Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το 1933, το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα της Γερμανίας παίρνει την εξουσία, ο Αδόλφος Χίτλερ το αξίωμα του καγκελάριου, και αρχίζει για την Γερμανία, την Ευρώπη, μα και για ολόκληρη την ανθρωπότητα η πιο σκοτεινή και βάρβαρη περίοδος της σύγχρονης ιστορίας της. Την ίδια χρονιά, ο Ερνστ Τόλλερ γράφει: "Όποιος επιθυμεί να κατανοήσει την κατάρρευση του 1933, πρέπει να γνωρίσει τα γεγονότα του 1918 και 1919 στη Γερμανία, τα οποία διηγούμαι στο βιβλίο αυτό. Είχαν διδαχθεί, άραγε, τίποτα οι άνθρωποι από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, από τις θυσίες και τα βάσανα, από την καταστροφή...

Αυτοβιογραφικά κείμενα ("αντί απομνημονευμάτων") του πρωτοπρεσβύτερου Ευάγγελου Κροντήρη, ενός κληρικού που συνέδεσε τη ζωή του με τη δημιουργία μακρόπνοου εκκλησιαστικού και πολιτιστικού έργου στην πόλη της Παιανίας. Η σπονδύλωση του όλου συγγράμματος κατανέμεται στις ενότητες: "Τα ανέμελα χρόνια και οι σπουδές", "Η Χειροτονία-Πρεσβύτερος στην Παιανία", "Έργο ζωής, έργο πνοής, σκέπη Κυρίου", "Στοργή στα εξωκλήσια", "Όλη η χώρα παρακολουθεί την περιφορά", "Έγνοια στα νιάτα", "Προσκυνηματική εξόρμηση και φιλαλληλία", "Στα 165 χρόνια ο λαός θυμάται και γεραίρει","Το Μουσείο",...

Επτά άνθρωποι, επτά διαφορετικές πορείες στη ζωή, συναντιούνται στη Δύση της ζωής τους στο Γηροκομείο Ξάνθης "Ο Μέγας Βασίλειος). Εδώ έμελλε να οδηγηθούν, άλλοι από τα παιδιά τους, άλλοι με τη θέλησή τους και να βρουν αγάπη, φροντίδα και προστασία. Εδώ ακούμπησαν ο ένας δίπλα στον άλλον και άρχισαν να κάνουν και πάλι όνειρα για όσο διάστημα ο Θεός θα τους επέτρεπε να ζήσουν. Εδώ άρχισαν και πάλι να αισιοδοξούν, να χαμογελούν και ν' αφήνουν πίσω τους τις πικρές εμπειρίες της ζωής και ότι τους σημάδεψε και τους πόνεσε. Κάποια γεγονότα της ζωής τους μπορεί να αφορούσαν σ...

Η "πλανεύτρα των Αθηνών" όπως την αποκαλούσαν, η θρυλική ιερόδουλος Γαβριέλλα, μπορεί να ήταν διάσημη για τα κάλλη της στον αντρικό πληθυσμό της πόλης, έγινε όμως κυρίως γνωστή για το ήθος, τον χαρακτήρα και το φιλανθρωπικό της έργο, στοιχεία που έκαναν τους γείτονές της να τη λατρέψουν μέχρι τέλους. Οι άνθρωποι που τη γνώριζαν καλά μιλούν για μία γυναίκα βαθιά θρησκευόμενη και απολύτως ανεξάρτητη, που βοήθησε πάρα πολλά παιδιά να πάνε σχολείο και πλήρωνε τα ιατρικά έξοδα των φτωχών γειτόνων της. Συνέχισε να εργάζεται μέχρι το 1991, σε ηλικία 75 ετών, οπότε και βρήκε τρα...

"Με το σύγγραμμα αυτό, που έχει ως θέμα τη βιογραφία του Χριστομιχάλη Ξυλούρη (Ανώγεια Μυλοποτάμου 1892-Αθήνα 1972), ο Γιώργος Καλογεράκης διηύρυνε και εμπλούτισε την Ιστορία των Ανωγείων, την Ιστορία της Κρήτης, την Εθνική Ιστορία και γενικότερα την ελληνική πνευματική ζωή, καθώς αναδεικνύει τον ιδιότυπο επαναστατικό πολιτισμό των Ανωγειανών Κρητικών. Ειδικότερα, στην εποχή μας, που η παθητική στάση τείνει να γίνει κανόνας ζωής, μελέτες αυτού του είδους δίνουν την πραγματική απάντηση, τονίζουν το πραγματικό περιεχόμενο του φιλειρηνιστικού και κοσμοπολίτικου πνεύματος. Η...

"Με το σύγγραμμα αυτό, που έχει ως θέμα τη βιογραφία του Χριστομιχάλη Ξυλούρη (Ανώγεια Μυλοποτάμου 1892-Αθήνα 1972), ο Γιώργος Καλογεράκης διηύρυνε και εμπλούτισε την Ιστορία των Ανωγείων, την Ιστορία της Κρήτης, την Εθνική Ιστορία και γενικότερα την ελληνική πνευματική ζωή, καθώς αναδεικνύει τον ιδιότυπο επαναστατικό πολιτισμό των Ανωγειανών Κρητικών. Ειδικότερα, στην εποχή μας, που η παθητική στάση τείνει να γίνει κανόνας ζωής, μελέτες αυτού του είδους δίνουν την πραγματική απάντηση, τονίζουν το πραγματικό περιεχόμενο του φιλειρηνιστικού και κοσμοπολίτικου πνεύματος. Η...

Yπάρχουν διαβαθμίσεις στη σοβαρότητα των ασθενειών που μας απειλούν. Κανείς, όμως, δεν έχει το δικαίωμα να στερήσει από τον άλλο την ελπίδα. Οφείλουμε να έχουμε εμπιστοσύνη στα επιτεύγματα της Ιατρικής και να συμμορφωνόμαστε στις υποδείξεις και στις οδηγίες των θεραπόντων μας και, με οδηγό την πίστη αλλά και εφοδιασμένοι με τις ανυπέρβλητες εσωτερικές δυνάμεις που κρύβει η ανθρώπινη ψυχή, να αποβλέπουμε στην τελική νίκη στον πόλεμο που διεξάγουμε, όσο και εάν ο αγώνας αυτός, κάποιες φορές, μας φαίνεται άνισος.

Το "Φεγγάρι της Ιθώμης" αποτυπώνει τη διαδρομή ενός νέου γιατρού στην άγνωστη πραγματικότητα της συντροφιάς και της βοήθειας στον απόμακρο κόσμο της ελληνικής υπαίθρου. Εκεί που τον υποχρέωσαν να γιατρεύει τους αρρώστους με μοναδικό εφόδιο τα βιβλία του και τη γνώση που απέκτησε κατά τη διάρκεια της φοίτησής του στην Ιατρική Σχολή. Απομονωμένος στα βουνά και τα λαγκάδια, περπατώντας στους κακοτράχαλους δρόμους, προσπαθούσε να σταθεί κοντά στον πόνο της αρρώστιας και της γέννας, αλλά και στις χαρές και τις λύπες των υπέροχων ανθρώπων του ελληνικού χωριού. Κοντά του είχε...

Η Γεωργία Σκοπούλη επανέρχεται με το πέμπτο της βιβλίο "Αυτές που ζήσανε σε δύο κόσμους". Μετά τις συγκλονιστικές εξομολογήσεις ηλικιωμένων ανδρών και γυναικών της Ηπείρου, η συγγραφέας επέλεξε να παρουσιάσει τη ζωή μεταναστριών γυναικών από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες. Γυναίκες από 30 μέχρι 67 χρονών, γυναίκες πονεμένες, ατσαλωμένες, με τη δική τους μόρφωση και κουλτούρα διηγήθηκαν τη ζωή τους. Στο βιβλίο αυτό τα στερεότυπα, απροσδόκητα, αποκτούν όνομα, αποκτούν ιστορίες, ερωτήματα, στοχασμούς, συναισθήματα, όνειρα και ανησυχίες. Είκοσι τρεις γυναίκες από τις πρώη...

"[...] Λόγω της τρομερής κρίσης που διέρχεται σήμερα η Ελλάδα, σκέφτομαι -όπως, υποθέτω, και πολλοί άλλοι άνθρωποι- τι συνέβη τις τελευταίες δεκαετίες και αναρωτιέμαι πώς και κατά πόσον οι επιλογές και οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν οδήγησαν στο παρόν αδιέξοδο. Όσο πιο πίσω πηγαίνω στο παρελθόν, φτάνοντας σ' εκείνο το χρονικό σημείο όπου άρχισα για πρώτη φορά να ενδιαφέρομαι σοβαρά για την Ελλάδα, τόσο λιγότερο προβλέψιμο γίνεται το όλο πράγμα, τόσο λιγότερο επαρκή φαίνονται πολλά από τα κλισέ για τις ρίζες της κρίσης. Κι όμως, όσο περισσότερο το σκέφτομαι, τόσο περισσότερο...

Την 26η Απριλίου του 1986 µια σειρά εκρήξεων κατέστρεψε τον αντιδραστήρα του τέταρτου ενεργειακού µπλοκ στον πυρηνικό σταθµό του Τσέρνοµπιλ. Το ατύχηµα αυτό χαρακτηρίστηκε η µεγαλύτερη τεχνολογική καταστροφή του 20ού αιώνα. Η Λευκορωσίδα συγγραφέας Σβετλάνα Αλεξίεβιτς (βραβείο Νόµπελ Λογοτεχνίας 2015), δέκα χρόνια µετά το "ατύχηµα", περιπλανήθηκε στην απαγορευµένη ζώνη -όχι χωρίς τίµηµα και για τη δική της υγεία-, µίλησε µε δεκάδες ανθρώπους, έψαξε αρχεία εφηµερίδων, ληξιαρχείων, νοσοκοµείων, αναζήτησε στην άλλοτε σοβιετική επικράτεια τα νήµατα των απωλειών. Εκατό από αυτές...

Ένα πραγματικό γεγονός που άφησε ανεξίτηλες μνήμες στο θυμικό του συγγραφέα και αποτέλεσε το υλικό του βιβλίου, αφού έπρεπε να επιτελέσει ένα μνημόσυνο και να ξεχρεώσει μία οφειλή τιμής και μνήμης προς τους απρόσμενους Ναυαγούς και τους πνιγμένους του θείους, μίας συνηθισμένης ρότας ενός εμπορικού πλοίου. "...Εκείνο το βράδυ που αποφάσισα να γράψω το ναυάγιο έκανα βάρδια την 12-04. Ο καιρός ξινός, όπως λένε οι ναυτικοί, φουρτουνιασμένη η θάλασσα, με τα κύματα να δοκιμάζουν τις αντοχές του σκάφους και του πληρώματος. Βέβαια δεν ήταν η πρώτη φορά που αντιμετωπίζαμε τέτοια...

Το βιβλίο της Μαργκαρέτε Μπούμπερ-Νόυμαν με τον τίτλο "Μίλενα από την Πράγα" (1963), εξέχον δείγμα της στρατοπεδικής γραμματείας, έχει ασυνήθιστη δομή, καθώς εμπεριέχει και την πρώτη βιογραφία της Μίλενα Γιέσενσκα. Η αφήγηση της Μπούμπερ-Νόυμαν, εστιάζοντας στο χρονικό της φιλίας της με τη Μίλενα, που καλλιεργήθηκε μέσα στη σκληρή καθημερινότητα του ναζιστικού στρατοπέδου του Ράβενσμπρουκ όπου βρέθηκαν έγκλειστες, επιτυγχάνει τελικά διπλό στόχο: Ως στρατοπεδική μαρτυρία, παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τη ραγδαία επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης των κρατουμένων, με αποκορύ...

Ήταν, νομίζω, άνοιξη του 2007, λίγο πριν τελειώσει η τηλεοπτική σεζόν, όταν μου ζητήθηκε μια συνέντευξη από έναν τηλεοπτικό σταθμό, για να κάνω τον γνωστό απολογισμό της χρονιάς που πέρασε. Προς το τέλος της, η παρουσιάστρια άρχισε να πλέκει το εγκώμιό μου, καταλήγοντας: «Πρέπει να αισθάνεστε ευτυχισμένος». Η αυθόρμητη απάντησή μου μάλλον τη σόκαρε. «Όχι, αγαπητή μου, δεν αισθάνομαι ευτυχισμένος. Ποτέ δεν ήμουν! Μια ζωή οι φίλοι μου με ρωτούσαν τι έχω, γιατί με έβλεπαν λυπημένο. Όταν όλοι οι άνθρωποι νόμιζαν ότι απολάμβανα τη μεγάλη μου επιτυχία, εγώ πάλευα από το πρωί...

"είναι αργά το απόγευμα και ο σιδερής μόλις άνοιξε το κουρείο, στην καρέκλα κάθεται ο μιχάλης, ο αδελφός της μάνας μου· τους χαιρετώ και φεύγω για μια σύντομη βόλτα μέχρι τον ξεροπόταμο στη δυτική είσοδο του χωριού· κάποιος παρκάρει στο ποτάμι κάτω από το γεφύρι και πάει σπίτι του· λίγο πιο κάτω, σε μια αποθήκη, ο νίκος ταΐζει τα γουρούνια του και στην απέναντι πλευρά του ποταμού τρεις ηλικιωμένοι σε μια βεράντα-σκηνή θεάτρου βλέπουν στην τηλεόραση το δελτίο ειδήσεων· ο θωμάς μού δείχνει στο κινητό του φωτογραφίες με τους πρόσφυγες που βγήκαν το πρωί στην παραλία του χωριού...

Μετά από μια μακρά και απαιτητική πορεία σε Ελλάδα και εξωτερικό, όπου εκπαιδεύτηκε και εργάστηκε ως γενικός χειρουργός (στρατιωτικός και εν συνεχεία πολίτης), ο Σπύρος Παπουτσάκης καταγράφει εμπειρίες και αναμνήσεις, για να τις μοιραστεί με παλιούς και νέους συναδέλφους. Στο νέο του βιβλίο κάνει μια περιήγηση σε τόπους, νοσοκομεία, κλινικές και ανθρώπους που συνέβαλαν στην επαγγελματική του εξέλιξη. Στις σελίδες του βιβλίου σκιαγραφείται η πρόοδος της Χειρουργικής κατά τις τελευταίες δεκαετίες, ενώ οι προβληματισμοί, οι απογοητεύσεις, αλλά και η χαρά της προσφοράς και της...

Μοναδικοί πρωταγωνιστές του βιβλίου είναι οι κοινές μας μνήμες, οι εικόνες και τα συναισθήματα. Κύριο συστατικό του η νοσταλγία για τα παιδικά μας χρόνια, τα χρόνια της αθωότητας, της ξεγνοιασιάς, του ονείρου και της ελπίδας. Μέσα από τα μάτια ενός παιδιού προσπαθώ να ανασυνθέσω κομμάτι κομμάτι την καθημερινότητα της ζωής στο χωριό μου, τα Τρόπαια Αρκαδίας. Θυμάμαι με νοσταλγία και αγάπη τη γειτονιά μου, το σχολείο μου, τους παιδικούς μου φίλους, τα παιχνίδια, τις αγωνίες, τα όνειρά μας.

Ένα βιβλίο-σταθμός, η συγκλονιστική μαρτυρία του δημοσιογράφου και ιστορικού Joachim Fest (Γιόαχιμ Φεστ) για το πώς πέρασε την παιδική του ηλικία στη ναζιστική Γερμανία ως γιος ενός αρνητή του ναζισμού. Το χρονικό της ζωής μιας οικογένειας που δεν συνεργάστηκε με το ναζιστικό καθεστώς, που μάτωσε για να διαφυλάξει τις αρχές και τις αξίες της, συγκρουόμενη με τον κομφορμισμό και τη βαρβαρότητα. Ο μικρός Γιόαχιμ θυμάται ότι ο πατέρας του το 1933, λίγο μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, όχι μόνο έχασε τη δουλειά του ως πολέμιος του καθεστώτος, αλλά του απαγορεύτηκε εν...

Το κείμενο είναι μια προσωπική μαρτυρία για τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και αναφέρεται σε μια περίοδο ομολογημένης ακμής της σχολής αυτής. Η αφήγηση, που χρονικά καλύπτει την διάρκεια των σπουδών του συγγραφέα (1955-1960), στηρίζεται κυρίως στα βιώματά του, το ιστορικό όμως πλαίσιό της ορίζεται από γεγονότα με παγκόσμιο και ελληνικό ενδιαφέρον δημοσιευμένα σε εφημερίδες της εποχής. Η υψηλού επιπέδου επιστημοσύνη πολλών σπουδαίων δασκάλων της Σχολής όσο και η προσήλωση των περισσοτέρων από αυτούς στις αρχές του Εκπαιδευτικού Δημοτικισμού στερέωσαν στη...