Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μεταμοσχεύσεις. Ένα θέμα που χρόνια τώρα βρίσκεται στην επικαιρότητα. Τόσο, που θεωρείται φυσικό και αυτονόητο: μια πολύ φυσιολογική και τρέχουσα πραγματικότητα, που το μόνο πρόβλημα της είναι η έλλειψη ικανού αριθμού μοσχευμάτων. - Μεταμοσχεύσεις από ζώντες δότες; - Μοσχεύματα από "νεκρούς" δότες; Κάποιοι γνωρίζουν. Λίγοι προβληματίζονται. Για τους πολλούς δεν υφίσταται διαφορά. Ίσως όμως τα πράγματα να μην είναι τόσο απλά. Ίσως τα θεολογικά και ηθικά διλήμματα που εγείρονται να ξεπερνούν την τρέχουσα καθημερινή μας ηθική, την όποια συμβατική ή όχι πίστη μας. Στο...

Η ιερωσύνη μου! Το μεγάλο, το ατίμητο δώρο του Κυρίου μου! Ο πιο πολύτιμος θησαυρός μου! Τίποτε στον κόσμο δεν έχει τόση αξία όση το χάρισμα της ιερωσύνης. Κανένα πράγμα πάνω στη γη, όσο πολύτιμο κι αν είναι, δεν μπορεί να συγκριθεί με το ιερατικό χάρισμα, τον στολισμό της ιερωσύνης, με τον οποίο κοσμεί εμάς τους αδύναμους και ατελείς ανθρώπους η χάρη του Αγίου Πνεύματος, που "θεραπεύει τα ασθενή" και "αναπληροί τα ελλείποντα". Η ιερωσύνη μας προσφέρεται ως χάρισμα, "δωρεάν". Όχι γιατί το δικαιούμαστε ή γιατί το αξίζουμε, αλλά γιατί είναι αμέτρητη και ανέκφραστη η αγάπη κ...

Η "Κλίμαξ", γνωστή και ως Κλίμαξ του Παραδείσου, έργο του αγίου Ιωάννου του Σιναΐτου, είναι ένα από τα πλέον αγαπητά ασκητικά και πνευματικά βιβλία, όχι μόνο μεταξύ των μοναχών αλλά και εκείνων των Χριστιανών που αγωνίζονται συνειδητά για την καταπολέμηση των παθών και την καλλιέργεια των αρετών. Το περιεχόμενο του έργου απευθύνεται στις αφιερωμένες στον Κύριο ψυχές, που απαρνήθηκαν τα εγκόσμια και επιδιώκουν την τελείωση. Περιγράφει τα διάφορα στάδια της ζωής τους και σαν με ένα είδος "κλίμακας" τους ανεβάζει από τα χαμηλότερα στα υψηλότερα. Οι 30 βαθμίδες -όσοι και οι Λό...

Tο νέο αυτό βιβλίο του γνωστού και πολυγραφότατου μητροπολίτη Nικοπόλεως, περιλαμβάνει ομιλίες και συνεντεύξεις πάνω σε ζωτικά προβλήματα της Eκκλησίας όπως: O ρόλος του κλήρου, η αδιαφορία του κόσμου και η "Nέα Eποχή", οι αιρέσεις, η μοναχική ζωή. Ένα κείμενο τολμηρό και ειλικρινές, που δίνει το στίγμα του σεμνού ιεράρχη του οποίου η γλώσσα που χρησιμοποιεί συμβαδίζουν με το ήθος, τα αισθήματα και τις πράξεις της εν Xριστώ βιοτής του.

Επιστέλλοντας εγώ, ο έσχατος των κληρικών, σ' εξέχοντες αδελφούς, δεν θέλω να τους κάνω το δάσκαλο ούτε και να τους συμβουλέψω. Απλώς εκφράζω αυτό που επιθυμώ και κρίνω αυτό που δεν μου αρέσει. Με βάση πάντα το λόγο του Ευαγγελίου και την παράδοση της Εκκλησίας. Όποιος θέλει, ας με προσέξει. Δηλώνω, ωστόσο, ότι γνώρισα τούτων των γραμμάτων είναι η ειλικρίνεια, και αν μπορούσα να μιλήσω για κάποια αξία τους, θα την απέδιδα στην τόλμη που τα χαρακτηρίζει.

Θυμάμαι ένα καλοκαίρι που βρέθηκα σε μια βρύση, καθώς βάδιζα μόνος μέσα στην ησυχία του δάσους. Ο νους μου και τα χείλη μου δοξολογούσαν το Θεό. Ό,τι έβλεπα, ό,τι άκουγα και ό,τι γευόμουν, το θεωρούσα δωρεά του Θεού. Όλα ήταν δικά μου. Τα πουλιά, τα έντομα, τα ερπετά, το αεράκι, ο ήλιος, οι καρποί. Δεν ήμουν όμως δεμένος μαζί τους. Τα χαιρόμουν, τα πλησίαζα, ένιωθα ότι ήταν ιερά και δεν έπρεπε να τα βεβηλώσω. Είχα μια μικρή αίσθηση του παραδείσου. Κάθε βήμα κι ένα «Δόξα σοι, ο Θεός!». Και ήταν πολλά τα βήματα μέχρι την πηγή. Κάθισα δίπλα, χωρίς να πιω νερό. Πέρασα πολλή παί...

...Αν όμως, αντίθετα, ο εξωτερικός κόσμος υπακούει στις εσωτερικές δυνάμεις της ανθρώπινης ψυχής, τότε εξαρτάται το πεπρωμένο του ανθρώπου από τον ίδιο, επομένως δεν υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν χωρίς να φταίνε, αλλά όλες οι δοκιμασίες και οι πόνοι είναι δίκαιοι και τους αξίζουμε, και ο δρόμος είναι ανοικτός προς έναν ελεύθερο βίο, στον οποίο ένα ανθρωπιστικό πολιτικό σύστημα δεν είναι παρά η συνέπεια της εσωτερικής απελευθέρωσης της ψυχής..." (Μιχαήλ Μιχάηλωφ)

[...] Το βιβλίον αυτό, αγαπητέ αναγνώστα, διδάσκει τον Χριστιανόν πως να αγωνίζεται ίνα ο αγών του στέφεται από επιτυχίας και νίκας. Επειδή δε ο Αγωνοθέτης εις τον πνευματικόν αυτόν αγώνα μας είναι Αυτός ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, ο οποίος νικά δι' ημών, και καθώς μας είπε: «Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν», δεν είναι εις ημάς άλλος τρόπος λυτρώσεως παρά η καταφυγή εις Αυτόν. Το πώς θα καταφύγωμεν και θα ενωθώμεν με τον Χριστόν, που υπάρχει εντός ημών, εις την καρδίαν, αυτό ακριβώς μας διδάσκει η «Νοερά άθλησις». Το βιβλίον αυτό, καθώς και ο ίδιος ο συγγραφεύς εις τον...

Με την Χάριν του Χριστού μας, ο λίαν αγαπητός και πνευματικός αδελφός ημών, ο κ. Κωνσταντίνος Ρώιμπας -φιλόλογος καθηγητής, φιλομόναχος και φιλαγιορείτης λίαν- προβαίνει εις την έκδοσιν του λίαν ψυχωφελεστάτου βιβλίου του με τίτλον: "Ο Τίμιος και Ζωοποιός Σταυρός". Πεπεισμένοι εσμέν άπαντες, οι αγωνιζόμενοι πιστοί, ότι και το περισπούδαστον τούτο βιβλίον, το διηνθησμένον εκ τοσούτων Πατερικών χωρίων και διδαχών περί Τιμίου Σταυρού, θα θρέψη και θα ποτίση πλείστας όσας Φιλόθεους ψυχάς, ίνα ώσιν συσταυρωμέναι, ισοβίως, μετά του Σταυρωθέντος και Αναστάντος, γλυκύτατου ημών...

Με την Χάριν του Χριστού μας, ο λίαν αγαπητός και πνευματικός αδελφός ημών, ο κ. Κωνσταντίνος Ρώιμπας -φιλόλογος καθηγητής, φιλομόναχος και φιλαγιορείτης λίαν- προβαίνει εις την έκδοσιν του λίαν ψυχωφελεστάτου βιβλίου του με τίτλον: "Ο Τίμιος και Ζωοποιός Σταυρός". Πεπεισμένοι εσμέν άπαντες, οι αγωνιζόμενοι πιστοί, ότι και το περισπούδαστον τούτο βιβλίον, το διηνθησμένον εκ τοσούτων Πατερικών χωρίων και διδαχών περί Τιμίου Σταυρού, θα θρέψη και θα ποτίση πλείστας όσας Φιλόθεους ψυχάς, ίνα ώσιν συσταυρωμέναι, ισοβίως, μετά του Σταυρωθέντος και Αναστάντος, γλυκύτατου ημών...

Ο πατήρ Ιουστίνος Πόποβιτς (1894 - 1979), γεννήθηκε και εκοιμήθη την ημέρα του Ευαγγελισμού. Μία ζωή τον οδηγούσε αυτή η ευλογία. Υπήρξε μεγάλη μορφή για το Σερβικό λαό και για όλο τον Ορθόδοξο κόσμο. Καθηγητής Θεολογίας με βαθύτατη θεολογική σκέψη, συνέγραψε πολλά και χρήσιμα έργα για τους πιστούς. Και όχι μόνο για εκείνους τους πιστούς που παρά το αθεϊστικό καθεστώς της παλαιάς Γιουγκοσλαβίας ήταν και παρέμειναν πιστοί. Τα έργα του γέννησαν πολλά νέα πνευματικά τέκνα, ξύπνησαν την πίστη στο Σερβικό λαό. Γι' αυτό με το συγγραφικό του έργο υπήρξε πατέρας της "πνευματικής αν...

Κατά τους Πατέρες της Εκκλησίας η συγχωρητικότητα που πρέπει να δείχνουμε σ' αυτούς που μας έβλαψαν, είναι ανώτερη απ' όλες τις εντολές του Θεού, απ' την εφαρμογή της οποίας απορρέει μεγάλος πλούτος αγαθών, καθ' όσον: Ο Θεός μας συγχωρεί, όταν κι' εμείς συγχωρούμε! Με τον τρόπο αυτό μιμούμαστε τον ίδιο τον Θεό! Γινόμαστε κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος! Ευεργετούμε πολλαπλά τους εαυτούς μας! Υποχωρεί το κακό και χάνεται! Απαλλασσόμαστε απ' την κακία και το μίσος! Ειρηνεύουμε! Διαγράφουμε τ' αμαρτήματά μας! Έχουμε τον Θεό σύμμαχό μας! Επιπλέον οι Πατέρες απαντούν...

[...] Η σειρά που παρατίθενται εδώ τα δύο κείμενα είναι αντίθετη από αυτήν με την οποία εκφωνήθηκαν. Η πρώτη εισήγηση είναι μια προσπάθεια σύντομης καταγραφής της πορείας του π. Ιωσήφ από το μέρος που γεννήθηκε στον τόπο όπου αναγεννήθηκε εν Χριστώ και ετελείωσε τον βίο του θεοφιλώς και θεαρέστως. Η δεύτερη είναι μία σταχυολόγηση των συμβουλών του μέσα από τις επιστολές του, που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, και οι συμβουλές του αυτές αναφέρονται στους πειρασμούς και στον τρόπο αντιμετώπισής τους. Έκρινα αναγκαίο να παρατεθούν και μερικά κεφάλαια που θα βοηθήσουν να κ...

"Αλλά προσέχετε, παρακαλώ, ακριβώς τοις λεγομένοις. Ει γαρ και ο πόνος ημέτερος, αλλά το κέρδος υμέτερον, μάλλον δε κοινόν. Τι δε λέγω ο πόνος ημέτερος; Ουχί· αλλά της τον Θεού χάριτος εστίν η δωρεά. Μετά προσοχής τοίνυν υποδεχώμεθα και ημείς τα παρά του Θεού δωρούμενα, ίνα κερδάναντες τι εις την κατά ψυχήν σωτηρίαν, όντως εντεύθεν απίωμεν. Δια γαρ τούτο καθ' εκάστην την πνευματικήν ταύτην παρατίθεμεν υμίν τράπεζαν, ίνα τη συνεχεία της παραινέσεως και τη πολλή των θείων Γραφών μελέτη πάσαν αποτειχίσωσεν τω πονηρώ δαίμονι την επιβουλήν. Όταν γαρ ίδη πολλήν ημάς περί τα πνευ...

Στη χαρακτηριστική αγωνία του ανθρώπου να διερευνήσει τα σχετικά με τη Δημιουργία του κόσμου και του είδους του, έχουν δοθεί πολλές και διαφορετικές μεταξύ τους απόπειρες ερμηνείας από ορισμένα από τα ισχυρότερα πνεύματα της παγκόσμιας Ιστορίας. Η παρούσα μελέτη επιχειρεί να προσεγγίσει τις θέσεις του Μεγάλου Βασιλείου για τη Δημιουργία του κόσμου. Στις Ομιλίες εις την "Εξαήμερον", ο σοφός Ιεράρχης παρουσιάζει τη Δημιουργία μένοντας πιστός στο βιβλίο της "Γενέσεως", αλλά επιχειρώντας παράλληλα να καταστήσει τον λόγο του σαφή και κατανοητό, χωρίς όμως επικίνδυνες απλουστεύσ...

Το "Μαρτύριο" Ο Ναός του μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου "Επέχρωσε δε και ζωγράφος τα άνθη της τέχνης εν εικόνι διαγραψάμενος τας αριστείας του μάρτυρος, τας ενστάσεις, τας αλγηδόνας, τας θηριώδεις των τυράννων μορφάς, τας επηρείας, την φλογοτρόφον εκείνην κάμινον, την μακαριωτάτην τελείωσιν του αθλητού, του αγωνοθέτου Χριστού της ανθρώπινης μορφής το εκτύπωμα, πάντα ημών ως εν βιβλίω τινί γλωττοφόρω δια χρημάτων τεχνουργησάμενος"

"Τινες μεν ουν φασί, ότι των προσενεγκάντων πιστευσάντων μόνον, ούτος εθεραπεύετο· αλλ' ουκ έσται τούτο. Ιδών γαρ την πίστιν αυτών, ουχί των προσενεγκάντων μόνον, αλλά και του προσενεχθέντος. Τι ουν; ετέρου πιστεύσαντος έτερος ου θεραπεύεται; φησίν. Ουκ έγωγε είμαι, πλην ει μη τι ή δια ηλικίας άωρον ή δια υπερβάλλουσαν ασθένειαν αδυνάτως έχει προς το πιστεύσαι. Πως ουν επί της Χαναναίας, φησίν, επίστευσε μεν η μήτηρ, εθεραπεύετο δε η θυγάτηρ; και του εκατοντάρχου δε απιστήσαντος πως ο παις ανίστατο και διεσώζετο; Ότι ουκ ηδύνατο πιστεύειν οι νοσούντες... Αλλ' ουκ επί τούτου...

The issue of the procession of the Holy Spirit occupies a central place in the theological disputes of the thirteenth century, a period in which from a political point of view the decline of the Empire was irreversible. Despite this difficult situation, the Byzantine Literature of the thirteen century thrives and provides remarkable theological works on this delicate issue. [...] Theodoros Alexopoulos