Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Κώστας Λούστας "ζωγραφίζει" τη ζωή του με το δικό του ιδιότυπο τρόπο. Η τεχνική είναι ίδια και τα χρώματα πολλά. Θύμησες, βιώματα, περιπέτειες, τα παιδικά χρόνια στη Λυγκηστίδα, η Λυγκηστίδα των παιδικών χρόνων, το πέρασμα στις Ινδίες η Αθήνα της νεότητας, η Νέα Υόρκη και η Θεσσαλονίκη, ο Μόραλης, ο Καντάφι, η βιολονίστρια μητέρα του και ο αυταρχικός πατέρας του, η Σχολή Καλών Τεχνών αλλά και η σημερινή κοινωνική, πολιτιστική και πολιτική πραγματικότητα, με τη ζωγραφική πάντα κυρίαρχη αποτελούν ψηφίδες του ψηφιδωτού της ζωής του μεγάλου δημιουργού, όπως αυτή παρουσιάζετ...

Αν είστε από τους εκλεκτούς που θεωρούν την τέχνη ουσιώδες στοιχείο στη ζωή, αυτό το βιβλίο δημοσιεύεται για σας, για να γνωρίσετε το έργο του αξιόλογου ζωγράφου Γιώργου Θεοχάρους. Μετά το θάνατό του, το 1993, έχω αναλάβει τη φροντίδα να βάλω τάξη στις διάφορες υποθέσεις του. Παρόλο που έζησα πολλά χρόνια κοντά του, η έκπληξή μου ήταν μεγάλη όταν ανακάλυψα τον όγκο και την ποιότητα της δημιουργίας του. Νόμιζα ότι γνώριζα τα έργα του, αλλά ξαφνικά βρέθηκα μπροστά σε μια εντυπωσιακή ποσότητα ολοκληρωμένων έργων ζωγραφικής. Μαζί με αυτά τα έργα υπήρχαν και πολλά σκίτσα διαφόρ...

[...] Η συλλογή αυτή των Πολλαπλών του Δημήτρη Τσίτουρα, εκτός του ότι είναι αντιπροσωπευτική, είναι και κατά το δυνατόν πλήρης. Μελλοντική της θέση είναι το Μουσείο Σαντορίνης, όπου θα εκτεθεί κατάλληλα παρουσιασμένη σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο, έτσι ώστε ο περαστικός, όσο και ο μόνιμος κάτοικος του Αιγαιοπελαγίτικου νησιού να έχουν τη δυνατότητα μέσα από αυτά τα αντίτυπα να γνωρίσουν ικανοποιητικά το έργο του Γιάννη Τσαρούχη.

Η Μαρίνα Καρέλλα γεννήθηκε λίγες μόλις εβδομάδες μετά την είσοδο της Ελλάδας στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η οικογένειά της κατάγεται από τη Σίφνο, τη Σύρο και άλλα νησιά των μυθικών, ηλιόλουστων Κυκλάδων. Ανήκει σ' ένα περιβάλλον εξόχως παραδοσιακό, όπου καλλιεργούντο επιμελώς αρετές όπως η τιμιότητα, η μετριοφροσύνη, η περιφάνια. [...] Σπούδασε Καλές Τέχνες και πήγε στο Παρίσι. Μετά την επιστροφή της στην Αθήνα, μαθήτευσε πλάι στο Γιάννη Τσαρούχη. Ο μάγος αυτός της τέχνης, με την ισχυρή προσωπικότητα και το αναγνωρισμένο από όλη την Ελλάδα ταλέντο, διέβλεψε αμέσως τις δυ...

Καταθέτοντας έστω και καθυστερημένα τον πρέποντα φόρο τιμής σε έναν σπουδαίο ζωγράφο, το Μουσείο Μπενάκη υποδέχεται σήμερα το έργο του με μια αντιπροσωπευτική επιλογή από δημιουργίες που εκπροσωπούν όλα τα στάδια των εκφραστικών του αναζητήσεων και όλο το ανάπτυγμα των αισθητικών του προσανατολισμών. Μετά από είκοσι περίπου χρόνια σιωπής, το εικαστικό μήνυμα του Νίκου Νικολάου (1909-1986) θα υποστηρίξει και πάλι όσες αξίες εξακολουθούν να εμπεριέχονται στην απλότητα και την εύχυμη σύσταση των μορφών, στη σαφήνεια και τα τονισμένα περιγράμματα των ορίων τους, στους γαιώδεις...

"Η τέχνη είναι ένα απέραντο περιβόλι που το δημιούργησε ο άνθρωπος. Το καλλιέργησε, το καλλιεργεί και θα το καλλιεργεί πάντοτε. Από τους γάμους που γίνανε σ' αυτό το περιβόλι βγήκανε σπόροι και καρποί καταπληκτικοί και θα βγαίνουνε πάντοτε, γιατί αυτό σταματημό δεν έχει, ούτε θα έχει ποτέ, όσο θα το φροντίζει ο άνθρωπος" (Νίκος Νικολάου). Στο βιβλίο που κρατάς θα γνωρίσεις το δημιουργό Νίκο Νικολάου και τον κόσμο που έπλασε ο ίδιος με την τέχνη του, το δικό του περιβόλι.

Ξεχωριστή περίπτωση στο χώρο της ελληνικής τέχνης, ο Γιάννης Μιγάδης ζωγραφίζει την ομορφιά των πραγμάτων που σημάδεψαν την ευαισθησία του και χαράκτηκαν ανεξίτηλα στη μνήμη του. Άνθρωποι, τοπία, καθημερινά αντικείμενα, χαμηλόφωνα θέματα δοσμένα με περίτεχνα χρώματα, προσφέρονται σαν πολύτιμα δώρα στα μάτια και το νου του θεατή για να του διηγηθούν ιστορίες από "τη ζωή που μας κύκλωσε με τη μαγική επανάληψή της". Η δύναμη αυτής της ζωγραφικής οφείλεται στην εκφραστική αμεσότητα των εικόνων, που παραπέμπουν άλλοτε στους θησαυρούς μιας ιδιότυπης παράδοσης, άλλοτε σε μια διακ...

Ο Ζαχαρίας (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Αχιλλέα Κομινού που επέλεξε ο ίδιος τιμώντας τη μνήμη του πατέρα του) δήλωνε πάντα ότι σχεδίαζε χωρίς να έχει την ανάλογη γνώση κι ακόμα ότι δεν ήξερε τι σχεδίαζε. Αυθόρμητα πραγματοποιούσε με μεγάλη ταχύτητα συνθέσεις με γραμμές ευθείες ή καμπύλες. Το γρήγορο μικρογραφικό του σχέδιο γινόταν γι' αυτόν η έκφρασή του, πιο ελεύθερη, πιο αυθόρμητη. Από τα πρώτα χρόνια των αναζητήσεών του βρήκε ως καταλληλότερο υλικό για τις δημιουργίες του το χαρτί, το μολύβι, το στυλό. Πειραματιζόταν πάνω σε οποιοδήποτε χαρτί, οποιουδήποτε μεγέθους και υ...

Ο Εδουάρδος Σακαγιάς είναι πάνω απ' όλα ένας μεγάλος αφηγητής, παραμυθάς μεν, σκληρά ρεαλιστής ζωγράφος όταν νομίζει, με την αποδόμηση και την αλληλεναπόθεση στοιχείων ως κυριότερα εργαλεία του. Ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της νεώτερης γενιάς, φαίνεται να υλοποιεί πειστικά στα έργα του, όπου κυριαρχεί το ανθρώπινο πλήθος, η πόλη, η νύχτα, το σύγχρονο χάος, τη γνωστή μεταφορά "η ζωή είναι μια παράσταση". Πίνακες γεμάτοι κρυπτικές αναφορές, αλληγορίες, ελλειπτική αφήγηση, αινιγματική ατμόσφαιρα. Το σύνολο σχεδόν της ζωγραφικής του είναι ένας συλλογισμός πάνω...

[...] Η αποφασιστική και τολμηρή μετάθεση των αισθητικών κριτηρίων οδηγούν τον Βασίλη Βαλαμπού σε μια δεδομένη χρονική στιγμή στην "αποκλειστική" περιοχή του Γιώργου Μπουζιάνη. Καθορίζοντας ο ίδιος τις παραμέτρους της πνευματικής αυτής περιπέτειας, χωρίς επιστημονικούς συμβούλους, έγκυρους εμπόρους τέχνης ή "κοσμικούς" μεσάζοντες, δομεί σταδιακά με γνώση και διαίσθηση, υπομονή και σεβασμό μια ιδιαίτερης σημασίας συλλογή. Στην αναζήτηση των ιχνών κάθε νέου έργου, τα κίνητρα καταγράφουν στιγμές ζωής και αντιφατικά συναισθήματα - πάθος, γοητεία, περιέργεια, πρόκληση, επιθυμία,...

Ο Γιώργος Μανουσάκης, καλλιτέχνης πολυτάλαντος και πνεύμα εύστροφο και ζωηρό, αναζητούσε σ' όλη του τη ζωή να γνωρίσει τον κόσμο μέσα από τα δικά του μάτια, να διερευνήσει και να κατανοήσει ό,τι συνέβαινε γύρω του, είτε είχε σχέση με τον άνθρωπο και τη φύση, είτε με την τέχνη και την επιστήμη. Το ζωγραφικό του έργο και οι άλλες ενασχολήσεις του, αλλά και οι χειρόγραφες σημειώσεις του για θέματα επιστημονικά, πολιτιστικά, περιβαλλοντικά, ακόμα και πολιτικά, με χρονολογίες που φθάνουν έως τους τελευταίους μήνες της ζωής του, μαρτυρούν τις ανησυχίες του και τη μεγάλη έφεση για...

Το 1885 ένας από τους πιο γνωστούς Νεοέλληνες ζωγράφους, ο Θεόδωρος Ράλλης, αποφάσισε να επισκεφθεί το Άγιον Όρος αναζητώντας θέματα για τα έργα του. Σκοπός του ήταν να μελετήσει την τέχνη που θα συναντούσε στα μοναστήρια και να πάρει μια γεύση της μοναχικής ζωής, μελετώντας ιδιαίτερα την καθημερινή ζωή των μοναχών. Η εμπειρία αυτή καταγράφηκε στο ημερολόγιό του, το οποίο εξέδωσε το 1899 στο Κάιρο, στη γαλλική γλώσσα. Ο εντοπισμός ενός αντιτύπου από την ερευνήτρια στη βιβλιοθήκη του Γ. Μαυροκορδάτου-Μπαλτατζή στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος επέτρεψε τη μετάφραση και το...

[...] Oι πίνακες που απαρτίζουν το "κεφάλαιο" που εκθέτω τώρα έχουν το εξής κοινό σημείο: είναι κατεξοχήν έργα αφηγηματικά. Μορφοποιήθηκαν στο νου μου και υλοποιήθηκαν, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, μέσα από μια διαδικασία αντίστοιχη με τη συγγραφική. Προηγήθηκαν πολλές σημειώσεις, πολλά σχέδια, πριν οι εικόνες πάρουν τη μορφή του πίνακα. Δουλεύτηκαν, υπέστησαν διορθώσεις και ανατροπές, έμειναν στο εργαστήριο με την όψη στραμμένη στον τοίχο, καμιά φορά για χρόνια, ενώ παράλληλα γινόντουσαν άλλα έργα και άλλες εκθέσεις. Κατά καιρούς ξανάβγαιναν στην επιφάνεια, ξαναδουλεύον...

H παρούσα ηχογράφηση του Γιάννη Tσαρούχη να απαγγέλλει 22 ποιήματα του Kαβάφη έγινε τον Φεβρουάριο του 1972. O ζωγράφος έρχεται στην Eλλάδα από το Παρίσι, συναντά τον φίλο του Aνδρέα Eμπειρίκο και του ζητά ο ίδιος να τον ηχογραφήσει να απαγγέλλει τον αγαπημένο τους ποιητή. O Tσαρούχης διάβαζε σε φίλους ποιήματα του K.Π. Kαβάφη από τη δεκαετία του '50. Ήταν πάντα αναγνώσεις εξαιρετικής συγκίνησης και ευαισθησίας χωρίς θεατρινισμούς, με μεγάλη λιτότητα και βαθιά αίσθηση του εσωτερικού μέτρου. O παρών δίσμος αποτελεί την πρώτη επίσημη δημοσίευση από το "Aρχείο Hχογραφήσεων" τ...

Τις πιο γεμάτες νύχτες τ' Αυγούστου όλο το λευκό της γόνιμης και θηλυκής γης της Νεμέας μαζεύεται και μεταμορφώνεται σε λευκό κυπαρίσσι. Φυτρώνει απρόσμενα, ήσυχα και σιωπηλά κοντά μας. Απέναντι απ' τα ξεθωριασμένα μας μάτια λικνίζεται και παραστέκει. Ώρες ώρες σεμνά φουσκώνει και απλώνει μυστικά το φως που σιγοκαίει μέσα του. Μωβ και καπνισμένο ερκολάνο και ανάμνηση από κινναβάρι πίσω απ' τις ανταύγειες των αστεριών. (από το κείμενο του βιβλίου: "Το λευκό κυπαρίσσι") [...]

Ο Νίκος Γεωργιάδης ήταν ένας από τους σπουδαιότερους σκηνογράφους του 20ού αιώνα και επηρέασε ιδιαίτερα τη νεότερη γενιά ως καθηγητής σκηνογραφίας στη Slade School of Art, όπου δίδαξε για πολλά χρόνια. Σπούδασε ζωγραφική και αρχιτεκτονική και ποτέ δεν έχασε την επιθυμία να ζωγραφίζει. Ζωγράφιζε με κάθε ευκαιρία. Έκανε συχνά εκθέσεις στο Λονδίνο και στην Αθήνα, καθώς και στην Μπιεννάλε της Βενετίας το 1966. Όμως για τους περισσότερους, η κύρια προσφορά του ήταν στο θέατρο. Εκεί, το ζωγραφικό του ένστικτο και οι ιστορικές του γνώσεις συνδυάστηκαν θαυμάσια με την αίσθησή του...