Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

The 1st international conference on ‘Changing Cities’, which was hosted on Skiathos island, 18-22 June 2013, had started as an idea three years ago. The initial concept was to organise an academic event creative, inspiring, stimulating, and above all, international. There had been a belief that such an academic event may contribute in revitalizing academia and promoting tourism in Greece - hit by the economic crisis of public debt in the Eurozone. Given that during the last years, both societies and cities in Greece have been dramatically changing, shrinking in economic, sp...

Δώδεκα αρχιτέκτονες και μία ιστορικός της τέχνης συναντήθηκαν για να διερευνήσουν τις γεωγραφικές συντεταγμένες και τα νοηματικά όρια της μοντέρνας αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα. Το ερώτημα που τους συνδέει είναι ρητορικό και οδηγεί σε όλα συμπληρωματικά ερωτήματα για το σημείο συνάντησης του ιστορικού με το πνεύμα της προστασίας και τη σύγχρονη αρχιτεκτονική δημιουργία. Η καλλιέργεια του προβληματισμού για την αρχιτεκτονική εκδοχή της νεωτερικότητας και τη μεταλλασσόμενη ερμηνεία της θα βοηθήσει να γνωρίσουμε καλύτερα τον 20ό αιώνα και να στηρίξουμε, στην αυτογνωσία αυτή, τ...

Δεν είμαι βέβαιος αν η προσωπική μου σχέση με τον μύθο του Πικιώνη, η οποία αρχίζει πολύ νωρίς, ήταν αυτή που με έσπρωξε ν' ασχοληθώ σοβαρά με το έργο του ή ήταν ίσως ακόμα πιο σημαντική η έγνοια μου, εδώ και χρόνια, για μια κριτική ματιά στην Ιστορία της Σύγχρονης Ελληνικής Αρχιτεκτονικής, ιδωμένη κάτω από το πρίσμα του μαχόμενου αρχιτέκτονα. Μια τέτοια κριτική αποτίμηση πρέπει να παίρνει σοβαρά υπόψη της, όχι ως δικαιολογίες, αλλά ως αντικειμενικά δεδομένα, πέρα από τις οικονομικο-κοινωνικο-ιστορικές συνθήκες, τις δεσμεύσεις της τρέχουσας τεχνολογίας, τα στερεότυπα της επ...

Κείμενα διαλόγων ανηλέου κριτικού περιεχομένου της Ελληνικής και διεθνούς αρχιτεκτονικής πραγματικότητας της εποχής μας, του ίντερνετ και των κομπιούτερ. Με συνομιλητές τον "Νίκο", φίλο του συγγραφέα, δέκα χρόνια μεγαλύτερο του (κατά τα λεγόμενά του), επίσης αρχιτέκτονα, την τελευταία εικοσαετία και με έκδηλο θεωρητικό προβληματισμό, που μεταλλάσει στην συνέχεια των "ΔΙΑ-λόγων", το όλο ελληνικό θέμα, σε παγκόσμιο προβληματισμό της αρχιτεκτονικής, μέσω παραδειγμάτων του "ΥΨΗΛΟΥ" του αισθητικού αποτελέσματος "Δέους", μέσα από το πρίσμα δεοντολογικής αντιμετώπισης του θέματος...

Ζούμε μέσα σε μια "πολυτελή" ασχήμια, μέσα σε νεοπλασματικά πολεοδομικά μορφώματα του αστικού ιστού, τα οποία οι αισιόδοξοι εξακολουθούν να αποκαλούν "πόλεις" και τα οποία ουδεμία σχέση έχουν πλέον με τη γνωστή σε μέγεθος και τρόπο συγκρότησης "πόλιν" της αρχαίας Ελλάδας, απ' όπου και πήραν το όνομά τους. Όμως, σε τέτοιες ακριβώς εποχές είναι που πρέπει να αντιστεκόμαστε. Σε τέτοιες εκφυλισμένες ιστορικές εποχές, όπως αυτή που περνάμε τα τελευταία χρόνια, τόσο στη χώρα μας όσο και παγκόσμια, εποχές όπου θίγεται βαθιά η ανθρώπινη αξιοπρέπεια (τόσο οικονομικά, όσο όμως και...

Το "Δοκίμιο" του Ε.-L. Boullee είναι ένα βιβλίο ορόσημο στην Ιστορία της Αρχιτεκτονικής και βασικό της αρχιτεκτονικής εκπαίδευσης, είτε σαν αυτόνομο κείμενο είτε μέσα από τις ερμηνείες και αναφορές σε αυτό. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί πλέον σαν ένα "ιδρυτικό κείμενο" της αρχιτεκτονικής το οποίο έχει την ιδιότητα να εμφανίζεται σε όλες τις κρίσιμες για την αρχιτεκτονική εποχές. Η ελληνική έκδοση του "Δοκιμίου" είναι ο τελευταίος, μέχρι στιγμής, σταθμός μίας εκπληκτικής εκδοτικής πορείας που ξεκίνησε στις αρχές του προηγούμενου, του 20ού αιώνα, και παρουσιάζεται στο ελλ...

Η συνομιλία του Τάσου Μπίρη με τον Στέλιο Γιαμαρέλο δεν είναι ακόμα μία συζήτηση για την αρχιτεκτονική και την διδασκαλία της, από εκείνες που συνήθως παραμένουν στο επίπεδο γενικόλογων διαπιστώσεων και αφηρημένων ιδεολογικών αντιπαραθέσεων. Στη διάρκεια της, οι συνομιλητές αναζητούν διαρκώς διττά ορόσημα και υπόγεια αχαρτογράφητα ρεύματα ανάμεσα σε δύο γενιές: από το τέλος της προδικτατορικής "Άνοιξης" του ελληνικού μοντερνισμού της δεκαετίας του 1960 και τα πρώτα στάδια της εκπαιδευτικής διαδρομής του Τάσου Μπίρη ως άμισθου βοηθού του Ιωάννη Δεσποτόπουλου, έως και την...

Το βιβλίο αυτό προέκυψε από μια σειρά διαλέξεων που έδωσα -σε φοιτητές και όχι μόνο, στην Ελλάδα και το εξωτερικό- με τίτλο "Το γράμμα ενός παππού αρχιτέκτονα προς τα εγγόνια του" και μετά από παρότρυνση διαφόρων να τις εκδώσω με τη μορφή βιβλίου. Αλέξανδρος Τομπάζης

Ήδη από την εποχή που ζούσε, αλλά και μετά το θάνατό του, ο Δημήτρης Πικιώνης (1887-1968) αποτέλεσε μια εξαιρετικά σύνθετη και αντιφατική προσωπικότητα, που είχε τη ιδιότητα να γοητεύει όσους τον προσέγγιζαν αλλά και να προκαλεί έντονες αντιδράσεις σε όσους έτυχε να διαφωνούν μαζί του. Δημιουργήθηκε, με αυτό τον τρόπο, ένα "ζήτημα Πικιώνη", που εμπόδιζε τη νηφάλια εκτίμηση της συμβολής του. Χρειάστηκε να μεσολαβήσουν αρκετές δεκαετίες, ώς τη δεκαετία του 1990, για να αρθούν, και πάλι όχι ολοκληρωτικά, οι επιφυλάξεις εναντίον του και να αναγνωριστεί επιτέλους ο Πικιώνης...

Η Σχολή Αρχικτεκτόνων του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου παρουσιάζει τη δεύτερη σειρά ομιλιών διακεκριμένων ξένων και ελλήνων αρχιτεκτόνων με τις διαλέξεις που οργανώθηκαν την περίοδο 2001-2002. Οι διαλέξεις αυτές απευθύνονται τόσο στους φοιτητές της Σχολής όσο και στον ευρύτερο ακαδημαϊκό και αρχιτεκτονικό χώρο. Στοχεύουν να εμπλουτίσουν την εκπαιδευτική διαδικασία με ιδέες, θεωρίες και πρακτικές που εκφράζονται, δοκιμάζονται και εφαρμόζονται, έξω από τον χώρο της συγκεκριμένης Σχολής Αρχιτεκτόνων. Οι εκδόσεις αυτές, βασίζονται στην επεξεργασία του κειμένου των ομιλιών, γι...

Από τις απαρχές της Αναγέννησης ως την καθιέρωση, τις παραλλαγές και την αμφισβήτηση του μοντέρνου κινήματος στον 20ό αι., ο Σάββας Κονταράτος καταθέτει στο βιβλίο αυτό τον εξελισσόμενο προβληματισμό του στη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών, μέσω ενός συνειδητού θεωρητικού και ιστορικού σχεδίου. Συστηματοποιεί τη γνώση μαζί και την αμφιβολία, οδηγώντας τον αναγνώστη σε μια στοχαστική διαδρομή μέσω κειμένων με οργανική μεταξύ τους συνέπεια και λογική αλληλουχία. Η σαφήνεια των θέσεών του δεν υποστηρίζεται από μιαν απόλυτη ή δογματική γραφή, αλλά προκύπτει μέσα από ένα χαρακ...

Δίπλα στις βαθιά ριζωμένες φυσικές, κοινωνικές και προσωπικές αναφορές του κτισμένου χώρου, οφείλουμε να αναδείξουμε όσες περισσότερες όψεις του αρχιτεκτονικού στοχασμού. Αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς έναν βαθύ και ουσιαστικό διάλογο για τον άνθρωπο, την αρχιτεκτονική και το κτίριο. Χρειαζόμαστε και μια συνείδηση βάθους, παραγωγικά κριτική και πρωτόγνωρα ανανεωμένη, που να συλλαμβάνει τους περιορισμούς της επιστημονικής προσέγγισης και να αναδεικνύει τα όριά της σε σχέση με την εμπειρία. Αυτό ακριβώς κάνει ο Αναστάσιος Γεωργιλάς με το έργο του "Ζωτικός Χώρος": πρόκειται...