Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Όσιπ Μαντελστάμ, γεννημένος στη Ρίγα της Λετονίας το 1891, έτος μετέωρο, όπως λέει σε ένα από τα σημαντικότερα ποιήματά του, από πατέρα γερμανοεβραϊκής καταγωγής και μητέρα ρωσικής, θα ζήσει την παιδική του ηλικία στην προεπαναστατική Πετρούπολη -όπου θα φοιτήσει στην προνομιούχα σχολή Τένισεφ- περνώντας τα καλοκαίρια στο τσαρικό θέρετρο Πάβλοφσκ. Από κει, στο Παρίσι και στη Χαϊδελβέργη για σπουδές, έπειτα στο Πανεπιστήμιο της Πετρούπολης, οπότε κι αρχίζουν οι "γύροι της φωτιάς" -η ποίηση, οι πρώτοι κύκλοι δίπλα στους συμβολιστές μες στη φλογισμένη κοινωνική ατμόσφαιρα με...

"... Φουτουρισμός ως ένα ενιαίο συγκροτημένο ρεύμα δεν υπήρχε στη Ρωσία μέχρι την Οκτωβριανή Επανάσταση. Με αυτό το όνομα χαρακτήριζαν οι κριτικοί όλες τις επαναστατικές καινοτομίες. Μοναδική συσπειρωμένη ιδεολογικά ομάδα φουτουριστών ήμασταν εμείς, οι ονομαζόμενοι (ανεπιτυχώς) "κυβο-φουτουριστές" (Β. Χλέμπνικοφ, Β. Μαγιακόφσκι, ο Ντ. Μπουρλιούκ, Α. Κρουτσιόνιχ, Β. Καμένσκι, Ν. Ασέγιεφ, Όσιπ Μπρικ, Σ. Τρετικόφ, Μπ. Κουσνέρ). Δεν είχαμε χρόνο να ασχοληθούμε με τη θεωρία της ποίησης, την εφαρμόζαμε στην πράξη..."

Έζησε µόλις 36 χρόνια, µα τα έζησε φλεγόµενος και πέθανε καιόµενος, έτσι όπως αρµόζει σε κάποιον που εισέβαλε ορµητικά στη λογοτεχνική σκηνή της Ρωσίας των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα και αποφάσισε να εγκαταλείψει τον κόσµο µε µία σφαίρα στο κεφάλι, αρνούµενος να δει κατάµατα την πραγµατικότητα, είτε αυτή αφορούσε τον έρωτα, είτε την επανάσταση την οποία τόσο λαχταρούσε, τόσο πολύ εργάστηκε για να έρθει και τόσο πολύ της αφοσιώθηκε. Το "Περί αυτού" είναι ίσως το καλύτερο από τα έργα του. Διαβάζοντάς το ο αναγνώστης αναγνωρίζει εκείνη την ορµητική γραφή του Μαγιακόφσ...

Είκοσι ολόκληρα χρόνια έγραφε το "Ποίημα δίχως ήρωα" η Άννα Αχμάτοβα. Είκοσι ολόκληρα χρόνια η ποιήτρια στροβιλιζόταν στους σιγανούς ανέμους της ψυχικής ενδοχώρας. Είκοσι ολόκληρα χρόνια εγκαταβίωνε στον κόσμο της ζωντανής μνήμης και της νεφελώδους ανάμνησης. Το "Ποίημα δίχως ήρωα" είναι, κατά την ίδια την Αχμάτοβα, "μία κοσμηματοθήκη με τριπλό πάτο". Είναι ένα ποίημα τριών επιπέδων. Το πρώτο επίπεδο είναι η συνάντηση με το παρελθόν, ο θρήνος των νεκρών. Μία νύχτα μαγική η ηρωίδα καλεί τις "γλυκές σκιές" και τότε στη σκηνή εμφανίζονται οι βασικοί συντελεστές μιας νύχτας...

"Βρέστε μου έστω κι έναν μεγάλο Ευρωπαίο ποιητή που να ανταποκρίνεται στα ανθρώπινα ιδανικά μας με τόση πληρότητα και με τέτοιο τρόπο, όσο αυτός ο αντιπρόσωπος της ποίησής μας: ο Πούσκιν. Γι' αυτό χαρακτηρίζουμε τον Πούσκιν σαν τον μεγαλύτερο εθνικό μας ποιητή. Αν τον ονομάζουμε εθνικό είναι γιατί αντιπροσωπεύει την πληρέστερη έκφραση των τάσεων, των ενστίκτων και των αναγκών της ρωσικής ψυχής, σε μια δοσμένη περίοδο της ιστορίας μας. Στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία υπάρχουν καλλιτεχνικές μεγαλοφυΐες πρώτου μεγέθους, οι Σαίξπηρ, οι Θερβάντες, οι σίλλερ. Αλλά δείχτε μου κι ένα μο...

Αρχίζοντας, θα τολμούσα -λόγω ξεχωριστής αγάπης για το παρουσιαζόμενο έργο- να καταθέσω στον αναγνώστη κάτι το πολύ προσωπικό μου και μάλιστα υπό τη μορφή έμμεσου εσωτερικού μου ερωτήματος: αληθινά, δεν ξέρω πόσο μεγάλη θα ήταν ακόμη η πενία της ποιητικής μου συνείδησης, εάν δεν είχα γνωρίσει το έργο του Bobrowski. Επειδή, βέβαια, η τελική αίσθηση του κατορθώματος του είναι μια στο έπακρον πειστική Μαγεία. Την υιοθετείς ευφρόσυνα και πορεύεσαι εντός της, επειδή ποτέ δεν σου επιβάλλεται με οιουδήποτε είδους εστολισμό. Λεκτικό ή εικονοπλαστικό ή και άνευ εννοίας συμβολικό. Έτ...

Με τα ποιήματα της Άννας Αχμάτοβα, τη γνωστότερη ποιητική της συλλογή "Ρέκβιεμ", τη μνημειώδη ποιητική σύνθεση "Ποίημα δίχως Ήρωα" και τις "Ελεγείες του Βορρά" κάνει την εμφάνισή της στην αγορά η φιλόδοξη νέα σειρά των εκδόσεων Μικρή Άρκτος. Η απόδοση, το γύρισμα των ποιημάτων στη γλώσσα μας έγινε από τον ποιητή Γιάννη Αντιόχου, ο οποίος βασίστηκε σε αγγλικές και γερμανικές μεταφράσεις του έργου μιας από τις μεγαλύτερες φωνές του 20ού αιώνα.

Ο τόμος περιλαμβάνει τα ποιήματα: Σύγνεφο με παντελόνια Ο πόλεμος και η ειρήνη Ο αυτοαγαπώμενος συγγραφέας αφιερώνει τούτες τις γραμμές στον εαυτό του Ο άνθρωπος Παρίσι Ιωβηλαίο Ξελασπώστε το μέλλον Καλά πάμε Μ’ όλη μου τη φωνή ... Άχαρο λοιπόν έργο η κριτική, όταν αντιμετωπίζει ένα έργο σαν του Mαγιακόβσκη, που την αφοπλίζει. (Tουλάχιστο αυτή η αναγνώριση κι η ομολογία ας μετριάσει την εντύπωση της αχαριστίας και της αδικίας). Άχαρο, είπαμε, και σχεδόν ακατόρθωτο, γιατί η ακτινοβολία της ποίησης του Mαγιακόβσκη ήταν, και παραμένει, τόσο μεγάλη, που θαμπώνει τη...

Στα χρόνια της τρομερής εξουσίας του Γιεχόβ, πέρασα δεκαεφτά μήνες κάνοντας ουρά στις φυλακές του Λένινγκραντ. Μια μέρα, κάποιος μ’ αναγνώρισε. Τότε, η γυναίκα με τα μπλάβα χείλια που στεκόταν πίσω μου και που σίγουρα ποτέ δεν θα ’χε ακούσει τ’ όνομά μου, βγήκε απ’ τον λήθαργο που όλοι είμαστε βυθισμένοι και μου ψιθύρισε στ’ αυτί (εκεί όλοι μιλούσαμε ψιθυριστά): "Κι αυτό μπορείτε να το περιγράψετε;" Είπα: "Μπορώ". Τότε, κάτι σαν χαμόγελο γλίστρησε πάνω σ’ αυτό που κάποτε ήταν το πρόσωπό της. Όχι, δεν ήμουνα κάτω από ξένον ουρανό ούτε και με προστάτευαν ξένα φτερά. Με το λαό...

Η ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΜΟΝΗΣ Αύριο, αύριο μου λες κι όχι απόψε. Αύριο, αύριο, και πότε θα έλθει το αύριο; Περιμένω με αγωνία σα μου λες "όχι", αυτό σημαίνει "ναι" και σα μου λες "ναι", αυτό σημαίνει "όχι" Ξέρω την πονηριά σου αυτή η μακρινή Πριγκηπέσσα μου! Από καιρό συνήθισα σ' αυτή, αλλ' η νύχτα είναι μακριά. Η νύχτα χωρίς ύπνο, χωρίς φεγγάρι η νύχτα της ανησυχίας και της αϋπνίας η νύχτα χωρίς όνειρα και οράματα. Αγρυπνώ και ακούω πολύ κουρασμένος ξαπλωμένος στο στενό κρεββάτι μου ακούω πως περνούν τα τραίνα

Περιέχονται ποιήματα των: Τρεις Ρώσοι ποιητές - Aleksandr Aleksandrovich Blok - Osip Emilievich Madelastam - Sergei Aleksandrovich Yesenin Νέγροι ποιητές - Anderson Aston - Aroarena Marcelino - Arrascaeta Juan Julio - Atkins Russel - Adeboue Babalona - Attuly Lionel - Baquero Gaston - Barios Pilare - Bergeng Dawid Cranmer Theko - Bolamba Antoine Roger - Borno Luis - Boti Regino - Brocks Gwentolyn - Brouard Carl - Brawn Cenitan - Camille Russan - Camprel Owen - Caren Jan - Carter Martin - Cesaire Aime - Colymory Franka - Culeen Countee - Damas...

[...] Η ποίηση του Ταρκόφσκι αντλεί εν μέρει την καταγωγή της από τους ρώσους Συμβολιστές. Η ανυποταξία του ενάντια στη ρηχότητα της καθημερινότητας, καθώς και η άρνηση του να ενταχθεί σε κάποια από τις Σχολές, τον φέρνουν κοντά στη Μαρίνα Τσβετάγιεβα. Για τον Ταρκόφσκι ο ποιητής είναι ένας μύστης, ένας προφήτης με την έννοια ότι όχι μόνο λέει την αλήθεια, αλλά και προβλέπει το μέλλον. «Στην ποίηση», γράφει, «υπάρχει κάτι εκπληκτικό, γιατί κάθε φορά δημιουργείται μια ισχυρή ποιητική πραγματικότητα που επηρεάζει τον κόσμο μας. Η ποίηση είναι μια επικίνδυνη ενασχόληση. Το τί...

Ο Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι έζησε και πέθανε -και εξακολούθησε να υπάρχει και μετά τον θάνατό του- ως ένας πολυσυζητημένος ποιητής, που τόσο η αποδοχή όσο και η απόρριψή του αγγίζει συχνά τα πιο ακραία όρια αυτών των εννοιών. Ακόμη και στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης οι συζητήσεις για τον ποιητή, την πρωτοποριακή ποιητική του, τη ζωή του και τη στάση του απέναντι στη σοσιαλιστική επανάσταση, βρίσκονταν σε ένταση. Η στάση αυτή ήταν αναμενόμενη απέναντι σ’ έναν ποιητή που σ’ όλη την πορεία του απέρριπτε και αποδεχόταν πράγματα με πολύ πάθος, ορμητικό και προκλητικό ως τα άκρα...

Ρέκβιεμ για ένα λαό που στενάζει κάτω από το ζυγό του δυνάστη. Ρέκβιεμ, ένας ύμνος στον άνθρωπο, που μέσα στη δίνη της ιστορίας επιμένει να αντιστέκεται και να νικάει. Ρέκβιεμ, ένα ποίημα σ' εκείνους που κατέβαλαν το τίμημα της ελευθερίας, της αξιοπρέπειας, της ελπίδας. Ρέκβιεμ, μια μεταγραφή άφατων συναισθημάτων. Ρέκβιεμ, η μυστική συνταγή του νόστου. Ρέκβιεμ, ο καθοδηγητικός ρόλος της μνήμης στη ζωή των ανθρώπων και των κοινωνιών. Ρέκβιεμ, η κραυγή των θυμάτων, η συγχώρεση των θυμάτων, η σιωπή μετά τον διάλογο με την τρέλα των θυτών.

Στη Ρωσία στα τέλη της δεκαετίας του '30, ένας από τα εκατομμύρια των αθώων που συλλαμβάνονταν και αγνοούνταν σε μπουντρούμια και στρατόπεδα, είναι και ο γιος της Άννας Αχμάτοβα, μιας από τις μεγαλύτερες Ρωσίδες ποιήτριες του 20ού αιώνα. Τότε λοιπόν εκείνη συνθέτει ποιήματα που δεν τολμάει να τα εμπιστευτεί στο χαρτί: έμπιστοι φίλοι τα αποστηθίζουν και τα απαγγέλλουν σταθερά, επί χρόνια, για να μην τα ξεχάσουν. Ξορκίζοντας την προσωπική της τραγωδία, η Αχμάτοβα μιλάει στο όνομα όλων των θυμάτων, καθώς και όλων των γυναικών που, όπως εκείνη, έκαναν ουρά για εβδομάδες κ...