Το θέατρο ως πολιτισμικό φαινόμενο
Γραμματάς Θόδωρος Α.
Εκδόσεις Παπαζήση (2015)
Το θέατρο ως καλλιτεχνικό δημιούργημα και κοινωνικό γεγονός, ως σύστημα επικοινωνίας και μορφοπαιδευτικό αγαθό, συνιστά παράλληλα περιέχον αλλά και περιεχόμενο του πολιτισμού, ανάγλυφο αποτύπωμα και δείκτη της εξελικτικής πορείας του ανθρώπου. Με τη σημασία αυτή, το θέατρο στον χρόνο και τον πολιτισμό δεν νοείται κάτω από την οπτική μιας αφηγηματικής και μόνο παράθεσης στοιχείων που συνιστούν την εξέλιξη των θεατρικών ειδών και των τρόπων έκφρασής του, αλλά και μιας σύνθετης διεργασίας σύζευξης ανθρωπολογικών δεδομένων με κοινωνιολογικές συνθήκες, ιστορικών χαρακτηριστικών...
Το θέατρο ως πρακτική τέχνη στην εκπαίδευση
Μουδατσάκις Τηλέμαχος Ε.
Εξάντας (2005)
Προτείνω την έννοια του σκηνικού δοκιμίου ως προϊόν μιας ανασύνταξης του αφηγηματικού λόγου προς εμπλουτισμό ενός ρεπερτορίου όπου θα προηγείται η διάνοια της ομάδας, ο καινοτόμος προσανατολισμός στη θεατρική πράξη. Ένα τέτοιο δοκίμιο θα προκύψει από τη δραματοποίηση ως σύνθετο φαινόμενο. Ο χαρακτήρας του εγχειρήματος θα κριθεί κατ' αρχάς από τον τρόπο εκταμίευσης των συγκινησιακών αξιών που περιέχονται σ' ένα πρωτότυπο αφηγηματικό κείμενο, ποιητικό ή πεζό. Η συν-κίνηση θα λειτουργήσει ως έμπνευση, θα εκθρέψει τον οίστρο και θα οδηγήσει στη δράση. Ένα δοκίμιο, για να κατοχ...
Το όλον, το τραγικόν και η αγωγή
Παπαδόπουλος Γιάννης 1952- καθηγητής θεατρικής αγωγής
Ψηφίδα (2002)
Έχω ξεφύγει· διότι καλλιεργώ ό,τι αποτελεί την αλήθεια. Εκ ποίου διδάχθηκες; Διότι όχι, βεβαίως, από την τέχνη σου. Από σε· γιατί με ανάγκασες, χωρίς να θέλω να μιλήσω. Ποία θεώρησιν; Λέγε το πάλι, ώστε να το μάθω καλύτερον. Μα πριν δεν το εννόησες; Ή δοκιμάζεις τα λόγια μου; Όχι τόσο, για να μπορώ να πω ότι το κατάλαβα· μα πες το πάλι. Λέω πως είσαι ο φονιάς του ανδρός, που ψάχνεις να βρεις τον δολοφόνο. Βεβαίως δεν θα χαίρεσαι, δύο φορές τις βρισιές σου ξεστομίζοντας. Καλύτερον να επαναλάβω, για να θυμώσεις περισσότερον. Όσες φορές σου αρέσει, διότι ματαίως θα τα πεις. Λέ...
Το πολύχρωμο θέατρο
Σολομός Αλέξης 1918-2012
Εκδόσεις Καστανιώτη (1997)
"Ας δούμε ποια ήταν η θεατρική όψη του Λονδίνου στο δέκατον έκτον αιώνα. Το αγγλικό θέατρο είχε κιόλας τα χρονάκια του. Έξι αιώνες από έργα θρησκευτικά -μυστήρια, θαύματα και ηθικολογίες- που παίζονταν αρχικά μέσα στις εκκλησιές και κατόπι στις πλατείες και στους δρόμους πάνω σε κάρα. Ηθοποιοί επαγγελματίες δεν υπήρχανε στην αρχή. Οι ερμηνευτές των θρησκευτικών έργων ήταν άνθρωποι του λαού, τεχνίτες, και οι ρόλοι που παίζαν θα 'ταν ανάλογοι τις περισσότερες φορές με το επάγγελμά τους. Λόγου χάρη, η συντεχνία των μαστόρων θα αναλάβαινε να παραστήσει το φτιάξιμο της Κιβωτού,...
Το πρόσωπο του πένθους
Παπάζογλου Ελένη
Πόλις (2014)
Ευγενική, ηρωική, συνετή, ευσεβής και (κυρίως) πενθούσα τυραννοκτόνος κόρη που αποζητά τη δικαιοσύνη ή στυγνή, αισχρά, αναιδής, φρενήρης και (κυρίως) οργισμένη, αμετανόητη μητροκτόνος εκδικήτρια; Φωτεινή φωνή της επανάστασης ή σκοτεινή κραυγή μιας αδιέξοδης αυτοδικίας; Ηγερία της εξέγερσης ή εγκλωβισμένη στην ψυχοπαθολογία; Αρχετυπική "μορφή" ή ιδιοσυγκρασιακός "χαρακτήρας"; Και τελικά: ποιο είναι το πρόσωπο του πένθους που ταιριάζει στη σοφόκλεια Ηλέκτρα; Αλλά και: πώς μας αναγκάζει και πώς μας επιτρέπει το θέατρο να στοχαστούμε πάνω στη βία της πραγματικότητας; Οι απα...
Υγιείς δεσμοί και νευρο-δραματικό παιχνίδι
Jennings Sue
Παρισιάνου Α.Ε. (2017)
"Στο βιβλίο αυτό, η Sue Jennings περιγράφει την πρωτοποριακή της θεωρία του ΝΔΠ. Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, τα θεμέλια για έναν ασφαλή συναισθηματικό δεσμό σχηματίζονται από την παιγνιώδη διάθεση της μητέρας με το μωρό της κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και κατά τους πρώτους έξι μήνες της ζωής. Συνιστάται ανεπιφύλακτα!" - Charles E. Schaefer, Ph.D., RPT-S, Επίτιμος Καθηγ., Πανεπιστήμιο Fairleigh Dickinson, Teaneck, N.J., συνιδρυτής και διευθυντής της Ένωσης Παιγνιοθεραπείας, Clovis, CA Καινοτομώντας στον τομέα του συναισθηματικού δεσμού και της παιδικής ανάπτυξης, η S...
