Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Ο άνεμος αυξήθηκε σε ένταση και ούρλιαζε στα κατάρτια και στις κεραίες του ασυρμάτου σαν να υπήρχαν εκατοντάδες αγριεμένα θηρία κάπου κρυμμένα. Σήκωνε ολόκληρα στρώματα θαλασσινού νερού και μαστίγωνε τα πάντα στο πλοίο. Σε κτυπούσε με τέτοια δύναμη, που το πρόσωπό σου έκαιγε σαν να σε είχε πυροβολήσει κάποιος με σκάγια. Το πλοίο μας αγωνιζόταν να περάσει μέσα από ένα βαθύ, υγρό χαντάκι μεταξύ δύο κυμάτων που η κορυφή τους ήταν μερικά μέτρα ψηλότερη από την καπνοδόχο μας. Ενώ φαινότανε πιθανό το υγρό γκρίζο βουνό να καταρρεύσει επάνω μας και να μας πάρει όλους μαζί του, ο...

"Το κλίμα στο χωριό -ακόμα και μετά την επιστροφή μου από τον Αη-Στράτη- δεν είχε αλλάξει. Τρομοκρατία, σπιούνοι, χαφιεδισμός επικρατούσαν παντού. Ο κόσμος τρομοκρατημένος και διστακτικός απέναντί μου. Όλοι ήθελαν να με καλωσορίσουν, να μου μιλήσουν, με απέφευγαν. Ακόμα και οι συγγενείς μου, σαν να είχα λέπρα. Ο χαιρετισμός των περισσότερων και των φίλων επίσης ήταν μόνο μ' ένα ανεβοκατέβασμα των φρυδιών. Φοβόνταν τους χαφιέδες του χωριού, τους συνεργάτες της αστυνομίας, που θα τους κάρφωναν και θα τους ανέφεραν τα πάντα. Η "στενόχωρη" αυτή κατάσταση δεν με κλόνισε. Είχα υπ...

... Εγώ πάντως, θα έστηνα στον κάβο του Αγίου Φωκά, δίπλα στον παλιό φάρο, μια μεγάλη εξέδρα και πάνω της το άγαλμα του παριανού ψαρά με τα μανίκια του ανασηκωμένα ως τους αγκώνες και ξυπόλητο να δείχνει κατά τις δυο πόρτες και λίγο πιο κάτω, εκεί που κείτεται το κουφάρι του Σάμινα. Να καλωσορίζει τα πλεούμενα καθώς μπαίνουν στο λιμάνι, και να θυμίζει σ' όλους, πως σ' αυτό το μικρό τόπο υπάρχουν ακόμα και θα υπάρχουν άνθρωποι με ψυχή και ανθρωπιά. Και να βγαίνουν οι επιβάτες στο κατάστρωμα και με μια κίνηση της κεφαλής να αποδίδουν τιμή σ' αυτούς που τους ανέδειξαν οι πράξε...

... Εκείνο τον καιρό, όλος ο κόσμος πεινούσε. Πολλοί ερχόντουσαν από τα γύρω χωριά να βρουν δουλειά και φαΐ στη Θεσσαλονίκη και μη βρίσκοντας, ζητιάνευαν στους δρόμους και πέθαιναν από ασιτία στα πεζοδρόμια. [...] Εκείνη την παραμονή των Χριστουγέννων ήρθε ένας άνθρωπος, του 'δωσε η κυρά Θωμαή το ταψί και το μαχαίρι και του είπε ν' ανεβεί στην ταράτσα να σφάξει τα κοτοπουλάκια. Όταν πέρασε μισή ώρα ανησύχησε κι ανέβηκε η κυρά Θωμαή να δει τι γίνεται. Βρήκε στην ταράτσα το ταψί και το μαχαίρι, αλλά ο άνδρας και τα κοτόπουλα είχαν κάνει φτερά! [...] Ο κλητήρας είχε έρθει νωρί...

Ο Γιάννης Φραγκούλης υπήρξε επί πολλά χρόνια στενός συνεργάτης του Σταύρου Νιάρχου. Το βιβλίο του αποτελεί την πρώτη εκ των έσω μαρτυρία για την προσωπικότητα του Έλληνα μεγιστάνα.

Πρόκειται για ένα βιβλίο για τη συνεχή αναζήτηση της αλήθειας – της αλήθειας για το θάνατο εξήντα ή και περισσότερων ανθρώπων που πέθαναν στα χέρια της Ασφαλείας της Νοτίου Αφρικής στα χρόνια του απαρτχάιντ. Αναφέρεται, επίσης, στις συνεχείς αποτυχίες των δικαστικών να αναγνωρίσουν την αλήθεια ακόμα και όταν αυτή τους κοιτούσε καταπρόσωπο. Ο Γεώργιος Μπίζος είναι το μοναδικό πρόσωπο που θα μπορούσε να γράψει αυτό το βιβλίο. Βρισκόταν στην καρδιά των περισσοτέρων από τις δικανικές μάχες που περιγράφονται. Οι αναφορές του για την αναζήτηση των στοιχείων, ο αντιμέτωπος με μια...

Το μετάξι του έχει το χρώμα της βροχής και είναι στις άκρες περίτεχνα κεντημένο. Βλέποντας αυτό το εντυπωσιακό ένδυμα, είναι αδύνατο να φανταστείς πως στην ουσία είναι σύμβολο τόσο μεγάλου πόνου. Όμως η μπούρκα είναι το ρούχο που κάνει τις Αφγανές γυναίκες να ξεχωρίζουν σαν πλάσματα "κατώτερα", αναγκασμένα να μην κοιτάζουν ποτέ τον κόσμο κατάματα. Πίσω απ' αυτόν τον οδυνηρό πέπλο φυλακίζονται μάτια και βλέμματα, ψυχές γυναικών που λαχταρούν να ξαναβρούν την χαμένη τους αξιοπρέπεια, ψυχές που βασανίζονται από την ανείπωτη βαρβαρότητα ενός θεοκρατικού καθεστώτος όπου λόγο ύπα...

"Όταν μιλώ για το παρελθόν, ανησυχώ πολύ μη τυχόν και η μνήμη μου με ξεγελάει. Να λες πως ήταν εκείνος επικεφαλής και να 'ταν άλλος. Ή να αποδίδεις σ' αυτόν κάποιες κουβέντες που να τις έχεις όμως κάνει με άλλον. Λάθη ανθρώπινα είναι αυτά και συγγνωστά, αλλά όχι πάντα όταν μιλάς για μεγάλα γεγονότα που δεν έχουν βρει ακόμα τη θέση τους στην Ιστορία του τόπου. Ούτε όμως και σ' αυτήν τη γενιά θα αποδοθούν πλήρως. Γιατί ακόμα υπάρχει το μίσος για το ΚΚΕ. Το πολεμούν το Κόμμα και ας μην το δείχνουν στα φανερά".

... Αυτό το βιβλίο δεν αναφέρεται σε ήρωες, αλλά σε πραγματικούς ανθρώπους και γεγονότα, και συγκεκριμένα σε μια κατηγορία αλλοπαρμένων που έγραψαν τη μικρή τους ιστορία στους αγώνες αυτοκινήτου σε μια μικρή χώρα της περιφέρειας, στην Ελλάδα. [...]