Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Έχω την τύχη να αγαπώ τον Σωτήρη Σόρογκα με διπλή σφοδρότητα, και για την δωρήτρια ευγένειά του, και για όση ανάταση, ή και ανάσταση μας χαρίζει το θείας ευαισθησίας έργο του. Ευγνωμονώ τις πέτρες που ζωγραφίζει ο Σόρογκας, επειδή αυτή η λευκότητα του φωτός εν είδει περιστεράς να τις περιλούει, μεταμορφώνει την σκληρότητά τους σε μια αέρινη μεταμέλεια. Και αυτή η μεταμέλεια είναι σαν να διαχέεται στο σύμπαν και να εισχωρεί σε κάθε μορφή σκληρότητας που μας έχει πετροβολήσει. Χάρη σε μια βάρκα που μου έχει ζωγραφίσει, κατάφερα πολλές φορές κοιτώντας τη, να διαπλεύσω το κυματ...

Ζωγράφος και διανοούμενος, άνθρωπος της πράξης και της σκέψης, ο Σωτήρης Σόρογκας διανύει με συνέπεια ηθικής τάξεως την πορεία του. Η αίσθηση της φθοράς και της σήψης αναγνωρίζεται σε όλη την καλλιτεχνική δημιουργία του, η οποία μοιάζει να είναι ένα είδος μελέτης θανάτου. Εμμονές στα θέματα των έργων του -πέτρες, πηγάδια, πρόσωπα, ξύλα, σκουριές-, που, σε άλλες περιπτώσεις, θα συνιστούσαν απλές επαναλήψεις, συνδυάζονται με μια νέα, κάθε φορά, ποιητική αίσθηση του κόσμου. Στις συνθέσεις του η λιτότητα των σχημάτων, η συνεχής έρευνα των εκφραστικών δυνατοτήτων, η οικονομία τω...

[...] Εργασία που κράτησε περισσότερο από δύο χρόνια, η έρευνα της Κασιμάτη για τον Σαββίδη, εκτός του ότι μας παρουσιάζει και μερικά από ατα θεωρούμενα χαμένα έργα του, με τα βιογραφικά στοιχεία, τις κάθε είδους πληροφορίες, τις περιγραφές έργων και στοιχείων που αναφέρονται σε μερικά από αυτά, έρχεται να καλύψει ένα κενό, όχι μόνο σχετικά με την καλλιτεχνική δημιουργία του Σαββίδη, αλλά γενικά για τον χαρακτήρα και τους προσανατολισμούς της ελληνικής ζωγραφικής του τέλους του 19ου και των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα. Πρόκειται για εργασία με ουσιαστικές μεθοδικές αρχέ...

Δείγμα γραφής: Η πιο όμορφη αλήθεια είναι η ζωή. Ένα εμπόδιο της ζωής φαίνεται να είναι ο θάνατος. Πίσω από το οδυνηρό αυτό φαινόμενο, όμως, κρύβεται η πραγματική ζωή· η αέναη συνείδηση που υπαγορεύτηκε από Αυτόν που μας δημιούργησε...

Το 1885 ένας από τους πιο γνωστούς Νεοέλληνες ζωγράφους, ο Θεόδωρος Ράλλης, αποφάσισε να επισκεφθεί το Άγιον Όρος αναζητώντας θέματα για τα έργα του. Σκοπός του ήταν να μελετήσει την τέχνη που θα συναντούσε στα μοναστήρια και να πάρει μια γεύση της μοναχικής ζωής, μελετώντας ιδιαίτερα την καθημερινή ζωή των μοναχών. Η εμπειρία αυτή καταγράφηκε στο ημερολόγιό του, το οποίο εξέδωσε το 1899 στο Κάιρο, στη γαλλική γλώσσα. Ο εντοπισμός ενός αντιτύπου από την ερευνήτρια στη βιβλιοθήκη του Γ. Μαυροκορδάτου-Μπαλτατζή στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος επέτρεψε τη μετάφραση και το...

Οκτώβρης 2005, Όταν έφυγε ο Ιωάννης-Πέτρος, ο άνδρας μου, στις 6 Σεπτεμβρίου 2000 αισθάνθηκα ότι η ζωή μου δεν είχε πια νόημα. Ήθελα να φύγω κι εγώ μήπως τον συναντήσω ... στο υπερπέραν. Για αρκετό καιρό, όπου και να βρισκόμουν, κοίταζα στον ουρανό το φεγγάρι και τ' αστέρια να μου χαμογελούν παρηγορητικά και τον ήλιο ανατολή - δύση να με προσκαλεί στο φως. Τα σύννεφα να τρέχουν εδώ κι εκεί με ενέργεια σα να σχημάτιζαν τη μορφή του κι εγώ να θέλω να πετάξω, να τον συναντήσω, για να στεφανωθώ ξανά μαζί του. Από αυτή την ανάγκη δημιουργήθηκαν τα ζωγραφικά, που παρατίθεντα...

Ένας μικρός οδηγός για την τέχνη του Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα, για την "κουζίνα'' του. Το βιβλίο περιλαμβάνει τις ''συνταγές'' και τα ''υλικά'' με τα οποία ο καλλιτέχνης δημιούργησε μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά έργα της Πινακοθήκης.

Διττό είναι το σκεπτικό της παρούσας έκθεσης. Πρόκειται κατ' αρχήν -στα πλαίσια του "αιώνα της εικόνας"- για μια προσπάθεια αποκατάστασης της αποδυναμωμένης από την πληθώρα των τεχνολογικών επιτευγμάτων, αισθητικής υπόστασης της εικόνας. Αποκατάσταση που επιχειρείται με έναυσμα και γνώμονα την πολλαπλά εξακριβωμένη "δυναμική" της έκφρασης των δεκατεσσάρων ση μαντικών συγχρόνων Ελλήνων δημιουργών που συμμετέχουν. Πρόκειται για τους: Αλέξη Ακριθάκη, Περικλή Γουλάκο, Μαριλένα Ζαμπούρα, Θεόδουλο [Γρηγορίου], Μάκη Θεοφυλακτόπουλο, Βασίλη Θεοχαράκη, Τίνα Καραγεώργη, Μάγδα Λεβεντά...

[...] Μέσα σ' έναν τέτοιο περίπου κύκλο με πιεστικούς υπαρξιακούς προβληματισμούς, ανακάλυψα και τον Γεράσιμο Στέρη χάρη στα "18 Κριτικά άρθρα γύρω από μια έκθεση" (Αθήνα, 1931) που κυκλοφόρησαν αμέσως μετά την καταπελτική κατηγορία του τότε διευθυντή της Εθνικής Πινακοθήκης. Στην πολύτιμη αυτή έκδοση, την οποία μου υπέδειξε η Σέμνη Καρούζου, βρίσκονται συγκεντρωμένα τα κείμενα όσων ανέλαβαν συσπειρωμένοι την υπεράσπιση του ζωγράφου κατά την εκδίκαση του εικαστικού του ιδιώματος στο "δικαστήριο" της καθεστηκυίας τεχνοκριτικής. Ανάμεσά τους ήταν ο Δημήτρης Πικιώνης και ο Λίν...

Η δίγλωσση έκδοση (ελληνικά, γαλλικά) παρουσιάζει για πρώτη φορά το έργο του ζωγράφου και επιχειρεί μια ολοκληρωμένη αποτίμηση της καλλιτεχνικής προσωπικότητας του Στέλιου Αναστασιάδη (Χανιά 1926 - Αθήνα 1995). Ο περιθωριακός αυτός ζωγράφος, που μόνο μια φορά στη ζωή του δέχτηκε να εκθέσει έργα του και ουδέποτε συμβιβάστηκε με τους κανόνες της αγοράς τέχνης, παρά τις τρομακτικές οικονομικές δυσχέρειες που αντιμετώπισε στη ζωή του, παρουσιάζεται στο βιβλίο αυτό με την εισαγωγή του Νίκου Χατζηνικολάου, καθηγητή της Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Ο συγγραφέας παρ...

Πλούσια εικονογραφημένος κατάλογος που συνοδεύει την ομώνυμη έκθεση που οργανώθηκε από το Μουσείο Μπενάκη (16/09/2009 - 25/10/2009). Περιέχει κείμενα και συνεντεύξεις του καλλιτέχνη Σταύρου Μπαλτογιάννη, καθώς και παραθέματα κριτικών και παρουσιάσεων του έργου του.

Το βιβλίο αποτελεί μια μαρτυρία για τη ζωή και το έργο του μεγάλου Έλληνα ζωγράφου Θεόδωρου Στάμου που ανήκε στη πρωτοπορία του κινήματος του Αφαιρετικού Εξπρεσιονισμού της Νέας Υόρκης. Ο συγγραφέας Φοίβος Πιομπίνος που υπήρξε φίλος του ζωγράφου, μας παρουσιάζει με μια συναρπαστική αφήγηση τη διαδρομή του μεγάλου καλλιτέχνη.

[...]Το Κέντρο Σύγχρονης Εικαστικής Δημιουργίας υποδέχεται με χαρά την έκθεση του Φαίδωνα Πατρικαλάκι. Η πρώτη σκέψη ήταν να δείξουμε τη δουλεία που έχει κάνει στο θέατρο, ο ευρηματικός καλλιτέχνης με την τόση γοητευτική γραφή. Προχωρήσαμε ωστόσο, και σε άλλα έργα της ζωγραφικής του, των δύο και των τριών διαστάσεων, ξέροντας ότι πρόκειται για την ίδια ακριβώς έρευνα. Είναι οι πλακάτες μορφές, που οργανώνονται, χάριν ενός κόσμου φανταστικού, σουρεαλιστικού σχεδόν, που έχει όλα τα στοιχεία της έντονης και ζωντανής σωματικότητας. Είναι ο πηλός που πλάθει ένα χώρο όλο φαντασί...