Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια ζωή σε ένα βιβλίο; Δεν είναι δυνατό… Τι να πρωτοπείς, τι να αφήσεις έξω, πώς να δώσεις στον άλλο να καταλάβει την απερίγραπτη χαρά και στιγμιαία ευτυχία μιας μεγάλης επιτυχίας, αλλά και τη βαθιά στεναχώρια και θλίψη μιας αποτυχίας, ιδιωτικής ή επαγγελματικής; Και στο κάτω κάτω, γιατί να το κάνεις; Όλα αυτά σκεφτόμουν όσο δουλεύαμε σ' αυτό το βιβλίο με τον Μάκη Προβατά, που η συνεργασία του ήταν sine qua non. Σιγά σιγά έπεισα τον εαυτό μου για τη χρησιμότητα ενός τέτοιου εγχειρήματος. Είχα την τύχη να ζήσω σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα περίοδο για την ιστορία της Φυσικ...

Ο Κεν Σάρο-Ουίουα απαγχονίστηκε στις 10 Νοεμβρίου 1995 επειδή υπερασπίστηκε τη ζωή απέναντι στον θάνατο. Το βιβλίο αυτό γράφτηκε από τον ίδιο κατά τη διάρκεια της κράτησής του. Η έκδοσή του είναι ένας φόρος τιμής σε μια προσωπικότητα σύμβολο για τον μικρό λαό των Ογκόνι, που με τη συνειδητή του θυσία έγινε συνάμα ένα παγκόσμιο σύμβολο του ανυποχώρητου αγώνα των αδυνάμων απέναντι σε τρομακτικούς μηχανισμούς επιβολής. Η εκτέλεση του Κεν Σάρο-Ουίουα έστρεψε το βλέμμα της διεθνούς κοινότητας στα έργα και τις ημέρες της Shell στο Δέλτα του Νίγηρα, στην αδιανόητη καταστροφή το...

Να γράφεις επί έναν χρόνο ένα γράμμα στον αγαπημένο σου που "έφυγε" σημαίνει πως παρατείνεις την ύπαρξή του δίπλα σου, πως με κάποιον τρόπο καταφέρνεις να καταργήσεις την απώλεια. Αυτό θέλησε να κάνει η Ξένια Καλογεροπούλου τον Οκτώβριο του 2013, όταν η αυλαία έπεσε για τον επί 37 χρόνια σύζυγό της και σύντροφο ψυχής, Κωστή Σκαλιόρα. Πέτυχε όμως πολύ περισσότερα. Καθώς ανασύρει μνήμες, άλλοτε πικρές κι άλλοτε αστείες, για να τις αφηγηθεί στον Κωστή, η Ξένια Καλογεροπούλου πετυχαίνει να στήσει μπροστά μας μια Ελλάδα που πια δεν υπάρχει, αλλά που γέννησε κριτικούς σαν τον Κωσ...

A few months before his death Andreas Sefiha - President of the Jewish Community of Thessaloniki from 1993 to 2001 - decided to share the memories of his life: images of a cosmopolitan Thessaloniki, the plum liqueur of his Sephardic mother, the sound of wooden carriages rattling over the cobbled streets, walks through the bustling Modiano Market with his grandmother. Historical events and social changes which shaped the city from the late 19th century to the present day are recounted in parallel with the narrative of his forebears, while his own life is overshadowed by the...

Ένα βιβλίο-σταθμός, η συγκλονιστική μαρτυρία του δημοσιογράφου και ιστορικού Joachim Fest (Γιόαχιμ Φεστ) για το πώς πέρασε την παιδική του ηλικία στη ναζιστική Γερμανία ως γιος ενός αρνητή του ναζισμού. Το χρονικό της ζωής μιας οικογένειας που δεν συνεργάστηκε με το ναζιστικό καθεστώς, που μάτωσε για να διαφυλάξει τις αρχές και τις αξίες της, συγκρουόμενη με τον κομφορμισμό και τη βαρβαρότητα. Ο μικρός Γιόαχιμ θυμάται ότι ο πατέρας του το 1933, λίγο μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, όχι μόνο έχασε τη δουλειά του ως πολέμιος του καθεστώτος, αλλά του απαγορεύτηκε εν...

" ...Ήμουν μόλις 19 ετών το 1950 και άρχισε να καλλιεργείται μέσα μου μια περιέργεια για τον εξόριστο ρωσικό κόσμο της διασποράς, ο οποίος είχε εγκαταλείψει την πατρίδα του και ζούσε πια με την ανάμνησή της. Ήταν μια τραγική διασπορά... Το 1951 επισκέφθηκα τη ρωσική μονή του Αγίου Παντελεήμονος στο Άγιον Όρος και αυτή ήταν η σύναψη μιας πρώτης γνωριμίας με τον ρωσικό κόσμο... Στο βιβλίο αυτό περιγράφω πώς προχώρησε η γνωριμία μου με τη ρωσική διασπορά και με διαπρεπείς προσωπικότητές της που ζούσαν στο Παρίσι και σε άλλες χώρες. Βεβαίως στο κέντρο όλων αυτών των εμπειριώ...

Ένα ημερολόγιο που καταγράφει εν θερμώ όσα έζησα, όσα έμαθα, όσα σκέφτηκα, όσα φοβήθηκα και όσα έλπισα τους μήνες που πάλεψα με την αρρώστια. Διαγνώστηκα με καρκίνο του μαστού στις 22 Σεπτεμβρίου του 2014. Έκανα μαστεκτομή την 1η Οκτωβρίου και άρχισα χημειοθεραπεία στις 29 του ίδιου μήνα. Αυτό είναι το χρονικό του καρκίνου στο δικό μου στήθος. Μέχρι να νοσήσω, είχα την αλαζονεία του υγιούς. Δεν πίστευα ότι μπορούσε να μου συμβεί. Είχα φίλες που νόσησαν. Νόμιζα ότι καταλάβαινα τι πέρασαν. Δεν είχα ιδέα. Άρχισα να γράφω αυτό το βιβλίο από την πρώτη μέρα που έσκασε η βόμβα....

Στο έργο αυτό ο συγγραφέας καταγράφει την πρόσφατη ιστορία της Καλαμαριάς με περιγραφή γεγονότων και χαρακτηριστικών προσώπων, με γειτονιές και έθιμα που έσβησαν ή σβήνουν. Στο βιβλίο περιλαμβάνεται πλούσιο φωτογραφικό υλικό με στόχο να κρατήσει άσβεστη στη μνήμη των γενεών που έρχονται, την καθημερινότητα και την αλληλεγγύη των κατοίκων της Καλαμαριάς κυρίως κατά τη μεταπολεμική περίοδο. Η ανυπαρξία έργων υποδομής, η αγορά και τα ποικίλα επαγγέλματα τα περισσότερα των οποίων σήμερα δεν ασκούνται, περιγράφονται με γλαφυρό τρόπο. Οι προσπάθειες της δεύτερης γενιάς των πρ...

Ο Τάσος Θεοφίλου στο βιβλίο αυτό περιγράφει όψεις του μικρού σύμπαντος της φυλακής, της υπόγειας κουλτούρας των φυλακισμένων, που μπορεί να ξεκινά από την αυτοσχέδια πρακτική τέχνη και να φτάνει ως τη γεμάτη χιούμορ, αυτοσαρκασμό και φαντασία λεξιπλασία. Ο ίδιος βιώνει όχι μονάχα τη βαρβαρότητα του εγκλεισμού, αλλά και την αυθαιρεσία ενός ολόκληρου δημοσιογραφικού-αστυνομικού-δικαστικού συμπλέγματος που χρησιμοποίησε ακόμα και τα pulp διηγήματά του ως "ακλόνητο" στοιχείο ενοχής για απαλλοτρίωση τράπεζας.

"Είμαι αιχμάλωτη. Δεν είμαι πια παντρεμένη, αλλά σκλάβα". Το Νοέμβριο του 2014, η Τζινάν συναντάει τυχαία το Γάλλο δημοσιογράφο της εφημερίδας Le Figaro Τιερί Ομπερλέ. Του διηγείται την ιστορία της δειλά, με αιδώ και ειλικρίνεια. Τα λόγια της, ακριβή και σταράτα, κρύβουν τη δυστυχία της. Η Τζινάν έχει διασωθεί. Η αδύναμη φωνή της έρχεται σε αντίθεση με τη δύναμη του χαρακτήρα και την αποφασιστικότητά της. Πουλήθηκε σε δύο "μαχητές", οι οποίοι τη βασάνισαν και την κρατούσαν έγκλειστη. Την ανάγκασαν, επίσης, να προσηλυτιστεί στο Ισλάμ, όπως έγινε και με όλες τις α...

Ένα ημερολόγιο που καταγράφει εν θερμώ όσα έζησα, όσα έμαθα, όσα σκέφτηκα, όσα φοβήθηκα και όσα έλπισα τους μήνες που πάλεψα με την αρρώστια. Διαγνώστηκα με καρκίνο του μαστού στις 22 Σεπτεμβρίου του 2014. Έκανα μαστεκτομή την 1η Οκτωβρίου και άρχισα χημειοθεραπεία στις 29 του ίδιου μήνα. Αυτό είναι το χρονικό του καρκίνου στο δικό μου στήθος. Μέχρι να νοσήσω, είχα την αλαζονεία του υγιούς. Δεν πίστευα ότι μπορούσε να μου συμβεί. Είχα φίλες που νόσησαν. Νόμιζα ότι καταλάβαινα τι πέρασαν. Δεν είχα ιδέα. Άρχισα να γράφω αυτό το βιβλίο από την πρώτη μέρα που έσκασε η βόμβα....

I fought my way through plots and lies. I walked on twisted roads. I learned to recognize some of the traits of the skilful, heartless manipulators. That's what I learned. I did my best.

Τις σκέψεις της Μαρίας-Νεφέλης θα διαβάσεις εδώ. Μπαίνεις μέσα στην ψυχή της και διαπιστώνεις ότι παρόλο που ηλικιακά είναι μια νέα γυναίκα πλέον, έχει διατηρήσει τη δροσιά και την αγνότητα της εφηβείας. Είναι αυθόρμητη και ειλικρινής. Τα συναισθήματα και οι αντιδράσεις της παραμένουν εκείνα ενός παιδιού στα δεκατέσσερα χρόνια του και έχουν περιβληθεί μόνο με την ενδυμασία της ωριμότητας. Λες και συνεχίζει να ζει με τα χαρακτηριστικά της εποχής που την πρόσβαλε η αρρώστια. Δεν πρόφθασε να ζήσει φυσιολογικά, να κινηθεί στην κοινωνία και να αποκτήσει εμπειρίες που θα τη σκλήρ...

Σε αυτά τα, γεμάτα έμπνευση, απομνημονεύματα η Anita Moorjani αφηγείται πώς, αφού πάλεψε με τον καρκίνο για σχεδόν τέσσερα χρόνια, το σώμα της - καταβεβλημένο από τα κακοήθη κύτταρα που εξαπλώνονταν σε όλο το σώμα της - άρχισε να καταρρέει. Καθώς τα όργανά της σταμάτησαν να λειτουργούν, βίωσε μια εκπληκτική επιθανάτια εμπειρία μέσω της οποίας συνειδητοποίησε την έμφυτη αξία της... και την πραγματική αιτία της ασθένειάς της. Με την ανάκτηση των αισθήσεών της, η Anita ανακάλυψε πως η κατάστασή της είχε βελτιωθεί τόσο ραγδαία που κατάφερε να βγει από το νοσοκομείο μέσα σε λίγε...

Στις 19 Φεβρουαρίου 2015 o διάσημος νευρολόγος και συγγραφέας Όλιβερ Σακς, στα ογδονταένα του χρόνια, ανακοινώνει την απρόσμενη διάγνωση των γιατρών για τον επικείμενο θάνατό του. Δημοσιεύει ένα κείμενο με τίτλο "Η δική μου ζωή", όπου δανείζεται τον τίτλο από αντίστοιχο κείμενο του Ντέηβιντ Χιουμ του 1776, στο οποίο ο μεγάλος φιλόσοφος ανακοίνωνε κι αυτός μια αντίστοιχη διάγνωση των γιατρών στα εξηνταπέντε του χρόνια. Ο Χιουμ, γράφοντας ένα αυτοβιογραφικό κομμάτι, συνέταξε ταυτόχρονα ένα μανιφέστο για τη φιλοσοφία του. Και οι δύο πραγματεύονται τη ζωή τους μέχρι τη στιγμ...

Το 1946 ήμουν 6 χρονών και θυμάμαι καλά το χωριό μας εκείνη την περίοδο. Είχε πολλούς αντάρτες στις γραμμές του Δ.Σ.Ε. γι’ αυτό σχεδόν κάθε μέρα εμφανίζονταν τα αεροπλάνα από τη Λάρισα και βομβαρδίζανε το χωριό μας. Επίσης από το Τσοτύλι μας χτυπούσε το πυροβολικό. Όλα τα σπίτια του χωριού κάναν καταφύγια, εμείς τα λέγαμε αμπριά. Στην αυλή μας σκάβαμε μια φωλιά βάθους δύο μέτρων, τη σκεπάζαμε με κορμούς δέντρων και από πάνω ρίχναμε χώμα. Σε αυτά κρυβόμασταν από τους βομβαρδισμούς. Αυτή η κατάσταση και το κυνηγητό από τα κυβερνητικά στρατεύματα έγινε ανυπόφορη. Ο πατέρας μου...

"Μια θάλασσα στη βιβλιοθήκη σας", θα μπορούσαμε να επικαλεστούμε διαφημίζοντας τούτο το βιβλίο. Κι όμως, είναι αλήθεια! Οι "Ιστορίες της αλμύρας" είναι ένα φρέσκο βιβλίο που ο συγγραφέας μαγεύει με τις περιγραφές του, που τα λόγια του μυρίζουν θαλασσινές περιπέτειες και που με σωστή ναυτιλία θα φτάσετε μαζί του με ακρίβεια στους προορισμούς του. Μέσα από μια γλώσσα ακέραια, ατόφια ναυτική, με λέξεις και φράσεις που γράφτηκαν αυθόρμητα, με μεράκι και αγάπη για τη θάλασσα ταξιδεύει ο αναγνώστης μαζί του, σαν κάποιος του πληρώματος που δούλευε μαζί του, πότε σαν Λοστρόμος...

Η αυτοβιογραφία της Τζένης Χειλουδάκη, χωρίς λογοκρισία, χωρίς δεύτερη σκέψη. 23 απαγορευμένα κεφάλαια από τη ζωή ενός πλάσματος που αξίδεψε, γεύτηκε, ερωτεύτηκε, απόλαυσε, έζησε στα άκρα.