Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Γοητευμένος από αυτό το παράξενο και ωραίο όνομα, που άλλοτε περιλάμβανε όλη τη Βόρεια Eλλάδα, ο Πάτρικ Λη Φέρμορ το χρησιμοποιεί ως τίτλο στις περιπλανήσεις του μέσα στην εξωτική για κείνον περιοχή. Θυμάται τους ανθρώπους που γνώρισε, τον σαρακατσάνικο γάμο όπου παρευρέθηκε, τη Μονή Βαρλαάμ, ψηλά στο βράχο των Μετεώρων, όπου πέρασε τη νύχτα, το γευστικό κατσίκι που απόλαυσε, μαζί με ούζο Τιρνάβου και μήλα ποτισμένα στο κρασί-και ανασκαλεύοντας την ιστορία δίνει ένα συναρπαστικό κράμα από παρελθόν και μέλλον. Για τον Έλληνα αναγνώστη έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον η άποψη ενό...

"Μάλλον αυθαίρετα, μάλλον αυταρχικά, και με κάποια ανησυχία, γοητευμένος ίσως από το παράξενο και ωραίο όνομα -ο τόνος που πέφτει στην προπαραλήγουσα κάνει τη λέξη "Ρούμελη" ένα δακτυλικό μέτρο- επέστρεψα, για να δώσω τίτλο σ' αυτές τις περιηγήσεις, στην παλαιότερη και πιο χαλαρή χρήση του ονόματος. Αυτή η παλιοκαιρίτικη και ελαστική μορφή σε βοηθάει να ξεφύγεις από την περιορισμένη έννοια που έχει πάρει στην εποχή μας, και συγχρόνως δίνει μια ψευδεπίφαση ενότητας σε τούτα τα απρογραμμάτιστα ταξίδια. Και προπάντων, η ίδια η τρισύλλαβη λέξη είναι γεμάτη απόηχους και νύξεις κ...

Η Ρούμελη δεν βρίσκεται σε κανέναν σύγχρονο χάρτη. Είναι η ονομασία που είχε δοθεί κάποτε στη Βόρεια Ελλάδα -εκτεινόταν από τον Βόσπορο στην Αδριατική και από τη Μακεδονία ως τον Κορινθιακό κόλπο- μια ονομασία που φέρνει στον νου έναν κόσμο όπου το παρόν είναι άρρηκτα δεμένο με το παρελθόν. Ο τόμος Ρούμελη περιλαμβάνει τις περιπλανήσεις του Πάτρικ Λη Φέρμορ μέσα και γύρω από αυτήν τη μυστηριώδη και ταυτόχρονα πολύ αληθινή περιοχή. Μας παίρνει μαζί του στις συναναστροφές του με τους Σαρακατσάνους βοσκούς, στα μοναστήρια των Μετεώρων και τα χωριά της περιοχής των Κραβάρων,...

Μετά τον γύρο του κόσμου το 2004, που αποτυπώθηκε στο παγκόσμιο best seller "Το μεγάλο ταξίδι", οι Γιούαν ΜακΓκρέγκορ και Τσάρλι Μπούρμαν, ηθοποιοί και τρελοί μηχανόβιοι, δεν μπορούσαν παρά να ονειρευτούν την επόμενή τους περιπέτεια. Επηρεασμένοι -από τις επισκέψεις τους σε κέντρα της UNISEF στην Αφρική, αποφάσισαν αυτή τη φορά να ταξιδέψουν "Προς το Νότο" και να διασχίσουν τη Μαύρη Ήπειρο. Έτσι λοιπόν, πραγματοποίησαν ένα καινούργιο "Μεγάλο ταξίδι" 23.000 χιλιομέτρων με δύο ολοκαίνουργα BMW R1200 GS φορτωμένες με τα παράτολμά τους όνειρα αλλά και τον απαραίτητο εξοπλισμ...

Οι πόλεις ασκούν μια ισχυρή, αλλόκοτη μαγεία, και τίποτα δεν είναι τόσο αλλόκοτο όσο η γοητεία που ασκεί η Πράγα στο φυλλοκάρδι του ταξιδιώτη που νοσταλγεί τον τόπο του - που νοσταλγεί όχι την πατρίδα του, αλλά την πόλη στις όχθες του Βλάτβα που άφησε πίσω. Κι αν κάποτε ξαναγυρίσει, νιώθει ενοχές, που λησμόνησε, που παραμέλησε, που στάθηκε άπιστος. Ίσως τελικά αυτά εδώ να είναι το συγκεκριμένο βιβλίο, μια προσπάθεια συμφιλίωσης, ένα δώρο που προσφέρεται διστακτικά - ή, πάλι, απλώς το εξευμενιστικό γράμμα ενός άπιστου εραστή που ζητάει συγχώρεση. Τζον Μπάνβιλ

Για να καταλάβεις την Πόλη, πρέπει να περπατήσεις. Όχι τραμ. Όχι ταξί. Οι ομορφιές της Πόλης δεν είναι φανερές στα μάτια του βιαστικού διαβάτη. Δεν βρίσκονται πάντοτε στην οριζόντια προέκταση της οπτικής ακτίνας. Δεν μιλάν. Δεν φωνάζουν: "Εδώ είμαι. Στάσου να με ιδείς". Όχι. Οι ομορφιές της Πόλης είναι διακριτικές, κρυμμένες στα πιο απίθανα μέρη, πονηρότατα ντυμένες, πολλές φορές, με τα κουρέλια της ασκήμιας και της αθλιότητας. Πρέπει λοιπόν να περπατήσεις, να περπατήσεις. Tο μάτι σου πρέπει να είναι ερευνητικό, ανήσυχο. Η νοημοσύνη σου ακονισμένη σαν ξυράφι. Η ψυχή σου σε...

Το έρημο κτίριο του τελωνείου στα σύνορα μεταξύ Ρουάντας και Τανζανίας. Το Χοτέλ Εξέλσιορ, η παράγκα-πανδοχείο τύπου Άγριας Δύσης στο Μπιχαραμούλο. Μια γυναίκα Μασάι, με το μωρό στο στήθος, παζαρεύει την τιμή για τα μπετόνια της περιζήτητης βενζίνης που έχει φυλαγμένα στην καλύβα της. Αμίλητοι λογχοφόροι νομάδες ενθουσιάζονται στη θέα μιας Πολαρόιντ. Παραδοσιακές καλύβες, με τοίχους από λάσπη και στέγη από φοινικόφυλλα, κατά μήκος μικρών οικισμών στη μέση του πουθενά. Πλανόδιοι πωλητές απλώνουν τα βαμβακερά τους τόπια για να προσελκύσουν την πελατεία της στέπας. Οι απειλη...

Ένας χειμωνιάτικος περίπατος Τα δάση του Μέιν Μία εβδομάδα στους ποταμούς Κόνκορντ και Μέριμακ Ημερολόγιο "Μάταια προσπαθεί κανείς να γράψει για τις εποχές εάν δεν τις έχει μέσα του", υπογραμμίζει ο Αμερικανός φιλόσοφος Χένρι Ντέιβιντ Θορώ (1817-1862), συγγραφέας του κλασικού "Walden ή Η ζωή στο δάσος", σ' αυτή τη συλλογή κειμένων που βασίζεται σε ταξίδια και εξορμήσεις του, αφηγήσεις και ημερολογιακές καταγραφές. Διψασμένος για εξερεύνηση ταξιδιώτης, οξυδερκής φυσιοδίφης, τολμηρός οραματιστής ενός εναλλακτικού τρόπου ζωής. Ο Θορώ ταξίδεψε στην αμερικανική ενδο...

Ο περιηγητισμός, ο τόσο σημαντικός στη διαμόρφωση της εικόνας του Ελληνισμού στο εξωτερικό ήδη από τα τέλη του 18ου αιώνα, ο αλληλένδετος με τον φιλελληνισμό στη διάρκεια του Αγώνα, πήρε νέα διάσταση μετά την ίδρυση του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους. Πλήθυναν οι επισκέπτες που κατέφθαναν στην Ελλάδα προερχόμενοι κυρίως από τις χώρες της Δύσης και του ευρωπαϊκού Βορρά. Ο σκοπός του ταξιδιού τους περικλείει το ενδιαφέρον τους για την πορεία της ελεύθερης πλέον Ελλάδας, τη διαμόρφωση του κράτους, τη φυσιογνωμία και τα χαρακτηριστικά της κοινωνίας, τα ήθη και τις νοοτροπίες των...

Ο Άγγλος αξιωματικός Charles Rochfort Scott έφτασε στην Κρήτη τον Ιούνιο του 1834, λίγους μήνες δηλαδή μετά την άφιξη του συμπατριώτη του περιηγητή Pashley. Κατά σύμπτωση, τα δίτομα "Χρονικά" και των δύο έχουν την ίδια τοποχρονολογία: Λονδίνο, 1837. Όμως, ενώ το βιβλίο του Pashley ήταν εξαρχής γνωστό, τουλάχιστον στους ερευνητές του παρελθόντος της Κρήτης και στους λόγιους Έλληνες, αυτό του Scott παρέμενε όλα αυτά τα χρόνια τελείως άγνωστο στην Ελλάδα και ανύπαρκτο στις ελληνικές βιβλιοθήκες. Αυτός ήταν και ο λόγος που φροντίσαμε ώστε να μεταφραστεί το περιηγητικό μέρος του...

Τα κεφάλαια των "Περιηγήσεων": - Στη Ρωσία: Στα ίχνη του Τολσόι και του Ντοστογιέφσκυ - Στη Δαλματία - Στα Τενάγη της Αδριατικής - Στην Ελβετία: Στα ίχνη του Βολταίρου, του Ζαν-Ζακ Ρουσσώ και του Τόμας Μαν - Στην Αγγλία

Ο συγγραφέας μάς ταξιδεύει στο Μέγα Σινικόν Τείχος, στην Απαγορευμένη Πόλη, στα Θερινά Ανάκτορα των αυτοκρατόρων αλλά και στην πλατεία Τιανανμέν, στο Μαυσωλείο του Μάο και στους τόπους καθημερινής ζωής των κατοίκων του Πεκίνου. Παράλληλα ξεδιπλώνεται η αφήγηση του μύθου αυτής της μαγικής πόλης μέσα από το διάλογο του ρόδου, που συμβολίζει τη Μνήμη και τη σκέψη της Δύσης, με το λωτό, που συμβολίζει τη Λήθη και τη σοφία της Ανατολής.

Ο συγγραφέας μάς ταξιδεύει στο Μέγα Σινικόν Τείχος, στην Απαγορευμένη Πόλη, στα Θερινά Ανάκτορα των αυτοκρατόρων αλλά και στην πλατεία Τιανανμέν, στο Μαυσωλείο του Μάο και στους τόπους καθημερινής ζωής των κατοίκων του Πεκίνου. Παράλληλα ξεδιπλώνεται η αφήγηση του μύθου αυτής της μαγικής πόλης μέσα από το διάλογο του ρόδου, που συμβολίζει τη Μνήμη και τη σκέψη της Δύσης, με το λωτό, που συμβολίζει τη Λήθη και τη σοφία της Ανατολής.

Ο Έντμουντ Ουάιτ, ο οποίος έζησε στο Παρίσι δεκαέξι χρόνια, περιπλανιέται στους δρόμους, στα βουλεβάρτα και στις προκυμαίες, σε μέρη κυριολεκτικά άγνωστα στους επισκέπτες, καθώς και σε πολλούς Παριζιάνους. Είναι ένας flaneur, ένας περιπλανώμενος που περιδιαβάζει την πόλη χωρίς προφανή σκοπό, αλλά αυτό που πραγματικά αναζητά είναι η αισθητική περιπέτεια. Σ’ αυτή την απολαυστική περιπέτεια παρασύρεται ο αναγνώστης και έτσι του αποκαλύπτεται μια πόλη συναρπαστική και αναπάντεχη, μια πόλη η οποία σπάνια χαρίζεται στους τουρίστες.

Ο ταξιδιωτικός χωρόχρονος αποτελεί, μεταξύ άλλων, το διευρυμένο, ανοιχτό πεδίο των φαινομένων, τα οποία κατά κάποιον τρόπο ξαναγράφει, μάλλον αντιγράφει κατά το δοκούν, ο συγγραφέας. Ως εξειδικευμένος ταριχευτής συγκινήσεων, καλείται να γεωγραφήσει, κατά κύριο λόγο, τα πάθη και τα όνειρα των ανθρώπων, την πίστη τους σε διάφορες αξίες, βεβαίως τη χαρμολύπη των αφιξαναχωρήσεων, αλλά και τη γοητευτική παλιλλογία του ξένου κόσμου. Αποτελώντας τους πυλώνες μιας αεικίνητης γραφής οριακής αυτογνωσίας, που δόξασε πρώτος στη Δύση ο Ηρόδοτος, τα γεωφυσικά καταπιστεύματα είναι θέσει τ...

Συλλογή μικρών πεζών, καταγραφή μιας περιπλάνησης που με εφηβική μεθοδικότητα προετοιμάστηκε από τον αφηγητή μπρος στην ακίνητη θάλασσα κάποιου απ' τα νησιά μας. Καταγραφή με λέξεις που ανασύρθηκαν κοπιαστικά, για να περιγραφούν οι κοντινοί κι απόμακροι προορισμοί ενός ιδιότυπου, όπως εξελίχθηκε, ταξιδιού. Αλλά και για να περιγραφεί ό,τι έγινε η ζωή της γενιάς του: κι αυτή που πολέμησαν κι αυτή που θέλησαν να ζήσουν. Για να βρεθούν αυτές οι λέξεις βοήθησαν και κάποια αναγνώσματα. Μ' αυτές τις λέξεις μπόρεσε, τουλάχιστον, να πει πως ό,τι έζησε παλιά, δεν τον αφήνει τώρα να τ...

Έντεκα περιοχές του κόσμου, τρεις ήπειροι, έντεκα συνοπτικά αλλά ουσιαστικά κείμενα, αποτελούν το τελευταίο βιβλίο του Γιάννη Φλέσσα. Αν θελήσει κανείς να προσεγγίσει τυπικά τα κείμενα αυτά, θα διαπιστώσει ότι πρόκειται για κλασική ταξιδιωτική λογοτεχνία, που συνδυάζει όλα τα γνωστά, για το είδος, χαρακτηριστικά. Δηλαδή παρατηρήσεις γεωγραφικού, ιστορικού, ανθρωπολογικού περιεχομένου. Ωστόσο τα σμιλευμένα με τέχνη, φαινομενικά απλά αλλά βαθιά ουσιαστικά κείμενα πηγαίνουν πολύ παραπέρα από μια ταξιδιωτική περιγραφή. Σχολιάζουν, υπογραμμίζουν και το κυριότερο, υπαινίσσοντα...