Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο "deshabille" εκδόθηκε επ’ ευκαιρία της ομότιτλης έκθεσης της Μαρίας Λοϊζίδου, η οποία συνδιοργανώθηκε από το Μουσείο Μπενάκη και το Σπίτι της Κύπρου, στο Κέντρο διατήρησης παραδοσιακών τεχνικών και κλωστοϋφαντουργίας Μέντης, από τις 31 Μαρτίου μέχρι τις 29 Ιουνίου του 2017. Το βιβλίο αποτυπώνει το περιεχόμενο ενός βεστιαρίου και επιδιώκει να αναδείξει αφενός την «ανεπισημότητα» που διακρίνει το ένδυμα, λόγω της καθημερινής του χρήσης, και αφετέρου τη φροντίδα κατασκευής του, ίδια με εκείνη του έργου τέχνης.

Η καθημερινή ζωή αποτελεί διαχρονική θεματική επιλογή, πλαίσιο και πεδίο δράσης ή εργαλείο για την καλλιτεχνική εργασία. Αλήθεια όμως, εάν η καθημερινότητα απασχολεί πολλούς καλλιτέχνες, πώς αυτοί τη διαχειρίζονται - και δη στην Ελλάδα; Η μελέτη αυτή αποπειράται να προσεγγίσει την ελληνική εικαστική παραγωγή στα μεταπολεμικά χρόνια, μέσα από τη συγκεκριμένη θεματική οπτική και επιλογή, η οποία καταδεικνύει πολύ περισσότερα στοιχεία για την ερμηνεία και την ιστορία της ελληνικής τέχνης από όσα φαινομενικά θα μπορούσε κανείς να υποψιάζεται. Μέσα από παραδείγματα καλλιτεχνών...

Ο κατάλογος της ομότιτλης έκθεσης της Κατερίνας Ζαχαροπούλου, εμπνευσμένης από το "Κουκλόσπιτο" της Petronella Oοrtman (Rijksmuseum), η οποία φιλοξενήθηκε στο Μουσείο Μπενάκη (κτήριο οδού Πειραιώς 138) από τις 9 Φεβρουαρίου μέχρις τις 12 Μαρτίου 2017.

"Το μέλημα μας είναι η έκδοση αυτή να καταγράψει με τον απλούστερο τρόπο ένα εγχείρημα που βασίστηκε και βασίζεται στη δημιουργία εφήμερων έργων από ευτελή υλικά του άμεσου περιβάλλοντος, με πνεύμα οικονομίας στην έκφραση και τα μέσα. Έργα ειδικά σχεδιασμένα και προσαρμοσμένα στη φυσική και αρχιτεκτονική δομή του τόπου, ένας τρόπος να αναδειχθεί ο εφήμερος χαρακτήρας των αγαθών, το εύθραυστο της ύλης και της φύσης. Τα έργα αυτά, εστιάζοντας απρόσμενα την προσοχή των πεζοπόρων στο τοπίο, έγιναν αφορμή ν’ ανοίξει ένας διάλογος μεταξύ καλλιτέχνη, θεατή και φύσης. Απομυθοποιημ...

Σημαντικές πτυχές της νεώτερης και σύγχρονης εικαστικής δημιουργίας, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την έννοια του τόπου και τη σημασία του ως πεδίου αισθητικής, καλλιτεχνικής και ευρύτερα πολιτισμικής αναζήτησης, θα παρουσιαστούν στην έκθεση "Genii Loci. Ελληνική Τέχνη από το 1930 έως σήμερα" που διοργανώνει το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού σε συνεργασία με την Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στο πλαίσιο του αφιερωματικού "Έτους Ελλάδας - Ρωσίας 2016". Μέσα από την παρουσί...

Το RE-culture 4 έθεσε ως θεματικό πλαίσιο της φετινής διοργάνωσης το "τέχνη/μη-τέχνη". Σε μια εποχή όπως η δική μας, είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να έχει κανείς την αυταπάτη ότι μπορεί να εκθέσει κάτι που με ασφάλεια θα βρίσκεται πέρα των τειχών της τέχνης και του συστήματός της. Πολύ απλά, γιατί οτιδήποτε κι αν είναι αυτό, την ίδια στιγμή που θα εκτεθεί σε έναν λίγο ή πολύ θεσμικό τόπο, αυτομάτως γίνεται αντιληπτό, βιώνεται, σχολιάζεται ως τέχνη ή ακόμη "μεταμορφώνεται" σε τέχνη. Από το περίφημο ουρητήριο του Marcel Duchamp και εντεύθεν, η τέχνη, η φιλοσοφία και το σύστημ...

Η έκθεση της Μαρίας Λοϊζίδου "Μεταβίβαση | A Transfer", σε επιμέλεια της Διευθύντριας του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης Συραγούς Τσιάρα, εντάχθηκε στο πρόγραμμα Έργο στην Πόλη του Οργανισμού ΝΕΟΝ, στο πλαίσιο του οποίου αναθέτει σε έναν καλλιτέχνη κάθε χρόνο τη δημιουργία έργου που εκτίθεται σε δημόσιο χώρο για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Σκοπός του ΝΕΟΝ είναι η παρουσίαση της σύγχρονης τέχνης σε δημόσιους και ιστορικούς χώρους, συμβάλλοντας στη διάδραση μεταξύ της τέχνης, της κοινωνίας και της πόλης. Η έκθεση "Μεταβίβαση - A Transfer", της Μαρίας Λοϊζίδου είχε...

Στο "Παράδειγμα της σύγχρονης τέχνης" η Nathalie Heinich περιγράφει το εσωτερικό του κόσμου της σύγχρονης τέχνης. Με πλούσιο υλικό από τις απαρχές έως τις πλέον πρόσφατες εξελίξεις της σύγχρονης τέχνης στον 21ο αιώνα, αναδεικνύει τις χαρακτηριστικές πρακτικές και νοοτροπίες που σπανίως γίνονται αντιληπτές αν και οριοθετούν αυτόν τον κόσμο. Τα ερωτήματα που τίθενται είναι ποικίλα: πώς γίνεται κάποιος καλλιτέχνης της σύγχρονης τέχνης, ποια προβλήματα αντιμετωπίζουν τα σημερινά μουσεία, ποια είναι η δύναμη της αγοράς της τέχνης, ποιες είναι και πώς εφαρμόζονται οι κρατικές πολ...

"You Am I" consists of 60 modified advertisements of luxury goods and beauty products. Irini Karayannopoulou paints directly on pages of fashion magazines replacing the faces of the models with her own. The result is a hybrid magazine in the mood for piracy.

Το Μέσα είναι το Τμήμα Απολεσθέντων Αντικειμένων όλων των αεροδρομίων του κόσμου που έπαψαν να λειτουργούν από τη Δεκαετία του Πενήντα. Στο Μέσα, εσύ κι εγώ, συλλέγουμε με ακραία φροντίδα και απόλυτη μέριμνα, τις Ιστορίες των Άλλων που οι ίδιοι οι Άλλοι τις έχουν ξεχάσει.

Τα έργα που εκτίθενται είναι ενδεικτικές αναφορές μιας ενότητας αφιερωμένης στο Ολοκαύτωμα, με άξονα τους κώδικες επικοινωνίας -τους πραγματικούς- και αυθεντικούς κώδικες των κρατουμένων, όταν δοκίμαζαν να συνομιλήσουν με την αντίσταση ή τον υπόλοιπο κόσμο, κώδικες, εικόνες συζήτησης με τον θάνατο, και ταυτόχρονα με την απέλπιδα σωτηρία, μέσω της υπόγειας επαφής με τον άλλον. Άλλωστε, αυτή την υπόγεια επικοινωνία με τον άλλον επιχειρεί και δοκιμάζει η τέχνη: το μήνυμα ελπίδας απευθύνεται σε πολλούς αποδέκτες.

Το εικαστικό δίδυμο Kalos&Klio σε αυτό το προκλητικό και θεματικά επίκαιρο έργο με τίτλο "Βίαιο Μετάξι: Πένθιμα Πέπλα ως Αντικείμενα Μνήμης", αναφέρεται συμβολικά στον αμφιλεγόμενο -στη σημερινή εποχή- παραδοσιακό τρόπο εξαγωγής οργανικού μεταξιού, ο οποίος εμπεριέχει τη βίαιη διαδικασία θανάτωσης του μεταξοσκώληκα με βρασμό, μία πρακτική που διασφαλίζει την εξαγωγή μεταξιού υψηλής ποιότητας. Το λεύκωμα αυτό παρουσιάζει μία σειρά δώδεκα εκτυπωμένων έργων σε οργανικό μετάξι με τη μορφή μαντήλας-πέπλου, η οποία ως σύνολο πραγματεύεται το φαινόμενο της βίας ανά τον κόσμο συμβο...

Η έκδοση κυκλοφόρησε με την ευκαιρία της ομότιτλης έκθεσης, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Μπενάκη, από τις 29 Ιανουαρίου μέχρι τις 5 Απριλίου 2015. Η έκδοση παρουσιάζει το πολύπλευρο εικαστικό έργο του καλλιτέχνη, επικεντρωνόμενη στη σχέση της καλλιτεχνικής του παραγωγής με τη φωτογραφία. Παράλληλα, ακολουθώντας τη λογική της έκθεσης, δομείται όχι χρονολογικά αλλά σε θεματικές ενότητες, αναδεικνύοντας τις αφορμές για τη δημιουργία των γλυπτικών και ζωγραφικών του έργων.

Η Εταιρεία Συγγραφέων, με την έκθεση "Βίοι Παράλληλοι" τιμά την τριπλή σχέση λέξεων, ήχων και εικόνων παρουσιάζοντας εκείνα τα μέλη της που διαθέτουν διπλή ή τριπλή καλλιτεχνική ιδιότητα. Δηλαδή δεν είναι μόνο εργάτες της πένας ή του πληκτρολογίου αλλά επιπλέον ζωγραφίζουν, συνθέτουν ή ασχολούνται με τη φωτογραφία ή τον κινηματογράφο. Συνεχίζοντας μια παράδοση του τόπου όχι ευκαταφρόνητη, την οποία κατά καιρούς λάμπρυναν ονόματα του μεγέθους του Κόντογλου, του Πεντζίκη, του Εγγονόπουλου, του Ελύτη, του Ρίτσου, του Εμπειρίκου, του Σεφέρη, του Καρούζου, του Σινόπουλου, ή του...

Δημοσιευμένα άρθρα σε συνέδρια διεθνή, σχετικά με θέματα Ιστορίας της Τέχνης.

Ο Νίκος Ναυρίδης, ήταν η πρόταση για το φεστιβάλ Αισχυλείων 2013, που ανέλαβε να δημιουργήσει μια εικαστική εγκατάσταση στο παλιό ελαιουργείο της Ελευσίνας. Ο χώρος του ελαιουργείου, είτε ως θέση γεωγραφική, ανάμεσα στο βιομηχανικό λιμάνι, τη θάλασσα, το τελεστήριο των αρχαίων μυστών και τις ανενεργές βιομηχανίες, άλλοτε κραταιές, σήμερα θύματα τόσο μιας οικονομικής συγκυρίας όσο και της ιστορίας τους, είτε ως μεταβιομηχανικός τόπος με πολιτιστική αναφορά, γίνεται ο καμβάς που ο εικαστικός καλλιτέχνης καλείται να δημιουργήσει το έργο του.

Τι κοινό μπορεί να έχουν μια ακτινογραφία, ο αστερισμός του καρκίνου (69) και ο κάβουρας. Για τη Ρίτα Κωτσάση η ακτινογραφία αποτελεί μοναδικό έργο τέχνης ούτως ή άλλως καθώς από μικρή τη γοήτευε η απεικόνιση του ανθρώπινου σώματος μέσω ακτινών Χ. Από τη στιγμή που η δημιουργός αποφάσισε να παρέμβει εικαστικά σε αυτές δημιούργησε μια σειρά έργων τέχνης με θέμα τον κάβουρα (cancer) με αναφορές στον αστερισμό του καρκίνου (69). Χρησιμοποίησε μεικτή τεχνική (κολάζ και ζωγραφική με σπρέι για graffiti). Η αγάπη της Ρίτας για την τέχνη καθώς και τα φιλάνθρωπα ένστικτα της (τα έσο...

Οι αντιθέσεις και κυρίως οι αντινομίες του συστήματος στην εποχή της παγκοσμιοποίησης -σε κρίση και σε ολοκληρωτική μετεξέλιξη μέσω αυτής προς νέες και αυταρχικότερες μορφές οξύνονται. Αρα μόνο μέσα από τη (μετα-)κριτική ανάλυσή τους μπορεί να συλληφθεί ένα νέο, μοντέρνο ανθρωπιστικό πρόταγμα, ένα νέο απελευθερωτικό καθολικό σχέδιο πάντοτε για τον άνθρωπο και του ανθρώπου. Ο άνθρωπος δεν πέθανε ακόμη ... Περιεχόμενα: Μέρος Πρώτο Από την ιδεολογική κριτική στην κριτική της παγκοσμιοποίησης - Στ. Φρυδά, "Το νόημα της σύγχρονης ιδεολογικής κριτικής" - Β. Φιοραβάντες...

Α' Το πρώτο κλειδί κάτω από την πέτρα με φύλακα ένα σκουλήκι και μια αμυδρή αγωνία πριν το βρεις. Μπαίνουμε στην αρχαία αυλή με την ολόφρεσκη αναρχία της το πλέγμα της κληματαριάς τώρα γυμνό τη σκεπάζει. Σωρός τα φύλλα, πορτοκαλιά, κίτρινα και καφετιά, προχωρημένος μαρασμός, σχεδόν πορεία στη σήψη καλύπτουν κάθε σπιθαμή του τσιμέντου. Μια απρόσμενη οσμή λουλουδιών θα είναι η μουσμουλιά που ανθίζει το χειμώνα. Το βουνό κατάλευκο και κοντινό, παραστάτης, παρουσία, βάρος, ασφάλεια και φόβος λάμπει στο φως, λάμπει και στο σκοτάδι. «Σαν πυγολαμπίδα», θα φωνάξουν δυο...