Γεώργιος Π. Κρέμος 1839-1926
Χρήστου Θανάσης
Δήμος Αράχωβας (2005)
Ο Γεώργιος Π. Κρέμος (1839 - 1926) υπηρέτησε με ευσυνειδησία και υψηλό αίσθημα ευθύνης την ελληνική παιδία σε όλες της τις βαθμίδες, χαρισματικός δάσκαλος και παιδαγωγός, χαλκέντερος ερευνητής και ευρηματικός ιστορικός, έγραψε έργα που παρέμειναν ανέπαφα από τη φθορά του χρόνου, αγάπησε με πάθος και ευθυκρισία την ιδιαίτερή του πατρίδα την Αράχωβα και ευρύτερα τη Βοιωτία και συνέβαλε όσο κανείς άλλος στη διαμόρφωση και τεκμηρίωση της νεότερης ιστορίας της Βοιωτίας. Αποτελεί κλασικό παράδειγμα επιστήμονα και ανθρώπου, ο οποίος ξεκίνησε από ταπεινή κοινωνική καταγωγή και κ...
Γεώργιος Μοσχάμπαρ
Μονιού Δήμητρα Ι.
Εκδοτικός Οργανισμός Π. Κυριακίδη (2011)
Η προσωπικότητα του Γεωργίου Μοσχάμπαρ, ενός σημαντικού ανθενωτικού θεολόγου του ΙΓ΄αι., παρουσιάζεται για πρώτη φορά ολοκληρωμένα στον παρόντα τόμο. Ο ρόλος που διαδραμάτισε στις πολιτικο-εκκλησιαστικές εξελίξεις της εποχής καταγράφεται σε συνάρτηση με τις άλλες σημαντικές φυσιογνωμίες της εποχής του. Ο τόμος κλείνει με την κριτική έκδοση των αντιρρητικών κεφαλαίων του κατά του πατριάρχη Ιωάννη ΙΑ΄ Βέκκου.
Γεώργιος Κορέσσιος 1570 ci.-1659/60
Στουπάκης Νίκος Μ.
Ομήρειο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Χίου (2000)
Στο βιβλίο αυτό περιγράφεται η ζωή και αναλύεται το άγνωστο μέχρι σήμερα έργο του πιο σπουδαίου Έλληνα συγγραφέα του 17ου αιώνα, του Γεωργίου Κορεσσίου. Συγχρόνως σκιαγραφείται η πνευματική ατμόσφαιρα στην υπόδουλη Χίο (και την Ελλάδα) κατά τη γενοατική κυριαρχία και κυρίως κατά την τουρκοκρατία. Πέρα από τη συστηματική βιογραφία του γιατρού, φιλοσόφου και θεολόγου Γ. Κορεσσίου, ο αναγνώστης μπορεί να βρει στοιχεία για την ελληνική κοινωνία, την εκπαίδευση, τα ήθη, τις ελληνικές αντιδράσεις στις ξένες επιρροές ή πιέσεις, τα πρώτα μηνύματα διαφωτισμού κ.λ.π. Επιχειρείται να...
Γεώργιος Κλεάνθης (1801-1839)
Καραθανάσης Κώστας
Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1995)
Αποτελεί προνόμιο του Σαμιακού '21 ότι, κοντά στους μεγάλους πρωταγωνιστές του, ανάδειξε την ιδιότυπη μορφή του βάρδου της Σαμιακής Επανάστασης Γεωργίου Κλεάνθη. Μια μορφή πολυσύνθετη αγωνιστή, ποιητή, μουσικού και ανυποχώρητου υπερασπιστή των ιδεολογικών στόχων της Ελληνικής Επανάστασης. Η παραμερισμένη και σχεδόν άγνωστη αυτή μορφή, που μόλις πρόσφατες έρευνες άρχισαν να φωτίζουν το πραγματικό της ανάστημα, αποκαλύφθηκε έτσι σαν μια μοναδική φυσιογνωμία του Ελληνικού Αγώνα. Η σχετική προσπάθεια ξεκίνησε μέσα στην προηγούμενη δεκαετία, με δημοσιεύσεις άρθρων και ανακοινώσ...
Γεώργιος Καφαντάρης
Κούμας Μανόλης
Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων (2012)
Γεννημένος στην Ανατολική Φραγκίστα Ευρυτανίας το 1873, ο Γεώργιος Καφαντάρης απετέλεσε, έως και το θάνατό του, το 1946, κεντρική φυσιογνωμία της πολιτικής ζωής της Ελλάδας. Βουλευτής, για πρώτη φορά το 1905, σφράγισε με την πολύπλευρη δράση του τέσσερις δεκαετίες έντονων πολιτικών ζυμώσεων. Ηγετική μορφή της βενιζελικής παράταξης, επανειλημμένα υπουργός κατά την περίοδο της βενιζελικής ανόρθωσης και του Μεσοπολέμου, αντιπρόεδρος της κεντρώας κυβέρνησης του Θεμιστοκλή Σοφούλη το 1945-1946, αλλά και πρωθυπουργός σε μια κρίσιμη καμπή μετά την υπογραφή της συνθήκης της Λωζάννη...
Γεώργιος Θεοτόκης
Ράλλης Γεώργιος Ι.
Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων (2006)
[...] Για τη βιογραφία αυτή ο Γεώργιος Ράλλης μελέτησε συστηματικά τις δημοσιευμένες πηγές και την ειδική βιβλιογραφία, κυρίως όμως αξιοποίησε το ανέκδοτο αρχείο, που είχε διαφυλάξει η οικογένεια Θεοτόκη. Έτσι, το έργο αυτό είναι εξαιρετικά πρωτότυπο και αρκετά λεπτομερειακό, η δε επιλογή του εξηγείται πειστικά στον πρόλογο του συγγραφέα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το πολιτικό ήθος, που καταγράφεται σε αυτήν τη βιογραφία, αποτελεί πολιτικό κληροδότημα για τις επερχόμενες γενιές των πολιτικών, όπως επανειλημμένα ετόνισε και εδίδαξε με το παράδειγμά του ο Γεώργιος Ράλλης....
Γεώργιος Βιζυηνός
Παπαχρήστος Δημήτρης
Ηλέκτρα (2005)
Ο Δημήτρης Παπαχρήστος ξαναφωτίζει την πορεία του Γεώργιου Βιζυηνού, ή αλλιώς του "Τρυφερόκαρδου κυρίου Γ.Β.", ακολουθώντας όχι τόσο τα βιογραφικά στοιχεία ή τα γεγονότα της ζωής του Βιζυηνού αλλά τα συναισθήματα των ανθρώπων που εκείνος γνώρισε κατά τη διάρκεια του βίου του. Αυτό είναι άλλωστε το πραγματικό υλικό των διηγημάτων του Βιζυηνού: Οι άνθρωποι, οι τόποι και οι ιδέες που αγάπησε. Ήρωας του "Μοσκώφ Σελήμ" δεν είναι ένας παράξενος Τούρκος αλλά η παραξενιά ενός Τούρκου. Ήρωας του "Αμαρτήματος της μητρός μου" δεν είναι η μητέρα του αλλά η ενοχή της μητέρας του. Σε α...
Γεωργία Σάνδη
Bouchardeau Huguette
Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1993)
Ο Μισέ και ο Σοπέν ήταν διάσημοι εραστές της, αλλά ποιος γνωρίζει το φλογερό πάθος της Γεωργίας για το δημοκρατικό δικηγόρο Μισέλ ντε Μπουρζ, τη μακρόχρονη σχέση της με το χαράκτη Μανσό, την τρυφερή επιστολογραφική της περιπέτεια με το συγγραφέα της "Μαντάμ Μπαβαρί" Γκιστάβ Φλομπέρ; Ήταν ερωμένη των επιφανέστερων δημιουργών, βρέθηκε αναμειγμένη στις τρεις μεγαλύτερες πολιτικές αναταραχές του XIX αιώνα, 1830, 1848, 1871, αμφιταλαντευόμενη, όσον αφορά την πολιτική, μεταξύ παράφορου ενθουσιασμού και χριάτικης φρονιμάδας. Τέρας εργατικότητας, γυναίκα με πνευματικότητα, που συχν...
Γεννημένος νικητής
Τσιώτος Νίκος
Κέδρος (2001)
1946. Μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου η Ελλάδα ζει δραματικές ώρες εμφύλιου διχασμού. Ο Έλληνας δρομέας Στέλιος Κυριακίδης θριαμβεύει, παρά τις αντίξοες συνθήκες, στο Μαραθώνιο της Βοστόνης, πετυχαίνοντας ατομικό και παγκόσμιο ρεκόρ. Η προσωπική διάκριση γίνεται ελληνικός άθλος. Ο Κυριακίδης χρησιμοποιεί τη νίκη του για να αποκαλύψει στη διεθνή κοινή γνώμη τις δραματικές στιγμές που περνά η πατρίδα του και για να συγκεντρώσει πολύτιμη ανθρωπιστική βοήθεια. Τα αθλητικά χρονικά κατέγραψαν το θρίαμβο της σωματικής αντοχής. Η ιστορία κατέγραψε το θρίαμβο της ψυχής...
Γεννάδιος Β΄ Σχολάριος και η ένωση των εκκλησιών
Παπακυριάκος Κυριάκος
Παπακυριάκος Κυριάκος Κ. (2004)
Γεννάδιος Β Σχολάριος
Αντωνοπούλου Μελπομένη Ι.
Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος (1974)
Γάλλοι συγγραφείς
Σταφυλάς Μιχάλης
Βασιλόπουλος Στέφανος Δ. (2003)
Πρόκειται για μια σειρά από βιογραφίες συγγραφέων που οριοθέτησαν την εποχή τους, παράλληλα με δοκιμιακή παρουσίαση των έργων τους. Για τη Γαλλική Λογοτεχνία διαλέχθηκαν σαν πρώτη φάση οι πιο αντιπροσωπευτικοί της εποχής τους, οι περισσότεροι από τους οποίους δίνουν και κοινωνικά μηνύματα στα έργα τους.