Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τι διαβάζει ο Νίκος Εγγονόπουλος γράφοντας τα ποιήματά του ή ζωγραφίζοντας τους πίνακές του, και το ανακαλύπτουμε εμείς όταν ασχολούμαστε μαζί του; Επιχειρώντας απάντηση στο παραπάνω ερώτημα, αυτό το βιβλίο ιχνηλατεί την ύπαρξη παλιών κειμένων και προσώπων, από τον καιρό των ακριτικών τραγουδιών μέχρι τα προεπαναστατικά χρόνια, στο έργο του Εγγονόπουλου. Αναδεικνύεται έτσι ο διάλογος του ζωγράφου και ποιητή με το ελληνικό λογοτεχνικό και ιστορικό παρελθόν και αποδεικνύεται ότι ο συνδυασμός των παλαιών αναγνώσεων σε ένα καινούριο, υπερρεαλιστικό ποίημα ή πίνακα έχει βαθιές ρ...

Ο καθοριστικός ρόλος των λογοτεχνικών περιοδικών στα πνευματικά δρώμενα, η σχετική αυτονομία που παρουσιάζει η περίοδος της Κατοχής με τη συνακόλουθη ιδεολογική και συναισθηματική της φόρτιση αλλά και η πενιχρή βιβλιογραφία για την πρωτοφανή πνευματική κίνηση της εποχής, οδήγησαν στη συγγραφή αυτής της μελέτης. Αντικείμενό της τα λογοτεχνικά περιοδικά που πρωτοκυκλοφόρησαν στον Ελλαδικό χώρο από τον Απρίλιο του 1941 ως τον Οκτώβριο του 1944. Εξετάζονται αυτόνομα και παρουσιάζονται διεξοδικά 37 περιοδικά όσον αφορά το ιστορικό της έκδοσης, τους συνεργάτες, τα περιεχόμενά το...

Στο δίτομο αυτό έργο, καρπό πολύχρονης έρευνας και συγγραφής, ο Μιχαήλ Περάνθης πραγματεύεται την ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας και ζωής από τις πρώτες ρίζες ως την Επανάσταση του 1821 καταυγάζοντας τη μακραίωνη διαδρομή της νεοελληνικής γραμματείας, που εξακολουθεί να παραμένει άγνωστη δημιουργώντας την αίσθηση ενός σκοτεινού παρελθόντος. Με έντιμη καταγραφή και ιστορική τοποθέτηση αποδεικνύεται ότι "μέσα από τις φάσεις του ιστορικού γλωσσικού και εθιμικού βίου, κυλούσαν λανθάνουσες οι αρχαιοελληνικές αντιλήψεις, οι ανακλάσεις της προγονικής εύκλειας, ο πυρήνας της...

Στο δίτομο αυτό έργο, καρπό πολύχρονης έρευνας και συγγραφής, ο Μιχαήλ Περάνθης πραγματεύεται την ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας και ζωής από τις πρώτες ρίζες ως την Επανάσταση του 1821 καταυγάζοντας τη μακραίωνη διαδρομή της νεοελληνικής γραμματείας, που εξακολουθεί να παραμένει άγνωστη δημιουργώντας την αίσθηση ενός σκοτεινού παρελθόντος. Με έντιμη καταγραφή και ιστορική τοποθέτηση αποδεικνύεται ότι "μέσα από τις φάσεις του ιστορικού γλωσσικού και εθιμικού βίου, κυλούσαν λανθάνουσες οι αρχαιοελληνικές αντιλήψεις, οι ανακλάσεις της προγονικής εύκλειας, ο πυρήνας της...

Ο Πέτρος Πικρός, αινιγματικός όσο και αγνοημένος συγγραφέας, πρωταγωνίστησε στην "προλεταριακή" ή "σοσιαλιστική" λογοτεχνία κατά την πρώτη δεκαετία του Μεσοπολέμου (1920-1930). Μετά το 1931, που επήλθε κρίση στις σχέσεις του με την ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος, απεπέμφθη από τους κόλπους της Αριστεράς και για πολλούς μελετητές θεωρείται ότι έπαψε πλέον να γράφει. Με την ανά χείρας μελέτη -βασισμένη σε πολυετή έρευνα- διευκρινίζονται τα ως τώρα ασαφή και διφορούμενα βιογραφικά στοιχεία του συγγραφέα (όνομα, ψευδώνυμα, ηλικία, καταγωγή, λανθάνοντα έργα κλπ)· αποκαλύπτο...

Οι "Ψυχαναλυτικές αναψηλαφήσεις στο έργο του Ανδρέα Εμπειρίκου" είναι προϊόν της συνάντησης των ενδιαφερόντων που μοιράζονται η Διαμάντη Αναγνωστοπούλου και ο Θανάσης Τζαβάρας. Εκκινώντας από άλλες αφορμές και αφετηρίες, έχουν ασχοληθεί κατά την τελευταία εικοσιπενταετία με το έργο του ποιητή και ψυχαναλυτή Ανδρέα Εμπειρίκου. Τα κείμενα της Διαμάντης Αναγνωστοπούλου προσεγγίζουν το έργο του από τη σκοπιά της λογοτεχνικής κριτικής, προσφεύγοντας στην ψυχαναλυτική θεωρία, ενώ τα κείμενα του Θανάση Τζαβάρα αφορούν στο ιστορικό και εννοιολογικό πλαίσιο της παρουσίας του Ανδρέα...

Οι "ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ" γεννήθηκαν μέσα από την αναζήτηση να επιτευχθεί στη διδακτική πράξη τρόπος προσέγγισης του κειμένου - πεζού ή ποιητικού - με την ανίχνευση της ποιητικής πνοής του δημιουργού μέσα στο ίδιο το σώμα της γλώσσας. Η προσπάθεια αυτή, ακολουθώντας τις συνδυασμένες αναζητήσεις της σύγχρονης γλωσσολογίας και της φιλολογίας, δοκιμάζει, χωρίς να ακολουθεί την τακτική των "έτοιμων συνταγών", να προσφέρει στον φοιτητή και στον δάσκαλο της πράξης τρόπους αντιμετώπισης του κειμένου εξετάζοντας το κείμενο καθ' εαυτό, αλλά και λαμβάνοντας ταυτόχρονα υπ'' όψη όλες τις άλλες...

Περιλαμβάνονται οι εισηγήσεις: - Β. Καλαντζοπούλου, "1912-1932 Η προϊστορία και τα χρόνια της διαμόρφωσης του λογοτεχνικού τύπου της Θεσσαλονίκης - Αγλ. Κεχαγιά - Λυπουρλή, "Το πρωτοποριακό λογοτεχνικό περιοδικό της Θεσσαλονίκης "Μακεδονικές ημέρες" (1932-1939)" - Γιώργος Αράγης, "Το περιοδικό "Κοχλίας": άνοιγμα στον μοντερνισμό" - Ρούλα Αλαβέρα, "Το περιοδικό "Νέα Πορεία" - Μιχάλης Μπακογιάννης, "Το περιοδικό "Κριτική" (1959-1961) του Μανόλη Αναγνωστάκη - Γιώργος Ζεβελάκης, "Το αρχείο του περιοδικού "Κριτική" (1959-1961) - Ντίνος Χριστιανόπουλος, "Το περιοδικό "Διαγ...

Το 2005 συμπληρώθηκαν τα εβδομηντάχρονα του καθηγητή Παναγιώτη Μουλλά. Ό,τι διέκρινε και συνεχίζει να διακρίνει τον διδακτικό λόγο του είναι η αμεσότητα μιας παρουσίας. Με άγρυπνο ενδιαφέρον ο Παν. Μουλλάς στάθηκε κοντά στους μαθητές, τους συναδέλφους και τους συνοδοιπόρους του. Και πάντοτε φρόντιζε να διανθίσει το λόγο και τα επιχειρήματά του με ιστορίες από τη μαθητεία στους δικούς του δασκάλους, σαν να ήθελε να συστήσει τις προσωπικές του οφειλές: στον Κ.Θ. Δημαρά, τον Λίνο Πολίτη, τον Κάρολο Κουν. Οι μαθητές του, με τη σειρά τους, για να τον τιμήσουν, ετοίμασαν έναν ιδι...

Το έργο των αριστερών ποιητών και πεζογράφων δεν έτυχε από τους πανεπιστημιακούς κύκλους ίδιας μεταχείρισης με εκείνο των μη αριστερών κατά τη διάρκεια του αιώνα μας. Κι όταν κείμενα της λογοτεχνίας με αριστερές ιδέες έγιναν αντικείμενο της λογοτεχνικής κριτικής, τα άρθρα αυτά, κατά κανόνα, δεν ξεπερνούσαν το είδος της βιβλιοπαρουσίασης, της βιβλιοκρισίας και της επιφυλλίδας. Σπάνιες οι μελέτες και τα βιβλία όπου εξετάζονται τα έργα χωρίς προκαταλήψεις και δογματισμούς, με μοναδικό κριτήριο την επιστημονική αλήθεια. Το πόνημα του συγγραφέα διευρύνει τους ορίζοντες της αναζή...

O Ροΐδης είναι σήμερα περισσότερο γνωστός ως συγγραφέας της Πάπισσας Ιωάννας. Ένα μυθιστόρημα που σκανδάλισε και προφανώς συνεχίζει να σκανδαλίζει τους «φιλόθρησκους», αλλά ταυτόχρονα σαγηνεύει το ευρύ και «αμαρτωλό» κοινό. Στην επικαιρότητα εμφανίζεται ακόμη κατά καιρούς ως ανήλεος σαρκαστής της ελληνικής κοινωνίας και οξύχολος μυκτηριστής της ελληνικής πολιτικής σε διάφορα κείμενα που προσφεύγουν παραθεματικά στην αυθεντία του. Η προοπτική της παρούσας ανάγνωσης συντίθεται γύρω από δύο αλληλένδετες έννοιες: το ύφος και την πολεμική. O Ροΐδης χρησιμοποιεί το ύφος σαν ξί...

Η προκείμενη Ιστορία της ελληνικής λογοτεχνίας και η πρόσληψή της στα χρόνια της επισφαλούς δημοκρατίας (1950-1956), τόμος Ε΄, συνεχίζει τη μεταγενέστερη χρονικά παρουσίαση της λογοτεχνικής ύλης, η οποία εξετέθη στους ήδη εκδοθέντες τόμους: Α΄ και Β΄ (1918-1940), Γ' (1941-1944), Δ΄ (1945-1949) στα αντίστοιχα έτη: 2001, 2003 και 2004. Με τον Ε΄ τόμο βρισκόμαστε στη μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου χρονική περίοδο, όπου η κοινοβουλευτική δημοκρατία, με το κλίμα του Eμφυλίου να υποβόσκει, λειτουργούσε με αμφισβητούμενη αξιοπιστία, με συνέπεια ο πολιτικός ορίζοντας να παρουσιά...

Η προκείμενη "Ιστορία της ελληνικής λογοτεχνίας και η πρόσληψή της στα χρόνια της επισφαλούς δημοκρατίας (1950-1956)", τόμος Ε΄, συνεχίζει τη μεταγενέστερη χρονικά παρουσίαση της λογοτεχνικής ύλης, η οποία εξετέθη στους ήδη εκδοθέντες τόμους: Α΄ και Β΄ (1918-1940), Γ' (1941-1944), Δ΄ (1945-1949) στα αντίστοιχα έτη: 2001, 2003 και 2004. Με τον Ε΄ τόμο βρισκόμαστε στη μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου χρονική περίοδο, όπου η κοινοβουλευτική δημοκρατία, με το κλίμα του Eμφυλίου να υποβόσκει, λειτουργούσε με αμφισβητούμενη αξιοπιστία, με συνέπεια ο πολιτικός ορίζοντας να παρουσ...

Στα χρόνια που ερευνά ο ΣΤ΄ τόμος, η ποίηση αυξάνεται με τα έργα: "Η μεγάλη νύχτα και το παράθυρο" του Γ. Βαφόπουλου, "Το πρόσωπο και το είδωλο" του Γ. Θέμελη, "Ο καθρέφτης του μεσονυκτίου" της Ζωής Καρέλλη, πλουτίζεται, λίγο ή πολύ, με τα: "Εν ανθηρώ έλληνι λόγω" του Ν. Εγγονόπουλου, "Γραπτά ή προσωπική μυθολογία (1936-1946)" του Α. Εμπειρίκου, "Ο χρόνος και το ποτάμι" του Ν. Βρεττάκου, και αναβαθμίζεται με "Το 'Αξιον Εστί" και τις "Έξη και μία τύψεις για τον ουρανό" του Οδ. Ελύτη. Ο Γ. Ρίτσος αναδεικνύεται σε όλο το ποιητικό του εύρος, όπως φανέρωναν τα έργα: "Χρονικό", "...

Πώς αντιδρά η λογοτεχνία την εποχή της βίας; Πώς συμπεριφέρεται ο καλλιτέχνης σε στιγμές απόγνωσης, πείνας, διαρκούς κινδύνου; Η λογοτεχνία των ταραγμένων χρόνων 1940-1950 επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις. Μετά την καλλιτεχνική πανστρατιά του '40, η κατάπαυση κάθε αγωνιστικού φρονήματος: η φυγή σε ιδεατά "νησιά", ο αισθητισμός, ο εξεζητημένος ερωτισμός ακόμα και εκδηλώσεις συμπάθειας προς τους αντιπάλους. Από το '43 και έπειτα, η αντίσταση και η ηγεμονία της αριστεράς. Στον εμφύλιο, σφοδρές διαμάχες αλλά και λανθάνουσες συγκλίσεις. Οι "εθνικές αξίας" στη διελκυστίνδα. Τέλ...

Στα χρόνια που ερευνά ο ΣΤ΄ τόμος, η ποίηση αυξάνεται με τα έργα: "Η μεγάλη νύχτα και το παράθυρο" του Γ. Βαφόπουλου, "Το πρόσωπο και το είδωλο" του Γ. Θέμελη, "Ο καθρέφτης του μεσονυκτίου" της Ζωής Καρέλλη, πλουτίζεται, λίγο ή πολύ, με τα: "Εν ανθηρώ έλληνι λόγω" του Ν. Εγγονόπουλου, "Γραπτά ή προσωπική μυθολογία (1936-1946)" του Α. Εμπειρίκου, "Ο χρόνος και το ποτάμι" του Ν. Βρεττάκου, και αναβαθμίζεται με "Το 'Αξιον Εστί" και τις "Έξη και μία τύψεις για τον ουρανό" του Οδ. Ελύτη. Ο Γ. Ρίτσος αναδεικνύεται σε όλο το ποιητικό του εύρος, όπως φανέρωναν τα έργα: "Χρονικό", "...

Το βιβλίο αυτό περιλαμβάνει έξι μελετήματα διαρθρωμένα σε τρία συγκριτικά "δίπτυχα", τα οποία δορυφορούν ένα προλογικό μελέτημα για τη μεθοδολογία τους, που συνδυάζει τη σημειωτική με τη ψυχανάλυση και, σε παράρτημα, ένα κείμενο του Peter Brooks για την ψυχαναλυτική προσέγγιση των λογοτεχνικών κειμένων. Εξετάζονται, έτσι, τρία αντικείμενα: η διαχείριση παρεμφερών θεμάτων και η τακτική συγκάλυψης-αποκάλυψης, σε δείγματα αφηγητών από τη διηγηματογραφία της Νέας Αθηναϊκής Σχολής (Παπαδιαμάντης, Βλαχογιάννης)· η άρνηση της τεκνογονίας και η απαξίωση της οικογένειας ως θεσμού στ...