Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Το Λιμάνι της Ζωής", αναφέρεται στην ιστορία της οικογενείας της μητέρας της συγγραφέως, μέσα από την ίδια την ιστορία του κάθε τόπου. Όλα τα γεγονότα τα οποία συνέβησαν δια μέσω των αιώνων, είναι πραγματικά και τεκμηριώνονται με ντοκουμέντα και αρχεία, τα οποία αναζητήθηκαν σε διαφορετικούς τόπους. Στο βιβλίο ακολουθούμε τις ρίζες και την πορεία της οικογενείας από τη Χίο και τη Σίφνο του 1826, την μετάβαση στην Κωνσταντινούπολη, τη ζωή εκεί και τις συνέπειες της απομάκρυνσης των Ελλήνων από την όμορφη Πόλη, την προπολεμική Αθήνα και έως τον Απρίλιο του 2017, καταγράφ...

"Υπηρέτησα το αστυνομικό ρεπορτάζ για σαράντα χρόνια και στην επαγγελματική μου σταδιοδρομία μού έλαχε να ζω μια ζωή με τους συναδέλφους μου δημοσιογράφους, με τους αστυνομικούς, με τους πυροσβέστες, αλλά και με τους κάθε λογής εγκληματίες. Ασκώντας το δημοσιογραφικό λειτούργημα, είχα πάντα ως προτεραιότητα να ενημερώνω σωστά κι αντικειμενικά τους αναγνώστες, τους ακροατές και τους τηλεθεατές μου. Δε μου άρεσε ποτέ να καταδικάζω ή να αθωώνω τους εγκληματίες και τους κάθε λογής παρανόμους - αυτό δεν είναι δουλειά του δημοσιογράφου. Είναι δουλειά των εισαγγελέων και των δικασ...

Σε ηλικία τριάντα έξι χρόνων, στην ακµή της καριέρας του ως νευροχειρουργού, ο Πολ Καλανίθι διαγνώστηκε µε καρκίνο του πνεύµονα στο τέταρτο στάδιο. Τη µια µέρα ήταν ένας γιατρός που φρόντιζε τους ετοιµοθάνατους και την άλλη ένας ασθενής που έπρεπε να αγωνιστεί για τη ζωή του. Κι έτσι, ξαφνικά, το µέλλον που εκείνος και η γυναίκα του είχαν ονειρευτεί σβήστηκε για πάντα. Το "Όταν η ανάσα γίνεται αέρας" είναι το χρονικό της µεταµόρφωσης του Πολ Καλανίθι από έναν αφελή φοιτητή της ιατρικής που, όπως έγραφε, "ήθελε µε πάθος να δώσει απάντηση, δεδοµένου ότι όλοι οι οργανισµοί πεθ...

Με όχημα την άνοδο και την πτώση του επιχειρηματικού ομίλου Στάνταρ Αλιμπέρτη, της πρώτης μεγάλης αλυσίδας λιανικής πώλησης υποδημάτων στον ελλαδικό χώρο, ο Ιορδάνης Αλιμπέρτης προσφέρει ένα συναρπαστικό αφήγημα που καλύπτει κάποιες απ' τις σημαντικότερες στιγμές της ελληνικής ιστορίας από το μεσοπόλεμο μέχρι τη δεκαετία του 1980, με πρωταγωνιστές τον ίδιο και την οικογένειά του. Ο ελληνισμός της Πόλης, οι πρόσφυγες της Δραπετσώνας και της Κοκκινιάς, η Εθνική Αντίσταση και το νεολαιΐστικο κίνημα της δεκαετίας του '60, η ελληνική παροικία του Λονδίνου, η δημιουργία των Κέ...

Γεννήθηκα στα χρόνια μεταξύ Κατοχής και Εμφυλίου. Μεγάλωσα στην θαμπή δεκαετία του '50 αλλά έζησα στην φωτεινή δεκαετία του '60. Η δικτατορία ήρθε στη μέση των Πανεπιστημιακών σπουδών. Όταν ξεκινούσα την Χειρουργική μετά την μεταπολίτευση, το μόνο εφόδιο που είχα ήταν το πείσμα, η συνέπεια και η φιλοδοξία για κάτι καλλίτερο... ... Ένα ταξίδι που άρχισε από το Κορωπί, είχε διάρκεια 42 ολόκληρα χρόνια με διάμεσους σταθμούς, τελείωσε στο Νοσοκομείο Αμ. Φλέμινγκ τον Σεπτέμβριο 2013... Η ιδέα ενός βιβλίου που θα συνόδευε εικόνες και σύντομα κείμενα, πήρε μορφή στο προηγούμενο...

Μέσα από το "Φυλλακούδια" αρχίζει μια απίστευτη αλλά αληθινή ηρωική ιστορία ζωής και θανάτου ενός ακόμη έφηβου αγωνιστή της Ε.Ο.Κ.Α. (Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών 1955-1959), που αγωνίστηκε ενάντια στη βρετανική αποικιοκρατία διεκδικώντας Ελευθερία, Αυτοδιάθεση και Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Ο νεαρός Αντρέας, παθιασμένος με τον αγώνα για απελευθέρωση και σφόδρα ερωτευμένος με την Αντρούλα, συλλαμβάνεται από τα βρετανικά στρατεύματα στις 5 Ιανουαρίου 1956, σε ηλικία μόλις δεκαεπτά ετών, γιατί είχε στην κατοχή του χειροβομβίδα και καταδικάζεται σε δώδεκα χρόνια φ...

Στις συνοικίες, που μεγαλώσαμε, οι δεκαετίες του '50 και '60 είχαν τις δικές τους αναγνωριστικές προμετωπίδες και χαρακτηρίζονταν από έναν πολιτικό και πολιτισμικό αστερισμό, που απέκλινε ριζικά από τις αξίες και παραδοχές των χρόνων που ακολούθησαν. Το βιβλίο αυτό γράφτηκε όχι για να επαναλάβει την ιστορία αυτών των, μεστών γεγονότων, δεκαετιών αλλά για να συνθέσει μια ιστορία. Ίσως, περισσότερο απ' οτιδήποτε άλλο, είναι δημιούργημα της ακατανίκητης επιθυμίας μου να μοιραστώ εμπειρίες, που πιστεύω ότι δεν πρέπει και δεν αξίζει να πάνε χαμένες, και επιπλέον να διασώσω έν...

Ένα βιβλίο γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο από αυτόπτη μάρτυρα. Αυτοβιογραφικό χρονικό στην ελευθεριάζουσα Μύκονο των δεκαετιών του 70 και του 80 μ' έναν τρόπο ζωής έξω και πέρα από τα καθιερωμένα. Εικονογραφημένο με 39 ασπρόμαυρες και 144 έγχρωμες φωτογραφίες. Παρθένα άχτιστα εδάφη, παραλίες γυμνιστών, θρυλικά μαγαζιά της νύχτας που δεν υπάρχουν πια, drag show, πάρτι κλπ. Ένας "χάρτης" από τα εστιατόρια, τα μπαρ, τα νάϊτκλαμπ και τα πρόσωπα μιας εποχής του νησιού, άγνωστης στους σύγχρονους Έλληνες.

Διάφορες αναμνήσεις και γεγονότα που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη μέχρι σήμερα μακρά ακαδημαϊκή μου σταδιοδρομία θα προσπαθήσω να εκθέσω στο βιβλίο αυτό, χωρίς καμία διάθεση αυτοπροβολής. Προσπάθησα να προσφέρω ολόκληρο τον εαυτό μου στους συνανθρώπους μου και στην οικογένεια μου και να εξασκήσω το λειτούργημα μου με επιτυχία. Αυτό βέβαια, θα κριθεί από τους φίλους μου και τους αναγνώστες αυτού του βιβλίου.

Το βιβλίο τούτο είναι μια μαρτυρία ψυχής μέσα σε έναν κόσμο χωρίς ψυχή. Είναι η οδύσσεια ενός "λαθρομετανάστη", ενός ανθρώπου που θέλησε να κερδίσει την ελευθερία του και ένα καλύτερο αύριο, περνώντας μέσα από τις μυλόπετρες απάνθρωπων κρατικών μηχανών. Με τις σκληρές αλήθειες του, είναι μια γροθιά στο πρόσωπο όλων εκείνων που κάνουν πως δεν βλέπουν το δράμα των μεταναστών, αλλά και στο πρόσωπο των "φιλάνθρωπων" οργανώσεων -μεταναστών και μη- που δεν χάνουν ευκαιρία να μεταφράσουν σε χρήμα τα κροκοδείλια δάκρυά τους για την ανθρώπινη δυστυχία... Είναι επίσης μια γροθιά στο...

To 1969 η ζωγράφος Έμμα Ρέγιες έστειλε στον φίλο της ιστορικό Χερμάν Αρσινιέγας την πρώτη από τις είκοσι τρεις επιστολές που περιγράφουν τις σκληρές συνθήκες μέσα στις οποίες κύλησε η παιδική της ηλικία. Ο φίλος της συγκλονίστηκε από τις επώδυνες αυτές αναμνήσεις κι αποφάσισε να δείξει τα κείμενα στον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, ο οποίος ενθάρρυνε τη Ρέγιες να συνεχίσει το γράψιμο. Η αλληλογραφία κράτησε ως το 1997· σ' αυτό το διάστημα, ο Αρσινιέγας κατάφερε να πάρει την έγκριση της Έμμα Ρέγιες για να εκδώσει τις επιστολές μετά τον θάνατό της. Με μια γραφή που ξεχωρίζει γι...

To 1969 η ζωγράφος Έμμα Ρέγιες έστειλε στον φίλο της ιστορικό Χερμάν Αρσινιέγας την πρώτη από τις είκοσι τρεις επιστολές που περιγράφουν τις σκληρές συνθήκες μέσα στις οποίες κύλησε η παιδική της ηλικία. Ο φίλος της συγκλονίστηκε από τις επώδυνες αυτές αναμνήσεις κι αποφάσισε να δείξει τα κείμενα στον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, ο οποίος ενθάρρυνε τη Ρέγιες να συνεχίσει το γράψιμο. Η αλληλογραφία κράτησε ως το 1997· σ' αυτό το διάστημα, ο Αρσινιέγας κατάφερε να πάρει την έγκριση της Έμμα Ρέγιες για να εκδώσει τις επιστολές μετά τον θάνατό της. Με μια γραφή που ξεχωρίζει γι...

Άνθρωπος με μεγάλη καλλιέργεια, ο οικονομολόγος Τζων Μέυναρντ Κέυνς διέθετε έξοχο συγγραφικό ταλέντο για να εξιστορήσει αναμνήσεις, να σκιαγραφήσει πορτραίτα, να περιγράψει ιστορικά γεγονότα. Τα δύο κείμενα που διάβασε στους φίλους του τού κύκλου του Μπλούμσμπερυ το αποδεικνύουν περίτρανα. Ο ίδιος υπήρξε από τους στυλοβάτες της ομάδας μαζί με τη Βιρτζίνια Γουλφ, η οποία είχε εκφράσει τον θαυμασμό της για τις λογοτεχνικές αρετές που αποκάλυπτε σε αυτές τις περιπτώσεις. Το πρώτο κείμενο, "Δρ Μέλχιορ: ένας ηττημένος εχθρός", αφηγείται το παρασκήνιο των διαβουλεύσεων που πρ...

Ένα τηλεφώνημα μέσα στη νύχτα. Ο πατέρας με το βαλιτσάκι να τρέχει ανά τον κόσμο για τις ανάγκες του στόλου. Ενός στόλου που μεγάλωνε τόσο σε αριθμό όσο και σε μέγεθος πλοίων... Ένα βιβλίο που εξιστορεί τη ραγδαία άνοδο του Σταύρου Νιάρχου, όχι μόνο ως εφοπλιστή και επιχειρηματία, αλλά και ως εξέχουσας προσωπικότητας του παγκόσμιου τζετ σετ. Η συγγραφέας διηγείται την ιστορία του Νιάρχου "μέσα από τα μάτια" (αξιοποιώντας το αρχείο, τις αφηγήσεις και τις σημειώσεις) του πατέρα της, του Νίκου Δουζίνα, αρχιμηχανικού και στενού συνεργάτη του από την αρχή σχεδόν της εφοπλιστ...

- Βασίλη η ιστορία των ανθρώπων έχει όνομα και επίθετο, όσο μικροί να είναι οι άνθρωποι, όταν προσπαθούν να αλλάξουν τη ζωή, αυτοί την αλλάζουν, όχι οι μεγάλοι. Ο κ. Νίκος, η γειτόνισσα, η Αγγέλω, ο Μπαρμπα-Τάκης, ο Σίμος, ο Αραμπάς, ο Φρίξος, ο Άγγελος, η Ζαφείρω, ο Σωτήρης, ο Σπυράκης, ο Μπάρμπα-Γιάννης, ο Η. ο Φ. είναι όλοι πρόσωπα υπαρκτά πέρα για πέρα. Ίσως οι μοναδικοί άνθρωποι που έζησαν αληθινά και ζωντανά αυτήν την πατρίδα και αυτή τη ζωή. Ήταν αφηγήματά τους που κράτησαν περίπου είκοσι χρόνια. Ο καθένας τους χωριστά μου ζητούσαν να μου αφηγηθούν κομμάτια της ζωής...

Πρώτες μέρες του Μάρτη του ’60, ο δεκαοχτάχρονος Θωμάς βρίσκεται μετανάστης στη Μητέρα Πόλη, το Κέιπ Τάουν, από ανάγκη, και ύστερα από πολλά χρόνια ο σεβντάς της νεανικής ηλικίας και ενός παλιού ονείρου ξαναφουντώνει καταφέρνοντας τον εβδομηντάρη πια Θωμά να πιάσει την πένα. Μέσα σε δεκατρείς περίπου μήνες η διήγηση πηγαινοέρχεται στο χρόνο και σκαλίζει γεγονότα, άλλοτε ρηχά άλλοτε σε βάθος, που σημάδεψαν την εφηβεία του συγγραφέα, ο οποίος συγκρίνει πολλές συγκυρίες στον καινούργιο τόπο με αυτές που είχε ζήσει στην πατρίδα. Τέλος ο συγγραφέας αποτυπώνει με περίσσια ζωντάνι...