Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το "Ρωσικό ημερολόγιο", η περιγραφή του σαρανταήμερου ταξιδιού του συγγραφέα Τζον Στάινμπεκ και του φωτογράφου Ρόμπερτ Κάπα στη Σοβιετική Ένωση από τις 31 Ιουλίου ως τα μέσα Σεπτεμβρίου του 1947, ως απεσταλμένοι της εφημερίδας "New York Herald Tribune", πρωτοεκδόθηκε το 1948 και αποτελεί μέχρι σήμερα ένα κλασικό δείγμα ταξιδιωτικής μαρτυρίας, αλλά και ένα σπάνιο ιστορικό ντοκουμέντο. Ο Στάινμπεκ και ο Κάπα περιγράφουν με ειλικρίνεια και ρεαλισμό το ταξίδι τους, σε μια περιπλάνηση από τη Μόσχα και το Στάλινγκραντ μέχρι τις αγροτικές περιοχές της Ουκρανίας και τις απομακρυ...

Ο Έρικ Νιούμπι, ίσως ο τελευταίος γνήσιος ταξιδευτής και συγχρόνως μία από τις σημαντικότερες μορφές της ταξιδιωτικής λογοτεχνίας του 20ού αιώνα, περιηγείται τις περιπέτειες και τις εκπληκτικές εμπειρίες των μεγαλύτερων τεξιδευτών της ιστορίας, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Με εύθυμη και αντισυμβατική διάθεση, επιλέγει τα κείμενά τους με κριτήριο την απόλαυση που προσφέρει το ταξίδι, ακόμα και ως ανάγνωσμα. Εκατοντάδες αληθινές μαρτυρίες εξερευνητών, τυχοδιωκτών, απλών εραστών της περιπέτειας, διάσημων και μη, οι οποίοι αφηγούνται τις περιπέτειές τους όπως ακριβώς τις β...

"... Ο Καβάφης", γράφει η Γιουρσενάρ, "θυμίζει στον ταξιδιώτη του ότι δεν θα βγει από τον τόπο της καταγωγής του, ότι όπου κι αν πάει, η πόλη του θα τον ακολουθεί. Ο άνθρωπος του Μπωντλέρ, όπου και αν πηγαίνει, απλώς λικνίζει το άπειρό του στις πεπερασμένες θάλασσες ...όμως ο ίδιος αυτός Μπωντλέρ που τόσο συχνά περιφρονεί το ταξίδι, αναγνώρισε τη σχεδόν άλογη επιθυμία που υπολανθάνει σε όλους μας... μια ανάγκη αποδημίας, μια ζωτική ανάγκη να νιώσει ότι βρίσκεται αλλού, αλλά πραγματικοί ταξιδευτές είναι μονάχα εκείνοι που φεύγουν Για να φύγουν- ανάλαφρες καρδιές που μοιάζ...

"Είκοσι ζευγάρια σχηματίστηκαν, η μουσική ξεκίνησε, και μετά - έβαλα τα χέρια μπροστά στα μάτια μου από ντροπή. Αλλά κοιτούσα ανάμεσα από τα δάχτυλά μου. Χόρευαν το διάσημο καν-καν. [...] Ο κεντρικός στόχος είναι να χορεύεις όσο πιο άγρια, όσο πιο θορυβώδικα, όσο πιο μανιασμένα γίνεται, να αποκαλύπτεις όσο το δυνατόν περισσότερα αν είσαι γυναίκα, και να κλοτσάς όσο πιο ψηλά γίνεται, ανεξαρτήτως φύλου". "Η φρουρά έκανε την εμφάνισή της - τέσσερις Έλληνες. Μαζευτήκαμε στην πύλη και μας επέτρεψαν την είσοδο. [Δωροδοκία και διαφθορά.] [...] Μπροστά μας, κάτω από το φως του φε...

"Υπάρχουν ανά την υφήλιο άνθρωποι οι οποίοι συγκροτούν έναν Τέταρτο Κόσμο, μια δική τους διασπορά... Άμα βρεθείς ανάμεσά τους, δεν πρόκειται ούτε να σε κοροϊδέψουν ούτε να σε πικράνουν, γιατί δεν τους ενδιαφέρει ούτε η φυλή σου ούτε το θρήσκευμά σου, ούτε το φύλο ή η εθνικότητά σου· τους βλάκες τους ανέχονται, αν όχι ευχάριστα, οπωσδήποτε με κατανόηση. Γελάνε εύκολα. Δεν δυσκολεύονται να αισθανθούν ευγνωμοσύνη. Δεν είναι ποτέ τους μικρόψυχοι. Δεν τους αναχαιτίζει ούτε η μόδα, ούτε η κοινή γνώμη, ούτε το πολιτικά ορθό. Είναι εξόριστοι μέσα στην ίδια τους την κοινότητα, γιατί...

Μετά τους "Έρωτες τοπίων", το ταξίδι συνεχίζεται για τον συγγραφέα, ο οποίος βρέθηκε διαδοχικά και στις πέντε Ηπείρους για να υπηρετήσει σε διάφορα πόστα ως διπλωμάτης καριέρας. Μια ταξιδιωτική περιήγηση που, χάρη στις σύγχρονες επικοινωνιακές οδούς, συνδέει δύο τελείως διαφορετικούς γεωγραφικούς πόλους: Ιαπωνία-Σαχάρα. Από το πολύτροπο, χαοτικό Τόκιο, στην "Πόλη των ανθρώπων που αγαπούν τα φιστίκια", στην Γιαουντέ, την πρωτεύουσα του Καμερούν. Κι από κει, σε μια άλλη υποσαχαρική πόλη, το εντυπωσιακό Χαρτούμ, το κέντρο της μεγαλύτερης αφρικανικής χώρας, του Σουδάν. Η...

Ξεκινώντας από το ημερολόγιο του παρθενικού του ταξιδιού στη Νέα Υόρκη, ο Γιάννης Κιουρτσάκης περιγράφει το κράμα θάμβους και απορίας που κυριεύει έναν άνθρωπο ριζωμένο στην προνεωτερική παράδοση του τόπου του μπροστά σε τούτη την κοσμόπολη-"θριαμβικό κατόρθωμα" της νεωτερικότητας, αλλά και σύμβολο της περιπλάνησης στον ρευστό μετανεωτερικό μας κόσμο. Ο προσωπικός διάλογος με τις μύριες φωνές της πολυπλόκαμης μητρόπολης οδηγεί τη σκέψη του προς τα πίσω: στους θαλασσοπόρους, τους μετανάστες, την άγρια Δύση. Ψηλαφεί στα κτίρια και στις χειρονομίες των ανθρώπων τις ανθρωπολογι...

Το πρωινό έφτασε στη Ρώμη με το συνηθισμένο του δρομολόγιο. Έβαψε γκρίζο τον ουρανό, ύστερα τον έβαψε μενεξεδή, τελικά γίνηκε φωτεινό και το φως σκαρφάλωσε πάνω στις στέγες κι από κει πήδηξε στους δρόμους και ξύπνησε τη μανία των μικροπωλητών. Οι νοικοκυρές απλώσανε στα παράθυρα τα σεντόνια τους, οι γαλατάδες πρωινοί αρχάγγελοι αναστατώσανε τον κόσμο με τις καραμούζες τους, η Ρενάτα σηκώθηκε από το κρεβάτι. [...] 50 μικρά ταξιδιωτικά αφηγήματα γραμμένα με τη γλαφυρή πένα του Νίκου Τσιφόρου, μεταφέρουν τον αναγνώστη από την Ιταλία, τη Γαλλία και την Ισπανία ως τα νησιά Μπ...

Μικρό παιδί ακόμα, μολύνθηκα από το μικρόβιο του πάθους για την περιπλάνηση. Μα, σάμπως είναι ν' απορεί κανείς; Την ώρα που η μητέρα μου αργοπέθαινε στο διπλανό δωμάτιο, ο πατέρας μου με κρατούσε απασχολημένο με βιβλία κι αφηγήσεις. Θυμάμαι τις "Χίλιες και μια νύχτες" και τον "Κιμ", εικονογραφήσεις βιβλίων με ερήμους και πυραμίδες, τις φωτογραφίες του πατέρα μου που εικόνιζαν αρχαία ελληνικά ερείπια και ευρωπαϊκές πόλεις στο τέλος του αιώνα. Θυμάμαι ιστορίες για τον Ατατούρκ και την ελληνική μυθολογία, τον Λόρενς της Αραβίας και χάρτες, παντού χάρτες. Θυμάμαι ακόμα βιβλία μ...

Ένας άνθρωπος ταξιδεύει στα χνάρια του Οδυσσέα, από την Τροία μέχρι την Ιθάκη. Μια αληθινή ιστορία που μας αποκαλύπτει πώς η Οδύσσεια μπορεί να μας διδάξει να γίνουμε καλύτεροι δάσκαλοι, καλύτεροι γονείς, καλύτεροι άνθρωποι Ένα κείμενο ταξιδιωτικό, πλεγμένο με τις αναμνήσεις ενός ανθρώπου που ξαναδιαβάζει την μεγαλύτερη επική περιπέτεια που γράφτηκε ποτέ, το Ταξίδι στη σκιά του Οδυσσέα είναι μια αφήγηση δύο ταξιδιών -ενός αρχαίου κι ενός σύγχρονου. Μόλις ο Σκοτ Χιούλερ διάβασε την "Οδύσσεια", πιάστηκε στα δίχτυα του ήρωά της και των περιπετειών του. Αμέσως συμπόνεσε...

Ισπανία: η χώρα τού καυτού ήλιου, των πορφυρών ρόδων, της πλούσιας τέχνης, της Κάρμεν και του Δον Κιχώτη; Ή μήπως η χώρα τού Σάντσου, της θρησκευτικής και πολιτικής παραφοράς, της βάρβαρης ταυρομαχίας και του αδελφοκτόνου μίσους; Ο εμφύλιος σπαραγμός της: υπόθεση «ιδιωτική» ή πανανθρώπινη; Το πολύπλευρο, πολύπαθο πρόσωπο της αγαπημένης χώρας, πριν και κατά τον Εμφύλιο Πόλεμο που τη σημάδεψε εσωτερικώς και διεθνώς, επιχειρεί να αποτυπώσει με την απαράμιλλη πέννα του ο Νίκος Καζαντζάκης, ανταποκριτής αθηναϊκών εφημερίδων, αλλά κυρίως και πάντοτε αγιάτρευτος ταξιδευτής. «...

Συναρπαστικός καρπός του ταξιδιού του Νίκου Καζαντζάκη ως δημοσιογράφου το 1935. Επιστρέφοντας από το δεύτερο ταξίδι του εκεί με την Ελένη του, πεθαίνει στο Φράιμπουργκ της Γερμανίας, στις 26 Οκτωβρίου 1957. Η Ελένη συμπληρώνει το βιβλίο βασισμένη σε σημειώσεις του και προσθέτει Επίμετρο (1961) για μοναχικό της ταξίδι στην Άπω Ανατολή. Η νέα έκδοση (2006) εμπλουτίζεται με φωτογραφίες και με Σημείωμα του Δρος Πατρόκλου Σταύρου, γι' αυτή τη συγγραφική και ανθρώπινη περιπέτεια. 1935: Ο Νίκος Καζαντζάκης ταξιδεύει στην Ιαπωνία και στην Κίνα για πρώτη φορά, ως δημοσιογράφος α...

[...] Όταν επέστρεψε στη Γαλλία, εργάστηκε ακούραστα για την αξιοποίηση του σημαντικού και πλούσιου υλικού που είχε συλλέξει, με σκοπό να προσφέρει στο κοινό τον καρπό των λόγιων κατακτήσεών του. Εξέδωσε, έτσι, στα 1782 τον πρώτο τόμο από τα "Εικονογραφημένα Ταξίδια" του. Αυτό το έργο, που αναμενόταν με αδημονία, έγινε δεκτό και διαβάστηκε με σπουδή, ενώ τα εγκώμια που του επιφύλαξαν μπορούν να θεωρηθούν ως η ευγενική και δίκαιη ανταμοιβή του μόχθου, της εργασίας και του ταλέντου του συγγραφέα. Μιλά εκεί πράγματι για την Ελλάδα σαν άξιος μαθητής του διάσημου συγγραφέα που,...

Στους "Δακτύλιους του Κρόνου", στο δεύτερο κατά σειρά πεζογραφικό έργο του W.G. Sebald, ο αφηγητής περιδιαβάζει τις αραιοκατοικημένες κομητείες του Νόρφολκ και του Σάφφολκ, στην ανατολική ακτή της Αγγλίας. Τον Αύγουστο, τον μήνα που σύμφωνα με τις δοξασίες βρισκόταν ανέκαθεν υπό την επίδραση του Κρόνου, ο αφηγητής διασχίζει τους ανθισμένους ερεικώνες, επισκέπτεται τις ρημαγμένες επαύλεις της υπαίθρου και τις δοξασμένες πολιτείες του μακρινού παρελθόντος, και σκοντάφτει διαρκώς πάνω σε παράδοξες και θαυμαστές ιστορίες, απ' όπου αναδύονται οι λαμπρές εποχές των αρχοντικών...

Μετά τον γύρο του κόσμου το 2004, που αποτυπώθηκε στο παγκόσμιο best seller "Το μεγάλο ταξίδι", οι Γιούαν ΜακΓκρέγκορ και Τσάρλι Μπούρμαν, ηθοποιοί και τρελοί μηχανόβιοι, δεν μπορούσαν παρά να ονειρευτούν την επόμενή τους περιπέτεια. Επηρεασμένοι -από τις επισκέψεις τους σε κέντρα της UNISEF στην Αφρική, αποφάσισαν αυτή τη φορά να ταξιδέψουν "Προς το Νότο" και να διασχίσουν τη Μαύρη Ήπειρο. Έτσι λοιπόν, πραγματοποίησαν ένα καινούργιο "Μεγάλο ταξίδι" 23.000 χιλιομέτρων με δύο ολοκαίνουργα BMW R1200 GS φορτωμένες με τα παράτολμά τους όνειρα αλλά και τον απαραίτητο εξοπλισμ...

Ο άλλος Αλέξανδρος, δίπλα στον Παπαδιαμάντη, έγραψε λίγα διηγήματα, ωστόσο το πλήθος των ταξιδιωτικών του άρθρων, με τις ωραίες περιγραφές και τις εντυπώσεις που μας παραθέτει, τον καθιστούν από τους σπουδαιότερους συγγραφείς αυτού του είδους. Στον τόμο αυτό αναδημοσιεύονται από τη σειρά "Με του Βορηά τα κύματα" άρθρα που περιγράφουν παράκτιες πόλεις και νησιά του Αιγαίου, έναν κόσμο αλλοτινό, όμορφο στο παρελθόν και απολαυστικό ως ανάγνωσμα.

"Η Πόλη "αλλιώς". Όπως την ένιωσα περπατώντας επίμονα στα σοκάκια, στις καινούργιες λεωφόρους, στους μπαχτσέδες και τις όχθες του Κεράτιου και του Βόσπορου. Ψελλίζοντας τα τούρκικα με λάθη, που με παρασέρνουν σε περιπέτειες φανερώνοντας την ασέβεια της ευσεβούς φήμης της, την ανάγκη της σιωπής μεσ' το πολύχρωμο πολύβουο παρόν της, τη νοσταλγία των αληθινών της φόβων που οργάνωσαν το μεγαλείο της. Πολλές φορές ταξίδεψα στην Κωνσταντινούπολη. Πόλη - Ιστανμπούλ. Όμως εκείνη τη φορά, που αφέθηκα στη φιλόξενη αμετροέπεια ενός θεότρελου φίλου Τούρκου, έμαθα κι άλλα. Και για...

Άφησα το βλέμμα να πλανηθεί μέσα από το ανοικτό παράθυρο, στην απέραντη, γαληνεμένη θάλασσα του Αιγαίου, ενώ το γλυκό ανοιξιάτικο αεράκι μου χάιδεψε απαλά το πρόσωπο. Άφησα το μυαλό να τρέξει χρόνια πολλά πίσω, ελεύθερο από σκέψεις καθημερινές και άλυτα προβλήματα. Είδα ξανά το κοριτσάκι, με τα σοσόνια και την καρό σκωτσέζικη φούστα, ξαπλωμένο μπρούμυτα στο πάτωμα με ένα τεράστιο άτλαντα απλωμένο μπροστά του, να ονειρεύεται ταξίδια και να σημειώνει με χρωματιστές κουκκίδες τα μέρη και τις ηπείρους που, σαν μεγάλωνε, έπρεπε να επισκεφθεί. Το κοριτσάκι αυτό ήμουν εγώ. Και πολ...

Φεβρουάριος 1924. Για πρώτη φορά μια ξένη γυναίκα, μια Ευρωπαία, καταφέρνει να εισχωρήσει στη Λάσα, την απαγορευμένη πρωτεύουσα του Θιβέτ. Η Αλεξάνδρα Νταβίντ-Νελ χρειάστηκε πέντε περίπου μήνες για να κερδίσει το πιο παράτολμο στοίχημα. Πέντε μήνες μοναξιάς και περιπλάνησης στα απέραντα υψίπεδα της "Χώρας των Χιονιών". Πενήντα πέντε χρόνων εκείνη την εποχή η Νελ, μεταμφιεσμένη σε ζητιάνα, διασχίζει πεζή μια απόσταση χιλιάδων μιλίων σε τρομακτικές συνθήκες, αντιμετωπίζοντας όχι μόνον τα πιο ακραία καιρικά φαινόμενα αλλά και τις επιθέσεις αδίστακτων ληστών, στις αχανείς χιονι...

Το νέο μπεστ σέλερ του Γιάννη Ξανθούλη που αγαπήθηκε από κοινό και κριτικούς μόλις κυκλοφόρησε και σε audio book. Το audio book (mp3) συνοδεύει το ομότιτλο βιβλίο. Ο συγγραφέας διαβάζει ολόκληρο το βιβλίο του με τη χαρακτηριστική φωνή του. Ένα λοξό περπάτημα στην Κωνσταντινούπολη του σήμερα. Το καθημερινό θρίλερ μιας πόλης που κρατά μέσα της θυμό, φόβο και ισόβιο έρωτα για εκείνους που ξέρουν τους κώδικες. Μια ματιά προσωπική και βαθιά συναισθηματική με τον ιδιαίτερο τρόπο γραφής του Γιάννη Ξανθούλη.