Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι περισσότεροι άνθρωποι στη ζωή τους περιορίζονται σε µια τακτική γνωστή στον χρηµατοπιστωτικό κόσµο ως "διασπορά του ρίσκου", δηλαδή σε συχνές αλλά µικρής έντασης "αναγνωριστικές" συγκρούσεις µε το κατεστηµένο για ήσσονος σηµασίας ζητήµατα, αποφεύγοντας την πλήρη ρήξη για τα σηµαντικά του βίου πράγµατα, ώστε να µη βιώσουν την αδυσώπητη κριτική και εντέλει την απόρριψη και την περιθωριοποίηση, το "ανεπαισθήτως µ' έκλεισαν από τον κόσµον έξω" του Καβάφη. Αυτό το ρίσκο µιας ενδεχόµενης κοινωνικής συντριβής µέσα από µια µετωπική σύγκρουση µε την καθεστηκυία τάξη πραγµάτων -...

As Stathis Kapogiannopoulos makes clear in this book, faith is the starting point of logos (reason). Man copes with nature through the resultant synthesis of faith and logos, as this is manifested in all human leading symbolic institutions, such as myth, art, religion, philosophy, and science. After a glorious course of 26 centuries, philosophy is proceeding towards oblivion and decline, according to various contemporary “big names” who have already anticipated the end of history and ideologies, the death of God, etc. Nevertheless, the practice of philosophical refle...

"Προκλήσεις των καιρών" είναι ο τίτλος του βιβλίου αυτού, που περιλαμβάνει, κείμενα τα οποία έχουν δημοσιευθεί, από το 1995 μέχρι σήμερα, στο περιοδικό Ελευθερίας και Γλώσσας "Ευθύνη". Όλα, εκτός ενός, είναι τοποθετήσεις σε μεγάλα προβλήματα της σύγχρονης εποχής, τα οποία έθετε για διερεύνηση, σε ειδικά αφιερώματα του περιοδικού αυτού, ο ιδρυτής και διευθυντής του Κώστας Τσιρόπουλος. Προβλήματα που παρουσιάζονται μεν ως σημερινά, αλλά εντούτοις είναι διαχρονικά, αν και σε κάθε εποχή έχουν διαφορετικό χαρακτήρα. Αφορούν τον άνθρωπο, ως άτομο και ως μέλος του κοινωνικού συνόλ...

Στα "Ποικίλα ελληνικά" συγκεντρώνονται εργασίες του Στυλιανού Αλεξίου των ετών 2000-2008, πάνω σε θέματα σχετικά με την αρχαία Ελλάδα, το Βυζάντιο και τη νεοελληνική λογοτεχνία. Εξετάζονται τα ταξίδια του ομηρικού Οδυσσέα, η ναυτική τοιχογραφία της Σαντορίνης, η ποιητική του "Διγενή Ακρίτη", του "Ερωτόκριτου", του "ριζίτικου", του δημοτικού τραγουδιού και του σολωμικού έργου. Ερμηνεύονται δύσκολες σολωμικές λέξεις. Στη βιβλιοκρισία της γερμανικής μετάφρασης του Σολωμού από τον H. C. Gunther επισημαίνονται συνοπτικά όλες οι αδυναμίες της έκδοσης Πολυλά. Άλλες εργασίες αφορού...

Το ποιητικό, πεζογραφικό και δοκιμιακό έργο του Κώστα Ε. Τσιρόπουλου, διευθυντή του περιοδικού "Ευθύνη" (1961-1966, και από το 1972 ως σήμερα) εκτείνεται σε δεκάδες τόμους. Στο βιβλίο αυτό περιλαμβάνονται τα έργα: "Σημειώσεις γενικής δοκιμής", "Η ετερότητα", "Η καθημερινή αιωνιότητα", "Η μόνωση ως συνομιλία", "Για την αβεβαιότητα του ανθρώπου", "Ανάγνωση", και το ανέκδοτο "Οι καιροί του ελέους".

Περιέχονται τα κείμενα: Α. Γενικά θέματα - Επιστήμη και ανθρωπισμός - Δημοκρατία και ΜΜΕ - Η ελευθερία στην επιστήμη - Οι επιπτώσεις της σύγχρονης κοινωνίας στην άσκηση του ιατρικού λειτουργήματος - Η σημασία της έρευνας στην πρόοδο της επιστήμης και τα ηθικά προβλήματα που προκύπτουν από αυτήν - Η πρόκληση του γήρατος στον 21ο αιώνα - Ηθικά διλήμματα στις μεταμοσχεύσεις οργάνων - Η αραίωση του προστατευτικού στρώματος του όζοντος - Η ιατρική στο Βυζάντιο - Κλωνοποίηση. Σημαντικό επιστημονικό επίτευγμα... αλλά και μέγιστο ηθικό δίλημμα - Φρουροί της γενετικ...

[...] Τα κείμενα του συνιστούν υποδείγματα γλώσσας υψηλής ευκρίνειας και βαθύτατου υπαρκτικού στοχασμού, τα ποιήματά του εκκινούν από συνειδητοποιημένες εμβιώσεις και τα δοκίμια του από μια κριτική, ανοιχτή, δημοκρατική αντιμετώπιση των προβλημάτων που έχει εγείρει σε μια ώριμη, άγρυπνη ύπαρξη, στην ύπαρξη σύμπασα του Κυριάκου Πλησή, ο δύσκολος, σκυθρωπός και συχνά τραγικός εικοστός Αιώνας. Ιδίως στους Έλληνες του ελλαδικού χώρου, είτε στην Ελλάδα, είτε στην μαρτυρική Κύπρο. Συναγμένα τα στοχαστικά κριτικά αυτά κείμενα που πρωτοδημοσιεύτηκαν στο περιοδικό "Ευθύνη" -όπως...

Πριν πολλά χρόνια, οι χοροί μεταμφιεσμένων ασκούσαν πάνω μου ποιητική γοητεία. Όταν με πήγαιναν στα bal d' enfants του παγωμένου Φεβρουαρίου όπως τα έλεγαν παλιά στα Χανιά, όταν χανόμουν σε ταινίες, μουσικές, ή νουβέλες για τις παράδοξες τούτες γιορτές, κατακυριευόμουν απ' τη σαγήνη μιας ιλιγγιώδους δυνατότητας: Η δυνατότητα να γίνεις, για λίγο άλλος, είναι μια ελευθερία απόλυτη! Οι χοροί μεταμφιεσμένων, ρωγμή άλλου τόπου, ονειρικού, αμφίβολου όσο και πιθανού, πρόσφεραν την ευχέρεια να βιώσεις, δίχως ενοχές, δίχως ντροπή ότι ψεύδεσαι, εκείνο που προτιμάς να ήσουν. Να φορέσε...

Περικλής Γιαννόπουλος (1869 - 1910) Πεζογράφος και δοκιμιογράφος. Γεννήθηκε στην Πάτρα. Εγγράφεται στην Ιατρική Σχολή του Παν/μίου Αθηνών. Εγκαταλείπει τις σπουδές του και φεύγει για το Παρίσι, το "Νέο Ελικώνα". Επηρεάζεται από τον Ζ. Μωρεάς, τους "καταραμένους" ποιητές (Μπωντλαίρ), και ζει ως τυπικός μποέμ. Τη ζωή αυτή συνεχίζει και στην Αθήνα· σιγά σιγά όμως -υπό την επίδραση του πρώιμου Νίτσε (Γένεση της Τραγωδίας) και του ρομαντικού εθνικισμού του Μπαρές -μεταμορφώνεται σε ζηλωτή ελληνολάτρη, υμνητή του αττικού φωτός και της ελληνικής φύσης. Απορρίπτει καθετί ευρωπαϊκό...

Πολύβιος Δημητρακόπουλος (1864 - 1922) Δημοσιογράφος, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας, ποιητής και δοκιμιογράφος. Γεννήθηκε στην Κυπαρισσία και πέθανε στην Αθήνα. Ακολούθησε το στρατιωτικό στάδιο, γρήγορα όμως το εγκατέλειψε για να αφοσιωθεί στη συγγραφή. Δημοσιογράφησε σ' όλες σχεδόν τις αθηναϊκές εφημερίδες, ενώ παράλληλα ήταν ο εκδότης του εβδομαδιαίου περιοδικού "Η πρωτεύουσα". Έγραψε πάνω από τριάντα -δραματικά και κωμικά- θεατρικά έργα, από τα οποία χαρακτηριστικά αναφέρουμε τα: "Ειρήνη ή Αθηναία", "Η Βουλγάρα", "Η αιώνια γυναίκα", "Οι ζωντοχήρες", "Τα κουλουβάχα...

Η κατανάλωση αποτελεί, θέλοντας και μη, έναν σύγχρονο τρόπο με τον οποίο εκφραζόμαστε και επικοινωνούμε. Κατα-νοούμε όμως το πώς επηρεάζει τη ζωή μας και τη σχέση μας με τους άλλους; Γιατί ενώ η κατανάλωση υπόσχεται την ευτυχία, συχνά φέρνει προβλήματα και δυσαρέσκεια; Γιατί συνεχώς παρουσιάζονται καινούριες ανάγκες και η ικανοποίηση αναβάλλεται; Μήπως χρειάζεται να επανεκτιμήσουμε τις ανάγκες και τις προτεραιότητες μας, όχι για να ζήσουμε σαν ασκητές, αλλά για να κρατήσουμε την ευχαρίστηση και να αποφύγουμε τις παρενέργειες; Τι μπορούμε να κάνουμε για να προστατεύσου...

Τα "Collectanea" τούτα, δίχως ημερομηνίες, τα βλέπω σαν τις χαμάδες της πατρίδας μας, για τις οποίες το "Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ελευθερουδάκη (1927-1931) γράφει: "χαμάδα (η). Ελαία ώριμος πεσούσα από του δένδρου και τρωγομένη ανάλατος". Με τον ίδιο τρόπο και οι καταγραφές αυτές πρέπει, καθώς πέφτουν ώριμες από το δέντρο, να μαζεύονται και να τρώγονται, σα να λέγαμε, όπως είναι - δίχως άλλη επεξεργασία - ήγουν ανάλατες. Ζ. Λ.

Απάνθισμα ποιημάτων και δοκιμίων που έχει ως σημείο αναφοράς την ελπίδα και τη συνεχή αντίσταση των ανθρώπων σ' όλα τα επερχόμενα. ...Και αφού οι θύελλες είναι αναπόφευκτες και οι δοκιμασίες αναπόφευκτες, δεν υπάρχει άλλη διέξοδος, από το να διαφαίνεται η διαφυγή τους. Και αναγκαστικά, όπως ανασαίνουμε και όπως βαδίζουμε, θα αντιστεκόμαστε σε όλα τα επερχόμενα, όπως οι φυλλωσιές ενός δυνατού και αειθαλές δένδρου. Γιατί δεν υπάρχει καμία άλλη επιλογή, παρά μονάχα να ελπίζουμε. Και γιατί όταν ένα δοκιμαζόμενο δένδρο κρατι...

Παραδίδω σε μορφή βιβλίου 28 δοκίμιά μου, δημοσιευμένα, πλην ενός ("Νεοελληνική κοινωνία"), προηγουμένως, κατά τα έτη 1992-2008, στο περιοδικόν "Ευθύνη", ειδικώτερα στα τεύχη Απριλίου και Δεκεμβρίου κάθε έτους, τα οποία αυτό αφιερώνει εις ένα συγκεκριμένο θέμα. Τα κατατάσσω, ανεξαρτήτως χρόνου δημοσιεύσεώς των, κατά θεματικές ενότητες, χωρίς βεβαίως να είναι αυτές στεγανές· υπάρχουν μοιραίως κάποιες επικαλύψεις. Ωρισμένα, γραμμένα προ 10ετίας και πλέον, ίσως να υστερούν εις επικαιρότητα, χωρίς όμως, ελπίζω, να υπολείπονται εις ουσία. Μνημονεύω, στο τέλος του βιβλίου, τον χρ...

"Το καμαράκι κάτω από τη σκάλα", φράση πού δανείζομαι από το "ΥΓ." του Αναγνωστάκη, επιδέχεται και άλλη ερμηνεία, προς την οποία σαφώς και εμπαθώς καταφάσκω. Αποβλέπει σε μιαν άσκηση της τέχνης του λόγου που θα αναπτύσσεται λίγο παράμερα, στην αθέατη πλευρά των μεγάλων διακυβευμάτων (τι γυρεύει η ποίηση στο παζάρι;), χωρίς ωστόσο να αρνείται πουθενά τον δημόσιο χαρακτήρα της· την επιθυμία, ναι, να διασώσουμε κάτι από τη λαίλαπα του ευτελισμού, όχι όμως ως προνόμιο, τάχα, της ιερής κάστας των γραφέων και του λογοτεχνικού μαντείου (εδώ η εκκοσμίκευση ας είναι ανελέητη), αλλά...

Αυτό είναι το σκάνδαλο για το οποίο ο πολιτισμός δεν μπορεί να κάνει καμιά σωτήρια σκέψη. Το μόνο που γνωρίζει είναι να μη δείχνει το δρόμο, αλλά την απατηλή παράκαμψη,να μην προσφέρει τον ύπνο, αλλά το κρεβάτι, να δίνει βιβλία, όχι την αλήθεια. Ολόκληρος συγκροτεί ένα ζωτικό και μείζον ψευδός. Και ο ανά τους αιώνας ταξιδιώτης δε βρίσκει που να ξεκουράσει τον ίσκιο του.

Όποιος ενθουσιάστηκε με το πρόσφατο "Εγχειρίδιο βλακείας" του Διονύση Χαριτόπουλου, ένα βιβλίο πρωτότυπων αφορισμών που επί πολλούς μήνες μετά την έκδοσή του (Μάρτιος 2008) εξακολουθεί να βρίσκεται στις πρώτες σειρές των ευπώλητων σε πανελλαδική κλίμακα, στο "Ημών των Ιδίων" (α' έκδοση: 2003) θα απολαύσει μερικά κείμενα που με τον αφοπλιστικό τρόπο του συγγραφέα εικονογραφούν όλη τη νεοελληνική τρέλα. Από το ζεϊμπέκικο και τον Καζαντζίδη έως το Χρηματιστήριο και την τηλεόραση, από την "ψώρα" του φενγκ σούι και τα γουέστερν έως την ανεργία και το ποδόσφαιρο, από τη ψευτογκλα...

Αυτό που διαβάζουμε είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος του το ημερολόγιο ενός δολοφόνου. Όπως όλοι ξέρουμε, το καλοκαίρι του 2007 ο θρησκόληπτος και ελαφρώς ανισόρροπος θεολόγος Συμεών Συντυχάκης δολοφόνησε στη Σίφνο τον Κώστα Σημίτη, πρώην πρωθυπουργό της Ελλάδας, επειδή ο τελευταίος, κατά τη διάρκεια της θητείας του, είχε αφαιρέσει το θρήσκευμα από τις ταυτότητες των Ελλήνων. Ο δολοφόνος κρατούσε ημερολόγιο. Αμέσως μετά το φόνο, ο συγγραφέας, που βρίσκονταν επίσης (και κατά τύχη) στη Σίφνο, το έκλεψε και τώρα το δημοσιεύει. Το ημερολόγιο καλύπτει την περίοδο Απριλίου -...