Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αλεξάνδρεια, Τρίπολη Λιβύης, Παρίσι, Κάιρο, Βρυξέλλες, Πεκίνο, Μεξικό, Νέα Υόρκη. Ο Νικόλαος Καταπόδης έζησε στις πιο συναρπαστικές πόλεις του κόσμου γνωρίζοντας, από τη θέση του έλληνα πρέσβη, κορυφαίες φυσιογνωμίες της πολιτικής, των γραμμάτων και της τέχνης. Η θητεία του συνέπεσε με μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα περίοδο της παγκόσμιας ιστορίας, περίοδο αλλαγών και ανακατατάξεων, με σημαντικότερη τη μετάβαση στη μεταψυχροπολεμική τάξη πραγμάτων. Με εύστοχες περιγραφές και πολύ χιούμορ, ο Καταπόδης αναφέρεται στα κρίσιμα ζητήματα της εποχής του, ελαφραίνοντας το γράψιμο του...

Για συντροφιά και ώρες επιστροφής στο παρελθόν, δια μέσου της ιδικής μου οπτικής και των προσωπικών μου βιωμάτων, θα ταξιδεύσετε σε μονοπάτια πεπερασμένων εποχών. Καθώς δε πρεσβεύει ο διακεκριμένος Γάλλος συγγραφέας - μυθιστοριογράφος Ονορέ ντε Μπαλζάκ, "Το πνεύμα που διέπει την ιδιωτική ζωή, είναι η ιστορία των Εθνών". Προς τούτο ηθέλησα να δημοσιοποιήσω μνήμες ημερών, προτού εξαφανίσει αυτές το ρολόι το χρόνου, ο αμείλικτος τούτος μετρητής της ανθρώπινης ζωής.

Νομίζω πως είναι περιττό να γράψω, τι μ' έκανε να γράψω ό,τι διαβάζετε, μα να, σαν βγήκα στη σύνταξη, τσαγκάρης καθώς ήμουν απ' τα δώδεκά μου χρόνια, ένιωθα ένα κενό. Ήθελα κάτι να κάνω. Ν' ασχολούμαι. Να περνά η ώρα, γιατί ούτε καφενεία μου άρεσαν ούτε να χάνω άσκοπα το χρόνο μου. Και σκέφτομαι να γράψω, για τη ζωή μου. Ό,τι θυμόμουν απ' τα παιδικά μου χρόνια, για τη δύσκολη ζωή που περνούσαμε, καθώς τύχαμε επάνω στην κατοχή, στην πείνα και στον εμφύλιο πόλεμο. Και μετά τα της ζωής μου. Θα πείτε "χιλιοειπωμένα πράγματα". Ίσως, μα ήταν μια διέξοδος κι ούτε ξεκίνησα για α...

Το βιβλίο του Δρ. Χαραλάμπου Γ. Χάρη, το γένος Μαρδά και Κρουσουλούδη (Πατσελύκου) με τον τίτλο "Σκλαβιά - Θολοποτάμι. Ένα ειδυλλιακό μέρος της Χίου - Ιστορία και Άνθρωποι - Αναμνήσεις από την παιδική μου ηλικία", συμπληρώνει δύο κενά που αφορούν μια από τις πιο όμορφες και ιστορικές τοποθεσίες της Χίου, τα Σκλαβιά, κοντά στο Θολοποτάμι. Το πρώτο μέρος του βιβλίου περιγράφει επιστημονικά, αλλά με απλό τρόπο την ιστορία των Σκλαβιών και της γύρω περιοχής, από τα αρχαία ως τα βυζαντινά, μεσαιωνικά και νεότερα χρόνια. Καταγράφονται τα σπουδαία μνημεία και η ιστορία τους και π...

Στο πρώτο μέρος της έκδοσης, μέσω αυτοβιογραφικών αφηγήσεων, παρακολουθούμε την πορεία του συγγραφέα από τα πρώτα χρόνια της ζωής του, με φόντο τα σκληρά χρόνια της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα, την ενηλικίωσή του, τις σπουδές στην Ελλάδα και την εξέλιξή του σε νοσοκομεία του εξωτερικού, την επιστροφή του στην πατρίδα και την ενασχόλησή του ως Αγγειοχειρουργoύ. Παράλληλα, προσωπικότητες και σύμβολα από την πολιτική και θρησκευτική ζωή, αλλά και από τον χώρο του πολιτισμού εντοπίζονται, ανασύρονται και παρουσιάζονται στην προσπάθεια του γιατρού-συγγραφέα να τους αποδοθ...

Η "Καθαρτήρια σπονδή" είναι η αφήγηση διαφόρων γεγονότων σχετικών με μια σκευωρία και μια πλεκτάνη που ταλαιπώρησαν την κοινωνία του Πραβίου στα δύσκολα χρόνια της Δικτατορίας, προκαλώντας πολλές και σκληρές περιπέτειες με την εξόντωση ενός αθώου. Πρωταγωνιστές στη μεν σκευωρία ήταν ένας πολιτικός και στην πλεκτάνη ένας Δεσπότης, συγχρόνως θύτης και θύμα. Η αφήγηση των γεγονότων αυτών έχει ως σκοπό να διασκεδάσει την βαριά ατμόσφαιρα. Επιπλεόν είναι μια προσπάθεια, όχι πρώτη ούτε μόνη, για να απαλλαγεί ο τόπος μας και οι άνρθωποί του από όσα τους βασάνισαν και ίσως τους βασ...

...Αλλά πάντοτε η Μικρασιατική τραγωδία έβρισκε τρόπους να ξανασυναντήσει την περιέργεια του: η Σαραντούλα, από το Οδεμήσιον της κοιλάδας του Μαιάνδρου, πλανόδια εμπόρισσα, προστατευόμενη της γιαγιάς του πριν τον πόλεμο, φιλικό και αγαπητό τους πρόσωπο, είχε ήδη χάσει τον άντρα της κι έχασε ένα γιο της, στη ματωμένη προκυμαία της Σμύρνης. Ακόμα, ο αγνώστου ονόματος γερο-παπλωματάς, ακουμπώντας τα σύνεργα της τέχνης του στο πεζούλι της στέρνας, να διηγείται στωικά, χωρίς φανερό δάκρυ, πώς το βόλι Τούρκου πήρε τη ζωή του αγοριού του, ακριβώς πριν στρίψει κάποια γωνιά - ντουρσ...

Το βιβλίο της οικογένειας Έρνμαν-Τούνμπεργκ δεν έχει σκοπό να αρέσει, αλλά να θυμίσει ότι ο άνθρωπος, εκτός από αντιφάσεις και εγωισμούς, κρύβει πάντα μέσα του την καλοσύνη. Υπό το πρίσμα μιας αναπάντεχης κρίσης, που εκδηλώνεται αρχικά με την άρνηση της οκτάχρονης Γκρέτα να φάει και καταλήγει στη διάγνωση τόσο της Γκρέτα όσο και της Μπεάτα με σύνδρομο Άσπεργκερ, ξεδιπλώνεται ο αποφασιστικός αγώνας των γονιών να στηρίξουν την οικογένειά τους. Η Μαλένα, ο Σβάντε, η Γκρέτα και η Μπεάτα γράφουν, κατ’ ουσίαν, για έναν κόσμο σε πλήρη σύγχυση και διανοητική αταξία. Θέτοντας...

Να ταξιδέψω... Έτσι ξεκινά το ταξίδι. Με μια επιθυμία που γίνεται πράξη. Με μια πράξη που γίνεται συνήθεια. Με μια συνήθεια που γίνεται ανάγκη. Με μια ανάγκη που πολλές φορές γίνεται σκάλα σωτηρίας για να ξεφύγει κανείς από τους φόβους του, τα προσωπικά αδιέξοδα, την κακοδαιμονία των καιρών. Αρκεί ο καθένας να βρει το δικό του σκαλοπάτι... Να ταξιδέψω... Καινούργιες πατρίδες που ζητούν ασυλία στο μυαλό και στην ψυχή του ταξιδιώτη. Μεξικό. Θιβέτ. Σρι Λάνκα. Νεπάλ. Συρία. Αίγυπτος. Ρωσία. Γαλλία. Ελλάδα. Μερικοί μόνο από τους σταθμούς στο ταξίδι της Γκάγκα Ρόσιτς. Χώρες με...

Ο Τζόε ήταν μόλις πέντε ετών όταν έχασε προσωρινά τη φωνή του, αλλά και την ελπίδα του για ένα καλύτερο μέλλον. Έζησε τρία σκληρά χρόνια απομόνωσης, ασιτίας, ξυλοδαρμών και βιασμών στο βρομερό υπόγειο της μητέρας του. Τα επόμενα τέσσερα χρόνια τον εξανάγκαζαν να συμμετέχει σε ταινίες παιδικής πορνογραφίας. Στα δεκαέξι του βρήκε το θάρρος να ξεφύγει απ' αυτόν το φαύλο κύκλο της ψυχολογικής και σεξουαλικής κακοποίησης, κάνοντας μια νέα αρχή. Χρόνια αργότερα, σπάει τη σιωπή του για να αφηγηθεί την προσωπική ιστορία του, δίνοντας ένα μήνυμα αισιοδοξίας σε όλα τα παιδιά...

Σαν σε παραμύθι εξεπρόβαλεν από τα μικράτα μου η πόλις που γεννήθηκε η μάνα μου με τις διηγήσεις της, σαν καθόμασταν τις χειμωνιάτικες μέρες γύρα απ' το μαγκάλι μας. Ήταν όμως τούτο το παραμύθι κίνητρο δυνατό για να με κάνη να ασχοληθώ με την μητέρα των ελληνοποντιακών πόλεων εκεί στη βόρεια μεριά της Μικράς Ασίας που έμεινε να την αποκαλούν με το όνομα Πόντος... Διηγήσεις βεβαίως της μάνας μου, αλλά και άλλων συγγενών και φίλων της απ' την Πατρίδαν που ναι μεν την έχασαν, δεν την ξέχασαν όμως ποτέ, μεταφέροντας τις εικόνες του τόπου τους στις επόμενες γενεές τους για ν...

Όταν άρχισε η επίθεση της φασιστικής Ιταλίας, εμείς, οι εξόριστοι κομμουνιστές στη Σίκινο, δεν είχαμε καμιά απολύτως επικοινωνία με το παράνομο τότε, σχεδόν διαλυμένο ΚΚΕ. Ούτε με τον έξω κόσμο, ούτε με τα σπίτια μας. Μόνοι μας, από την πρώτη στιγμή ταχθήκαμε ανεπιφύλαχτα κι ομόφωνα κατά της φασιστικής εισβολής. Με υπομνήματα και τηλεγραφήματα προς την κυβέρνηση διεκδικούμε την άμεση συμμετοχή μας στον πόλεμο, για να αποκρούσουμε τους φασίστες επιδρομείς. Ζητάμε να μας μεταφέρουν στην πρώτη γραμμή του μετώπου, για να πολεμήσουμε για την πατρίδα. Επιμένουμε στο αίτημά μας με...

Τι σημαίνει να γεννιέσαι, να μεγαλώνεις, να ενηλικιώνεσαι σε μια γη που δεν ανήκει σε κανέναν, σε ένα μέρος που μοιάζει -αλλά δεν είναι- εξωπραγματικό; Αν και μόλις είκοσι εννέα χρόνων, ο Νικολάι Λίλιν έχει να διηγηθεί μια ασυνήθιστη ζωή και να μιλήσει για έναν κόσμο που δε μοιάζει με κανέναν άλλο: είναι κι αυτός ένας από τους λόγους που η "Σιβηρική αγωγή" είναι ένα βιβλίο μοναδικό. Ελάχιστοι ίσως έχουν ακούσει να γίνεται λόγος για την Υπερδνεισιερία, μια περιοχή της πρώην ΕΣΣΔ που διακήρυξε την ανεξαρτησία της το 1990, αλλά που κανένα κράτος δεν την αναγνωρίζει, γη όλων...

"Εδώ τα παιδιά σε αρπάζουν απ’ το χέρι και περπατούν μαζί σου χαμογελώντας και τραγουδώντας. Δεν έχουν τίποτα. Φορούν σκισμένα, σκονισμένα ρούχα και χαμογελούν... Νιώθω δέος γι' αυτούς τους ανθρώπους. Για τη θέλησή τους. Την ελπίδα τους... Στον κόσμο συμβαίνουν πολύ περισσότερα απ’ όσα μας μεταδίδουν. Πρέπει να κοιτάξουμε όλοι βαθύτερα και να τα ­ανακαλύψουμε μόνοι μας..." Πριν από μερικά χρόνια, η βραβευμένη ηθοποιός Αντζελίνα Τζολί ανέλαβε έναν ολότελα διαφορετικό ρόλο, ως πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR). Στο βιβλίο α...

Εγώ η Ελένη...εσύ? Δικός μου άνθρωπος? Πότε υπήρξες? Δεν θυμάμαι πόσες φορές έχουμε χωρίσει. Θυμάμαι όταν γνωριστήκαμε... Είχα χωρίσει και ήθελα μια άλλη κοπέλα. Θυμάμαι τον φίλο μου στον δρόμο... "Τι δουλειά έχεις με την Τάνια? Ξέρεις ποια είναι?" Στη μισή ώρα που έχω φύγει από το σπίτι σου, μου τηλεφωνεί η φίλη σου και μου λέει πως θέλει να παίξουμε... η κολλητή σου μου την πέφτει και επιθυμεί γυναίκες? Δεν άφησα τον Νικόλα να σε αγγίξει. Μόνο να μας βλέπει. Έγινε φιλαράκι μου. Πολύ "μαύρο" μαζί του. Εσύ πάντα είχες και λίγη κόκα στην τσέπη. "Πέτα τα", σου έλεγα. Μα πόσ...

[...] Ο Κώστας Τσίμας μας ταξιδεύει στα δίσεκτα χρόνια της κατοχής, του εμφύλιου, των διωγμών, της ξένης κηδεμονίας, του μισεμού, των συνθηκών διαβίωσης των μεταναστών με γλαφυρότητα και επεισόδια που δίνουν ανάγλυφη την εικόνα της εποχής, την οποία ο ίδιος βίωσε ως μικρό παιδί, ως έφηβος, ως διωκόμενος, ως μετανάστης, ως αγωνιστής. Για τους παγκοσμιοκράτες κάθε εμπλοκή σε αμφισβήτηση και αγώνα αποτελούν τρομοκρατία. Όμως αγώνας ενάντια στην όποια τρομοκρατία, καταπίεση ή κηδεμονία είναι δημοκρατικός αγώνας και αποτελεί μετάλλιο τιμής για κάθε συμμετέχοντα. Θέλω να συγχ...

Πρόκειται για μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν το χτύπημα του Εγκέλαδου στην πόλη, το βράδυ της 20ής Ιουνίου 1978, οι οποίοι περιγράφουν τις εμπειρίες τους, τις φοβίες αλλά και τις αλλαγές που προκάλεσε το γεγονός στις ζωές τους. Το υλικό του βιβλίου συγκεντρώθηκε από το Σύλλογο "Φίλοι Νέας Παραλίας" της Θεσσαλονίκης. Το υλικό του βιβλίου συγκεντρώθηκε με αφορμή την 40ή επέτειο από το σεισμό του 1978 και τη σχετική εκδήλωση στις 19 Ιουνίου 2018, στο Αμφιθέατρο του Κήπου των Εποχών, στη Νέα Παραλία Θεσσαλονίκης. Τις 34 ιστορίες γράφουν οι: Απόστολος Βεϊζαδές, Σπύ...