Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αφιέρωμα σε ένα από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της ελληνικής μεταπολεμικής ποίησης, τον Νίκο Δ. Καρούζο, παρουσιάζει η Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων, πέντε χρόνια μετά τον θάνατό του. Στον δημιουργό που σε όλη τη διάρκεια της ζωής του υπηρέτησε μόνο το πεπρωμένο του, την ποίηση. Η έκθεση αυτή, παράλληλα με τις εκδόσεις του ποιητικού έργου του Νίκου Δ. Καρούζου και ένα μέρος ανέκδοτων χειρογράφων του, διαθέτει το επιπρόσθετο ενδιαφέρον να παρουσιάζει έργα του ζωγραφικά, που φιλοτέχνησε στην εναγώνια προσπάθεια να παγιδεύσει το αόρατο στην ορατότητα, όπως επίσης και έ...

Εισηγήσεις: - Περικλής Βασιλόπουλος: "Η πορεία του Σπήλιου" - Νίκος Μουζέλης: "Από το Λονδίνο στην Αθήνα" - Θεόδωρος Παπαλεξόπουλος: "Η συνεισφορά στην αειφόρο ανάπτυξη" - Γιάννης Μαρίνος: "Η εμπειρία του 'Οικονομικού Ταχυδρόμου'" - Γιώργος Κριμπάς: "Η ριζοσπαστικότητα" - Λεωνίδας Λουλούδης: "Πολιτική και Οικολογία" - Κώστας Ζέπος: "Μια ζωή ολοκληρωμένη" - Γιώργος Παγουλάτος: "Η νέα οικονομία" - Νίκος Γιαννής: "Οδηγός νέων ανθρώπων" - Ηλίας Κατσούλης: "Όψεις του εκσυγχρονισμού" - Πάνος Καζάκος: "Όραμα και ηθικότητα" - Αιμίλιος Ζαχαρέας: "Για την ανανέωση της Αρι...

"Για να χαθείς σε μια πόλη όπως χάνεσαι σε ένα δάσος χρειάζεται εκπαίδευση". Η βερολινέζικη μητρόπολη, η γερμανοεβραϊκή καταγωγή και οι ραγδαίες αλλαγές του Μεσοπολέμου σημάδεψαν τα παιδικά και νεανικά χρόνια του Μπένγιαμιν, που έμελλε να γίνει ένας από τους πιο πολυσυζητημένους συγγραφείς του 20ού αιώνα. Το όνομά του συνδέθηκε με κομβικά ρεύματα των καιρών, από το ρομαντισμό μέχρι τον ιουδαϊκό μυστικισμό και τον ιστορικό υλισμό. Τα ιδιόμορφα, αντισυμβατικά κείμενά του διατρέχουν όλο το φάσμα της σύγχρονης σκέψης (φιλοσοφία και επιστήμες του ανθρώπου, κριτική λογοτεχνίας...

Μονογραφία για τη ζωή και το έργο του ζωγράφου και σκηνογράφου Βασίλη Βασιλειάδη (1927-1991).

Οι αφηγήσεις γύρω από τη ζωή και τη δράση ληστών και κακοποιών αποτέλεσαν δημοφιλές λαϊκό αφήγημα στον όψιμο 19ο αιώνα. Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας, που δεν θέλησε να παραμείνει ανώνυμος, αναπλάθει μία τέτοια ιστορία με μεγάλη ζωντάνια και επιτυχία, όπως δείχνουν και οι επανεκδόσεις που γνώρισε αμέσως μετά την πρώτη έκδοσή του. Ο πρωταγωνιστής, άπιστος, αποκηρυγμένος από τους γονείς του, έλκει τους αναγνώστες της εποχής, αποτελώντας μια προσωπικότητα που αμφιρρέπει μεταξύ της εικόνας του "ληστή" και του "επαναστάτη", που μοιάζει να αποτυπώνει τους στίχους της Γαλάτειας Κα...

Εάν η μελέτη της πατρίου ιστορίας θεωρήτο αναπόφευκτος εις πάντα εν γένει Έλληνα, η γνώσις του βίου των στενώτατα προς την ιστορίαν ταύτην συνδεομένων και πολλάς τη πατρίδι υπηρεσίας προσενεγκόντων μεγάλων ανδρών, πρέπει εξίσου να λογίζηται σπουδαιότατον μέλημα. [...] Κατά πρώτον ανώνυμός τις εν τω Λογίω Ερμή του έτους 1818 έγραψε σελίδας τινάς περί Διερμηνέων· αλλ' η ολιγοσέλιδος εκείνη διατριβή ουδόλως δύναται να ικανοποιήση την περιέργειαν εκάστου. Ημείς δε, πολλούς διελθόντες συγγραφείς και ερευνήσαντες ποικιλοτρόπως τα αρχεία διαφόρων οικογενειών και εκγόνων των ανδρών...

Ο ιερέας και δάσκαλος στο Φλαγγινιανό Φροντιστήριο της Βενετίας Άνθιμος Μαζαράκης (1800-1868) βιογραφεί 30 επιφανείς Κεφαλλήνες, που διέλαμψαν στα γράμματα, την πολιτική και τους αγώνες για την Ένωση της Επτανήσου και συνέβαλαν στην "αναγέννησιν της Πατρίδος", όπως ο κόμης Άγγελος Δελαδέτσιμας, ο Σπυρίδων Λοβέρδος, ο Ηλίας Μηνιάτης, ο Αθανάσιος Σκιαδάς, ο κόμης Γεώργιος Χωραφάς κ.ά., αλλά και στην εξερεύνηση του Δυτικού κόσμου, όπως ο θαλασσοπόρος Ιωάννης Φωκάς. Ο Άνθιμος Μαζαράκης είναι από τους πρώτους εκπροσώπους της ελληνικής ιστοριογραφίας μετά το 1830, και οι Βιογραφί...

[...] Κύριος και βασικός σκοπός του βιβλίου αυτού είναι να γνωρίσει ο αναγνώστης, και ειδικότερα ο μαθητής, το δημιουργό τού κάθε έργου πριν ασχοληθεί με το έργο του. Και είναι προφανές, ότι αυτά τα δύο -συγγραφέας και έργο- αλληλοσυνδέονται, αφού η ίδια η ζωή του συγγραφέα, οι σπουδές του, οι συνθήκες της εποχής του, ο κοινωνικοπολιτικός του περίγυρος και πολλά ακόμα στοιχεία επηρεάζουν το δημιουργικό του έργο. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Η δράση των ανθρώπων, ατομική και συλλογική, πρωτοβουλιακή και διατεταγμένη, σε παροντικό ή παρελθοντικό χρόνο, απασχολεί ήδη από την αρχαιότητα την επιστήμη. Για τη μελέτη της χρειαζόμαστε δείγματα, τεκμήρια από την καθημερινότητα. Αν για την παροντική καθημερινότητα τα τεκμήρια είναι σε πολλές περιπτώσεις διαθέσιμα, δεν συμβαίνει το ίδιο για τη δράση στο παρελθόν. Εκεί, συχνά μέσα από ατελή, αποσπασματικά και δυσεύρετα θραύσματα δράσης ο μελετητής επιχειρεί να ανασυγκροτήσει έναν κόσμο που δεν υπάρχει πια, να ανασυνθέσει, και έτσι να κατανοήσει, φαινόμενα που έχουν παρέλθ...