Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Το φθινόπωρο του 431 π.Χ. ο Περικλής ορίστηκε από το δήμο να εκφωνήσει σε επίσημη τελετή τον επικήδειο για τους πρώτους Αθηναίους νεκρούς του Πελοποννησιακού πολέμου. Δεν ξέρουμε ακριβώς τι είπε· όμως στην ιστορία του ο Θουκυδίδης (460-398 π.Χ.) συνθέτει και του αποδίδει έναν αξιοθαύμαστο επιτάφιο λόγο: τεκμηριωμένο έπαινο και εμπνευσμένο ύμνο στην Αθηναϊκή Δημοκρατία. Ένα χρόνο νωρίτερα, το 432 π.Χ., είχε ολοκληρωθεί, με την εποπτεία του Φειδία, ο μεγάλος ναός της Αθηνάς στην Ακρόπολη, ο Παρθενώνας. Ο γλυπτικός του διάκοσμος περιλαμβάνει μια ζωφόρο, μια σειρά από...

Κτήμα ες αεί, όπως το έργο του Θουκυδίδη, καλόν κάτοπτρον μιας συναρπαστικής περιόδου του ανθρώπινου βίου, όπως τα έπη του Ομήρου, η Ιστορίη του Ηροδότου είναι από τα αριστουργήματα της αρχαιοελληνικής λογοτεχνίας, που έχουν να δώσουν πολλά στο σύγχρονο άνθρωπο. Με τις πολυτιμότατες ιστορικές, γεωγραφικές και εθνολογικές πληροφορίες που διέσωσε, μας δίνει τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε την αντιπαράθεση των διχαστικών διαφορών Ευρώπης και Ασίας (γεωγραφικών, πολιτικών, πολιτειακών, πολιτιστικών) μέσα από τη σύγκρουση των πιο αυθεντικών εκπροσώπων τους, των Ελλήνων και των...

Την "Ιστορία του ελληνικού έθνους" εξέδωσε ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος στα 1853, όταν ήταν ηλικίας 35 ετών, διορισμένος καθηγητής της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο από τα 1851, όπου εγκαινίασε την διδασκαλία του μαθήματος αυτού, ενώ πριν εδιδασκόταν μόνον η Γενική Ιστορία και η Ιστορία των αρχαίων λαών. Έτσι, μέσα στον χαρακτηριστικό αυτόν τίτλο, παρουσίασε για πρώτη φορά ένα διάγραμμα της μεγάλης του Ιστορίας και εχάραξε τον δρόμο των μεταγενεστέρων ελληνικών ιστορικών ζητήσεων και θέσεων. Η χρονιά κατά την οποία εκδόθηκε το βιβλίο αυτό, στα μισά ακριβώς της ζωής του, εκφρά...

Προξενεί εντύπωση τόσο η μέθοδος που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας για τη μελέτη των αρχαίων πηγών, όσο και ο τρόπος προσφοράς του υλικού που παρέχουν οι νεώτερες μελέτες για το ίδιο θέμα. Όλοι οι εκπρόσωποι της αρχαίας ιστοριογραφίας γίνονται αντικείμενο μιας ιδιόμορφης ανάλυσης, που οδηγεί τον αναγνώστη στην επιθυμία να μάθει περισσότερα για το περιεχόμενο των έργων τους, να κατανοήσει την κοσμοαντίληψη και τις βασικές ιδέες τους. Παρά τον σχετικά μικρό όγκο του δακτυλόγραφου (300 σελ.), o συγγραφέας, εκτός από τις πηγές, μελέτησε τις αντιλήψεις των εκπροσώπων της σύγχρονης...

Την ιδέα να γράψω για τον ιστορικό και φιλόσοφο Ξενοφώντα τον Αθηναίο, μου την έδωσε κάποιος φίλος που ενδιαφερόταν για την περιοχή Σκιλλουντίας. Ιδιαίτερα για τους ποταμούς Αχέροντα και Σελλινούντα. Οι πληροφορίες κι οι προσφορές ιστορικές πηγές ήσαν ελάχιστες. Προσπάθησα να τις βρω και να αρχίσω τη διαδικασία της επεξεργασίας. Σίγουρα οι πληροφορίες και οι πηγές αυτές είναι από τις πλέον ελάχιστες που χρησιμοποίησα στις εργασίες μου. Όμως έστω και μ' αυτές τις ελάχιστες, θα προσπαθήσω να προχωρήσω στη μικρή αυτή έρευνα. Ίσως το ζητούμενο βρεθεί και μας ανταμείψει... Α...

"Ο Ηρόδοτος ο Αλικαρνασσεύς παρουσιάζει την έρευνά του αυτή για να μη λησμονηθούν με τον καιρό τα έργα των ανθρώπων και να μη μείνουν αμνημόνευτα τα μεγάλα και θαυμαστά κατορθώματα των Ελλήνων και των βαρβάρων, ούτε, ειδικότερα, τα αίτια για τα οποία πολέμησαν μεταξύ τους..."

"Ύστερα απ΄αυτά, το αποτέλεσμα στάθηκε αντίθετο από κείνο που περίμενε όλος ο κόσμος: γιατί όπως είχαν βρεθεί συγκεντρωμένες κι αντιμέτωπες δυνάμεις απ΄όλη σχεδόν την Ελλάδα, κανένας δεν αμφέβαλλε ότι σε περίπτωση μάχης οι νικητές θα γίνονταν κυρίαρχοι κι οι νικημένοι υπήκοοι τους. Ωστόσο ο θεός τα ΄φερε έτσι, ώστε η καθεμιά από τις δύο παρατάξεις να στήσει τρόπαιο σαν να ΄χε νικήσει, δίχως η άλλη να προσπαθήσει να την εμποδίσει· κι οι δυο τους έδωσαν πίσω νεκρούς εχθρούς σαν νικητές, αλλά κι οι δυο περισυνέλεξαν δικούς τους νεκρούς σαν νικημένοι· και ενώ κι η μια και η άλλ...