Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το δίτομο Υπόμνημα στην Ιστορία του Θουκυδίδη που υπογράφει ο καθηγητής της Κλασικής Φιλολογίας και Αρχαίας Ιστορίας στο University College του Λονδίνου και επιφανής μελετητής της αρχαίας ελληνικής ιστορίας και ιστοριογραφίας Simon Hornblower φιλοδοξεί να αντικαταστήσει το πολύτομο "Ιστορικό Υπόμνημα στον Θουκυδίδη" που συνέταξαν οι A.W. Gomme, K.J. Dover και A. Andrewes (Oξφόρδη, 1951-1981). O Simon Hornblower ενσωματώνει στο έργο του τα πλέον πρόσφατα πορίσματα της ιστορικής, αρχαιολογικής, επιγραφικής, θρησκειολογικής κλπ. έρευνας, δίνοντας ταυτόχρονα ιδιαίτερη έμφαση στ...

Ο Θουκυδίδης, όπως προκύπτει από τα ενδιαφέροντα κείμενα αυτού του τόμου, παραμένει διαχρονικός όσο και επίκαιρος. Ο συγγραφέας αποκρυπτογραφεί μερικές άγνωστες πτυχές του έργου του μεγάλου ιστορικού, κάνοντάς μας κοινωνούς της μακρόχρονης έρευνάς του. Επίσης προσεγγίζει θέματα από την αρχαία ποίηση: τον Όμηρο, τη Σαπφώ, το αρχαίο δράμα (τραγωδία-κωμωδία). Και εμπλουτίζει τα κείμενά του με τοπωνύμια του Αιγαίου, με ιστορικά ζητήματα για την Αθήνα, τη Μακεδονία, τη Μεσσηνία, τη Σπάρτη και την Κρήτη, όπως και με τον Σωκράτη ως θέμα γλυπτικής, το θερινό ηλιοστάσιο και άλλα π...

Ποτέ άλλοτε η Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου του Θουκυδίδη, καθώς και ο συγγραφέας της, δεν αποτέλεσαν αντικείμενο τόσο έντονης και διαδεδομένης έρευνας, και δεν άσκησαν τόσο μεγάλη επιρροή, όσο στην εποχή μας. Ο Θουκυδίδης ισχυριζόταν πως το έργο του αποτελούσε «κτήμα ες αεί» και προοριζόταν να φανεί χρήσιμο σε «όσους θελήσουν να έχουν ακριβή γνώση των γεγονότων που συνέβησαν και εκείνων που θα συμβούν στο μέλλον, τα οποία, από την πλευρά της ανθρώπινης φύσης, θα είναι όμοια ή παραπλήσια». Περίπου δυόμισι χιλιάδες χρόνια αργότερα, οι πολιτικοί ηγέτες κι όσοι σπουδ...

Ο "Περικλέους Επιτάφιος", ο αθάνατος ύμνος της αθηναϊκής δημοκρατίας που μας διέσωσε ο Θουκυδίδης, εκφράζει τέλεια την παιδευτική αξία του δημοκρατικού πολιτεύματος στη διαμόρφωση του ολοκλήρωμένου πολίτη. Στο έργο διακρίνουμε την αρμονική σύνθεση του επιβλητικού λόγου, του ρυθμού και της ιδέας, την απόδοση της αλήθειας μέσα από έναν έπαινο. Την προβολή του δημοκρατικού πάθους του Περικλή μέσα από την προσωπική έκφραση του συγγραφέα. Επομένως, ο Επιτάφιος είναι το πιο χαρακτηριστικό δείγμα της καλλιτεχνικής φύσης του μεγάλου ιστορικού και της διανοητικής του ικανότητας.

Η Ιστορία του Θουκυδίδη είναι ένα από τα σημαντικότερα έργα όλων των εποχών και προκαλεί διαχρονικά το έντονο ενδιαφέρον μελετητών και αναγνωστών. Ο Θουκυδίδης δεν υπήρξε μόνον ένας μεγάλος ιστορικός και στοχαστής αλλά και ένας τεχνίτης του λόγου. Το έργο του χαρακτηρίζεται από την πιο αυστηρή αντικειμενικότητα, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί και μια μοναδική δημιουργία, στην οποία η μορφή ανταποκρίνεται στο περιεχόμενο και το περιεχόμενο στη μορφή. Γι' αυτό το έργο του ασκεί πάντα μια πρωτόφαντη γοητεία. Στο πρώτο βιβλίο ο ιστορικός στήνει το σκηνικό για το δράμα του πολέμ...

Ο σύγχρονος άνθρωπος που θα θελήσει να διαβάσει ή να μελετήσει την Ιστορία του Θουκυδίδη θα διαπιστώσει ότι το έργο αυτό είναι η πνευματική κληρονομιά που άφησε ένας παρατηρητής με εκπληκτική οξυδέρκεια, ένας ερμηνευτής των γεγονότων με αυστηρή αντικειμενικότητα και εξαιρετική διορατικότητα και ταυτόχρονα ένας μεγάλος τεχνίτης του λόγου. Στο έργο του όλα είναι τέλεια διαρθρωμένα: κάθε λέξη, κάθε φράση, κάθε παρατήρηση, ακόμα και παράλειψη, συμβάλλει στην παρουσίαση μιας ερμηνείας που θέλησε να προβάλει. Το δεύτερο βιβλίο της Ιστορίας περιλαμβάνει τα γεγονότα των τριών πρ...

Η Ιστορία του Θουκυδίδη είναι ένα από τα σημαντικότερα έργα όλων των εποχών και προκαλεί διαχρονικά το έντονο ενδιαφέρον μελετητών και αναγνωστών. Ο Θουκυδίδης δεν υπήρξε μόνον ένας μεγάλος ιστορικός και στοχαστής αλλά και ένας τεχνίτης του λόγου. Το έργο του χαρακτηρίζεται από την πιο αυστηρή αντικειμενικότητα, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί και μια μοναδική δημιουργία, στην οποία η μορφή ανταποκρίνεται στο περιεχόμενο και το περιεχόμενο στη μορφή. Γι' αυτό το έργο του ασκεί πάντα μια πρωτόφαντη γοητεία. Στο πρώτο βιβλίο ο ιστορικός στήνει το σκηνικό για το δράμα του πολέμ...

"Τί αγαπάω στον Θουκυδίδη, τί είναι αυτό πού με κάνει να τον τιμώ περισσότερο aπό τον Πλάτωνα; O Θουκυδίδης αισθάνεται απέραντα μεγάλη και απροκάλυπτη χαρά για κάθε τυπικό γνώρισμα πού χαρακτηρίζει τον άνθρωπο και τα γεγονότα, και αναγνωρίζει μέσα σε κάθε τέτοιο γνώρισμα μια ποσότητα λογικής ικανότητας: αυτήν προσπαθεί να ανακαλύψει. Ουσιαστικά στην πράξη είναι πιο δίκαιος από τον Πλάτωνα· δεν διασύρει o Θουκυδίδης και δεν μειώνει τους ανθρώπους πού δεν τού αρέσουν ή πού τού έχουν κάνει κακό στη ζωή. Απεναντίας, βλέπει κάτι αξιολογικά μεγάλο σε όλα τα πράγματα και σε όλα τα...

Η Ιστορία του Θουκυδίδη (έζησε γύρω στα 460-400 π.Χ.), του θεμελιωτή της επιστημονικής ιστοριογραφίας, είναι η σημαντικότερη κληρονομιά που η ελληνική αρχαιότητα άφησε σε μας και στον κόσμο ολόκληρο, «μελέτημα παντοτινό κι όχι ανάγνωσμα της στιγμής για ν' ακούγεται ευχάριστα», όπως ο ίδιος δηλώνει. Η ματιά του στα γεγονότα είναι τόσο διεισδυτική κι η επιλογή των μόνιμων σ' αυτά στοιχείων τόσο εύστοχη, ώστε νομίζουμε πως κάποιος σύγχρονος γράφει για μας και τους καιρούς μας. Ο πόλεμος ανάμεσα σ' Αθήνα και Σπάρτη, ένας πόλεμος σχεδόν ασήμαντος στην ιστορία της ανθρωπότητας...

Όσο πιο ταραγμένοι, ψυχροπολεμικοί και θολοί είναι οι καιροί στο παγκόσμιο πολιτικό στερέωμα, τόσο επιτακτικότερη φαίνεται να γίνεται η ανάγκη για ανάγνωση και έρευνα του Θουκυδίδη. Γιατί, ό,τι κι αν συμβαίνει, αυτός είναι εκεί, νηφάλιος, φιλοσοφημένος, αιώνια επίκαιρος ή μάλλον "υπεριστορικός" (με τη σημασία που έδωσε στον όρο ο L. Althusser), όχι βέβαια για να αποφασίσει ή να δώσει λύσεις, αλλά για να διδάξει.[...] Τα Σικελικά που ολοκληρώνονται και λήγουν με το Έβδομο βιβλίο, δείχνουν ανάγλυφα το "αντιπεπονθός" ("δράσαντι και παθείν οφείλεται") για την προηγηθείσα "ηβηδό...