Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό μιλάει για τη σημερινή Ελλάδα. Με πρωταγωνιστές πραγματικά πρόσωπα, σαν του τίτλου. Από τον Χριστόδουλο, τα Αλβανάκια και τον Noti Sfakianaki, ώς τους εγχώριους ράπερ και τον Κοεμτζή. Κι από την "17 Νοέμβρη", τα φωτομοντέλα και τον Τζώρτζογλου, ώς την οικογένεια και τους φίλους μου. Μια δημοσιογραφική και ταυτόχρονα πολύ προσωπική περιπλάνηση στο άλλοτε άθλιο κι άλλοτε μαγικό νεοελληνικό σκηνικό, των ημερών της παγκοσμιοποίησης και του Ίντερνετ. Στο βάθος, θέμα του "Ακούει ο Σημίτης Μητροπάνο;" δεν είναι μόνο το διαζύγιο των εκσυγχρονιστών με τη λαϊκή πλευρά...

"Θεωρώ όλα μου τα βιβλία σαν ένα έργο που άρχισε κάποτε να γράφεται, συνεχίζεται και θα τελειώσει μαζί με μένα", έλεγε ο Αλέξανδρος Κοτζιάς στα 1980. Λίγο αργότερα άρχισε να συνθέτει μια σειρά από δοκίμια-μαρτυρίες της συνοχής για την οποία μιλούσε. Κορυφαίο ανάμεσά τους το "Αληθομανές χαλκείον", κείμενο ποιητικής πάνω στα συναρπαστικά μυστικά της τέχνης του μυθιστοριογράφου. Η έκδοση αυτή συγκεντρώνει τα δοκίμια του Κοτζιά, διερευνά τη θέση τους στο σύνολο του πεζογραφικού και κριτικού του έργου και, αξιοποιώντας το αρχείο του, τα σχολιάζει με την αμεσότητα του δικού του λ...

Περιλαμβάνονται τα κείμενα: 1. Αμερικές, όχι Αμερική. "Είμαστε η πλουσιότερη, η ισχυρότερη, η ευτυχέστερη χώρα του κόσμου". Αμηχανία της ευημερίας. 2. "Το έθνος των μεταναστών". Κοινωνία και φιλοσοφία του πλουραλισμού. Ο αμερικανικός ελληνισμός. 3. Η Αμερική και ο άλλος Κόσμος. Ευρώπη: το υποσυνείδητο "αρχέτυπο". 4.Αναζήτηση ενότητας, ιδεολογίας, ιστορίας από την παιδεία. "Εκπαίδευση", η πιο παραγωγική εθνική επένδυση. 5. Το εκπαιδευτικό σύστημα των Ηνωμένων Πολιτειών. Δυνάμεις φυγόκεντρες και κεντρομόλες. Τα νέα συνθήματα. 6. Το αμερικανικό πανεπιστήμιο. Η ιδιομορφ...

Μεταφρασμένα σε δεκάδες γλώσσες τα δοκίμια του Κώστα Βαλέτα, και η συχνή παρουσία του σε διεθνή συνέδρια, τον ανέδειξαν αντιπρόεδρο της "Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Λογοτεχνίας". Εδώ καταπιάνεται με τη συμπατριώτισσά του Σαπφώ, τον Αμφιτρύωνα, το διαχρονικό και αγαπημένο θέμα των δημιουργών από τον Σοφοκλή και τον Πλαύτο έως τον Σαίξπηρ και τον Μολιέρο, τον Κλάιστ και Ζιρωντού... Την άμυνα των Μικρών Γλωσσών μπροστά στην παγκοσμιοποίηση, την "Αληπασιάδα" του Χατζή Σεχρέτη, την αλλαγή των τοπωνυμίων στην Κύπρο από τους Τούρκους, το "Φτωχό Βιβλίο" κ.α... Έξι δοκίμια με άπειρες...

"Αφοβως" - Για τον Φίλιππο Ηλιού Αναγκαία τύχη - Για τον Άγγελο Ελεφάντη Στον τόπο - Για τον Δήμο Μαυρομμάτη Δ.Ν. Μαρωνίτης - Το θάρρος του αδιάκοπου μετεωρισμού Ποιά είναι η δική μας αντίδραση απέναντι στην αρχαία τραγωδία; [...] Ο Ναπολέων είχε πει στον Γκαίτε πως ό,τι ήταν το πεπρωμένο για τον αρχαίο κόσμο ήταν η πολιτική για τον νεότερο, και ο Μπενζαμέν Κονστάν έλεγε πως η σημασία του υπερφυσικού στην αρχαία τραγωδία θα μπορούσε να μεταφερθεί στο νεότερο θέατρο μόνο με πολιτικούς όρους. [...] Η αρχαία τραγωδία αρνείται να παρουσιάσει ανθρώπινα όντα ιδανικά εναρμ...

Να μιλήσεις για ποίηση είναι ένας τρόπος να αγγίξεις κάτι που δεν υπόκειται στην αφή, αφού μόλις πας να το πιάσεις εκείνο χάνεται ή σκορπίζει. Η αναλυμένη ποίηση δεν είναι πλέον ποίηση, έχει μετακινηθεί πέραν του τόπου όπου οφείλει να μένει και να παραμένει. Οι παραβολές και οι αλληγορίες μιλούν για την ποίηση χωρίς να την εκτοπίζουν από τον φυσικό της χώρο, από το ιδιάζον πεδίο όπου ανήκει. Αφομοιώνουν τον τρόπο της και μιλούν εντέλει ποιητικά χωρίς να μιμούνται. Αγκαλιάζουν τον τόπο της, θα πει μιλούν από εκεί όπου μόνον ίσως η ποίηση θα μπορούσε να μιλήσει για τον εαυτό...

Από τη μια στιγμή στην άλλη μία έκπληξη μπορεί να καρτερεί. Το απροσδόκητο χαρούμενο ή το λυπητερό παίρνει τη θέση του συνηθισμένου. Τρελές, θολοί σοφοί κι άλλοι πολλοί περνούν και φεύγουν. Μερικοί φεύγουν από νωρίς, άλλοι με τους πρώτους ήλιους, κάποιοι στις μπόρες του καλοκαιριού ή με τις σταλαματιές του φθινοπώρου. Οι τελευταίοι ως συνήθως τους χειμώνες. Όπως οι ξαφνιασμένες λέξεις που κατρακυλούν στις κατηφόρες, όπως οι καλλονές οι μαθηματικές που ζωγραφίζουν σχήματα και ιερογλυφικά. Ύστερα δε θα μπορείς να ξεχωρίζεις για να πεις: "Είναι κορίτσια που χορεύουν ή είναι αδ...

Από τη μια στιγμή στην άλλη μία έκπληξη μπορεί να καρτερεί. Το απροσδόκητο χαρούμενο ή το λυπητερό παίρνει τη θέση του συνηθισμένου. Τρελές, θολοί σοφοί κι άλλοι πολλοί περνούν και φεύγουν. Μερικοί φεύγουν από νωρίς, άλλοι με τους πρώτους ήλιους, κάποιοι στις μπόρες του καλοκαιριού ή με τις σταλαματιές του φθινοπώρου. Οι τελευταίοι ως συνήθως τους χειμώνες. Όπως οι ξαφνιασμένες λέξεις που κατρακυλούν στις κατηφόρες, όπως οι καλλονές οι μαθηματικές που ζωγραφίζουν σχήματα και ιερογλυφικά. Ύστερα δεν θα μπορείς να ξεχωρίζεις για να πεις: «Είναι κορίτσια που χορεύουν ή είναι...

Η "Αναφορά στον Καζαντζάκη", μέσα από μια δοκιμιο-γραφική προσέγγιση, καταδεικνύει πώς ο συγγραφέας της "Οδύσσειας", θεοφονιάς ή θρησκευόμενος, παραμένει, πενήντα χρόνια από το θάνατό του, ζωντανός, επίκαιρος, ατσαλάκωτα γοητευτικός και αθεράπευτα αισιόδοξος για τη λύτρωση του ανθρώπου. Ο σύγχρονος άνθρωπος, πιστός του διαδικτύου και τηλεοπτικός ειδωλολάτρης, δεν σκοτώνει το Θεό. Αντίθετα, τον αναζητά και τον ανακαλύπτει. Η συμβολική ανθρωπολογία του Καζαντζάκη, δυτική και ανατολίτικη, νιτσεϊκή και αντινιτσεϊκή, κινήθηκε σωστά, χωρίς θεατρικές θεοκτονίες και παρωχημένους α...

[...] Όμως δεν έπαψα ούτε και τότε να γράφω, μόνο τώρα έγραφα για τον εαυτό μου σκέψεις, στοχασμούς, απορίες, προβλήματα τεχνικής, συγκρίσεις, παρομοιώσεις, θεωρίες περί τέχνης, εκθέσεις, μουσεία, βιβλία, ταξίδια. Σ' αυτή την προσπάθεια διανοητικής αμεροληψίας κυριαρχούσαν οι παραβολές ανάμεσα σε διαφόρους πολιτισμούς δυτικού-ανατολικού, βορρά-νότου, αρχαϊκού-παρακμής. Σ' αυτόν τον κυκεώνα των νέων γνώσεων με οδηγούσε ένας μίτος της Αριάδνης: πορευόμουν απάνω στα ίχνη της ελληνικότητας. Αυτός ήταν ο σκοπός και το τέρμα και ο στόχος για τα βέλη της φαρέτρας μου. Ακόμη μια...

Η έκδοση αυτή περιλαμβάνει τα πεζά κείμενα του Οδυσσέα Ελύτη (1946-1974): - Πρώτα- πρώτα η ποίηση - Η αληθινή φυσιογνωμία και η λυρική τόλμη του Ανδρέα Κάλβου - Τέχνη-τύχη-τόλμη - Τα κορίτσια - Τα όνειρα - Ο ζωγράφος Θεόφιλος - Το χρονικό μιάς δεκαετίας [πρόλογος] Τα κείμενα: - Οι κίνδυνοι της ημιμάθειας - Ένα γράμμα γύρω από τον υπερρεαλισμό - Ένα γράμμα για τη σύγχρονη τέχνη - Ποιητική νοημοσύνη - Νόημα και αλληλουχία στη νέα μας ποίηση - Τα σύγχρονα ποιητικά και καλλιτεχνικά προβλήματα - Απολογισμός και νέο ξεκίνημα Επίμετρο Α: - Οι εικονογραφίες...

Στο βιβλίο αυτό περιλαμβάνονται μερικά από τά άρθρα που έτυχε να δημοσιεύσω σε διάφορα έντυπα μέσα στα τελευταία τριάντα χρόνια. Παρά τη διαφορά τόνου -που εξηγείται από τις περιστάσεις, το κλίμα κάθε στιγμής και την υποκειμενική διάθεση- όλα αυτά τα κείμενα διέπονται από την ίδια κεντρική θέση: την ασυμφιλίωτη αντίθεση τόσο προς τον καπιταλιστικόν κόσμο όσο και προς αυτό που λέμε "σταλινισμό" και "γραφειοκρατία". [...] (από την εισαγωγή του συγγραφέα)

[...] Το "Αντιλεξικό", που προέκυψε με τη λημματογραφική ταξινόμηση των παρατηρήσεών μου, μπορεί να θεωρηθεί ένα είδος κριτικής της νεοελληνικής κουλτούρας, αν δεν επιμένει κανείς σ' έναν πολύ αυστηρό ή πολύ σοβαρό ορισμό αυτής της έννοιας. Όπως όμως θα διαπιστώσει ο αναγνώστης, περιέχει και σκέψεις γύρω από φαινόμενα της σύγχρονης κουλτούρας, γενικά· γιατί η ελληνική πολιτισμική ζωή, παρ' όλες τις ιδιομορφίες της, δεν παύει να δέχεται επιρροές από τα μεγάλα πνευματικά κέντρα του εξωτερικού, ν' απηχεί ως έναν βαθμό γενικότερα πολιτισμικά προβλήματα και να εμφανίζει καταστάσ...