Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το εκδοτικό γεγονός της χρονιάς, το βιβλίο που κατάφερε να τρομάξει τη Μαφία, είναι έργο του μόλις 29χρονου Ναπολιτάνου Ρομπέρτο Σαβιάνο. Τα "Γόμορρα" αποτελούν την τοιχογραφία της Νάπολης, μιας πόλης όπου κυριαρχεί και γιγαντώνεται ανεξέλεγκτα το οργανωμένο έγκλημα. Σ' αυτήν τη συναρπαστική αφήγηση, που συνδυάζει αριστουργηματικά τη λογοτεχνία με τους κώδικες του δημοσιογραφικού ρεπορτάζ, η Καμόρρα παρουσιάζεται ως μια λερναία ύδρα που δεν περιορίζεται στις παράνομες επιχειρήσεις, αλλά διαφεντεύει τις καρδιές των ανθρώπων, μετατρέποντας τη ζωή τους σε κόλαση: η Μαφία επηρε...

Οι νέοι που μεγάλωναν στην Τασκένδη άκουγαν τις ιστορίες των γονέων τους από την εποχή του Εμφυλίου και αντιλαμβάνονταν πως κάτι πολύ κακό συνέβη στη χώρα τους. Η ιστορία της Ελένης, μητέρας της Γιάννας, είναι μια πραγματική ιστορία που περιγράφει πώς βρέθηκε από την Ήπειρο στην Τασκένδη μετά την υποχρεωτική επιστράτευσή της στον Δημοκρατικό Στρατό. Ήταν ένα 15χρονο κορίτσι όταν ξεκίνησε η περιπέτειά της και μπορούσε να σκοτωθεί από στιγμή σε στιγμή, όπως χιλιάδες Έλληνες αντάρτες και στρατιώτες, αδέλφια, ξαδέλφια, χωριανοί και φίλοι. Μέσα από τις ατέλειωτες συζητήσεις των...

Πικρή αλλά και τιμημένη η ιστορία του κειμένου που ακολουθεί, δείχνει ότι πρόκειται για ένα από τα σπάνια εκείνα ντοκουμέντα που, όταν λείψουν οι συγκεκριμένες και τραγικές περιστάσεις που τα ενέπνευσαν, όχι μόνο δε χάνουν τη σημασία τους, αλλά σημαδεύονται κιόλας με την ανεξίτηλη σφραγίδα της ιστορικής διδαχής μέσα από μια συγκλονιστική προσωπική μαρτυρία. Οι σελίδες αυτές γράφτηκαν από τον Γεώργιο - Αλέξανδρο Μαγκάκη στις φυλακές του Κορυδαλλού τον Φεβρουάριο του 1971. Το κείμενο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στην Αμερική, στο "Atlantic Monthly Review", και ύστερα στους...

Να γράφεις επί έναν χρόνο ένα γράμμα στον αγαπημένο σου που "έφυγε" σημαίνει πως παρατείνεις την ύπαρξή του δίπλα σου, πως με κάποιον τρόπο καταφέρνεις να καταργήσεις την απώλεια. Αυτό θέλησε να κάνει η Ξένια Καλογεροπούλου τον Οκτώβριο του 2013, όταν η αυλαία έπεσε για τον επί 37 χρόνια σύζυγό της και σύντροφο ψυχής, Κωστή Σκαλιόρα. Πέτυχε όμως πολύ περισσότερα. Καθώς ανασύρει μνήμες, άλλοτε πικρές κι άλλοτε αστείες, για να τις αφηγηθεί στον Κωστή, η Ξένια Καλογεροπούλου πετυχαίνει να στήσει μπροστά μας μια Ελλάδα που πια δεν υπάρχει, αλλά που γέννησε κριτικούς σαν τον Κωσ...

Το βιβλίο αυτό είναι γραμμένο από έναν Εβραίο που βρέθηκε στις μυλόπετρες της Ιστορίας, έζησε τον ζόφο στην κόλαση, επιβίωσε και πολλά χρόνια μετά την αποκατάστασή του κατά τη μετασταλινική εποχή έγραψε ένα τμήμα των αναμνήσεών του. Το βιβλίο του Λεβ Κονσόν είναι μια πραγματική κάθοδος στον Άδη, χωρίς την ελπίδα της επιστροφής. Είναι μια καταβύθιση στα μύχια του Κακού, μια γνώση από εκείνες που δεν πρέπει να κατέχει ο άνθρωπος, όπως είπε πρόσφατα η Σβετλάνα Αλεξιέβιτς, η Ρωσίδα νομπελίστρια. Το βιβλίο αυτό κονιορτοποιεί όχι μόνο το ψεύδος που εξακολουθούν να υποστηρ...

Ερωτεύομαι το Σαν Φρανσίσκο με την πρώτη ματιά. Έχω δει και άλλες ωραίες πόλεις, με ομορφότερα και επιβλητικότερα κτίρια, με κομψά βουλεβάρτα και δενδρόφυτες αλέες. Αλλά το φως, ο ελαφρός αέρας, η μυρωδιά της θάλασσας, οι δρόμοι που ανεβοκατεβαίνουν, τα μικρά πάρκα στην κορυφή κάθε λόφου, η θέα που εναλλάσσεται διαρκώς, οι γειτονιές, καθεμιά με το δικό της ύφος - και κυρίως οι άνθρωποι που κατοικούν αυτή την πόλη ή απλώς την επισκέπτονται, με τη φιλική συμπεριφορά, και με αίμα ιρλανδέζικο ή ασιατικό ή ιταλικό ή αφρικανικό ή λατινοαμερικανικό ή κάποιον συνδυασμό των προηγουμ...

Ερωτεύομαι το Σαν Φρανσίσκο με την πρώτη ματιά. Έχω δει και άλλες ωραίες πόλεις, με ομορφότερα και επιβλητικότερα κτίρια, με κομψά βουλεβάρτα και δενδρόφυτες αλέες. Αλλά το φως, ο ελαφρός αέρας, η μυρωδιά της θάλασσας, οι δρόμοι που ανεβοκατεβαίνουν, τα μικρά πάρκα στην κορυφή κάθε λόφου, η θέα που εναλλάσσεται διαρκώς, οι γειτονιές, καθεμιά με το δικό της ύφος - και κυρίως οι άνθρωποι που κατοικούν αυτή την πόλη ή απλώς την επισκέπτονται, με τη φιλική συμπεριφορά, και με αίμα ιρλανδέζικο ή ασιατικό ή ιταλικό ή αφρικανικό ή λατινοαμερικανικό ή κάποιον συνδυασμό των προηγουμ...

"Aφιερώνω αυτές τις αράδες σ' εκείνους που είναι ο αέρας που αναπνέω, η ζωή μου. Σ' εκείνους που με βοηθάνε να κρατάω το κεφάλι έξω απ' το νερό, που δεν μ' αφήνουν να κυλήσω στη λήθη, στο τίποτα και στην απελπισία. Ό,τι πετύχατε για μας, είναι ανεκτίμητο: νιώσαμε πως είμαστε άνθρωποι." Ξαφνικά η Ίνγκριντ Mπετανκούρ, που κρατείται αιχμάλωτη στη ζούγκλα της Kολομβίας εδώ κι έξι χρόνια, δίνει σημεία ζωής: μ' ένα μεγάλο γράμμα στη μητέρα της τη Γιολάντα και στην οικογένειά της, γραμμένο με μια ανάσα, η όμηρος των ανταρτών, στα όρια της αντοχής πια, προσπαθεί να εκφράσει την...

Σ' αυτούς τους ελάχιστους που θα διαβάσουν αυτό το βιβλίο, χρωστώ μια εξήγηση. Πρέπει να πω, ότι είναι η πρώτη φορά που καταπιάστηκα να διατυπώσω στο χαρτί μερικά πράγματα, και ομολογώ ότι αντιμετώπισα πολλές δυσκολίες και διλήμματα. Γρήγορα διαπίστωσα ότι άλλο είναι να μιλάς και άλλο να γράφεις. Η ευφράδεια μπορεί να βοηθά στην προφορική διατύπωση των σκέψεων, αλλά στη γραπτή συχνά στέκεται ανήμπορη. Δυσκολεύτηκα στη χρήση των κανόνων της γλώσσας και ας είναι η μητρική μου. Προσπαθώντας να φροντίσω την έκφραση, έφτασα στο σημείο να χάσω τη σειρά και τον αυθορμητισμό μου....

Στο πλαίσιο της έκδοσης των δημοσιευμένων και αδημοσίευτων έργων της Έλλης Παππά, οι Εκδόσεις Άγρα κυκλοφορούν τα περίφημα μερικώς δημοσιευμένα "Γράμματα στο γιο μου", που γράφτηκαν στις φυλακές με σκοπό να τα διαβάσει ο γιος της με τον Νίκο Μπελογιάννη όταν θα έφτανε στην ηλικία των 16 χρόνων. Στα γράμματα αυτά περιγράφεται η σχέση της Έλλης Παππά με τον Νίκο Μπελογιάννη και η συγκλονιστική δίκη που τους καταδίκασε σε θάνατο. Η έκδοση συνοδεύεται από φωτογραφίες και αναπαραγωγές χειρογράφων. Όταν έγραφα από τη φυλακή αυτά τα γράμματα, δεν περίμενα ποτέ πως θα τα έβλεπα...

Στο νέο της βιβλίο "Γράμματα στον Ορέστη", η συγγραφέας, εξαίρει και επαινεί το έργο των ιατρών και νοσηλευτών που τη φρόντισαν στις περιπέτειές της και οι οποίοι τιμούν την αποστολή τους, το χρέος τους και τον Ιπποκράτειο όρκο τους. Γι' αυτό και τους αναφέρει με τα πραγματικά τους ονόματα. Αντιθέτως στηλιτεύει τούς ανίκανους ή ανίερους χρησιμοποιώντας γι' αυτούς ψευδώνυμα. Υπενθυμίζει τη ρήση της Γερόντισσας Γαβριηλίας: "Αυτοί που πάσχουν ψυχικά κουβαλούν και ξεπλένουν αμαρτίες των άλλων και ο ψυχίατρος πρέπει να προσεύχεται", σε μια προσπάθεια να απαλύνει τις πληγές των...

Το βιβλίο αυτό γράφτηκε από ανθρώπους αισιόδοξους και χαρούμενους εντούτοις κάπου-κάπου μέσα στις αναμνήσεις διακρίνεται ανάμεσα στις γραμμές μια αδιόρατη μελαγχολία. Δεν πειράζει. Χαρά και Στενοχώρια είναι δίδυμες κόρες της Ζωής, η μια πάντα δίπλα στην άλλη. Ένας "έντιμος συμβιβασμός" με κάποια πράγματα δίνει περιεχόμενο στην ύπαρξή μας και το απαραίτητο θάρρος για να ξεπεράσουμε τα δύσκολα της ζωής. Ζωή δεν γνωρίζουμε τι είναι, μας έλεγε ο αείμνηστος καθηγητής μας Δημήτριος Γιαννακόπουλος, τις εκδηλώσεις της μόνο γνωρίζουμε: ο άνθρωπος γεννιέται, τρέφεται, αναπτύσσεται,...

Είχε ξεκινήσει ένα κορίτσι εξαρτημένο, χωρίς γνώσεις. Το μόνο που ήξερε να πουλά ήταν η θηλυκότητα. Έγινε μια γυναίκα πετυχημένη, αξιόλογη και ευχαριστημένη, με μόνο εφόδιο τη δύναμη και τη θέλησή της. Τι δεν πήγε καλά;

Χάρη στο γλαφυρό γράψιμο της Κινέζας δημοσιογράφου Ζινράν, ο αναγνώστης αυτού του βιβλίου ακούει τις "Γυναίκες της Κίνας" να του εκμυστηρεύονται και να μοιράζονται μαζί του τα πιο κρυφά τους μυστικά· να του μιλούν για την αγάπη και τη στοργή που οι γυναίκες προσφέρουν ενστικτωδώς, παρά τις απαγορεύσεις ενός σκληρού πολιτικού καθεστώτος. Αληθινές ιστορίες, συγκινητικές, τρυφερές ή τραγικές που αποκαλύπτουν το κρυμμένο πρόσωπο ενός λαού αλλά και τη δύναμη του ανθρώπινου πνεύματος να θριαμβεύει ακόμα και σε σκοτεινές εποχές.

"Ήμουν μόλις τεσσάρων χρονών, τελείως ανίδεη και φυσικά δεν φοβόμουν καθόλου. Ήξερα, όμως, πως η κλειτοριδεκτομή ήταν κάτι το πολύ σημαντικό". ... "Αύριο θα φανεί ποια είναι η πιο δυνατή απ' όλες, ποια θα σφίξει τα δόντια και ποια θα υπομείνει χωρίς να χύσει ούτε δάκρυ. Γιατί ένα δειλό, φοβητσιάρικο και κλαψιάρικο κορίτσι αποτελούσε ντροπή για ολόκληρη την οικογένεια. Κι αυτό δεν το ήθελε καμία. Είχαμε υποσχεθεί στον εαυτό μας πως από τα μάτια μας δεν θα έτρεχε ούτε μια σταγόνα δάκρυ". Το αθώο μικρό κορίτσι του καιρού εκείνου έγινε μια ώριμη νεαρή γυναίκα με κριτικό νου...

Ο Τόνυ Άντονυ δεν ήξερε τι σημαίνει φόβος. Τρεις φορές πρωταθλητής κόσμου στο Κουνγκ Φου, ήταν σίγουρος για τον εαυτό του, δυνατός και στο ανώτατο σημείο γνώσης της τέχνης του. Μια εξαιρετική καριέρα τον περίμενε... Αυτή η αφήγηση, με τις γρήγορες εναλλαγές, που κόβει την ανάσα και, μερικές φορές, παγώνει τον αναγνώστη, είναι τρομερά συγκινητική, αληθινή ιστορία του Τόνυ. Απ' τα βάθη της κόλασης στην περιβόητη Κεντρική Φυλακή της Λευκωσίας, τα πάντα θα μπορούσαν να είχαν χαθεί, αλλά χάρη στις επισκέψεις ενός ξένου...