Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Η συλλογή αυτή των Πολλαπλών του Δημήτρη Τσίτουρα, εκτός του ότι είναι αντιπροσωπευτική, είναι και κατά το δυνατόν πλήρης. Μελλοντική της θέση είναι το Μουσείο Σαντορίνης, όπου θα εκτεθεί κατάλληλα παρουσιασμένη σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο, έτσι ώστε ο περαστικός, όσο και ο μόνιμος κάτοικος του Αιγαιοπελαγίτικου νησιού να έχουν τη δυνατότητα μέσα από αυτά τα αντίτυπα να γνωρίσουν ικανοποιητικά το έργο του Γιάννη Τσαρούχη.

Αν είστε από τους εκλεκτούς που θεωρούν την τέχνη ουσιώδες στοιχείο στη ζωή, αυτό το βιβλίο δημοσιεύεται για σας, για να γνωρίσετε το έργο του αξιόλογου ζωγράφου Γιώργου Θεοχάρους. Μετά το θάνατό του, το 1993, έχω αναλάβει τη φροντίδα να βάλω τάξη στις διάφορες υποθέσεις του. Παρόλο που έζησα πολλά χρόνια κοντά του, η έκπληξή μου ήταν μεγάλη όταν ανακάλυψα τον όγκο και την ποιότητα της δημιουργίας του. Νόμιζα ότι γνώριζα τα έργα του, αλλά ξαφνικά βρέθηκα μπροστά σε μια εντυπωσιακή ποσότητα ολοκληρωμένων έργων ζωγραφικής. Μαζί με αυτά τα έργα υπήρχαν και πολλά σκίτσα διαφόρ...

Ο Κώστας Λούστας "ζωγραφίζει" τη ζωή του με το δικό του ιδιότυπο τρόπο. Η τεχνική είναι ίδια και τα χρώματα πολλά. Θύμησες, βιώματα, περιπέτειες, τα παιδικά χρόνια στη Λυγκηστίδα, η Λυγκηστίδα των παιδικών χρόνων, το πέρασμα στις Ινδίες η Αθήνα της νεότητας, η Νέα Υόρκη και η Θεσσαλονίκη, ο Μόραλης, ο Καντάφι, η βιολονίστρια μητέρα του και ο αυταρχικός πατέρας του, η Σχολή Καλών Τεχνών αλλά και η σημερινή κοινωνική, πολιτιστική και πολιτική πραγματικότητα, με τη ζωγραφική πάντα κυρίαρχη αποτελούν ψηφίδες του ψηφιδωτού της ζωής του μεγάλου δημιουργού, όπως αυτή παρουσιάζετ...

Στη ζωγραφική, ο γαλλικός όρος naif ανταποκρίνεται στις έννοιες του απλοϊκού, του αφελούς, του απαίδευτου ή του πρωτόγονου και χαρακτηρίζει μια κατηγορία καλλιτεχνών, οι οποίοι δεν ανήκουν σε κάποιο κίνημα, ρεύμα ή σχολή, αλλά δημιουργούν αυθόρμητα, ανεξάρτητα από τους καθιερωμένους δομικούς και μορφικούς κανόνες. Τα αισθητηριακά ή ψυχικά τους βιώματα μεταπλάθονται σε μία τέχνη αγνή, μία αυθόρμητη αφήγηση, χωρίς τον έλεγχο ή τη διαμεσολάβηση της λογικής, της συνείδησης και της τεχνικής. [...] Ερέθισμα και αφετηρία για μία σύγχρονη προσέγγιση αυτής της ανάγκης επικοινωνίας,...

Τον Γύζην θεωρώ Σολωμόν του χρωστήρος και τον Λύτραν Βαλαωρίτην. Ευλογημέναι αι ψυχαί των και ευλογημένο το νησί εις τας ανακτάς του οποίου και οι δύο, κάποιο απόβραδο, την ώρα που ο ήλιος ροδίζει το κύμα, ενηνθρωπίσθησαν. (Δ.Γ. Καμπούρογλους, Ακαδημαϊκός, 25 Μαρτίου 1928)

Τον Γύζην θεωρώ Σολωμόν του χρωστήρος και τον Λύτραν Βαλαωρίτην. Ευλογημέναι αι ψυχαί των και ευλογημένο το νησί εις τας ανακτάς του οποίου και οι δύο, κάποιο απόβραδο, την ώρα που ο ήλιος ροδίζει το κύμα, ενηνθρωπίσθησαν. Δ. Γ. Καμπούρογλους, Ακαδημαϊκός 25 Μαρτίου 1928

Δείγμα γραφής: Η πιο όμορφη αλήθεια είναι η ζωή. Ένα εμπόδιο της ζωής φαίνεται να είναι ο θάνατος. Πίσω από το οδυνηρό αυτό φαινόμενο, όμως, κρύβεται η πραγματική ζωή· η αέναη συνείδηση που υπαγορεύτηκε από Αυτόν που μας δημιούργησε...

Βιβλίο για παιδιά ηλικίας 6 έως 12 χρόνων με θέμα την έκθεση "Π.Τέτσης-Θάλαττα" που πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Άνδρο το καλοκαίρι του 2006.

Tα σχεδιάσματα του Γιάννη Τσαρούχη που παρουσιάζονται από την Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος, αποτελούν τμήμα της συλλογής αρχιτεκτονικών και ζωγραφικών έργων που είχε συγκροτήσει από το 1936 έως και την Κατοχή ο Σύλλογος Ελληνική Λαϊκή Τέχνη. [...] Από την ιστορική έρευνα δεν προκύπτει συμμετοχή του Τσαρούχη στις εργασίες του Συλλόγου, παρά μόνο μία προσπάθεια προσέγγισής του, μαζί με το Νίκο Εγγονόπουλο και το Διαμαντή Διαμαντόπουλο, προκειμένου να σχεδιάσει αρχοντικά της Μακεδονίας το 1937. [...] Συνεργασία του Τσαρούχη με τον Σύλλογο πάντως δεν υλοποιήθηκε...

Οκτώβρης 2005, Όταν έφυγε ο Ιωάννης-Πέτρος, ο άνδρας μου, στις 6 Σεπτεμβρίου 2000 αισθάνθηκα ότι η ζωή μου δεν είχε πια νόημα. Ήθελα να φύγω κι εγώ μήπως τον συναντήσω ... στο υπερπέραν. Για αρκετό καιρό, όπου και να βρισκόμουν, κοίταζα στον ουρανό το φεγγάρι και τ' αστέρια να μου χαμογελούν παρηγορητικά και τον ήλιο ανατολή - δύση να με προσκαλεί στο φως. Τα σύννεφα να τρέχουν εδώ κι εκεί με ενέργεια σα να σχημάτιζαν τη μορφή του κι εγώ να θέλω να πετάξω, να τον συναντήσω, για να στεφανωθώ ξανά μαζί του. Από αυτή την ανάγκη δημιουργήθηκαν τα ζωγραφικά, που παρατίθεντα...

Ο Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας είναι ίσως ο πιο διεθνής από τους Έλληνες ζωγράφους, ένας καλλιτέχνης που επηρέασε όχι μόνο τη νεότερη ελληνική τέχνη και πνευματική ζωή, αλλά και την παγκόσμια. Με αφορμή τη συμπλήρωση εκατό χρόνων από τη γέννησή του και την επετειακή αναδρομική έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη, κυκλοφορεί το λεύκωμα "Ν. Χατζηκυριάκος-Γκίκας - Ο Απολλώνιος, ο Διονυσιακός". Η πολυτελής αυτή έκδοση περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα από το πολυδιάστατο έργο του - σχέδια, χαρακτικά, ζωγραφικά και γλυπτά έργα, κάποια από τα οποία δημοσιεύονται για πρώτη φορά. Κεντρικός άξονας τ...

Η σκληρή και γεμάτη απώλειες παιδική ηλικία στο Θεσσαλικό κάμπο, τον οδήγησε, ως νέο καλλιτέχνη, στην αντίπερα όχθη, εκείνη του λυρισμού και της ποίησης, του αισθησιασμού και του ερωτισμού. Ευαίσθητος και ευγενής ο Χρίστος Καράς, διεκδικεί σήμερα επάξια τον τίτλο ενός ρομαντικού δημιουργού, με εικόνες αναγνωρίσιμες, θέματα που επανέρχονται με εμμονή: νεκρές φύσεις με λουλούδια και φύλλα, απροσδιόριστα αιωρούμενα αντικείμενα, τριαντάφυλλα, περιστέρια και βέλη, αρχαίους πολεμιστές, αισθησιακά γυμνά και αγάλματα. Σχέδιο σίγουρο και ακριβές, λαμπερά χρώματα, μνημειακές φόρμες,...

Δίγλωσσος κατάλογος (ελληνικά και αγγλικά) της έκθεσης "Π.Τέτσης - Θάλαττα" η οποία διοργανώθηκε στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή στην Άνδρο από τις 25 Ιουνίου έως τις 24 Σεπτεμβρίου 2006. Η θάλασσα ως βίωμα και μνήμη αποτελεί έναν ιδιαίτερα ευαίσθητο χώρο, όπου ο καλλιτέχνης από το ξεκίνημά του εστίασε ένα σημαντικό μέρος των εικαστικών του προβληματισμών και αναζητήσεων που τον ανέδειξαν σε έναν αυθεντικό εκφραστή της θαλασσογραφικής μας παράδοσης. Ζωγράφος του χρώματος και των αισθήσεων, ο Τέτσης όπως στο κάθε του έργο - σ' όποιον...

Ο σεβασμός και η ανάδειξη της δουλειάς των πρωτοπόρων προσποιεί τιμή πρώτα και κύρια σ' αυτόν που αναλαμβάνει την πρωτοβουλία. Κοιτάζοντας πολλές φορές το παρελθόν της Υπηρεσίας και του Μουσείου ιδιαιτέρως, βλέπω κάθε φορά μπροστά μου τα ονόματα των πρωτεργατών, των μεγάλων μαϊστόρων και καλλιτεχνών που υπηρέτησαν την επιστήμη και την τέχνη. Εκείνων που έβαλαν τις βάσεις για τα σημερινά άλματα στους τομείς που σχετίζονται με τη συντήρηση και την προστασία της κληρονομιάς. Αυτή είναι η περίπτωση των συντηρητών-καλλιτεχνών Φώτη Ζαχαρίου και Αντώνη Γκλίνου. Μαΐστορες πραγματικ...

[...] Εργασία που κράτησε περισσότερο από δύο χρόνια, η έρευνα της Κασιμάτη για τον Σαββίδη, εκτός του ότι μας παρουσιάζει και μερικά από ατα θεωρούμενα χαμένα έργα του, με τα βιογραφικά στοιχεία, τις κάθε είδους πληροφορίες, τις περιγραφές έργων και στοιχείων που αναφέρονται σε μερικά από αυτά, έρχεται να καλύψει ένα κενό, όχι μόνο σχετικά με την καλλιτεχνική δημιουργία του Σαββίδη, αλλά γενικά για τον χαρακτήρα και τους προσανατολισμούς της ελληνικής ζωγραφικής του τέλους του 19ου και των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα. Πρόκειται για εργασία με ουσιαστικές μεθοδικές αρχέ...

Με µεγάλη υπερηφάνεια -όπως δηλώνει ο ίδιος- ο ζωγράφος και ποιητής Νίκος Εγγονόπουλος παρουσιάζει το 1972 σε ένα λεύκωµα µεγάλου σχήµατος δεκαοκτώ έγχρωµες εκτυπώσεις ισαρίθµων ζωγραφικών του πινάκων που απεικονίζουν προσόψεις Ελληνικών Σπιτιών του 18ου και 19ου αιώνος. Ο αρχιτεκτονικός χαρακτήρ των κτισµάτων ποικίλλει, όπως ποικίλλει και η γεωγραφική προέλευσή τους. Ρυθµολογικά αναγνωρίζουµε σπίτια µε έντονη την επίδραση της δυτικής τέχνης (νεοαναγεννησιακά), άλλα µε την σφραγίδα της καθ'ηµάς βαλκανικής ανατολής (παραδοσιακές κατοικίες της βορείου Ελλάδος και της Κωνταντι...

[...] - Στο βιβλίο αυτό, παραθέσατε, μ' ένα προσωπικό κριτήριο, τα ζωγραφικά και τα σκηνογραφικά σας έργα, το ένα απέναντι στο άλλο. Τι διηγούνται; -Την αληθινή τους ιστορία, Και μέσα από αυτήν, βέβαια, προκύπτει ο βαθύτερος συσχετισμός που έχουν. Μεταφέρουν εικόνες, το ένα στο άλλο, και πολύ συχνά υπάρχει αντιστοιχία απόλυτη. Μπορεί κάτι που ζωγράφιζα όταν ήμουν νέος, να το βρίσκω σ' ένα έργο δύο δεκαετίες μετά. Είναι ο τρόπος να μεταφέρω τη ζωγραφική μου σ' ένα εφαρμοσμένο είδος, όπως είναι η σκηνογραφία δεν κάνω θέατρο, κάνω ζωγραφική που περνά στο θέατρο. - Στη λογική...

Έχουν περάσει περίπου πενήντα χρόνια από τότε που ο πατέρας μου παρέδωσε ένα μικρό τοπίο, ελιές θυμάμαι, στον Αντώνη Μπενάκη στο Μουσείο· ήταν η πρώτη μου από πολλές επισκέψεις. Συναντηθήκαμε στο ισόγειο, στην αίθουσα με τις παραδοσιακές φορεσιές του καινούργιου του σπιτιού. Είχαμε μετακομίσει από το Παρίσι το 1930, ακριβώς όταν γεννήθηκε το Μουσείο. Στο μυαλό μου οι έννοιες της Ελλάδας και του Μουσείου Μπενάκη έγιναν αδιαίρετες. Έτσι. όταν πρώτα έκανα τη δωρεά των σχεδίων που ζωγράφισε ο πατέρας μου στο Αλβανικό Μέτωπο και αργότερα των διακοσίων έργων που σήμερα βρίσκονται...

"Με ενδιαφέρει η περιπέτεια του χαρτιού, διότι το λευκό χαρτί το θεωρώ την πιο μεγάλη πρόκληση. Δεν πιστεύω στην έμπνευση. Κάθε φορά που ξεκινάω νομίζω πως δεν ξέρω να ζωγραφίζω. Ζωγραφίζω εν υπνώσει. Το αποτέλεσμα το βλέπω μετά κι εγώ, ως θεατής", λέει στα "Νέα" ο Νίκος Χουλιαράς λίγο πριν κάνουν "κατάληψη" στους λευκούς τοίχους της γκαλερί "Νέες Μορφές", οι "Μαύρες ζωγραφιές" του. Οι μικρών διαστάσεων νέες δημιουργίες του, που χρειάστηκαν δυο-τρία καλοκαίρια και αρκετές ώρες τηλεφωνικών συνδιαλέξεων για να αποκτήσουν υπόσταση. "Δεν ξέρω τι θα φτιάξω κάθε φορά, γι' αυτό...

Ο επετειακός εορτασμός, το 2006, για τα είκοσι χρόνια λειτουργίας του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, που περιέλαβε ποικίλες εκδηλώσεις, εκδόσεις και σημαντικές αρχαιολογικές και εικαστικές εκθέσεις δεν θα μπορούσε να έχει ευτυχέστερη κατακλείδα από μια έκθεση αφιερωμένη σε μια καταξιωμένη Ελληνίδα καλλιτέχνιδα, διεθνούς εμβέλειας: την Όπυ Ζούνη και το έργο της, που έχει ως άξονα τη σχηματική λιτότητα και την αφαιρετική γεωμετρία, το στοιχείο της ύλης σε διάλογο με την προοπτική και την καθαρότητα του γεωμετρικού χώρου, και την εναπόθεση των χρωμάτων μέσα σ' αυτόν τον εικαστικό...