Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Υπάρχει κάποια σκοτεινή ικανοποίηση στο να αυτοκαταστρέφεται ένα άτομο ή ένας λαός, εφόσον πιστεύει ότι δεν έχει άλλα μέσα για να αποδείξει ότι είναι κύριος της τύχης του. Μας το είπαν αυτό οι φιλόσοφοι και οι ψυχολόγοι και μας το έδειξαν επίσης συχνά με τον τρόπο τους οι νεοέλληνες. Αλλά δεν λείπουν και τα αντίβαρα στην τάση της αυτοκαταστροφής. Αυτά διερευνώνται εδώ. Παρουσιάζονται ορισμένα ιστορικά πρόσωπα (οπλαρχηγοί του '21, εθνικοί ευεργέτες, πολιτικοί, αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης) που μπόρεσαν παρά τις πικρίες και τις αντιφάσεις τους να γίνουν για τη χώρα του...

Σε έναν κόσμο που υφίστατο δραματικές αλλαγές, οι Ηνωμένες Πολιτείες προσέγγισαν την Ελλάδα με όρους του παρελθόντος. Στρατιωτικοποίησαν πλήρως τη σχέση τους με την Αθήνα και υποστήριξαν το καθεστώς με αντάλλαγμα μια εύθραυστη σταθερότητα, όπως απέδειξε η τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974. Εντέλει, η πτώση της χούντας έφερε στην εξουσία εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που οι Ηνωμένες Πολιτείες επεδίωκαν να εμποδίσουν. Το βιβλίο αναλύει την πολιτική των ΗΠΑ από την οπτική των διεθνών σχέσεων, συνδέοντας το βασικό του θέμα, τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις, με την εν γένει...

Ο λόγος για τον Κωνσταντίνο Γ. Καραμανλή και το κράτος του. Όχι για τον Καραμανλή τον χάρη στη δικτατορία καθαρμένο από τον παλαιό κακό εαυτό του. Ούτε για τον έπειτα Καραμανλή, το σεβάσμιο και αγαπητό Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά για τον προϋπάρξαντα από τη δικτατορία Καραμανλή και το κράτος το καραμανλικό της περιόδου 1955-63. Για τον Καραμανλή, το δυναμικό, τον επίμονο στους στόχους του, το ρεαλιστή, τον πραγματοποιό, αλλά και τον Καραμανλή τον παλιοκομματικό, τον τραχύ και θυμώδη, τον "αλάθητο", το "σωτήρα" τον απρόσιτο, τον περιφρονητή των αντιπάλων του, τον καισαρ...

Η ιδιαίτερη αξία αυτού του βιβλίου είναι ότι προσεγγίζει την αριστερά με αγάπη αλλά και με αυστηρότητα και απαιτητικότητα. Μας δείχνει ότι "αριστερός" δεν είναι μια ετικέτα που εξασφαλίζεται με την ένταξη σε ένα κομματικό σχηματισμό, αλλά συμπύκνωση μιας σειράς αξιών: της δημοκρατίας, του ριζοσπαστισμού, της αλληλεγγύης, του ήθους, που πρέπει να επιβεβαιώνεται συνεχώς. Ο Φώτης Σαραντόπουλος βλέπει την αριστερά και από μέσα, ως δική του υπόθεση, και απέξω, ως μη δεδομένη. Κι αυτό θα έπρεπε να προσπαθήσουμε να κάνουμε όλοι και όλες μας. Γιατί ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα, π...

Μετά την πτώση της δικτατορίας, το 1974, παρουσιάστηκε μια μεγάλη ευκαιρία με το άνοιγμα ενός νέου δρόμου για την πρόοδο και την εθνική ανεξαρτησία της Ελλάδας. Όμως, διαφορετικοί υπήρξαν οι σχεδιασμοί των ξένων κέντρων, δυστυχώς με όργανά τους Έλληνες πολιτικούς, έτσι ώστε να μπει και πάλι ο λαός στο περιθώριο και να συνεχιστεί η ολόπλευρη εθνική παρακμή. Στο βιβλίο αυτό, που παρουσιάζει τα κυριότερα γεγονότα των τριάντα πέντε χρόνων της μεταπολίτευσης, ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι η αντίσταση στις επιδιώξεις της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και του νεοφιλελευθερισμο...

[...] Πιστεύω ότι πρέπει να δώσουμε μία μάχη ιδεών έναντι μηχανισμών επικοινωνίας, οι οποίοι επιδιώκουν την αποπολιπκοποίηση, το λαϊκισμό και την απαξίωση της παράταξης μας. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της διαστρέβλωσης των ιδεών μας. να υπερασπιστούμε την ουσιαστική συμβολή μας στην παγίωση της δημοκρατίας και τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας και να αναδείξουμε τις διακριτές θέσεις του νέου κυβερνητικού μας προγράμματος ριζοσπαστικών αλλαγών για ένα κράτος δικαίου, κοινωνικής δικαιοσύνης και αποτελεσματικότητας. [...] (Από την Εισαγωγή της Μαριέττας Γιαν...

Η παρούσα έκδοση αποτελεί κείμενο του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ, που είχε δημοσιευτεί στο "Ριζοσπάστη της Κυριακής" σε τρεις συνέχειες στις 11,18 και 25 Απριλίου 2010. Αναδεικνύει την ανάγκη το ΚΚΕ να δρα με ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική αυτοτέλεια ως Κόμμα Νέου Τύπου με τις επαναστατικές αρχές οργάνωσης και λειτουργίας του κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Αυτό το καθήκον ήρθε να υπηρετήσει ο Νίκος Μπελογιάννης σε συνθήκες βαθιάς παρανομίας στην Ελλάδα. Η έκδοση αυτών των τριών άρθρων σε μια μικρή μπροσούρα, μετά από επιμέλεια και ελάχιστες τροποποιήσεις, πιστε...

Το ανά χείρας βιβλίο αποτελείται από δύο μείζονες και πρωτότυπες μελέτες σχετικά με τον Εμφύλιο Πόλεμο στην Ελλάδα και το ρόλο του αμερικανικού παράγοντα τόσο στα γεγονότα της στρατιωτικής σύγκρουσης όσο και στις πολιτικές εξελίξεις της μετεμφυλιακής εποχής. Και στις δύο αυτές μελέτες επιχειρούμε, μέσα από την αξιοποίηση μίας εξαντλητικής βιβλιογραφίας, να διερευνήσουμε ιδιαίτερες όψεις του Εμφύλιου Πολέμου στην Ελλάδα και εν συνεχεία της αμερικανικής επέμβασης και του λεγόμενου αντι-αμερικανισμού. Βασικός σκοπός μας είναι μέσα από την υιοθέτηση σχετικών μεθοδολογικών και θ...

"Θεμέλιον αυτής της χώρας είναι η εθνικόφρων παράταξις. Εις αυτήν στηρίζεται η εδαφική ακεραιότης, η εθνική ανεξαρτησία και η δυνατότης δημοκρατικής ζωής. Εάν δεν υπήρχαν οι εθνικόφρονες, η Ελλάς θα είχεν ακρωτηριασθεί εδαφικώς, θα ήτο ήδη κράτος - ανδρείκελον γνωστής μεγάλης δυνάμεως και η πλέον στυγνή δικτατορία θα εβασάνιζε τους Έλληνας. Αλλά και σήμερον, θα εδέσποζε απελπιστική η προοπτική διά το μέλλον, αν πράγματι είχε διαλυθεί, όπως επιστεύθη από πολλούς, η εθνικόφρων παράταξις. Δεν κατέρρευσεν το οχυρόν. Το αμυντικόν τείχος δεν έπεσε. Όσοι, ανήκοντες άλλοτε εις τ...

"... Ολόκληρο το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από το πρωί της 25ης Νοεμβρίου 1973, οπότε έφθασε σ' εμένα το πρώτο υπόμνημα Καραμανλή, μέχρι και το πρωινό της 30ης Νοεμβρίου, που ήρθε το δεύτερο - επί επτά δηλαδή ημέρες - με βασάνιζε το πελώριο δίλημμα που είχε ορθωθεί μπροστά μου: Έπρεπε, άραγε, να εμπλακώ σε συνεργασία με τον Κ. Καραμανλή, που η μέχρι τη στιγμή εκείνη ιστορία του και η "ποικιλότροπη" δράση του ως πολιτικού - με είχαν απογοητεύσει; Μου ήταν επιτρεπτό να αποδυθώ στην (προσωπικώς δυσάρεστη) προσπάθεια που θα προωθούσε τη "λύση Καραμανλή";..." "... Ο "Ατ...

"Ο Νίκος Ψυρούκης ανήκει στην ομάδα των μελετητών της πρόσφατης ελληνικής ιστορίας. Ερευνητικό και άγρυπνο πνεύμα, με λαμπρή θεωρητική κατάρτηση, μεθοδικότητα και συνέπεια, έδωσε μια σειρά από αναλύσεις πολιτικών και κοινωνικοοικονομικών προβλημάτων των τελευταίων σαράντα χρόνων. Το έργο του "Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας", γραμμένο στα χρόνια της δικτατορίας, αποτελεί μια τολμηρή σύνθεση των εσωτερικών εξελίξεων ύστερα από την έκρηξη του Β΄ παγκοσμίου πολέμου. Ουσιαστικά δεν πρόκειται για ιστορία, για παράθεση δηλαδή γεγονότων, αλλά για ανατομία μιας πολυδιάστατης εποχής....

Το πρόβλημα του κυπριακού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος έτσι όπως μεταπολεμικά διαμορφώθηκε, αποτελούσε τη συνέχιση της επαναστατικής κληρονομιάς που ο ελληνικός λαός δημιούργησε στα 1940-1944. Μπορούμε μάλιστα να πούμε ότι αποτελούσε τη νέα μορφή της λαϊκής αντιϊμπεριαλιστικής πάλης που είχαν αρχίσει οι έλληνες εργαζόμενοι από τον καιρό της ιταλικής φασιστικής επιδρομής ενάντια στη χώρα τους. Πολύ σωστά παρατηρεί ο Κομνηνός Πυρομάγλου: "Κατά ένα τρόπο, ο απελευθερωτικός αγών των Κυπρίων είναι συνέχεια του Αγώνος Αντιστάσεως εις την Ελλάδα..."

"[...] Το βιβλίο "Μετά τον εμφύλιο" επιχειρεί να απαντήσει σε σειρά ερωτημάτων για το τι έγινε στον τόπο κατά τη διάρκεια αυτής της τόσο σύνθετης περιόδου. Ποιος ήταν ο ρόλος του Κέντρου απέναντι στον "κομμουνιστικό κίνδυνο"; Ποιος ήταν ο ρόλος του Παλατιού ανάμεσα στους ξένους και στην ελληνική πολιτική ζωή; Πώς και γιατί συγκρούστηκε ο Παπάγος με το στέμμα και πώς τελικά πολιτεύτηκε; Ποια ήταν η θέση των Σοβιετικών στο ελληνικό πρόβλημα; Ποιος ήταν ο ρόλος του Σπύρου Μαρκεζίνη και γιατί συγκρούστηκε με τον Στρατάρχη; Τι συνέβη με την προσφυγή της κυβέρνησης Παπάγου στον...

Οι πέντε τόμοι της σειράς "Τα φοβερά ντοκουμέντα" από "Το Βήμα", που προηγήθηκαν, πραγματεύονται την περίοδο από την Κατοχή και την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου μέχρι τα χρόνια μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο. Ο έκτος αυτός τόμος επιστρέφει στις αρχές του 20ού αιώνα, με θέμα του το κίνημα στο Γουδί, το καλοκαίρι του 1909. Το κίνημα στο Γουδί, από το οποίο πέρυσι συμπληρώθηκαν εκατό χρόνια, δημιούργησε τη νέα Ελλάδα. Αποτελεί δε το μοναδικό ίσως στρατιωτικό κίνημα στην ελληνική Ιστορία που καταγράφηκε θετικά τόσο στην κοινή συνείδηση όσο και στην ιστοριογραφία, που συχν...

Η Έλλη Παππά κατέθεσε το 1993 και το 1995 δύο κείμενά της στα Ιστορικά Αρχεία του Μουσείου Μπενάκη, θέτοντας ως προϋπόθεση να δημοσιευτούν μόνο μετά τον θάνατο της. Το πρώτο κείμενο ήταν ένα δακτυλόγραφο 52 σελίδων με τίτλο "Υπόθεση Πλουμπίδη" και το δεύτερο μία ομάδα κειμένων (συνολικά 108 σελίδες) απαρτιζόμενη από: προλογικό σημείωμα με τίτλο "Λίγα λόγια", αυτοβιογραφικό κείμενο, σώμα άρθρων της στις εφημερίδες "Αυγή" και "Νέα" με τίτλο "Παράρτημα", κείμενο με τίτλο "Γράμματα στον γιο μου" και ιδιόχειρο γράμμα του Νίκου Πλουμπίδη προς την ίδια με ημερομηνία 4. V. 52....

Με άξονες τις παραδοσιακές δομές και λειτουργίες του παρελθόντος και πρότυπο-κατεύθυνση το δυτικό-νεωτερικό παράδειγμα, η ελληνική κοινωνία πορεύθηκε μέσα σε μία ιστορικά ιδιόμορφη διαρκή κίνηση κοινωνικών, οικονομικών, πολιτικών και πολιτισμικών αποδιαρθρώσεων και ανασυνθέσεων. Μία πορεία που αποδεικνύεται δύσκολη καθώς θεσμικές δυσλειτουργίες, οικονομικές υστερήσεις και πολιτισμικές μεταβολές αναδεικνύουν τις δομικές ιδιομορφίες και αδυναμίες της. Στο βιβλίο αυτό, ως εισαγωγή στη μελέτη της ελληνικής κοινωνίας, καταβάλλεται η προσπάθεια να απεικονισθεί και να αναλυθεί...

Η ζωή του Χακκί Κομπάκογλου είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα για τους Έλληνες και πολύτιμη πηγή για την ιστορία τους γιατί απλούστατα υπήρξε βουλευτής Καβάλας την κρισιμότατη περίοδο 1915-1922. Η χώρα μόλις είχε βγει από τους Βαλκανικούς πολέμους που τη διπλασίασαν σχεδόν εδαφικά προσθέτοντας όμως και μειονοτικούς πληθυσμούς σε ποσοστό που για πρώτη φορά απασχολούσε τις κυβερνήσεις. Οι μουσουλμάνοι εν προκειμένω ήταν 316.000 στη Μακεδονία, 26.100 στην Ήπειρο, 105.600 στη Δυτική Θράκη, 8.850 στα νησιά του Αιγαίου, 19.800 στην Κρήτη και 3.500 στη Θεσσαλία. Ήταν προφανές στους δ...

Για τον ερευνητή και το μελετητή της εποχής, η συμβολή του Αριστείδη Σ. Καλογερόπουλου-Στράτη είναι σημαντική. Προσφέρει πληροφορίες για βασικές στιγμές των εξελίξεων της εξωτερικής πολιτικής μας, καθώς από υπεύθυνη θέση είχε το προνόμιο να παρακολουθήσει από κοντά -και έως κάποιο βαθμό να επηρεάσει- αποφάσεις που, όπως καλά γνωρίζουμε, δεν είναι σχεδόν ποτέ "μονοπρόσωπες" και που δεν καθορίζονται, συνήθως, με αποκλειστικό γνώμονα τη σημασία τους για τη διεθνή θέση της χώρας. Αλλά λαμβάνουν υπόψη τους και άλλες παραμέτρους, επίσης γνωστές σε όλους, αρχικά άσχετες με την άσκ...