Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν αγωνιζόταν μόνο για την ομαλή λειτουργία της Δημοκρατίας. Προχωρούσε ακόμα παραπέρα. Ήθελε την διεύρυνση και την εμβάθυνση της Δημοκρατίας. Ήθελε εντονότερη προοδευτική κατεύθυνση και στήριζε την ισχυροποίηση της Δημοκρατίας στην κοινωνικοποίηση των θεσμών. Μετά το βασιλικό πραξικόπημα του Ιουλίου του 1965 κατά της Λαϊκής Κυριαρχίας, είδε ότι οι αιτίες της υπονόμευσης των Θεσμών είναι βαθύτερες. Είδε ότι υπεύθυνο για την εξάρτηση της χώρας ήταν το οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο, ντόπιο και ξένο. Ήταν το παρακράτος, ήταν το έλλειμμα Δημοκρατίας....

Ο Γεώργιος Α. Παπανδρέου (1888-1968) συνέδεσε κατά τη μακρόχρονη παρουσία του στην ελληνική πολιτική σκηνή και την πολυσχιδή δράση του το όνομά του ιδιαίτερα με το χώρο της παιδείας. Διετέλεσε έξι φορές Υπουργός Παιδείας. Επεχείρησε τη ριζική αναμόρφωση της ελληνικής εκπαίδευσης σε όλους τους τομείς και άφησε πίσω του ένα πλούσιο μεταρρυθμιστικό έργο το οποίο αυτός είχε το κριτήριο και τη διαίσθηση να συλλαμβάνει στην προοπτική των ιστορικών εξελίξεων της ελληνικής κοινωνίας. Από τις επανειλημμένες προσπάθειες του Γεωργίου Παπανδρέου για τον εκσυγχρονισμό και τπν εκδημοκρατ...

"Εγώ στάθηκα "τυχερός"! Μέσα στη γενική ατυχία ήμουν "ευτυχής". Δεν είχα κλείσει χρόνο αφότου απολύθηκα απ' τη φυλακή μετά δεκάμισι συναπτά χρόνια κράτησης. Αφού δεν πιάστηκα εκείνο το πρωί πέρασα στην παρανομία. Συνδέθηκα με άλλα στελέχη του Κόμματος και ΕΔΑ που διέφυγαν τη σύλληψη. Ανέλαβα την ευθύνη για την έκδοση της εφημερίδας "Αδούλωτη Αθήνα". Αργότερα, μαζί με άλλους συντρόφους, την ευθύνη και του "Ριζοσπάστη". Στη συνέχεια των άλλων εντύπων μας: "Δημοκρατική Αλλαγή" της ΕΔΑ Αθήνας, "Λευτεριά" του ΠΑΜ Αθήνας. Τέλος και του "Οδηγητή". Μέχρι που πιάστηκα στις 29.11.68....

"Στο βιβλίο αυτό εντοπίζει κανείς ένα κριτικό ερευνητικό ενδιαφέρον, το οποίο υπερβαίνει σε μεγάλο βαθμό τις γνωστές γραμμικές αναλύσεις. Ο Θ. Διαμαντόπουλος... δεν περιορίζεται σε μία επίπεδη αφήγηση των γεγονότων, αλλά αναπτύσσει τη δυναμική διαπλοκή καταστάσεων και παραγόντων που συμβάλλουν κάθε φορά στη διαμόρφωση συγκεκριμένων πολιτικών μορφών ζωής." (Θεοδ. Πάγκαλος) "Έργο... χρησιμότατο για τους ειδικούς, πολύτιμο για τους πολιτικοποιημένους πολίτες, θα βοηθήσει ασφαλώς την εθνική μας αυτογνωσία και την καλύτερη διαχρονική κατανόηση του πολιτικού μας "σύμπαντος"."...

Τίποτα δεν είναι πιο αναγκαίο και πολύτιμο στον Άνθρωπο από την Ελευθερία. Αν δεν έχεις τροφή, αν δεν έχεις γνώσεις, αν δεν έχεις ανέσεις, τότε υποφέρεις. Αν δεν έχεις Ελευθερία, τότε δεν υπάρχεις. Γιατί τότε δεν μπορείς να λογαριάζεσαι Άνθρωπος. Τι είναι η Ελευθερία; Ελευθερία είναι η Ευθύνη. Είναι να είσαι υπεύθυνος. Να κρατάς κάθε στιγμή, σε κάθε περίπτωση, το μερίδιο της Ευθύνης που σου αναλογεί μέσα στον καταμερισμό της ομάδας και της κοινότητας. Ελευθερία είναι να σκέφτομαι, να σχεδιάζω και να αποφασίζω, κάθε στιγμή και σε κάθε περίπτωση, μαζί με τους άλλους, γι...

Ο Βύρων Θεοδωρόπουλος, τέως Γ.Γ. του Υπουργείου Εξωτερικών, καταγράφει της πέντε βασικές επιταγές για την ορθή άσκηση μιας εξωτερικής πολιτικής. Αυτές, κατά την αξιολογική κρίση του, είναι η επαρκής πληροφόρηση, η σωστή εκτίμηση των πληροφοριών, η στάθμιση της σχέσης κόστους-ωφελείας, ο παραμερισμός της ιδεοτέλειας, κομματικής ή προσωπικής, όπως επίσης και η κατάλληλη διπλωματική και διοικητική υποδομή.

Τα μείζονα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος ελληνισμός επικέντρωσαν το ενδιαφέρον της Ελληνικής Διπλωματικής Ιστορίας στα νεότερα χρόνια. Οι περισσότεροι μελετητές ασχολούνται με τις διπλωματικές σχέσεις, τα προβλήματα και τις διεθνείς εξελίξεις κατά τη διάρκεια του εικοστού αιώνα. Η πρώιμη Ελληνική Διπλωματική Ιστορία, που εξετάζει την ίδρυση και στελέχωση του Υπουργείου Εξωτερικών, τη διαμόρφωση των διαφόρων υπηρεσιών, τη διεθνή αναγνώριση του ελληνικού κράτους, την εγκαθίδρυση διπλωματικών σχέσεων σε διάφορα κράτη και τα πρώτα προβλήματα που αντιμετώπισε η νεοσύσ...

Θέματα από: την ιστορία του Βόλου, τη θρησκεία και την Εκκλησία, τον σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό, την πολιτική κατάσταση, το εκλογικό σύστημα, τα προβλήματα της Κατοχής, την Αντίσταση και τα Τάγματα Ασφαλείας, το προσφυγικό ζήτημα, το δημογραφικό ελληνικό πρόβλημα, τον φεμινισμό, το αγροτικό ζήτημα, τις Κοινωνικές Ασφάλειες, την υγειονομική πολιτική, το ιατρικό επάγγελμα κ.ά.

[...] Η πολιτική δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη έγινε την ώρα που βάδιζε σχεδόν μόνος -τον συνόδευαν ελάχιστοι "Φίλοι της Ειρήνης"- σ' ένα χώρο όπου βρίσκονταν - εκατοντάδες παρακρατικοί, - 180 άντρες της χωροφυλακής, - όλη η τοπική ηγεσία του σώματος: από το στρατηγό Μήτσου μέχρι το διευθυντή της αστυνομίας Ευθύμιο Καμουτσή και τον υποδιευθυντή Μιχ. Διαμαντόπουλο και από το διοικητή Εθνικής Ασφαλείας ταγματάρχη Κωνσταντίνο Δόλκα μέχρι τους υπομοιράρχους Εμμ. Καπελώνη και Δημήτριο Κατσούλη -από τα "μεγάλα ονόματα" της "υπόθεσης Λαμπράκη". Μέχρι σήμερα δεν ξέρουμε -και...