Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Για να χαθείς σε μια πόλη όπως χάνεσαι σε ένα δάσος χρειάζεται εκπαίδευση". Η βερολινέζικη μητρόπολη, η γερμανοεβραϊκή καταγωγή και οι ραγδαίες αλλαγές του Μεσοπολέμου σημάδεψαν τα παιδικά και νεανικά χρόνια του Μπένγιαμιν, που έμελλε να γίνει ένας από τους πιο πολυσυζητημένους συγγραφείς του 20ού αιώνα. Το όνομά του συνδέθηκε με κομβικά ρεύματα των καιρών, από το ρομαντισμό μέχρι τον ιουδαϊκό μυστικισμό και τον ιστορικό υλισμό. Τα ιδιόμορφα, αντισυμβατικά κείμενά του διατρέχουν όλο το φάσμα της σύγχρονης σκέψης (φιλοσοφία και επιστήμες του ανθρώπου, κριτική λογοτεχνίας...

Εισηγήσεις: - Περικλής Βασιλόπουλος: "Η πορεία του Σπήλιου" - Νίκος Μουζέλης: "Από το Λονδίνο στην Αθήνα" - Θεόδωρος Παπαλεξόπουλος: "Η συνεισφορά στην αειφόρο ανάπτυξη" - Γιάννης Μαρίνος: "Η εμπειρία του 'Οικονομικού Ταχυδρόμου'" - Γιώργος Κριμπάς: "Η ριζοσπαστικότητα" - Λεωνίδας Λουλούδης: "Πολιτική και Οικολογία" - Κώστας Ζέπος: "Μια ζωή ολοκληρωμένη" - Γιώργος Παγουλάτος: "Η νέα οικονομία" - Νίκος Γιαννής: "Οδηγός νέων ανθρώπων" - Ηλίας Κατσούλης: "Όψεις του εκσυγχρονισμού" - Πάνος Καζάκος: "Όραμα και ηθικότητα" - Αιμίλιος Ζαχαρέας: "Για την ανανέωση της Αρι...

Αφιέρωμα σε ένα από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της ελληνικής μεταπολεμικής ποίησης, τον Νίκο Δ. Καρούζο, παρουσιάζει η Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων, πέντε χρόνια μετά τον θάνατό του. Στον δημιουργό που σε όλη τη διάρκεια της ζωής του υπηρέτησε μόνο το πεπρωμένο του, την ποίηση. Η έκθεση αυτή, παράλληλα με τις εκδόσεις του ποιητικού έργου του Νίκου Δ. Καρούζου και ένα μέρος ανέκδοτων χειρογράφων του, διαθέτει το επιπρόσθετο ενδιαφέρον να παρουσιάζει έργα του ζωγραφικά, που φιλοτέχνησε στην εναγώνια προσπάθεια να παγιδεύσει το αόρατο στην ορατότητα, όπως επίσης και έ...

"Εγώ απλά πιστεύω ακράδαντα ότι με τέτοια στελέχη, τέτοιους ενθοφρουρούς, τέτοιους εθνοφύλακες η χαρμόσυνη μέρα για την Κύπρο δεν θα αργήσει". Ευαγ. Φλωράκης

Τη γεμάτη περίεργες και παράξενες ιδιαιτερότητες ζωή επτά ανθρώπων των γραμμάτων και της τέχνης, περιγράφει, με συναρπαστικό τρόπο στο βιβλίο του με τίτλο "Αυτοί οι ωραίοι τρελοί", ο Γιάννης Καιροφύλας. Ο αναγνώστης διαπιστώνει, ότι όλοι οι βιογραφούμενοι προσπάθησαν να υπάρξουν και να εκφραστούν, όχι μόνο καταγράφοντας στον δικό τους κόσμο της "τρέλας", αλλά και δημιουργώντας στον τομέα της Τέχνης, με τρόπο που τους καθιέρωσε. Ο συγγραφέας μιλάει για τον μέχρι παραληρήματος Ελληνολάτρη λογοτέχνη Περικλή Γιαννόπουλο, που μετά το χωρίς αίσιο τέλος ειδύλλιό του με τη νεαρή ζω...

- Μπορεί να ηττηθώ; ρώτησε ο Αττίλας. - Πάντοτε μπορεί κανείς να ηττηθεί, λέει ο παλαιός χρησμός. Όμως, στη διάρκεια προσεχούς μάχης σου, θα σκοτωθεί ο χειρότερος εχθρός σου. - Ο "χειρότερος εχθρός" μου είναι ο εαυτός μου, ανταπάντησε ο αυτοκράτορας των Ούννων. Ο Αττίλας (395-453), μοναδικός αυτοκράτορας των Ούννων, μεγαλοφυής στη συγκέντρωση των άναρχων ορδών που ήταν διασκορπισμένες από την καρδιά της Ασίας μέχρι την καρδιά της Ευρώπης, διπλωμάτης χωρίς ταίρι, μεγάλος στρατηγός, ίδρυσε σε λιγότερο από δεκαπέντε χρόνια μια αυτοκρατορία που εκτεινόταν από την Αράλη έως...

Το όνομα Αττίλας ήταν ανέκαθεν πασίγνωστο και παρέπεμπε σε ένα και μόνο χαρακτηριστικό: στην αλόγιστη βαρβαρότητα. Ο άνθρωπος αυτός, ο κόσμος τον οποίο εκπροσωπούσε, καθώς και η σπουδαιότητά του, καλύπτονται από ένα πέπλο μυστηρίου. Η Ιστορία γράφεται με ποικίλους τρόπους και με υποκειμενικά κριτήρια. Για τους ιστορικούς της Δύσης, ο Αττίλας υπήρξε "η μάστιγα του Θεού", συνώνυμο του δεσποτισμού, ένα σωστό αρπακτικό που κατασπάραξε την απέραντη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και ηγήθηκε των πιο βάρβαρων επιδρομών εναντίον της. Για τους Ούννους πάλι, ο Αττίλας ήταν ο άνθρωπος που...

Ο Αττίλας (395-453), μοναδικός αυτοκράτορας των Ούννων, μεγαλοφυής στη συγκέντρωση των άναρχων ορδών που ήταν διασκορπισμένες από την καρδιά της Ασίας μέχρι την καρδιά της Ευρώπης, διπλωμάτης χωρίς ταίρι, μεγάλος στρατηγός, ίδρυσε σε λιγότερο από δεκαπέντε χρόνια μια αυτοκρατορία που εκτείνονταν από την Αράλη έως τον Δούναβη. Αφού νίκησε και τις δύο Ρωμαϊκές Αυτοκρατορίες, έδειξε μια περίεργη απροθυμία να καταλάβει την πρωτεύουσα εκάστης, την Κωνσταντινούπολη και τη Ρώμη, προτιμώντας το ξύλινο αποσυναρμολογούμενο ανάκτορό του από τα αμύθητα πλούτη τους. Έχοντας περατώσει τη...

Η Ασπασία από τη Μίλητο, υπήρξε η ηγερία του Περικλή, του θεμελιωτή της Αθηναϊκής Δημοκρατίας. Ήταν μια ξεχωριστή εταίρα, δασκάλα του Περικλή και του Σωκράτη στην φιλοσοφία και στην ρητορική τέχνη, όπως ισχυρίζονται κάποιοι αρχαίοι συγγραφείς. Στην εποχή που την ονομάζουμε σήμερα "Ο Χρυσούς Αιών του Περικλέους", γνώρισε την απόλυτη δόξα και την αναγνώριση, αλλά πάνω απ' όλα γνώρισε την απόλυτη αφοσίωση του ισχυρότερου άνδρα της εποχής της, -που δεν έφευγε ποτέ από την οικία τους, χωρίς να τη φιλήσει.... Λέγεται ότι ο Περικλής δεν έπαιρνε καμμία πολιτική απόφαση χωρί...

Γνώρισμα του αληθινού φιλοσόφου είναι η ζωή του να συμφωνεί με τις πεποιθήσεις του. Ο Ιερομάρτυς Ιλαρίων δεν μας άφησε μόνο συγγράμματα με βαθύ περιεχόμενο και έμπνευση, αλλά και με τη ζωή του έδωσε μαρτυρία για τη μεγάλη τους σημασία. Τη διδασκαλία του περί Εκκλησίας τη βεβαίωσε με τη γεμάτη αυταπάρνηση διακονία του. Την απολογία του για τον μοναχισμό την επαλήθευση με τις μοναστικές του αρετές, και το κήρυγμα για ένα χαρούμενο Χριστιανισμό με τη μεγαλοψυχία του στο μαρτύριο. Η θεολογία του επισκόπου Ιλαρίωνος ποτέ δεν ήταν αφηρημένη και σχολαστική, αλλά πάντοτε είχε μεγάλ...

Εις πολλά έτη δέσποτα, και με τις ευλογίες σας, αποτολμούμε αυτό το εγχείρημα. Πρόθεσή μας είναι να σκιαγραφήσουμε μέσα από ένα σύνολο αναφορών, τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Αμερικής κ. Δημήτριο, τον άνθρωπο και σεβαστό ιεράρχη που, στην παρούσα φάση της ζώης του, είναι επί κεφαλής του κλήρου και του λαού της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής. Το εγχείρημα μας προκαλέι δέος, αλλά η χαρά μας ανατάση ψυχής. Αφού, επιχειρούμε να καταγράψουμε στις σελίδες που θ' ακολουθήσουν, τον βίο και την πολιτεία μια μεγάλης σύγχρονης μορφής της Ορθόδοξης Εκκλησίας.[...] (Από τον πρόλογο το...

Ο Αναστάσιος, από απέραντη θεϊκή αγάπη προς τους πονεµένους και αδικηµένους αδελφούς µας των άλλων ηπείρων, πάτησε το πόδι του σε αφιλόξενα εδάφη, αντιµετώπισε προκαταλήψεις και εχθρότητα, κινδύνεψε από επιδηµίες, αλλά, τελικά, µπόρεσε να εγκαινιάσει µια γλώσσα επικοινωνίας. Έριξε γέφυρες ανάµεσα στους "πολιτισµένους" και στους "υπό ανάπτυξη" και έδωσε σ’ αυτούς τους δεύτερους "λίγο ρύζι από το ρύζι του", όπως λέει µια κινέζικη παροιµία, και πολλή φλόγα αγάπης από την καρδιά του. Αποστασιοποιηµένος από φοβίες ή συµπλέγµατα ανωτερότητας, αρνούµενος τα προσωπεία τού ποικίλο...