Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στη μελέτη αυτή η "γενιά του '80" συνδέεται με τη θεωρία του μεταμοντερνισμού. Επιχειρήθηκε να περιγράφει ακροθιγώς το αν και σε ποιο βαθμό τους λογοτέχνες της λεγόμενης γενιάς του '80 απασχόλησαν θέσεις που επιχείρησαν να συμφιλιώσουν το μαρξισμό με τη σχολή της αποδόμησης και συνεπώς η ανάγκη να επαναπροσδιορίσουν τις σχέσεις ανάμεσα στην απελευθέρωση της διαφορετικότητας και να επικρατήσουν καθολικά ισχύουσες η ελευθερία, η ευτυχία και η δικαιοσύνη. Το μεταμοντέρνο υποκείμενο και το συγγραφικό του σύμπαν έχει αντίκρισμα στους "φιμωμένους" και τους ανώνυμους, λόγω της ικα...

Επιχειρώντας να ερμηνεύσει κανείς την ευρεία και συμβολική χρήση του αριθμού 3, οδηγείται στις απαρχές της αριθμολογικής σκέψης, της φιλοσοφικής θέασης του κόσμου που στηρίζεται στα μαθηματικά και στις μυστικές, αριθμητικές αντιστοιχίες του επίγειου με το ουράνιο, του μικρόκοσμου με τον μακρόκοσμοo δηλαδή στην παράδοση που ξεκινά με τους Πυθαγόρειους και τον πλατωνικό Τίμαιο, και από τους Πατέρες της Εκκλησίας ως τους μυστικιστές της ύστερης αρχαιότητας, από τους αποκρυφιστές και αστρολόγους του Μεσαίωνα ως τον Κοπέρνικο και τον Κέπλερ, εκβάλλει στον Ρομαντισμό και στους μο...

Ποια είναι τα μηνύματα της "Αποκάλυψης του Ιωάννη" στη δυτική λογοτεχνία του εικοστού αιώνα; Πώς διαβάζουν επτά Έλληνες ποιητές μια μπαλλάντα ενός Γερμανού ρομαντικού; Μπορεί να εκφράσει θρησκευτικότητα η ποίηση ενός αγνωστικιστή; Είναι προτιμότερο η θεία λειτουργία στην ελληνική εκκλησία να γίνεται στη σημερινή μας γλώσσα; Τι απεικονίζουν οι ελληνικές επανεγγραφές της "Έρημης χώρας" του Έλιοτ; Ποια είναι η εικόνα της Ελλάδας στα έργα των σημερινών Ευρωπαίων συγγραφέων; Μπορεί να γραφεί ένα μυθιστόρημα σε στίχο; Στις ερωτήσεις αυτές, και σε κάποιες άλλες, επιχειρούν να απ...

Η ανά χείρας μελέτη επιχειρεί να φωτίσει όψεις της θεολογίας, της λογοτεχνίας και της φιλοσοφίας με αναφορά την ανατροπή της ύπαρξης. Κατ' αυτόν τον τρόπο, οι αναγνώστες καλούνται να παρακαθίσουν σε ένα δείπνο με καλεσμένους υπαρξιστές φιλοσόφους και λογοτέχνες από διαφορετικές εποχές. Ο Dostoyevsky, ο Kierkegaard, ο Sartre, o Πεντζίκης, ο Καζαντζάκης και ο Παπαδιαμάντης συζητούν για τα νοήματα της ύπαρξής μας, αφοπλίζοντας τον εαυτό μας από κάθε συγκαταβατική βεβαιότητα. Διαμορφώνεται, με άλλους λόγους, μία ατμόσφαιρα διαλεκτικής με κυρίαρχο θέμα την ύπαρξη και την ανατροπ...

"Έχω την αίσθηση ότι το "εκτός εαυτού" του κειμένου αποτελεί εντέλει την ιδιαίτερη μέριμνα και την κεντρική στόχευση του Αλεξίου. Όχι βέβαια, προκειμένου να παρασύρει το κείμενο στις δικές του προθέσεις και να το αποκόψει από την προοπτική του, αλλά, αντίθετα, προκειμένου να διαμορφώσει τη διάθεση και την προοπτική της δικής του ερμηνευτικής δοκιμασίας στο ύψος και το ήθος μιας παραπληρωματικότητα την οποία μαιευτικά εξάγει από το κείμενο, κατά τρόπον ώστε η παραπληρωματικότητα της ερμηνείας να συνάδει απόλυτα με την εκχώρηση του κειμένου στο νεύμα της ερμηνευτικής προσέγγι...

Τι συμβολίζει η λευκή φάλαινα στο "Μόμπι Ντικ"; Τι είναι η ροή της συνείδησης στη λογοτεχνία; Και τι κοινό έχουν η "Λολίτα" και "Το κουρδιστό πορτοκάλι"; Σε αυτό το συλλογικό έργο, καλύπτονται τα βασικά ρεύματα, θέματα και είδη της λογοτεχνίας και εξετάζονται πάνω από 250 λογοτεχνικά έργα. Γραμμένο με απλή και κατανοητή γλώσσα, το βιβλίο εξηγεί τη λογοτεχνική ορολογία και είναι γεμάτο με συνοπτικές αλλά εύληπτες εξηγήσεις, διαγράμματα και έξυπνη εικονογράφηση, που το καθιστούν ιδανική εισαγωγή για τον κόσμο της λογοτεχνίας -από τα αρχαία έπη όπως η "Ιλιάδα" και η "Μα...

"Η ανά χείρας μελέτη εστιάζει στις μεταβαλλόμενες δομές της σκέψης στη μυθοπλασία. Η έννοια της μίμησης και οι μετασχηματισμοί τους οποίους υπέστη από εποχή σε εποχή προκάλεσαν την ιδέα πως αυτές οι αλλαγές εδράζονταν στις σταθερές δομές της γλώσσας και της εμπειρίας. Έτσι μολονότι οι περιγραφές του αντικειμένου της μίμησης άλλαζαν, καθώς κάθε εποχή κατασκεύαζε το δικό της μοντέλο του κόσμου, η αφήγηση πάντοτε προϋπέθετε τη δομή ενός κόσμου. Οι σκέψεις αυτές με οδήγησαν στο να δοκιμάσω μια νέα μέθοδο στο πλαίσιο της ιστορικής προσέγγισης της μυθοπλασίας. Με βάση την υπόθεση...

Η Agatha Christie, η Patricia Highsmith, ο Emile Zola, ο Arthur Conan Doyle και ο Γιάννης Μαρής τι κοινό μπορεί να έχουν μεταξύ τους ως συγγραφείς, τι είναι αυτό που τους συνδέει; Διαβάζοντας και μελετώντας τις επτά ιστορίες: To "Έγκλημα στο Orient Express", το "4:50 από το Paddington", το "Μυστήριο του μπλε τρένου", το "Άγνωστοι σ' ένα τρένο", το "Ανθρώπινο κτήνος", το "Ο άντρας με τα ρολόγια" και το "13ος επιβάτης", διαπιστώνουμε ότι το τρένο αποτελεί μια εύκολη και σωστή επιλογή των συγγραφέων ως τόπο εγκλήματος. Οι επτά επιλεχθείσες ιστορίες έχουν κοινό τόπο εγκλήμα...

Ιστορίες ποδηλασίας, γραµµένες από τη Μαρία Λαϊνά, µε το πεντάλ της να γυρίζει µε λεπτοφυή ήχο, παρόµοιο µε της παλιάς ηλεκτρικής γραφοµηχανής. Πενήντα επιφυλλίδες µε τον τίτλο "Πεντάλ", γραµµένες στο διάστηµα 2009-2011, για το ένθετο ''Βιβλιοθήκη'' της εφηµερίδας Ελευθεροτυπία. Σχολιασµός της τότε επικαιρότητας (που περιέργως παραµένει πλειστάκις, αν όχι πάντα, επίκαιρη) µε ευθέως και αντιστρόφως ανάλογη παράθεση ποιηµάτων και αποσπάσµατα πεζογραφίας. Οµορφιά και ασχήµια. Ενίοτε σαρκασµός και γέλιο. Ο χρόνος σαν σε ακίνητη ισορροπία. Σπαρταριστή!

Στο βιβλίο αναλύονται μερικά μνημειώδη μυθιστορήματα από διαφορετικές περιόδους, γλώσσες και λογοτεχνικές τάσεις που είναι περιβόητα για την δυσκολία τους και την προσπάθεια και επιμονή που απαιτούν από τον επίδοξο αναγνώστη προκειμένου να γίνουν κατανοητά. Μέσα από αυτές τις σύντομες αναλύσεις επιχειρείται μια αποκωδικοποίηση τόσο της ίδιας της αναγνωστικής διαδικασίας όσο και των πολλαπλών γλωσσικών, δομικών και θεματικών δυσκολιών που τα κείμενα αυτά προβάλλουν προκαλώντας έτσι προσκόμματα σε συμβατικές απόπειρες ερμηνείας.

Αν ζήσουµε άλλον έναν αιώνα -µιλάω για τη συλλογική ζωή, που είναι η αληθινή ζωή, και όχι για τις µικρές ζωές που ζούµε ατοµικά- και έχουµε πεντακόσιες λίρες τον χρόνο και ένα δωµάτιο δικό µας η καθεµιά· αν συνηθίσουµε να έχουµε την ελευθερία και το θάρρος να γράφουµε ακριβώς αυτό που σκεφτόµαστε· αν δραπετεύουµε λίγο από το κοινόχρηστο καθιστικό και βλέπουµε τους ανθρώπους όχι πάντα στο πλαίσιο της σχέσης του ενός µε τον άλλον αλλά σε σχέση µε την πραγµατικότητα· καθώς και τον ουρανό και τα δέντρα ή οτιδήποτε όπως είναι στην πραγµατικότητα... αν αντιµετωπίσουµε το γεγονός,...

Το βιβλίο του Μ. Ζ. Κοπιδάκη, ""Πέθανε πράγματι ο Μέγας Πάν;" Και άλλα κείμενα παντοδαπά", με φιλολογική επιμέλεια του Κώστα Μπουρναζάκη, συγκροτείται από έξι Ενότητες, υπό τους τίτλους: α) "Η αρχαιότητα και οι καταβολάδες της", β) "Βίβλου ζηλωτές και αντιλέγοντες", γ) "Ποικίλα Νεοελληνικά", δ) "Ώσπερ ο Πρωτεύς παντοδαπός", ε) "Καστρινοί και Καστροφόροι", στ) "Σκαλαθύρματα". Αποτελείται από 52 κείμενα: μελέτες, φιλολογικά δοκίμια, ομιλίες, κριτικές, και άρθρα, μιας ευρύτατης περιοχής των Γραμμάτων και των Τεχνών, που εκτείνεται από την Ελληνική, τη Ρωμαϊκή Αρχαιότητα, και τ...

Ένα αφήγημα για την αναζήτηση της αλήθειας, το οποίο μετέρχεται ποικίλους τρόπους λογοτεχνικής γραφής, προκειμένου να φωτίσει την περιπέτεια της αλήθειας, των αντιλήψεων αλήθειας, μέσα στον ιστορικό χρόνο. Από την εποχή του Ομήρου και του Θουκυδίδη, στους αιώνες του Αγίου Ιερώνυμου και του Καραβάτζο, του Καρτέσιου και του Γκαίτε, του Σιμωνίδη, του Ροΐδη και του Μπόρχες, μέχρι τις μέρες μας. Η αλήθεια της λογοτεχνίας, σε διάλογο με την αλήθεια της ιστορίας, την αλήθεια της πίστης, την αλήθεια της εικόνας, την αλήθεια των ιδεών, οι αέναες μεταμορφώσεις της αλήθειας μέσα στη...

Είναι άραγε οι Αµερικανοί από τον Άρη και οι Ευρωπαίοι από την Αφροδίτη; Mήπως ο αντιαµερικανισµός είναι νοµιµοποιηµένος ρατσισµός; Ή µήπως πρόκειται για κάτι ανύπαρκτο, για µια κατασκευή των Αµερικανών υπερπατριωτών που δεν δέχονται κριτική και δεν παίρνουν από λόγια; Πολλοί αποδίδουν την ευρωπαϊκή εχθρότητα εναντίον των ΗΠΑ στον φθόνο και θεωρούν τον "εξαµερικανισµό" άριστη µορφή εκσυγχρονισµού. Πράγµατι, σε πολλές περιπτώσεις, ο αντιαµερικανισµός είναι µια σειρά από στερεότυπα, προκαταλήψεις και υπεραπλουστευµένες, συνήθως ανακριβείς, πληροφορίες: το πρόβληµα στις κοινων...

Αν ζήσουµε άλλον έναν αιώνα -µιλάω για τη συλλογική ζωή, που είναι η αληθινή ζωή, και όχι για τις µικρές ζωές που ζούµε ατοµικά- και έχουµε πεντακόσιες λίρες τον χρόνο και ένα δωµάτιο δικό µας η καθεµιά· αν συνηθίσουµε να έχουµε την ελευθερία και το θάρρος να γράφουµε ακριβώς αυτό που σκεφτόµαστε· αν δραπετεύουµε λίγο από το κοινόχρηστο καθιστικό και βλέπουµε τους ανθρώπους όχι πάντα στο πλαίσιο της σχέσης του ενός µε τον άλλον αλλά σε σχέση µε την πραγµατικότητα· καθώς και τον ουρανό και τα δέντρα ή οτιδήποτε όπως είναι στην πραγµατικότητα... αν αντιµετωπίσουµε το γεγονός,...

Τα κείμενα του βιβλίου αυτού διαπνέονται από μια ενιαία και σταθερή αλλά έμμονη ιδέα, την οποία ο Έκο αποδίδει στον Γκράμσι: "Νομίζω ότι μπορούμε να ισχυριστούμε πως μεγάλο μέρος του αποκαλούμενου νιτσεϊκού "υπερανθρωπισμού" δεν έχει ως πηγή και θεωρητικό πρότυπο τον Ζαρατούστρα, αλλά τον Κόμητα Μοντεχρίστο του Δουμά". Το βιβλίο αφηγείται την ιστορία του υπερανθρώπου "των μαζών" όπως αναδεικνύεται μέσα από το λεγόμενο "λαϊκό μυθιστόρημα", το οποίο δημιουργήθηκε για τη μεγάλη μάζα αναγνωστών. Ένα γοητευτικό ταξίδι στους μύθους λαϊκής φαντασίας με πρωταγωνιστές τους υπερήρ...

Περιεχόμενα: Κarin Boklund-Λαγοπούλου, Βιογραφικό σημείωμα - Douglas Gray, "Some notes on the afterlife of the medieval English lyric" - Κώστας Γιαβής, "Η εκμετάλλευση της κοσμικής μυθιστορίας από τα αγιολογικά κείμενα: Η περίπτωση του Αλεξίου του ανθρώπου του Θεού" - Αλεξάνδρα Ρασιδάκη, "Ο Θρίαμβος και ο Χορός: Μεσαιωνικοί αναστοχασμοί πάνω στην θνησιμότητα και οι απόηχοί της" - Victor Sage, " Norwich Gothic" - Μαρία Σχοινά, "Μπάιρον και Κάστι: Επικίνδυνες διασυνδέσεις" - Αικατερίνη Δούκα-Καμπίτογλου, "Πένα και ξίφος: Το ιπποτικό ρομάντζο στην ποίηση της Felicia H...

Το περιοδικό "Κλίβανος" (Επιθεώρηση γραμμάτων και τεχνών) αποτελεί το θεωρητικό όργανο της Υπερρεαλιστικής Ομάδας Θεσσαλονίκης με τη συλλογή μεταξύ άλλων, θεωρητικών δοκιμίων για τη λογοτεχνία, την ποίηση και τις τέχνες. Αρχισυντάκτης: Αντώνης Χαριστός Συντακτική Ομάδα: Αργύρης Φυτάκης Νατάσα Χασάκιοϊλη Σίσσυ Μπαζιάνα Μαρία Μπουρμά Θoδωρής Γούτας Σταύρος Παπαγιάννης Δημήτρης Αθανασέλος Ελένη Βασιλάκη Κώστας Ζαχαρόπουλος

"Πρώτη η Σαπφώ αποκάλεσε τον έρωτα γλυκόπικρο. Κι όποιος έχει ερωτευτεί, δε θα διαφωνήσει μαζί της". Ο έρωτας είναι ένα παράδοξο. Κρύβει μια υπόσχεση απόλυτης ηδονής. Όμως βιώνεται σαν πόνος. Τον πόνο τον προκαλεί η απουσία. "Υπάρχει κανένας που να επιθύμησε ποτέ αυτό που δεν απουσιάζει; Κανένας. Σ' αυτό οι Έλληνες ήταν ξεκάθαροι. Κι επινόησαν τον έρωτα για να το εκφράσουν". Ο έρωτας είναι αγώνας. Μα ο αγώνας αυτός είναι μάταιος. Γιατί ο έρωτας είναι αναγκαστικά στραμμένος σε κάτι που απουσιάζει: με το που κατακτηθεί το ποθούμενο, η επιθυμία σβήνει. Την επιθυμία την κρατ...