι αυτοί βεβαιώνουν ότι χωρίς την Ορθόδοξη Εκκλησία αυτή η Διάρκεια, η συνέχεια, θα είχε διακοπεί ίσως...

Οι "Παπαροκάδες" μπήκαν στη ζωή μας και εξελίχθηκαν σε φαινόμενο της ελληνικής κοινωνίας με φήμη παγκόσμιας εμβέλειας κι αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο. Σε μια εποχή που η Εκκλησία μοιάζει να είναι ο μεγάλος απών από τη ζωή και τα προβλήματα του σύγχρονου ανθρώπου, κρατώντας «κρυμμένο» ένα θησαυρό που θα έπρεπε να μας επηρεάζει ευεργετικά, οι «Ελεύθεροι» μοναχοί από το Τρίκορφο της Φωκίδας τολμούν ένα άνοιγμα. Εμφανίζουν με αφοπλιστική ειλικρίνεια μια εικόνα της Εκκλησίας που όλοι αναζητάμε, σε μια προσπάθεια να γεφυρώσουν τη χαμένη μας επαφή με το Θεό και ξαφνικά μας θυμί...

Υπάρχουν φορές που πρέπει κανείς να σιωπά και φορές που πρέπει να μιλά. Υπάρχουν συνθήκες όπου η σιωπή είναι χρυσός και άλλες όπου η σιωπή στερείται ηθικής ποιότητας· είναι συνενοχή... Στο βιβλίο αυτό ο πατήρ Μιχαήλ Καρδαμάκης μιλά για το πρόσωπο του ιερέα. Για τις σχέσεις του με το σώμα της Εκκλησίας, με τον επίσκοπο, με τον Χριστό. Για την ομορφιά της ιερωσύνης αλλά και για την καθημερινή, πτωτική πραγματικότητα. Γραμμένο με αίμα, μέσα από τις ενώδυνες συνθήκες που δημιουργεί η επιλογή να είναι κανείς ιερέας Χριστού και όχι απλά εφημέριος. Γραμμένο με πείρα, από την αφιέ...

Το βιβλίο αυτό με τον τίτλο "Εκκλησία και κόσμος, θέματα πνευματικού και κοινωικού προβληματισμού", είναι ένα δείγμα της θεολογικής μου δουλειάς, που έκανα κατά τα τελευταία χρόνια από το βήμα διαφόρων αιθουσών της πρωτεύουσας και των γύρω περιοχών. Βέβαια υπήρξε μια μεγάλη σειρά ομιλιών, διαλέξεων και εισηγήσεων, που τελικά συγκεντρώθηκε, πάνω σε πολλά και ποικίλα θέματα αυτής της θεολογικής προσφοράς, έξω από το καθαρά διδακτικό και συγγραφικό μου έργο, αλλ' εδώ σταχυολογήθηκαν μερικές μόνο αντιπροσωπευτικές ομιλίες που σχετίζονται με το γενικότερο θέμα της κοινωνικής μαρ...

"...Η πρεσβυτέρα, ως ολοκληρωμένη και αληθινή γυναίκα, αισθάνεται την ειλικρινή επιθυμία να διοχετεύσει το χρυσάφι της καρδιάς της και τη δύναμη της θέλησής της στη μεγάλη προσπάθεια για ένα καλύτερο κόσμο, για μια ανθρωπινότερη ζωή, για μια κοινωνία δικαιοσύνης και αγάπης. Πιστεύει στο μεγάλο ρόλο που πρέπει να παίξει στο χώρο της Εκκλησίας. Ζητά μια παρουσία προσφοράς, αφοσιώσεως, αγάπης, ζεστασιάς, φροντίδας και συμπόνιας...". "... Η παρηγοριά, η παραμυθία, το ξεκούρασμα και η ανακούφιση του ταλαιπωρημένου σημερινού ανθρώπου είναι το έργο της Εκκλησίας δια των Ιερέων...

Διαβάζοντας χωρίς κόπο το ρέοντα λόγο του συγγραφέα διακρίνεις δύο βασικούς άξονες, στους οποίους άνετα κινείται. Ο πρώτος άξονας είναι ο ρεαλισμός του. Γνωρίζει πολύ καλά άπαντα τα δρώμενα στη Νεοελληνική πραγματικότητα χωρίς να τα εξωραΐζει μεροληπτικά. Επίσης όμως αντιλαμβάνεται τη χαρισματική παρουσία της Εκκλησίας μέσα σ' αυτόν τον κόσμο και τη διακριτική χριστομεταποιητική της ικανότητα. Κλείνοντας αυτό το βιβλίο δε μένεις με την πίκρα μιας απαισιόδοξης προοπτικής -με την οποία σε ποτίζουν κάποια σύγχρονα κουλτουριάρικα βιβλία -αλλά σου δημιουργεί διάθεση για ψύχραιμη...

Πώς μπορεί η εκκλησία να ανανεωθεί; Γιατί υπάρχει η εκκλησία; Ποιος ο σκοπός της; Πότε η εκκλησία αυξάνει; Τι πρέπει να διδαχθούμε από τα βιβλικά πρότυπα ηγεσίας; Τι μπορούμε να δανειστούμε από το σύγχρονο πολιτισμό για το συντονισμό των διακονιών μας; Ποια επιρροή πρέπει να έχουμε στον κόσμο; Πώς πρέπει να μεταδίδουμε το μήνυμα του Ευαγγελίου;

Μου έκανε εντύπωση όταν πέθανε ο γερο-Παΐσιος, με τι εμπάθεια μιλούσαν κάποιοι Ζηλωτές εναντίον του. Το ίδιο για τον γέροντα Πορφύριο. - Καλά, είναι τρελοί; ρώτησα κάποιον παλαιότερο μοναχό. Πώς μπορούν να λεν τέτοια πράγματα; - Ξέρουν τι κάνουν, Μιχαήλ. Έχουν το σχέδιό τους αυτοί. Διατυμπανίζουν στα σχίσματά τους ότι με την αλλαγή του ημερολογίου η Ορθόδοξη Εκκλησία αυτοκαθαιρέθηκε και το Άγιο Πνεύμα την εγκατέλειψε. Γι αυτό κι όλοι θα πάνε στην Κόλαση. Θα σωθούν μόνο όσοι κράτησαν το παλαιό ημερολόγιο, διότι το Άγιο Πνεύμα παρέμεινε στη δική τους «γνήσια εκκλησία». Τώρα...

"Η αυθεντική άσκηση θεολογίας, που βέβαια δεν αρκείται σε εξωτερικό aggiornamento και σε αφελή inculturation οφείλει - να βιώνει τον Μυστηριακό ρεαλισμό - να εκφράζει το ήθος της Εκκλησίας - να υιοθετεί την καίρια παράδοση της Εκκλησίας, διότι είναι αποτέλεσμα φωτισμού του Αγίου Πνεύματος - να παρακολουθεί τα προβλήματα ζωής και σωτηρίας, που πιέζουν τους πλησίον - να θεολογεί προς αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών με κάθοδο στο βάθος του νου της Γραφής (Μ. Αθανάσιος), με είσοδο στο "απόθετον κάλλος" του βιβλικού γράμματος (Γρηγόριος ο Θεολόγος) και με φανέρωση της "κ...