Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ποτέ μέχρι τώρα δεν είχα μιλήσει για τους δύο γιους μου. Γιατί; Μήπως επειδή ντρεπόμουν; Ή φοβόμουν τον οίκτο των άλλων; Λίγο απ' όλα. Σήμερα, όμως, που ο χρόνος πιέζει, που το τέλος του κόσμου πλησιάζει και που εγώ είμαι όλο και πιο βιοδιασπώμενος, αποφάσισα να γράψω γι' αυτούς ένα βιβλίο. Για να τους θυμόμαστε, για να μη μείνουν μονάχα δύο φωτογραφίες στις αναπηρικές τους ταυτότητες. Πατέρας δύο παιδιών με βαριά αναπηρία, ο Ζαν-Λουί Φουρνιέ επιστρατεύει όλο το απελπισμένο χιούμορ του σε μια αφήγηση όπου το τραγικό εναλλάσσεται με το κωμικό, η δυστυχία και η φρίκη με...

"Ο καλλιτέχνης πρέπει να παίρνει θέση. Διαλέγει να πολεμήσει για την ελευθερία ή για τη σκλαβιά. Προσωπικά έχω κάνει την επιλογή μου". Αυτό είναι το ηχογραφημένο μήνυμα που o Πολ Ρόμπσον έστειλε το 1957 στο φεστιβάλ των ανθρακωρύχων της Νότιας Ουαλίας, στο οποίο δεν μπόρεσε να παραβρεθεί, αφού η κυβέρνηση των ΗΠΑ του είχε αφαιρέσει το διαβατήριο, λόγω της κομμουνιστικής του ιδεολογίας και των αντιρατσιστικών του απόψεων. Γιος ενός σκλάβου που είχε δραπετεύσει, ο Ρόμπσον διέπρεπε σε οτιδήποτε έκανε. Στα νιάτα του ήταν αστέρι του αμερικανικού ποδοσφαίρου και σπούδασε νομι...

17 Απριλίου 1975. Ο στρατός των Ερυθρών Χμερ με ηγέτη τον διαβόητο Πολ Ποτ κατέλαβε την Πνομ Πεν και όρισε την αρχή του "έτους μηδέν" για την Καμπότζη, γράφοντας μια από τις πιο μελανές σελίδες της ανθρώπινης ιστορίας. Ακολουθώντας το όραμα της αγροτικής ουτοπίας, απαγόρευσε τη βουδιστική λατρεία, ξερίζωσε χιλιάδες νέους από τις οικογένειές τους, επέβαλε ενιαίο ενδυματολογικό κώδικα και τους στρατολόγησε στις παραγωγικές κοοπερατίβες. "Αρκεί ένα εκατομμύριο καλοί επαναστάτες για να οικοδομήσουμε τη χώρα μας. Δε χρειαζόμαστε τους υπόλοιπους. Προτιμάμε να σκοτώσουμε δέκα αθώο...

Στα 1861 ένας Έλληνας πολιτικός αντιεξουσιαστής, ο Πλωτίνος Ροδοκανάκης, ταξιδεύει από την Ευρώπη στο Νέο Κόσμο. Έχει σπουδάσει ιατρική στη Βιέννη και στο Βερολίνο, φιλοσοφία στο Παρίσι και είναι γαλουχημένος με τις φιλοσοφικές ιδέες και τις πολιτικές θεωρίες της εποχής. Επηρεασμένος από τον Σαιν Σιμόν, τον Πιερ Ζοζέφ Προυντόν και τον Κάρολο Φουριέ φτάνει στο Μεξικό με σκοπό να εφαρμόσει τις ιδέες του Σοσιαλισμού για τις οποίες αγωνίστηκε με συνέπεια επί 25 χρόνια. Στη χώρα αυτή ο Πλωτίνος Ροδοκανάκης μπόλιασε ιδέες που αλλού δύσκολα γίνονταν κατανοητές. Την ίδια εποχή, η...

Στα 1861 ένας Έλληνας αναρχικός, ο Πλωτίνος Ροδοκανάκης, ταξιδεύει από την Ευρώπη στον Νέο Κόσμο. Έχει σπουδάσει ιατρική στη Βιέννη και στο Βερολίνο, φιλοσοφία στο Παρίσι και είναι γαλουχημένος με τις φιλοσοφικές ιδέες και τις πολιτικές θεωρίες της εποχής. Επηρεασμένος από τον Σαιν Σιμόν, τον Πιερ Ζοζέφ Προυντόν και τον Κάρολο Φουριέ φτάνει στο Μεξικό με σκοπό να εφαρμόσει τις ιδέες του Σοσιαλισμού για τις οποίες αγωνίστηκε με συνέπεια επί 25 χρόνια. Στη χώρα αυτή ο Πλωτίνος Ροδοκανάκης μπόλιασε ιδέες που αλλού δύσκολα γίνονταν κατανοητές. Το όνομα του Πλωτίνου Ροδοκανάκη θ...

Ο βίος και η πολιτεία του Πέτρου Σωκράτους Κόκκαλη διαθέτουν όλα εκείνα τα συστατικά στοιχεία για μία συναρπαστική ιστορική ανάπλαση και ταυτόχρονα αφήγηση. Σπουδές στην Ευρώπη, κοσμοπολιτισμός, μεγαλόπνοα ιδανικά, εμπλοκή στον Εθνικό Διχασμό και τον Εμφύλιο, ακαταμάχητη γοητεία, γνωριμία με τις εκρηκτικότερες επαναστατικές φυσιογνωμίες του 20ού αιώνα, θαυμασμός προς τους μεγάλους εικαστικούς και μουσικούς δημιουργούς, Κατοχή και Αντίσταση, υπέρβαση των ταξικών γραμμών, μεταπήδηση από τον έναν κόσμο στον ιδεολογικά αντίθετο, ιατρικά επιτεύγματα, οξυδέρκεια, ευφυής υιοθέτηση...

Ο βίος και η πολιτεία του Πέτρου Σωκρ. Κόκκαλη διαθέτουν όλα εκείνα τα συστατικά στοιχεία για μία συναρπαστική ιστορική ανάπλαση και ταυτόχρονα αφήγηση. Σπουδές στην Ευρώπη, κοσμοπολιτισμός, μεγαλόπνοα ιδανικά, εμπλοκή στον Εθνικό Διχασμό και τον Εμφύλιο, ακαταμάχητη γοητεία, γνωριμία με τις εκρηκτικότερες επαναστατικές φυσιογνωμίες του 20ού αιώνα, θαυμασμός προς τους μεγάλους εικαστικούς και μουσικούς δημιουργούς, Κατοχή και Αντίσταση, υπέρβαση των ταξικών γραμμών, μεταπήδηση από τον έναν κόσμο στον ιδεολογικά αντίθετο, ιατρικά επιτεύγματα, οξυδέρκεια, ευφυής υιοθέτηση του...

"Τίποτα δεν προοιωνιζόταν ότι ο Κόκκαλης θα γινόταν μια μέρα αγωνιστής της Αντίστασης και υπουργός Υγείας και Πρόνοιας, προσωρινά και της Παιδείας, στην κυβέρνηση του βουνού της ΠΕΕΑ και ότι μετά την Απελευθέρωση θα αναγκαζόταν να καταφύγει στους αντάρτες και να ξαναγίνει πάλι Υπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Παιδείας στην Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση που συγκρότησε το ΚΚΕ. Αλλά η επιστήμη είναι μέρος της κοινωνίας. Είναι ένα ξεχωριστό παράγωγό της και ένας άνθρωπος της επιστήμης που είναι επιπλέον και Έλληνας δεν μπορεί (δεν πρέπει) να αρνηθεί να κάνει την επιλογή του....

Ο γεωπόνος Πέτρος Καναγκίνης υπήρξε ένας από τους πρωτεργάτες του εποικισμού και της αγροτικής αποκατάστασης γηγενών ακτημόνων και προσφύγων από το τέλος των βαλκανικών πολέμων μέχρι και την επαύριο της μικρασιατικής καταστροφής και της σύστασης της Επιτροπής Αποκατάστασης Προσφύγων (Ε.Α.Π.). Ένας πρωτοπόρος της αναμόρφωσης του περιβάλλοντος της ελληνικής υπαίθρου στον Μεσοπόλεμο. Ο Καναγκίνης αποτελεί τυπικό παράδειγμα της γενιάς των γεωπόνων που ανδρώθηκαν στον μεσοπόλεμο και οι οποίοι ήσαν φορείς μιας αρκετά διαφορετικής, περισσότερο ηθικο-βιωματικής, αντίληψης για το...

Η ιστορία θεσμών αφορά στην εφαρμογή συγκεκριμένων πολιτικών θέσεων στον οικονομικό, κοινωνικό, διοικητικό και πολιτικό τομέα και συνδέεται με την πολιτική δράση και ιδεολογία. Ο Πέτρος Βράιλας Αρμένης (1812-1884) ήταν μία πολυσχιδής προσωπικότητα της κοινωνικής, πολιτικής και πνευματικής ζωής των Επτανήσων που επιχείρησε την εφαρμογή των πολιτικών του θεωριών. Ασχολήθηκε με την κοινωνική κατάσταση των αγγλοκρατούμενων Ιονίων Νήσων και προσπάθησε να διαχειριστεί τη λαϊκή δυναμική που απέρρεε από την εφαρμογή της βρετανικής πολιτικής. Ταυτόχρονα, επεδίωκε την αφύπνιση τη...

ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΣ "WIRIL" -7.2.1944- 11.40 π.μ. "...Ο Πέτρος Ν. Άντωβικ την ώρα εκείνη καθόταν σ' ένα τραπεζάκι στην προκυμαία και κατέγραφε τα εκφορτωνόμενα είδη. Στην προσπάθεια του να ανέβει στο βαπόρι δέχτηκε μια σφαίρα που είχε αποστρακιστεί και η οποία του διαπέρασε το κρανίο και τον έριξε νεκρό..." (Γ. Κ. Πλουμής. -Εφημερίδα. "ΠΡΟΟΔΟΣ"- 16.2.1954)

Το βιβλίο περιγράφει την ιστορία του Βασίλη Χλωροκώστα, στρατιωτικού ιατρού, εισηγητή της ίδρυσης της Στρατιωτικής Ιατρικής Σχολής στην Αθήνα (Σ.Ι.Σ., 1926) Σε ηλικία έντεκα ετών, ξεκινώντας από το χωριό του, τον Άγιο Δημήτριο της τουρκοκρατούμενης τότε Μακεδονίας, πέρασε κρυφά τα σύνορα προς την ελεύθερη Ελλάδα, έχοντας στο μυαλό του ένα όνειρο: να γίνει αξιωματικός και να πολεμήσει για την απελευθέρωση της Μακεδονίας. Μετά το τέλος του σχολείου, το 1915, κατά την διάρκεια του εθνικού διχασμού, επέστρεψε στο χωριό του, στην απελευθερωμένη πλέον Μακεδονία, για να βρεθ...

Καθολική η ομολογία ότι ο Περικλής Παναγόπουλος, ο διεθνής επιχειρηματίας και "πατριάρχης" της Ελληνικής Επιβατηγού Ναυτιλίας, υπήρξε και παραμένει μόνιμο πρότυπο σε όλους τους τομείς που έδωσε και εξακολουθεί να δίνει το παρόν του. Κράμα της Μεσσηνίας και της Κωνσταντινούπολης, από όπου κατάγονταν οι γονείς του, όπως υπογραμμίζει σε σημείωμά του σχετικό στην "Εστία", ο Στέλιος Σταυρίδης, Πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ. Δημιούργησε όσο λίγοι. Ενέπνευσε. Εξασφάλισε καριέρα και μέλλον σε χιλιάδες ανθρώπους. Δίδαξε αγάπη, σύνεση, ευγένεια και την τεράστια αξία της προσφοράς στην κοιν...

Ο Περικλής Γιαννόπουλος υπήρξε ένας ονειροπόλος. Σκεπτόταν αποκλειστικά και έμμονα μία ανέφικτη ελληνικότητα σε ό,τι αφορούσε την υψηλή αισθητική τοπίου, καταστάσεων και συμπεριφοράς ζητώντας, επίμονα μάλιστα, από τα μέλη της Αθηναϊκής κοινωνίας μία προσήλωση στην Ελληνολατρία, χωρίς, οι συν-έλληνές του να υπολογίζουν τις ξένες επιδράσεις οι οποίες συνδυαζόμενες με την αδυναμία της Ελληνικής Κρατικής ή ιδιωτικής Εκπαίδευσης της εποχής, του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα, ήσαν ανεπαρκείς. Φυσικό ήταν και είναι οι ενεργοί εύποροι αλλά και νεόπλουτοι πολίτες της...

Στη ζωή του Περικλή Γιαννόπουλου έβρεχε διαρκώς. Είχε γεννηθεί σε μια πόλη υγρή, την Πάτρα. Όταν πέθανε ο πατέρας του, έγινε ένας τσακισμένος άνθρωπος. Τότε ήταν που άρχισε να βρέχει παντού στον κόσμο γι' αυτόν. Βιαζόταν -όχι πως τον ένοιαζε πια η βροχή που τον είχε μουλιάσει. Τα βράδια πνιγόταν στα δάκρυά του. Το έδαφος είχε γίνει ολισθηρό. Βούλιαζε! Η θλίψη φαίνεται πως είναι υγρή. Καθόταν στο στενό του γραφείο και κοίταζε τα χέρια του. Λευκά, με καλοκομμένα νύχια, μακριά δάχτυλα. Κοίταξε την παλάμη του. Τη γραμμή της ζωής. Θαύμασε την ομορφιά της. Ερωτεύτηκε την οσμή της...