Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πώς μπορούν να συνδέονται άραγε... ... ένα πφένινγκ με τον αγαπημένο μου Μποστ; ... του κώλου τα εννιάμερα με ένα βαλκανιονίκη; ... οι γυναίκες του Βελγίου με έναν σύλλογο δρομέων; ... ο τότε υπουργός με έναν αγαπημένο κάπταιν; ... ένας γλάρος με έναν Πειραιώτη παλαιάς κοπής; ... η Γενεύη με το GreenwichVillage; ... ο Ανδρέας με 415 γυναίκες; ... ο βλαστημημένος καφές με το ακράτητο γέλιο των Ελβετών; ... η θαλαμηγός "Χριστίνα" με ένα περίστροφο; ... ο Mάρκος του "Αρχιπελάγους" με έναν ψυχολόγο; ... ένας θηλυκός μάγκας με παλιούς συμμαθητές; ... οι σκοπιές σ...

"Το βιβλίο αυτό δεν είναι μυθοπλασία. Δεν είναι μια φανταστική ιστορία βασισμένη σε ένα πραγματικό γεγονός. Είναι η καταγραφή ενός αληθινού γεγονότος που έγινε στην καρδιά του χειμώνα του 1960-1961. Είναι η μοναδική πορεία στην Ελλάδα... Θεσσαλονίκη - Αθήνα πεζοπορώντας. Άρθρα, σχόλια, χρονογραφήματα, συνεντεύξεις, γελοιογραφίες, πολιτικές δίκες, αντιπαραθέσεις Υπουργών της τότε Κυβέρνησης και βουλευτών της Αντιπολίτευσης, όπως αυτά καταγράφονται σε Εφημερίδες και Περιοδικά της εποχής εκείνης, παρεμβάλλονται, για να ζωντανέψουν με τον καλύτερο τρόπο την αφήγηση το...

"Ο καιρός συνέχισε να χειροτερεύει. Η νύχτα μαύριζε γύρω μας. Τ' αυτιά μας πονούσαν από τη χαμηλή ατμοσφαιρική πίεση. Μεσάνυχτα άλλαξε πάλι η βάρδια. Ο καπετάνιος ζήτησε από τον καμαρότο μερικές φρυγανιές. Αυτή η νύχτα δεν θα είναι εύκολη. Δεν ήταν η πρώτη φορά που αντιμετωπίζαμε τέτοιο καιρό, αλλά κάθε φορά φαίνεται διαφορετική." Ένα βιβλίο που πραγματεύεται τη ζωή του ναυτικού την εποχή που ακόμα το ραδιόφωνο ανακοίνωνε "Αγγελίες προς ναυτιλλομένους" και οι ειδήσεις κατακλύζονταν από ναυάγια. Η αφήγηση ρεαλιστική, γλαφυρή, μυθιστορηματική, προδίδει τη μαγεία της θάλασσ...

Είμαι η Κίκκα και περπάτησα τον μοναχικό δρόμο της ψυχογενούς βουλιμίας για επτά χρόνια. Έκανα περισσότερες από δέκα χιλιάδες φορές εμετό και είδα τα παιδικά μου όνειρα σκελετωμένα, σχεδόν νεκρά... Ένιωθα να με κυνηγάνε οι θερμίδες σαν δαίμονες που θέλανε να με κατασπαράξουν... Έφτασα τα τριανταδύο κιλά και μύρισα τον θάνατο, μα λίγο πριν πέσω στο κενό, θυμήθηκα το κορίτσι με το τριαντάφυλλο... Σήμερα είμαι εδώ για σένα! Για σένα που ψάχνεις απεγνωσμένα να βγεις από αυτό το μαρτύριο! Είμαι εδώ, να σε πιάσω από το χέρι και να σου δείξω τον δρόμο για την απέναντι όχθη!...

Ένα συλλογικό πολυφωνικό μοιρολόι που πάει πέρα από το θρήνο. Το ανά χείρας βιβλίο δεν επιδέχεται ταξινόμησης και κατηγοριοποίησης. Είναι ένα συλλογικό πολυφωνικό μοιρολόι, που δεν μένει ωστόσο στο θρήνο, αλλά, όπως ταιριάζει στον εκλιπόντα, περνά από τη σφαίρα του ιδιωτικού στο δημόσιο, από τη θλίψη στην ελπίδα, από την απώλεια στη θέση για την εξόντωση όλων των κοινωνικών και άλλων απωλειών του απλού κόσμου της εργασίας, από το παράπονο για το άδικο στη διεκδίκηση του δικαίου μέσω της αγωνιστικής παρακαταθήκης που άφησε πίσω του. Και εάν θέλαμε να το "βαφτίσουμε" βι...

Στα τέλη της δεκαετίας του ’50, η γειτονιά άρχισε να αλλάζει πρόσωπο. Τα παλιά διώροφα και τριώροφα σπίτια χάνονταν το ένα μετά το άλλο, παραχωρώντας τη θέση τους σε άχρωμες τσιμεντένιες πολυκατοικίες, που διέθεταν όλες τις "σύγχρονες ανέσεις": ανελκυστήρες, κεντρική θέρμανση, ηλεκτρικούς θερμοσίφωνες και τα τοιαύτα. Αλλά τους έλειπε το κυριότερο: η ατμόσφαιρα της γειτονιάς, αυτό το πολύτιμο αγαθό, που τότε δεν καταλαβαίναμε την αξία του. Η δυστυχία του γείτονα ήταν και δική μας δυστυχία, τα προβλήματά του τα μοιραζόμασταν όλοι μας. Γι’ αυτό και οι ανθρώπινοι (οι φιλικοί...

To γλυκό βασανάκι της Αρκαδικής πατρίδας, που ύπουλα και ανεπαίσθητα υπονομεύει την μετριοφροσύνη των Αρκάδων ως αρετή, απασχολεί τον συγγραφέα, και αυτός με τη σειρά του μπαίνει στον πειρασμό "να βάλει στο παιχνίδι" τον αναγνώστη. Φιλοδοξία του, να τον υποχρεώσει να συμφωνήσει μαζί του, πως η μετριοφροσύνη για τους Αρκάδες είναι μέτρια αρετή... Η παράθεση των διαχρονικών βιβλιογραφικών επιχειρημάτων τον απαλλάσσει από κάθε κατηγορία περί αυθαιρέτων συμπερασμάτων κλπ. Καταδύεται λοιπόν ο "κασκαντέρ" της νοσταλγίας και της αρκαδολαγνείας στον πλούσιο μυθολογικό, προϊσ...

Οι "μνήμες" που καταχωρούνται στο βιβλίο αυτό αποτελούν παιδικές και εφηβικές αναμνήσεις από τα δέκα χρόνια του πολέμου, της κατοχής και του εμφυλίου που ζωντάνεψαν όταν, πάνω από μισό αιώνα αργότερα, το 2005, οι περιστάσεις το έφεραν να ξαναβρεθώ στο Μεσολόγγι, τόπο με τον οποίο σχετίζονται τα προσωπικά δράματα στα οποία γίνεται αναφορά. Στις "μνήμες" περιλαμβάνονται και πληροφορίες που αποκτήθηκαν έκτοτε με αναζήτηση και εμμονή όπως συμβαίνει σε περιπτώσεις "μετατραυματικού συνδρόμου στρες". [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Τον Δεκέμβριο του 2010 εγκαινιάστηκε η Μικρή Βιβλιοθήκη, μια σειρά που στόχο έχει να προβάλει σύντομα κείμενα που είτε απόκεινται στις συλλογές της Βιβλιοθήκης και παραμένουν αδημοσίευτα ή έχουν περιπέσει σε λησμοσύνη είτε αναφέρονται σε πτυχές της ιστορίας της Βιβλιοθήκης. Με αφορμή τη δωρεά μέρους του αρχείου της μεσολογγίτικης οικογένειας Τρικούπη το 2010, κυκλοφόρησαν το 2012 και το 2013 αντίστοιχα τα ανέκδοτα κείμενα της Σοφίας Τρικούπη, αδελφής του Χαρίλαου Τρικούπη "Η Μήτηρ μας: Αικατερίνη Τρικούπη το γένος Νικολάου Μαυροκορδάτου (1800-1871)" και "Ο Παπαγάλλος μου...

Το βιβλίο αυτό περιέχει πληροφορίες και περιγραφές γεγονότων από τη ζωή του συγγραφέα που καλύπτουν μια περίοδο 74 ετών.

Από τα προσφυγικά σπίτια στον Βύρωνα, όπου εξακολουθεί να μένει, και τα βουνά της Στερεάς, ως Επονιτάκι, στο κέντρο του Παρισιού, Πρύτανης όλων των Πανεπιστημίων του Παρισιού, η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ είχε μια ταραχώδη όσο και ενδιαφέρουσα ζωή. Η ίδια την τιτλοφορεί "χωρίς άλλοθι" γιατί πολλές φορές κινήθηκε στα όρια των εποχών με ρίσκο και θράσος. Μέσα από την αφήγησή της διακρίνουμε μια αγωνίστρια της ζωής αλλά και της επιστήμης. Είτε ως γραμματέας της ΕΠΟΝ Βύρωνα είτε ως καθηγήτρια στη Σορβόννη στη διάρκεια των γεγονότων του Μάη του ’68 , αυτή η μικρόσωμη γυναίκα είχε...

Σαράντα τρία χρόνια είμαι στο Βήμα. Μπήκα τον Σεπτέμβριο του 1974 και παραμένω μέχρι και σήμερα, με όλα τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν σε αυτό το ιστορικό φύλλο. Προσελήφθην ως ρεπόρτερ και θα αποχωρήσω ως ρεπόρτερ. Τα τελευταία χρόνια, που είχα αναλάβει τη στήλη του "ΒΗΜΑτοδότη", στην τελευταία σελίδα της εφημερίδας, είχα συνεχείς παρενοχλήσεις αλλά και μεγάλες επιτυχίες. Τη θεωρούσαν ως τη δημοφιλέστερη στήλη σε όλο τον αθηναϊκό Τύπο, με βάση τις μετρήσεις. Όλοι, κυρίως οι πολιτικοί, θέλανε μια αναφορά του ονόματός τους, έστω και αρνητική, όπως κάποιοι μου έλεγαν....

Ένας πρώην μηχανόβιος, πανύψηλος κοκκινομάλλης Δανός, δεν είναι η αναμενόμενη εικόνα του τζιχαντιστή. Ο Μόρτεν Στορμ, που ασπάστηκε το Ισλάμ και βρέθηκε να πολεμάει για χρόνια υπό την Αλ Κάιντα για να καταλήξει διπλός πράκτορας για λογαριασμό των αμερικανικών, βρετανικών και δανέζικων μυστικών υπηρεσιών, αφηγείται την πολυτάραχη πορεία του αποκαλύπτοντας και τις δύο πλευρές του καθρέφτη. Από τους ελάχιστους ανθρώπους που τολμούν να πουν τόσο πολλά, παρουσιάζει με λεπτομέρειες την εσωτερική οργάνωση και λειτουργία τόσο των τρομοκρατικών οργανώσεων όσο και των μυστικών υπηρεσ...

Ξεκίνησα να τρέχω, όπως οι περισσότεροι, για λόγους υγείας και για να ελέγξω το βάρος μου. Για πολλά χρόνια ήταν μόνο αυτό. Έτρεχα συστηματικά κι ένιωθα καλά με το σώμα μου. Σιγά-σιγά, όμως, το τρέξιμο άρχισε να σημαίνει πολλά περισσότερα. Ήταν η απαντοχή μου σε δύσκολες στιγμές, ήταν μια συνεχής πρόκληση να ξεπερνώ τα όριά μου κι ήταν ένα ταξίδι με πολλούς φίλους πάνω στο οποίο ο καθένας από εμάς μπορούσε να επενδύει προσδοκίες και όνειρα. Ένα καινούργιο κεφάλαιο στη ζωή μου, από αυτά που σε ανανεώνουν και σου ανοίγουν νέους ορίζοντες. Κάποια στιγμή το συνδύασα με την άλλη...

Με ορμητήριο το πατρικό του σπίτι της Πανεπιστημίου 10 και σκηνικό ζωής τους δρόμους και τα κτίρια, τα καφενεία, τα θέατρα, τα κοσμικά σαλόνια, τους χορούς και τα καμπαρέ της πόλης, ο Μίλτος Λιδωρίκης συνομίλησε με τους γραφικούς καθημερινούς τύπους, τον απλό κόσμο αλλά και τους συγγραφείς και τους καλλιτέχνες, γνώρισε τους βασιλιάδες, πρίγκιπες και αυλικούς, τους αριστοκράτες, τους συγγενείς αγωνιστών της Επανάστασης του 1821, τους διαπρεπείς πολιτικούς, ποιητές, συγγραφείς, τους ηθοποιούς και τους επιστήμονες, τις κομψές Αθηναίες καλλονές και τις φανταχτερές κοκότες. Ο αξ...