Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η πρώτη συλλογή δοκιμίων για τον Κόσμο, τη Ζωή και τους Ανθρώπους του Διον. Κωστίδη κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 1998 από τις εκδόσεις Αρμός και απέσπασε το βραβείο δοκιμίου του υπό την προεδρία του Ακαδημαϊκού Τάσου Αθανασιάδη Ελληνικού Ρ.Ε.Ν. Η παρούσα δεύτερη συλλογή περιλαμβάνει κείμενα που έχουν δημοσιευθεί μεταγενεστέρως σε περιοδικά και εφημερίδες, αναφερόμενα σε κρίσιμα αυτή την εποχή θέματα και στις συνεχώς αυξανόμενες κοινωνικο-πολιτικές εναντιώσεις-εντάσεις.

[...] Σε κείνη την στιγμή που κορυφώνεται ο χρόνος και ο λόγος με την εκφορά της μιας ή της άλλης μικρής λέξης, εισερχόμαστε και στον χώρο των απόλυτων καταστάσεων όπου τα πάντα είναι, η Ελευθερία ή Έκπτωση. Αλλ' όταν λυθεί αυτό το δίλημμα, τότε ο φόβος υπερβαίνεται καθώς και η ιδέα του θανάτου. Όλη άλλωστε η εμβίωση του χρόνου είναι μια προπαρασκευή στη συνάντηση με τον θάνατο. Έτσι συναντάται ο χρόνος με την αιωνιότητα. Η συνάντηση αυτή στον στέρεο άνθρωπο αποτελεί την συμπύκνωση της αναμονής (προσδοκίας), υπομονής (επιμονής) προοπτικής (διάρκειας) και γαλήνης (ανοχής, νη...

Το 2005 συμπληρώθηκαν τα εβδομηντάχρονα του καθηγητή Παναγιώτη Μουλλά. Ό,τι διέκρινε και συνεχίζει να διακρίνει τον διδακτικό λόγο του είναι η αμεσότητα μιας παρουσίας. Με άγρυπνο ενδιαφέρον ο Παν. Μουλλάς στάθηκε κοντά στους μαθητές, τους συναδέλφους και τους συνοδοιπόρους του. Και πάντοτε φρόντιζε να διανθίσει το λόγο και τα επιχειρήματά του με ιστορίες από τη μαθητεία στους δικούς του δασκάλους, σαν να ήθελε να συστήσει τις προσωπικές του οφειλές: στον Κ.Θ. Δημαρά, τον Λίνο Πολίτη, τον Κάρολο Κουν. Οι μαθητές του, με τη σειρά τους, για να τον τιμήσουν, ετοίμασαν έναν ιδι...

Άλλα είναι να γράφεις και να υποδύεσαι κι άλλο να γράφεις απροσχημάτιστα, χωρίς καμιά άλλη φιλοδοξία, πάρεξ της στιγμής εκείνης τη διάθεσή σου. Γράφεις για τον Δημήτρη Χατζή, τον Γιώργο Χειμωνά, τη Μέλπω Αξιώτη, τον Άρη Αλεξάνδρου, τον Γιάννη Ρίτσο· γράφεις για την εκδότρια Νανά Καλλιανέση· σχεδιάζεις τρία μικρά κομμάτια που θα μπορούσαν να είναι πεζογραφήματα, αλλά εσύ το ξέρεις ότι δεν είναι, τα γράφεις όμως για να τα δώσεις σε περιοδικά και αφιερώνεις τα δυο σε δυο φίλες σου, το άλλο, τώρα, στον πεζογράφο Γιώργο Ιωάννου· γράφεις πλήρης θυμού για τη μεταδικτατορική επιφάν...

Άλλο να γράφεις και να υποδύεσαι τα πλάσµατα της φαντασίας σου και άλλο να γράφεις απροσχηµάτιστα, χωρίς καµιάν άλλη φιλοδοξία, εκτός από την κατάθεση της στιγµής. Γράφεις για τον Δηµήτρη Χατζή, τον Γιώργο Χειµωνά, τη Μέλπω Αξιώτη, τον Άρη Αλεξάνδρου, τον Γιάννη Ρίτσο. Γράφεις για την εκδότρια Νανά Καλλιανέση. Σχεδιάζεις τρία µικρά κοµµάτια που θα µπορούσαν να είναι πεζογραφήµατα. Γράφεις πλήρης θυµού για τη µεταδικτατορική επιφάνεια - "θυµός δε από της θύσεως και ζέσεως της ψυχής έχοι αν τούτο το όνοµα", λέει ο Σωκράτης στον Κρατύλο του Πλάτωνα. Γράφεις δυο κοµµάτια για...

"Ο πόνος είναι ιδιωτικό γεγονός δημόσιου διαμετρήματος. Όταν ο πόνος αποκτήσει διάσταση πρωτεύοντος δημόσιου γεγονότος, με την έννοια της θεσμοθέτησής του ως παράγωγου συλλογικών συμπεριφορών, όταν ο πόνος αντικαταστήσει την πόλη και γίνει πόλη αυτός, όταν η πολιτική γίνει πονετική, όταν όλα θα κρίνονται με αφετηρία τη φύση και την ουσία του πόνου, όταν ο πόνος αποτελέσει το θεμέλιο κάθε ανθρώπινης συναναστροφής, τότε θ' αρχίσει η πραγματική και μόνη αληθινή απογείωση διότι θα έχει προηγηθεί η αληθινή προσγείωση· κι αυτή η απογείωση, χωρίς ποτέ να εγκαταλείπει τη γείωσή...

"Ο στοχασμός και ο λόγος" έρχεται, κατά κάποιον τρόπο, να συνεχίσει τις "Ομιλίες της γυμνής ψυχής", τη σειρά τα δοκίμια τα τυπωμένα στα 1946. Τα εφτά χρόνια που πέρασαν από τότε σημαδεύτηκαν, ανάμεσα στ' άλλα, και σε κάποια γραψίματα, που αμεσότερα εκφράζουν το περπάτημα μέσα στον εσωτερικό χώρο. Όσα βρίσκονται πιο σιμά, χρονολογικά θέλω να πω, προς τις "Ομιλίες της γυμνής ψυχής", δένονται μαζί τους στενότερα κατά το ήθος. Όσα πάλι πλησιάζουν την παρούσα στιγμή επισημαίνουν τη μεταλλαγή. Ο αναγνώστης, που θα θελήσει να σκύψει στα κείμενα τούτα με προσοχή, θα το νιώσει.

[...] Πρωτοτυπία σημαίνει το αυθεντικό, όχι το κλεψίτυπο. Σημαίνει την ειλικρινή, ατόφια έκφραση του συγγραφέα και όχι τη μίμηση. Αυτή είναι ο μεγάλος εχθρός, η βαριά σκιά, που κρύβει το δρόμο της δημιουργίας και δίνει τόπο στην εύκολη, πλατιά λεωφόρο των μικρών και των μεγάλων ολισθημάτων. Ένας κόκκος πρωτότυπης, αληθινής γραφής, αξίζει περισσότερο από ένα τεράστιο απόθεμα κλεμμένων ιδεών και «εμπνεύσεων.» Ο αληθινός συγγραφέας προτιμά να ματώσει στην προσπάθεια παρά ν' αφεθεί στο πουπουλένιο στρώμα έτοιμων διαλογισμών και μύθων. Γράφει, δεν αντιγράφει. Ικανοποιείται απ...

Όταν μια εποχή χρησιμοποιεί συχνά μερικούς όρους, τούτο σημαίνει πως οι όροι αυτοί ανταποκρίνονται σε κάποιες σκοπιμότητες. Η εποχή μας χρησιμοποιεί συχνά τους όρους "χάος", "προβληματισμός", "άγχος". Μπορούμε , χωρίς να πέσουμε σε λάθος, ν' αφαιρέσουμε ένα ισχυρό ποσοστό υπερβολής. Η υπερβολή είναι αναπόφευκτη και δεν είναι ο πρόσφατος καρπός της ιδιοσυγκρασιακής δομής του ανθρώπου ή των σύγχρονων ιστορικών συνθηκών. Και άλλοτε έχει συμβεί μερικοί όροι ή μερικά συνθήματα ν' αποκτήσουν διάδοση πολύ μεγαλύτερη από το γεγονός που προσπαθούσαν να χαρακτηρίσουν. Ας μη λησμονούμ...

Τα κείμενα αυτά γραμμένα τα τελευταία είκοσι περίπου χρόνια, είχε συνθέσει σε τόμο ο συγγραφέας τους λίγους μήνες πριν από την εκδημία του και είχε παραδώσει στον εκδότη του στις αρχές του καλοκαιριού του 1987. Επρόλαβε να ιδεί τις δεύτερες διορθώσεις τους και προσδοκούσε με ανυπομονησία την παρουσίασή τους σε βιβλίο, γιατί φρονούσε πως τα κείμενα αυτά εξέφραζαν με πληρότητα την σκέψη του και την θέση του εμπρός σε κρισιμότατα προβλήματα του σύγχρονου κόσμου. Τώρα, το ευγενέστατο ελληνικό πνεύμα του, ας θεωρήσει από κει ψηλά τον τελειωμένο αυτό τόμο κι ας τον χαρεί, με το...

"Ο φιλοπαίγμων μύθος" είναι το κείμενο που εκφώνησε η Κική Δημουλά κατά την τελετή υποδοχής της στην Ακαδημία Αθηνών στις 11 Νοεμβρίου 2003.

"Ο φιλοπαίγμων μύθος" είναι το κείμενο που εκφώνησε η Κική Δημουλά κατά την τελετή υποδοχής της στην Ακαδημία Αθηνών στις 11 Νοεμβρίου 2003.

Το νέο βιβλίο του Διονύση Κ. Μαγκλιβέρα περιέχει είκοσι ένα δοκίμια πάνω σε επίκαιρα θέματα της καθημερινής ζωής. Κοινωνιολογικά κείμενα με λογοτεχνική γραφή και χωρίς ιδεολογικά προσωπεία που απευθύνονται στη ζεστασιά της ανθρωπιάς και στην ευαισθησία του συνειδητού πολίτη.

Οι Αγραυλούντες Ο φιλοσοφικός αυτός διάλογος με μορφή αρχαίας τραγωδίας εκτυλίσσεται σε άνα αμμόλοφο κοντά στη θάλασσα, με πρωταγωνιστές μια συντροφιά εφήβων, που εκπροσωπούν διαφορετικές συνειδήσεις και ξαγρυπνούν αναζητώντας την ουσία του έσχατου νοήματος στον κόσμο. Η νυκτερινή αυτή "αγραυλία" είναι πηγή συγκινήσεων, σκέψεων και φιλοσοφικών ιδεών, που αποκαλύπτονται, συγκρούονται και επιβεβαιώνονται ή αναιρούνται. Πρόκειται για την αντιπαράθεση της ποιητικής, της φιλοσοφικής, της επιστημονικής και της θρησκευτικής συνειδήσεως, καθώς και του θηλυκού στοιχείου, στην αγω...

Κατά τη Γραφή ο Κάιν, πρωτότοκος του Αδάμ και της Εύας, σκότωσε τον Άβελ, το δευτερότοκο αδελφό του. Πολύ αργότερα, κι αφού πια ο Κάιν είχε σπείρει το γένος των ανθρώπων, γεννήθηκε από τον Αδάμ την Εύα ο Σηθ, μακρινός λένε, προπάτορας του Χριστού. Έτσι, το ανθρώπινο γένος εμφανίζεται με γενάρχη του έναν αδελφοκτόνο. Αν η γενιά του Σηθ, χάρη σην απόληξή της, μπόρεσε στο μάκρος των αιώνων να εξαλείψει το κληρονομικό στίγμα του Κάιν, δεν το ξέρω. Το πιθανότερο είναι πως πασχίζει γι' αυτό, με αβέβαιη ως τώρα έκβαση. Κάτι τέτοιο φαίνονται να δείχνουν η ιστορία και η πείρα της ζ...

Στο βιβλίο αυτό επιχειρείται η παρουσίαση ενός τρόπου ανάλυσης της αντίληψης σε ένα κόσμο, ο οποίος για να χαρακτηρισθεί προηγμένος θα πρέπει να έχει σαν βάση εκτιμήσεως τον παράγοντα "άνθρωπος βελτίων" (homo melior). Είναι ένας άνθρωπος του αύριο με ψυχοπνευματική δομή, όπου προσδοκάται να είναι ανώτερος του μέχρι σήμερα γνωστού σαν homo sapiens και που στηρίζεται επάνω στα καθολικώς παραδεκτά διδάγματα της επιστήμης, της φιλοσοφίας και της ευπροσάρμοστης -στις ιστορικές παραδοχές- ηθικής. Το βιβλίο είναι ένα αδιάλειπτο δοκίμιο, στο οποίο το ενδιαφέρον περιστρέφεται γύρω...