Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το σπουδαιότερο συγγραφικό έργο του Πλουτάρχου είναι κατά κοινή ομολογία οι "Παράλληλοι βίοι", παράλληλες δηλαδή βιογραφίες, κατά ζεύγη ενός Έλληνα και ενός Ρωμαίου πολιτικού ή στρατηγού, 48 στον αριθμό, από τους οποίους διασώθηκαν οι 46. Έγραψε βέβαια και τα "Ηθικά", πάμπολλες δηλαδή πραγματείες με θέματα την αρετή, τη θεολογία, τη θρησκεία, την πολιτική και το ρόλο της φιλοσοφίας στη διαμόρφωση του χαρακτήρα, κυρίως των δημόσιων ανδρών, από τις επιλογές και τις δράσεις των οποίων εξαρτάται ανέκαθεν η ζωή των αρχομένων. Όμως φαίνεται ότι με τα "Ηθικά" του δεν αισθανόταν να...

[...] Ο Λυκούργος της Σπάρτης και του Πλουτάρχου αναδύεται από το σκοτάδι ή το ημίφως των μυθικών χρόνων της εποχής του χαλκού και φέρνει το φως, τον ήλιο της Δικαιοσύνης, στην σπαρασσόμενη από εμφύλιους πολέμους περιοχή της Λακεδαιμονικής γης. Η μορφή του Λυκούργου δεν είναι μυθική μόνον εκ του λόγου ότι βρίσκεται στα όρια του μύθου και της ιστορίας, δεδομένου ότι έζησε στους πρώιμους αρχαϊκούς χρόνους, τον 8ο αιώνα π.Χ. Άλλωστε, δε θεωρώ ότι οι προϊστορικοί χρόνοι ανήκουν στη μυθολογία. Απλά, τα στοιχεία καταγραφής λείπουν. Και αυτά όχι όλες τις φορές. Οι τρεις εκστρατείε...

Αναντίρρητα, ο Ηρόδοτος είναι ένας μέγας ιστορικός. Απομονώνοντας όμως τις αφηγήσεις του με λογοτεχνική αξία, υπογραμμίζεται η αξία των έργων του στο λογοτεχνικό είδος του παραμυθιού, της λαϊκής αφήγησης, ψήγματα της οποίας αποκαλύπτουν πραγματικά γεγονότα από τη ζωή ανθρώπων και λαών αλλά και παράξενες διηγήσεις που αγγίζουν τα όρια του φανταστικού και της υπερβολής, που είναι απαραίτητη για την έκφραση ενός μοτίβου παραμυθιού στην ηροδότεια αφήγηση, που κάθε φορά αποκαλύπτει την τραγικότητα, την ανοησία ή το μεγαλείο τής ανθρώπινης ύπαρξης. Οι ιστορίες του Ηροδότου που α...

Μια προσιτή και σύγχρονη προσέγγιση των πιο εμβληματικών ομιλιών από την Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου του Θουκυδίδη, η οποία οδηγεί τον αναγνώστη στην ουσία της εκτεταμένης γνώσης του συγγραφέα σχετικά με θέματα διπλωματίας, εξωτερικής πολιτικής και πολέμου. Γιατί τα έθνη οδηγούνται σε πόλεμο; Για ποιες αξίες είναι πρόθυμοι να πεθάνουν οι πολίτες; Τι δικαιολογεί την εισβολή σε μια ξένη χώρα; Και η τεκμηρίωσή της την κάνει σωστή; Για σχεδόν 2.500 χρόνια, φοιτητές, στοχαστές και πολιτικοί και στρατιωτικοί ηγέτες διαβάζουν τις εύγλωττες και οξυδερκείς ομιλίες από τη...

"Αν εξέταζες την παιδεία, που επέβαλε ο Αλέξανδρος, θα έβλεπες ότι έμαθε στους Υρκανούς να παντρεύονται και στους Αραχώσιους να καλλιεργούν τη γη, πως έπεισε τους Σογδιανούς να τρέφουν τους γονείς τους και να μην τους σκοτώνουν, του Πέρσες να σέβονται τις μητέρες τους, αλλά και να μην τις παντρεύονται. Ω η θαυμαστή εκείνη φιλοσοφία του, μέσω της οποίας οι Ινδοί προσκυνούν τους ελληνικούς θεούς, κι οι Σκύθες θάβουν τους νεκρούς και δεν τους τρώνε... Πιο ευτυχισμένοι, λοιπόν, είναι αυτοί που υποτάχθηκαν στον Αλέξανδρο από εκείνους που ξέφυγαν από την εξουσία του, γιατί αυτών...

Δύο έργα με κοινό παρονομαστή την αρετή που χαρακτηρίζει το Μακεδόνα στρατηλάτη από τη μια και τους Σπαρτιάτες στη διαδρομή τους από την άλλη. Ό,τι πέτυχε ο Μέγας Αλέξανδρος δεν είναι αποτέλεσμα συγκυριών ούτε προϊόν της Τύχης, αλλά αποτέλεσμα των επιλογών του, της προσωπικής του αξίας και του ενάρετου και γενναίου χαρακτήρα του. Στη γενναιότητα και στην αρετή οφείλεται βέβαια και η δόξα των Σπαρτιατών, ως κυρίαρχος στόχος της αγωγής και του κοινωνικοπολιτικού συστήματός τους.

[...] Το φθινόπωρο του 431 π.Χ. ο Περικλής ορίστηκε από το δήμο να εκφωνήσει σε επίσημη τελετή τον επικήδειο για τους πρώτους Αθηναίους νεκρούς του Πελοποννησιακού πολέμου. Δεν ξέρουμε ακριβώς τι είπε· όμως στην ιστορία του ο Θουκυδίδης (460-398 π.Χ.) συνθέτει και του αποδίδει έναν αξιοθαύμαστο επιτάφιο λόγο: τεκμηριωμένο έπαινο και εμπνευσμένο ύμνο στην Αθηναϊκή Δημοκρατία. Ένα χρόνο νωρίτερα, το 432 π.Χ., είχε ολοκληρωθεί, με την εποπτεία του Φειδία, ο μεγάλος ναός της Αθηνάς στην Ακρόπολη, ο Παρθενώνας. Ο γλυπτικός του διάκοσμος περιλαμβάνει μια ζωφόρο, μια σειρά από...